Londense kinderen gepantserd over straat

Steeds meer ouders in Londen schaffen voor hun kinderen kogelvrije vesten aan die hun kroost moeten beschermen tegen messteken en vuurwapens. Het is een gat in de markt, kogelvrije vesten voor kinderen. Gebruikelijk was dat er een of twee per jaar werden verkocht, maar in Londen de afgelopen maand al meer dan honderd. Je weet hoe dat gaat. Als er een kind een kogelvrij vest heeft en er de blits mee maakt, willen de anderen het ook. En als de kinderen elkaar niet opjutten, doen de ouders het wel. ‘Die van mij draagt tegenwoordig een kogelvrij vest en sindsdien voelt hij zich een stuk veiliger.’ Kogelvrije vesten worden tegenwoordig steeds lichter en makkelijker te dragen. De draden die gebruikt worden bij het weven zijn van een kunststof die sterker is dan staaldraad. Wat dat betreft moesten de ridders uit vroegere jaren zich maar behelpen met die metalen ringetjes van de maliënkolder. Want laten we eerlijk zijn, beschermende kleding is niet nieuw. Het nieuwe is alleen dat we ze nu onze kinderen te dragen geven. Voorheen was die kleding uitsluitend bestemd voor mensen die zich in het gevaar moesten begeven. Militairen en arrestatieteams van politie en ME. En natuurlijk de beschermende sportkleding, denk aan sporten als ijshockey, schermen en de racesporten. Maar niemand haalde het in zijn hoofd om te denken aan bescherming van spelende of schoolgaande kinderen. Ja, kniebeschermers en elleboogbeschermers bij het skeeleren is de laatste jaren in opkomst gekomen. En sommige ouders geven hun kinderen een fietshelm mee onderweg. Maar kogelvrije vesten is toch van een ander kaliber. Ik zou er maar meteen een helm bij geven tegen het ruimtepuin. Er is iets in het denken van de mens gekomen, een houding om elk denkbaar gevaar uit te sluiten. Er is een idee ontstaan dat we op die manier ons leven en dat van onze kinderen veiliger maken, maar ik betwijfel het. David kon een reus als Goliath verslaan omdat hij geleerd had om met leeuwen en beren te vechten. Met zijn blote handen sloeg hij erop los als het nodig was. Hij wilde geen harnas dragen, dat hinderde alleen maar. Hij wilde zich kunnen bewegen, vrij zijn. Wat was zijn geheim? Vertrouwen in God. Natuurlijk was hij geoefend in de strijd, maar die strijd werd gewonnen door geloof. Niet door kracht, noch door geweld. Een steentje uit de slinger van David doodde de reus. Maar David kon gooien omdat hij geen angst had. Het hele leger van Saul, geoefende soldaten, beefde als een rietje. David niet, hij trad de vijand tegemoet in de naam van de levende God. Ik geloof dat de kogelvrije vesten een uiting zijn van ongeloof en angst. Het zijn de vruchten van een ontkerstende samenleving.

Langste man ter wereld vindt bruid

De 56-jarige Bao Xishun is 2,36 meter lang en staat in het Guinness Book of Records als langste mens ter wereld. Hij had met advertenties wereldwijd naar een passende vrouw gezocht. Die vond hij uiteindelijk in zijn eigen woonplaats Chifeng in Binnen-Mongolië. De bruid, ene Xia Shujuan, is 1,68 meter lang en 29 jaar oud. Op ieder potje past een dekseltje, leerde ik vroeger al. Maar sommige potjes krijgen wel een heel vreemd dekseltje. Liefde maakt blind, is een ander gezegde, maar hoe blind moet je zijn om niet te zien dat dit een (excusez le mot) reusachtig verschil is. Wat bezielt dit 29 jarig dorpsgenootje? Waarom reageert ze pas nadat hij wereldwijd is wezen zoeken? We krijgen op al deze vragen geen antwoord. Een leeftijdverschil van 27 jaar is erg veel. Zoekt zij een vaderfiguur in plaats van een man? Vragen, die ons eigenlijk niets aangaan. Ik ben wel benieuwd naar hun huis. Dat moet toch ook afwijkende maten hebben. Als ze elkaar willen kussen, moet zij op de tafel gaan staan. Hoe hoog zal die tafel trouwens zijn als zijn lange benen er onder moeten passen? Kan zij er dan nog wel bij? Kijk en dat lossen ze misschien op door te gaan liggen aan de tafel, net als in het midden-oosten. Ik denk wel dat ze heel wat praktische problemen zullen moeten oplossen. Als zij haar handen omhoog steekt, kan ze net bij zijn kin geraken, maar dan moet ze wel op haar tenen staan. Als hij op de grond gaat zitten en zij blijft staan, dan kunnen ze elkaar in de ogen kijken. Vreemd hoor, maar wel fijn, dat ze er allebei gelukkig mee zijn. Uiteindelijk zit liefde aan de binnenkant. Als ik er over nadenk zijn we als christenen ook een veel te kleine bruid voor Jezus. Maar Hij vindt van niet. Dus het kan wel.

Sloper pakt verkeerde huis aan

Een sloper heeft in het Spaanse Ceuta per ongeluk een bewoond huis afgebroken. Hij had eigenlijk een aangrenzend pand moeten aanpakken. De familie in de gesloopte woning kon net op tijd vluchten en bleef ongedeerd. Het zal je maar gebeuren. Ik heb ooit een spotprent gezien van een mannetje dat schaterlachend op de wc zat, terwijl rondom hem zijn huis en de hele straat door een bombardement was verwoest. Het mannetje dacht dat hij het veroorzaakt had, want hij zei: ‘Ik trok aan de trekker en het hele huis stortte in elkaar’. De mensen van dit huis in Ceuta lagen nog te slapen en werden wakker door het geluid van instortende muren. Gelukkig bleef iedereen ongedeerd. Ik weet niet of de sloper zijn karwei verder heeft afgemaakt, maar geschrokken zal hij wel zijn. Er is toch geen zinnig mens die zijn goede huis wil laten slopen, zou je denken. En toch is dit wat veel mensen wel doen. De sloop begint vaak van binnenuit. We doen het zelf. Het huis dat we slopen is ons eigen lichaam. Door alcohol, nicotine, drugs of verkeerde gewoontes als te veel eten en te weinig bewegen zijn we onze eigen behuizing aan het slopen. Iedereen weet het en toch gaan we vaak door. Het lijkt wel of we liggen te slapen. Door een hartaanval of iets dergelijks worden we wakker geschrikt en dan gaan we er iets aan doen. Ik heb dat zelf ook gedaan. Teveel eten, te weinig bewegen. Een hartaanval heb ik niet gehad, maar ik ga wel beginnen aan de renovatie van mijn woning. Ik wil niet dat ik op een dag alleen nog naar de puinhoop kan kijken.

Bavianen in paniek in Dierenpark Emmen

De 120 mantelbavianen van Dierenpark Emmen zijn in paniek. De apen zitten sinds maandagmiddag op een rots en weigeren hun plek te verlaten. Volgens een woordvoerder van het dierenpark is niet duidelijk waar de angst vandaan komt. Ze zitten op een rots en staren allemaal naar de Afrikasavanne. Ze zijn bijna verlamd van angst. Ze maken dan een blaffend geluid, waardoor de angst bij de anderen wordt versterkt. Misschien zijn er van de 120 apen maar een of twee die weten waarvoor ze bang zijn. De rest doet gewoon mee. Het heet niet voor niets na-apen. Bij de mens is het vaak niet anders. Wilders is bang en door zijn ‘geblaf’ maakt hij mensen bang. Bush is bang en door zijn ‘geblaf’ maakt hij mensen bang. Wat je zaait ga je oogsten. In de bijbel lezen we dat de angst begon toen de zonde zijn intrede deed in de wereld. De mens luisterde naar de leugens van Satan in de hoop te worden als God. Het gevolg was angst en ongeluk. Er kwam een vloek in plaats van zegen over de aarde. Jezus is gekomen om de angst te verbreken. Hij moest eerst zelf door de angst heen om zo mensen te kunnen verlossen uit hun angsten. Apen hebben daar (nog) niets aan, maar de bijbel belooft dat God mens en dier verlost. De mens kan door geloof nu al verlost worden uit alle angst. De Here Jezus heeft laten zien hoe dat gaat. Hij wendde zich tot God en gaf zich over aan Gods wil, ook al was Hij er bang voor. Die houding werd beloond. Er kwam een engel uit de hemel om Hem kracht te geven. We moeten niet wegvluchten voor de dingen waar we bang voor zijn, maar God aanroepen en op Hem vertrouwen, dat Hij zal geven wat Hij beloofd heeft. Jezus werd verlost uit zijn angsten. Zelf kan ik daar ook over getuigen. De bavianen hebben er nog niets aan, maar u die dit leest misschien wel.

Verdrag van Rome was blanco

Leuke dingen voor de mensen. Voor het oog van de hele wereld een leeg verdrag tekenen. Het verdrag van Rome vormde de eerste aanzet tot Europese samenwerking, maar door allerlei oorzaken stond het niet op tijd op papier. De ondertekening was echter grondig voorbereid. Een prachtige zaal in het Capoliteins museum in Rome was besproken met aansluitend een receptie met exclusieve hapjes en drankjes voor de bevoorrechten en ja, dat kun je toch niet afzeggen omdat het verdrag niet klaar is. Dus werd voor het oog van de wereld een toneelstukje opgevoerd en werden er handtekeningen gezet onder een dik pak lege bladzijden. Het kan verkeren. Nu weet ik wel, dat het verdrag er in afgesproken vorm wel was, maar zeg dat dan gewoon. 'Sorry, het officiële stuk is nog niet af, maar we vieren alvast dat het in de maak is', of zoiets. Maar nee, al die dikdoenerij moest doorgaan en de indruk wekken dat bij de hoge heren altijd alles onder controle is. Is het erg om iemand voor de gek te houden? Ik denk van wel. Het heeft te maken met betrouwbaar zijn. Als achteraf blijkt dat iemand je voor het lapje heeft gehouden, of in het ootje heeft genomen (mooie uitdrukkingen trouwens) dan denk je de volgende keer: Je kan me nog meer vertellen, maar jou vertrouw ik niet. Als God op deze manier met ons zou omgaan, was Hij ook niet betrouwbaar. 'Al je zonden zijn vergeven, grapje, sorry.' Of deze: 'Wie in Mij gelooft heeft eeuwig leven, geintje, moet kunnen, toch?' Nee, God is volkomen betrouwbaar in al zijn uitspraken en beloftes. En Hij verwacht van ons hetzelfde. Laat je ja ja zijn en je nee nee. Al wat daar bovenuit gaat is uit de boze. Dat is nog al wat. Betrouwbaarheid is heel erg belangrijk. Ouders en kinderen moeten op elkaar aan kunnen. In alle relaties is voor de gek houden een vorm van bedriegerij die uiteindelijk op je eigen hoofd terugkeert. Wat je zaait zal je oogsten. Daarom wil ik pleiten voor eerlijkheid, overal, altijd. Geen leugentjes om bestwil – die bestaan niet – en geen spelletjes met de eerlijkheid. De Here Jezus noemt zichzelf ‘de Waarheid’ en zijn tegenstander noemt Hij ‘vader der leugen’. Elke leugen, hoe klein ook komt niet van God. Op wie wil je lijken?

's Nachts plassen kostbaar voor werkgever

Werknemers die 's nachts vaak moeten opstaan om te plassen, kosten hun werkgever gemiddeld 3700 euro per jaar. Door de verstoring van de nachtrust ligt de productiviteit van zulke werknemers vaak lager dan normaal. Dat meldde een Belgische website over gezondheid, die zich baseert op een onderzoek van het farmaceutisch bedrijf Ferris. De resultaten werden gepubliceerd naar aanleiding van de Internationale Dag van de Slaap. Dit is weer zo’n leugen die breed gepubliceerd wordt. Nachtelijk plassen kost een werkgever helemaal niets. Hij merkt er helemaal niets van, noppes, nul en het bericht is het zoveelste staaltje van opruiende flauwekul. Zo, dat is er even uit. Het is toch te gek voor woorden, dat iemand zelfs maar bedenken kan om zoiets eens uit te zoeken. Hoeveel mensen zijn er niet waarvan de nachtrust wordt onderbroken? Huilende kinderen, zorgen, de hitte, zenuwen, stress en ja, ook plassen, allemaal redenen om de nachtrust niet optimaal te beleven. En dan hebben we het nog niet over de leuke onderbrekingen, die er ook kunnen zijn, liefde, geboortes, een telefoontje uit een ander werelddeel (oeps even vergeten dat het bij jullie nacht is) en ga maar door. En wat dacht je van de invloed van het te laat naar bed gaan of te vroeg opstaan. Dat ga je toch niet allemaal meten? En als je het al meet is de uitkomst voor elk mens weer anders. Dus waar die conclusie van €3700 op slaat weet ik echt niet. Het is weer een typisch product van een op geld afgestemde geest. Onze hele samenleving lijkt slechts om een ding te draaien. Hoe kunnen we nog meer profijt hebben van onze mensen. Hoe kunnen onze economische eenheden nog effectiever worden benut? Straks gaat de werkgever of de overheid nog bepalen wanneer en of je ’s nachts wel mag plassen. Hebben die schetenwappers niks beters te doen? Wat ik de mensen voorhoud die ’s nachts niet (meer) kunnen slapen is: Pak je bijbel, zoek een mooi stukje op – bijvoorbeeld Psalm 1 – en ga Gods woord overdenken. Dat geeft energie en God belooft dat alles je lukt als je op zijn wegen wandelt. Dag en nacht kent Hij ons en zorgt Hij voor ons. Hij kent ons liggen en ons opstaan en is vertrouwd met al onze wegen. Hij zegt ons nooit bezorgd te zijn, want Hij zorgt voor ons. Vertel dat ook maar aan je baas.

Boete voor vermoorden Calimero

In België is een man veroordeeld tot het betalen van een boete omdat hij het lievelingsdier van zijn vriendin uit het raam had gegooid. Het kuikentje overleefde de vlucht uit de derde verdieping niet. Calimero was in de jaren 70 een populair tekenfiguurtje op de tv. Het kuikentje met de eierdop nog op zijn kop leed onder een zeer zwaar minderwaardigheidscomplex en gedroeg zich voortdurend als slachtoffer. De tekst "Zij zijn groot en ik is klein, en dat is niet eerlijk" is spreekwoordelijk geworden. Natuurlijk mag je geen kuikentjes uit het raam gooien, maar hoe meer Calimero’s gedood worden hoe beter. Het is niet Gods bedoeling dat we ons als slachtoffers gedragen. We zijn in Christus meer dan overwinnaar. De Heilige Geest, die in ons is, is meer dan die in de wereld is. Voor christenen is het de bedoeling dat ze beseffen de kop te zijn en niet de staart. Dat is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, want Calimero zit nog in veel gedachtepatronen. De Bijbel roept ons op om in nieuwheid des levens te wandelen en daar hoort zeker bij dat we ophouden ons als slachtoffers te gedragen. Dat is slavengedrag. Christus heeft ons verlost uit alles wat ons had overweldigd door de zonde. “Opdat gij waarlijk vrij zou zijn heeft Christus je vrij gemaakt. Houd dus stand en laat je niet weer een slavenjuk opleggen”, schrijft Paulus aan de Galaten. Dat geldt ook voor ons. We zijn vrijgemaakt en moeten die vrijheid niet laten roven. Het gaat om geestelijke vrijheid, vrijheid die je onder alle omstandigheden kunt beleven en aanwenden om op situaties te reageren. “Overwin het kwade door het goede”, leert de Bijbel. Als iets kwaads je overkomt, ga dan niet zitten mokken om je lot, wees geen Calimero, maar besef je kracht in God. Sta op en handel overeenkomstig Gods woord. Gedraag je niet als een kuiken dat hulpeloos is, maar wees sterk in de Heer. Weg met alle Calimero’s.

Neuspeuteren populair maar gevaarlijk

GezondNU onderzocht pinautomaten op de Staphylococcus-bacterie, die infecties kan veroorzaken en verantwoordelijk is voor de beruchte MRSA-ziekenhuisinfecties. Een op de tien automaten bleek besmet. Nu dat weer. Wat is dit toch met al die angst voor besmetting? Vroeger was het de toiletbril die een bron van ziektekiemen zou zijn, daarna de deurknop, de hand van een ander en ga zo maar door. En dan de combinatie met neuspeuteren, hoe komen ze erop? Want ja, zeg nou zelf, ga jij staan neuspeuteren na het pinnen van geld? Ik niet. Trouwens, geld is ook een bron van bacteriële infecties. Net als winkeldeuren, handgrepen in tram, trein en bus, schoenen, kapstokken, fietssturen, autoportieren, portemonnees en vooral handen van anderen of van jezelf. Laten we ophouden zeg, moet de hele wereld steriel worden als een gaasje? Moeten we smetvrees gaan ontwikkelen? O ja, kammen en borstels, pennen in de Kijkshop en op postkantoren, je weet wel, die aan een touwtje of kettinkje, honden en katten of andere huisdieren, bekleding van banken, vloerkleden, bedden, man de wereld zit vol met bacteriën en ziektekiemen, kruipende en friemelende wezentjes en andere griezelige gedrochten, die je normaal met het blote oog niet ziet. We ademen ze in en uit, spoelen ze door onze magen en darmen en geven ze weer terug aan de aarde. Het water – gezuiverd of niet- krioelt van het kleine grut. Het is maar goed dat er een soort zoutzuur in onze magen zit. Neuspeuteren is lekker. Het opent verstopte luchtwegen en je krijgt weer het gevoel ‘open’ te zijn. Wat je nu precies uit je neus hebt gepeuterd is ook interessant. Het is een combinatie van stofdeeltjes uit de lucht en gestold neusvocht. Het zijn geen afgestorven hersenen, zoals boze tongen beweren. Tien procent eet de neusopbrengst op, de helft doet het in een zakdoek en de rest maakt er balletjes van en schiet ze weg. Wat je er ook mee doet, het komt altijd weer ergens terecht. Ik maak me er niet zo druk om. Om die smetvrees bedoel ik. Geldpinnen en daarna in je neus peuteren is al een vrij unieke combinatie. Slechts tien procent van de pinautomaten is besmet en zelfs als je zo’n Staphylococcus-bacterie in je neus stopt is de kans dat je er ziek van wordt nog heel gering. De kans dat je struikelt over je keukentrapje is volgens mij groter en hoe vaak doe je dat nou? Ik houd me met zulk soort verhalen maar aan wat de bijbel zegt: Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken, slangen zullen zij opnemen, en zelfs indien zij iets dodelijks drinken, zal het hun geen schade doen; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden. In plaats van angst voor ziekte door handcontact is het juist andersom. Maar ja, wie zijn er nog gelovig?

Buikdanseres raakt bil kwijt

Een Duitse buikdanseres heeft bijna 20.000 euro schadevergoeding geëist van een plastisch chirurg. De arts zoog een van haar billen weg, terwijl de 38-jarige danseres alleen vet van een van haar dijen verwijderd wilde hebben. Dit is weer zo’n leedvermaak verhaal. Ik zie het al voor me. Even wat vet weghalen bij de dijen en dan hup weer als een 18 jarige dansen. Maar ja, de jaren gaan tellen en daardoor verliest het lichaam de aantrekkelijkheid. Vroeger was dat een gegeven, maar tegenwoordig kun je er iets aan doen. De plastische chirurgie staat tot uw dienst. Even een rimpeltje wegspuiten, even een ooglid heffen, even een oor rechtzetten, even een vlekje wegwerken, het kan allemaal. Maar het gaat ook wel eens fout. Ja dat is dan natuurlijk pijnlijk, want het resultaat moest juist heel zichtbaar worden en dat is het dan ook. Ik heb op het internet wel eens een site gezien met voorbeelden van mislukte facelifts. Ik zal u het adres besparen, het ontneemt je alle eetlust en sommigen zouden er een nacht niet van slapen. Maar dat er een hele bil wordt weggezogen, nee dat had ik nog niet eerder gehoord. Wat moet dat een prutser zijn geweest zeg, die plastisch chirurg. Die is toch ook niet achterlijk zou je zeggen. Hij moet toch in de gaten hebben gehad wat hij aanrichtte. Als ik die chirurg was zou ik zeggen, dan de andere bil er ook maar af, dat ziet er in elk geval beter uit dan een. Maar het gekste is, dat hij helemaal geen bil moest weghalen, maar alleen wat vet van een dij. Foutje in de administratie misschien, even op een verkeerd briefje gekeken? Bedrijfsblindheid? Je ziet toch als plastisch chirurg of een bil weg moet of niet? Kijk en daar gaat het nu om. Die plastisch chirurgen kan het geen moer schelen wat ze weghalen. Ze zijn net als mijn kapper, die denkt ook: ‘Je komt de volgende keer gewoon weer terug.’ En je zal wel moeten, want dat haar groeit maar door evenals de vetlaag op je dijen. Een beste boterham verdienen ze eraan, maar nu dus even niet. De schadevergoeding bedraagt €20.000 en dan spreken we nog niet van de geleden imagoschade. De danseres durft zich voorlopig niet meer te vertonen, behalve misschien onherkenbaar op het internet. Misschien is er nog iets te verdienen aan deze curiositeit. Ach, het komt wel weer goed, het is maar vet. Het lijkt me wel heel lastig zitten, want je rolt natuurlijk steeds weer die loze kant op. Kunnen we er nog iets uit leren? De bijbel zegt: Wees tevreden met wat je hebt. Laten we het daar dan maar op houden, als er tenminste nog wat over is.

Motorcrosser zes keer geflitst

Maasdijk is een apart dorp. Dat wil zeggen, er wonen aparte mensen. Ze zijn eigenwijs of eigenzinnig en geven niet snel op. Dat bewees ook deze motorrijder die zich op de Maasdijk 6 x liet flitsen. Dat is heel erg dom, vooral omdat alle Maasdijkers weten waar die flitspaal staat. Ze hebben hem immers al meerdere keren laten ontploffen, of met verf dicht gespoten. Als je op de Maasdijk richting Hoek van Holland rijdt kom je hem ter hoogte van de afslag Maasdijk onderweg tegen. De flits is helaas niet van voren maar van achteren. Dat heeft deze Maasdijker waarschijnlijk niet gemerkt, want hij had het veel te druk met zijn motor. Ik praat het niet goed, maar kan het me heel goed voorstellen. Zestig kilometer is op een dijk voor een motor een belachelijk lage snelheid, maar goed, het mag dus niet. Deze motorrijder was trouwens wel heel erg in overtreding, want de motor was onverzekerd en hij had geen motorrijbewijs. De man raakt nu waarschijnlijk ook nog zijn autorijbewijs kwijt. Even een ritje, even de adrenaline door je aderen voelen spuiten, even kicken, het is zo goed voor te stellen. Maar ja, als je onderweg een ernstig ongeluk veroorzaakt drukt die last je levenlang op je schouders, dat is de andere kant. We zijn niet alleen op de wereld. Zou deze man nu in het vervolg beter uitkijken? Ik hoop het voor hem, want boetes betalen doet niemand met plezier en zeker niet zes tegelijk. Herkennen we iets van onszelf in deze man? Hoe vaak gaan we niet zelf een grens over die we achteraf beter niet hadden kunnen passeren? Berouw komt altijd te laat. In dit voorbeeld is de man zelf het enige slachtoffer, maar dat is niet altijd zo. Ik herinner me een rit met de auto terwijl het net had gesneeuwd. De weg was glad en ik moest een afrit af, terwijl er op dat zelfde moment een ander naar boven reed. Hij hield uit voorzorg het midden van de oprit. Ik had de keuze tegen hem op te botsen of uit te wijken. Ik koos voor het laatste en belandde daardoor nogal hard tegen een stalen hek onderaan de oprit. De auto moest worden gerepareerd en het hek ook. Beide voor mijn rekening want de veroorzaker had niets gemerkt. Later dacht ik: ‘Als ik tegen hem aan was geknald, had hij alle schade moeten betalen’, maar ja, dat is achteraf. Wat wil ik hiermee zeggen? Dat je vaak niet weet wat jouw gedrag bij een ander teweeg brengt. De bijbel heeft het over vergeven, zeven keer, zeventig keer, zeven maal zeventig keer. Heel realistisch allemaal. De Maasdijker deed het fout en heeft hopelijk zijn les geleerd. Laten we hem niet veroordelen, morgen zijn we het misschien zelf wel.

Kinderen spelen met granaat

Een groepje kinderen uit Ederveen heeft zaterdagmiddag gespeeld met een niet-ontplofte brisantgranaat uit de Tweede Wereldoorlog. Spelen met vuur is gevaarlijk, maar gooien met granaten zeker ook. Gelukkig is er geen ongeluk gebeurd, maar het had makkelijk wel zo kunnen zijn. Toeval? Veel mensen, vooral ouders, leven met angst over wat er allemaal kan gebeuren. Er is altijd dat dilemma tussen loslaten en beschermen. Kinderen leren – net als volwassenen – van hun fouten. Maar je zou willen, dat ze sommige fouten niet hoeven te maken om een les te leren. Moet je eerst een keer aangereden zijn om te weten dat verkeer gevaarlijk is? Moet je eerst een keer bijna verdronken zijn om te leren dat een zwemdiploma zo gek niet is? Moet je eerst een keer bont en blauw geslagen zijn om te weten dat vechtpartijen niet altijd in je voordeel zijn? Zo kunnen we doorgaan. Ouders geven de lessen door aan hun kinderen, maar uiteindelijk moet je ze toch loslaten en hun eigen leven gunnen. Dat houdt een risico in, maar te beschermend zijn, maakt je kinderen juist kwetsbaar. Gelukkig is er een God die op ons let. Hij zendt zijn engelen uit om te helpen en te beschermen. Meestal is dat genoeg, maar niet altijd. Dus toch maar leven in angst? Ik zou zeggen van niet. Het leven houdt altijd een risico in, dat kun je niet vermijden. Maar de wetenschap dat God je Helper is, geeft rust en vertrouwen. Hij belooft met je te zijn, alle dagen van je leven. Moet je dan alles maar op zijn beloop laten? Nee, maar balans is het juiste woord. Balans tussen beschermen en loslaten. Balans tussen waarschuwen en de ruimte geven. En uiteindelijk is de belangrijkste les, dat we leren onder alle omstandigheden op God te vertrouwen. En als een stemmetje op de achtergrond ‘Ja, maar’ zegt, leg je die het zwijgen op. Wandelen in geloof betekent vaak heel dankbaar zijn om alles wat goed is gegaan. Maar wandelen in geloof zegt ook: Al zou de vijgenboom niet bloeien, al zou er tegenslag zijn, nochtans zal ik juichen en vertrouwen op mijn God. Ik hoop dat de kinderen in Ederveen gelovige ouders hebben. En dat ze hun kinderen voorgaan in het danken van God om deze goede afloop.

Blok goud gestolen uit Japans museum

Drie gemaskerde mannen hebben op brutale wijze een blok goud gestolen uit een Japans museum. Het museum had bezoekers speciaal toegestaan om het goud, met een waarde van 1,3 miljoen euro, aan te raken. Daarom was er geen speciale beveiliging, zoals sensoren of een inbraakalarm. De mannen duwden een medewerker van het museum opzij en namen het goud mee. Zij werden geholpen door iemand die op de uitkijk stond. Het blok weegt 100 kilo. Dit bericht kan volgens mij toch niet waar zijn. Een blok goud van 100 kilo neem je niet zomaar even mee en daar loop je ook niet ongezien mee over straat. Er zijn niet veel mensen die 100 kilo kunnen optillen, laat staan ermee vluchten. Ik denk dat het blok goud 1 kilo heeft gewogen en dat er in totaal ongeveer 100 blokken hebben gelegen met een totale waarde van € 1,3 miljoen. Goud wordt gesmolten tot een broodje van 1 kilo en daarna worden er het gewicht en nog wat gegevens ingeslagen. Met een broodje van 1 kilo dat zo groot is als een straatklinker kom je nog wel weg. Mensen zijn gek op goud en dat is logisch. Het is duurzaam en houdt zijn waarde. Het is over heel de wereld inwisselbaar en als je het bewaart bederft het niet. Iemand met een hart van goud is iemand die eerlijk en betrouwbaar is. Dat zijn de eigenschappen van goud. Je weet wat je er aan hebt. In de bijbel is goud een materiaal dat de hoogste waarde vertegenwoordigt. Het heilige der heiligen had gouden wanden en er stond een gouden ark met een deksel uit een stuk goud gedreven. Gouden engelen keken neer op de plaats waar God troonde. De bijbel leert dat het slechts een afspiegeling is van de hemelse werkelijkheid. Om de hemelse stad te beschrijven gebruikt Johannes ook goud en diamanten als basismateriaal omdat hij misschien geen andere meer waardevolle woorden kende. En zo weten we van de stad met gouden straten en poorten uit parels op een fundament van edelstenen en diamanten. Het is Gods stad en onze toekomstige woonplaats. In dat licht bezien zijn de dieven in Japan er dus vandoor gegaan met een hemelse klinker.

Indiase stad krijgt geparfumeerde politie

Politieagenten in het West-Indiase Ahmadabad krijgen binnenkort geparfumeerde uniformen. De politiedienst heeft een team ontwerpers ingeschakeld dat de achtduizend agenten van de stad gaat voorzien van uniformen die worden gemaakt van speciale, lekker ruikende, lichtgewicht stoffen, zodat de agenten de hele dag zweetvrij en fris blijven. De agenten kunnen kiezen uit een zoete rozen- of frisse limoengeur. In de zomer kan het in Ahmadabad meer dan 45 graden Celsius worden: geen pretje voor de agenten, vooral als ze het verkeer moeten regelen en acht uur per dag buiten doorbrengen. Is dit een goed idee? In de hitte staan en een geur verspreiden van zoete rozen of frisse limoenen? Zijn er geen insecten in Ahmadabad die daardoor aangetrokken worden? Laten we het hopen voor de agenten. Ik zie ze al staan op hun drukke kruispunten en door al die slaande bewegingen raakt het verkeer nog meer in de war dan het normaal al is. Volgens mij krijgen ze het dan nog warmer. Maar er zal wel over nagedacht zijn. Mijn opa droeg in de zomer op de heetste dagen een dikke winterjas en hij hield dag en nacht zijn pet op, nee hoor, niet ’s nachts. Maar je zag hem overdag binnen of buiten alleen met pet. Mijn opa woonde bij ons in en ik zag hem dus elke dag. Ik zat naast hem buiten in de zon. Hij in zijn dikke jas en ik in mijn zwembroek. Ik had het heel erg warm, hij niet. Zijn verklaring was: Je krijgt het pas warm als de zon bij je lichaam kan komen. Bedek je lichaam daarom met dikke kleren en je huid wordt niet te warm. Hij zal wel gelijk gehad hebben, maar het bleef een raar gezicht. Mensen bedenken van alles om hun omstandigheden te verlichten en dat is prima. Er zijn al heel wat nuttige hulpmiddelen uitgevonden. Maar even terug naar de agenten. Dunne stof helpt volgens mijn opa niet en een lekker geurtje helpt volgens mij ook niet, in elk geval niet voor de agenten zelf. De lucht waar je heel de dag in staat ruik je namelijk niet meer. Of zouden die agenten lekker geurende uniformen krijgen voor passanten? Ik weet het niet. Lekker geurende uniformen helpen volgens mij niet tegen transpiratie. Het is een bedekking die alleen maar camoufleert. Prettig voor de buitenkant, geen oplossing voor de binnenkant. Maar goed, misschien ben ik te kritisch. Geef ze maar zo’n uniform, laten ze het maar proberen. Maar stel je voor dat het wel een succes wordt, gaan we dan alle agenten zo kleden en daarna alle muziekkorpsen, alle verpleegsters, alle soldaten, alle padvinders, alle uniformdragende mensen en daarna de rest? En komen er dan geuren bij zoals, lentefrisse aardbei, fruitige framboos, of groengeurende appel? Straks verlangen we allemaal terug naar af en toe een zweetlucht en de normale geur van hooi of rottende bladeren. Er gaat niets boven puur natuur en wat is er mis met een normaal stukje zeep of een goede deodorant? Straks ruiken in de nachtelijke uren, als het gespuis zijn slag wil slaan, de criminelen de politie al aankomen. Dat kan toch ook de bedoeling niet zijn. Ik weet niet wat ik van dit plan moet denken, maar ik houd het bij de tip van mijn opa. Pak die agenten maar lekker dik in, een pet hebben ze al.

Hoogbejaarde Duitser lijmt zich vast aan dak

De 91-jarige had het mooie voorjaarsweer in de stad Magdeburg aangewend om het dak van zijn tuinhuisje van een nieuwe laag teer te voorzien. Hij gleed echter uit en kwam vast te zitten aan de verse teer. Politie en brandweer moesten eraan te pas komen om de man uit zijn benarde positie te bevrijden. Ach, als ik zulke verhalen lees, kan ik de geur van verse teer haast ruiken. Hoe vaak heb ik als kind niet gezien – van heel dichtbij – dat de dijk voor ons huis van een nieuwe teerlaag werd voorzien? Dampende teer, pikzwart, zal wel een verbastering van pekzwart zijn, en kleverig glanzend op de weg. Daarna kwam er een vrachtauto die achteruitrijdend grind over de teerlaag stortte en daarna kwam er een wals – wie kent ze nog – die alles platwalste. Maar aan de zijkanten kwam het grind en ook de wals niet en daar kon je dus als kind in peuteren. Dat deden we ook en al snel zat er wat van die vieze teermassa op je handen of je kleren. Dat ging er dus niet meer af, bah wat een vieze troep is dat toch. En die man van 91 jaar ligt daar dan in, armen en benen gespreid en ik geloof zelfs met zijn hoofd naar beneden. Daar heeft hij geroepen tot hij de aandacht van omstanders trok. Zij belden de hulpdiensten en zo werd de man uiteindelijk bevrijd. Gelukkig mankeerde hij niets en hij zal wel de held van de buurt zijn nu, of de schlemiel. Is het niet een mooie illustratie van verlossing en bevrijding? En als je los bent moet je worden gereinigd, je oude kleren kunnen definitief weg en je krijgt schone nieuwe aan. Natuurlijk word je je fout vergeven en word je geaccepteerd als held en ben je welkom om je verhaal van verlossing te vertellen. Zo gaat dat als je in de teer ligt, maar zo gaat dat ook als je in de zonde ligt. Roep hard en er komt hulp. Jezus is je Verlosser, je Reiniger, je Bekleder, je Vergever, je Bewonderaar, ja, Hij is gewoon alles. Grotere dankbaarheid kan er niet zijn, dan wanneer je beseft dat je weer vrij bent. Mensen die echt weten wat vastzitten betekent zijn het meest blij. Heerlijk zo’n verhaal. Het is weer stof tot nadenken. Zit ik vast of ben ik vrij? Je bent nooit te oud om te teren, sorry, te leren.

Amerikaanse vlag op de maan is omgevallen

De Amerikaanse vlag die in 1969 op de maan is gezet, staat niet meer overeind. Die onthulling heeft oud-astronaut Buzz Aldrin tijdens een lezing op de TU in Delft gedaan. Bij vertrek naar de aarde is de vlag per ongeluk omver gegooid. Aldrin en zijn collega's Neil Armstrong en Michael Collins besloten het bij terugkomst niet te vertellen omdat het erg gevoelig ligt in Amerika. Ik herinner me die vlucht naar de maan nog goed, was bijna 20 en de televisie was nog zwartwit. Vage beelden zagen we, als je goed keek, zag je wat heen en weer springen, maar duidelijk was het allemaal niet. Pas later zagen we de foto van de ‘wapperende’ Amerikaanse vlag op de maan. Een mooie foto, die de trots van Amerika weerspiegelde. Ze hadden het dan toch maar geflikt, een man op de maan, voor de neus van de Russen, de koude vijand uit die tijd. De droom van Kennedy was voltooid. ‘America rules the World’ en heeft zijn standaard nu ook in de ruimte geplant. Tot nu toe heeft geen enkel land zijn vlag ernaast gezet. En laten we eerlijk zijn, je vlag is toch je vaandel waar je identiteit aan gekoppeld is. Kijk maar naar de Olympsche Spelen of andere sportwedstrijden, wanneer een atleet een prestatie heeft geleverd, wordt het hele volk geëerd met volkslied en vlag. Het is dus niet fraai dat die vlag op de maan is omgegooid door dezelfde Amerikanen die hem hadden neergezet. ‘Gelukkig hebben we de foto nog’, moeten ze gedacht hebben. Misschien komt daar die uitdrukking wel vandaan. Thuisgekomen durfden ze het niemand te vertellen. Trots lieten ze de foto zien, waarover later nog zoveel te doen was. Stond hij nu wel echt op de maan? Was het geen studiofoto? Kon die schaduw daar wel zo zijn? Ja, dat waren wereldvragen, maar alles gaat voorbij. En nu, in 2007, ik ben nota bene bijna 60, komt de waarheid eindelijk aan het licht. Hij ligt dus gewoon om. Een gevallen vlag. Bij Stratego heb je dan verloren. En zo zie ik het eigenlijk ook wel een beetje. De trots en de hoogmoed van de mens is omgevallen, net als het beeld in de tempel van Dagon, toen de ark van het verbond er bij was gezet. Eén kan er maar de beste zijn en dat is God. Hemel en aarde zijn door Hem geschapen en dragen Zijn vaandel. Hem komt alle eer toe. Ik vind het wel gepast dat die vlag is omgeknikkerd bij het vertrek. Nu zul je zien, dat Amerika binnenkort een vlucht naar de maan gaat maken om hem weer overeind te zetten, want ja, we buigen zomaar niet.

Vrachtwagenchauffeur zet Defensie voor schut

Een Australische vrachtwagenchauffeur heeft zich toegang verschaft tot geheime vergaderingen van hoge officieren van de luchtmacht. Hij wist gekleed in valse militaire kledij - inclusief onderscheidingen - tien maanden lang als een nepmilitair te leven. Hij kreeg zelfs een identiteitskaart van de luchtmacht, aldus de Australische krant The Age.
Ik vind zulke berichten wel leuk. Laatst zag ik ook een man die helemaal niets was en nergens bij hoorde, maar die wel op elke foto naast beroemde mensen opdook. Hij had een hele verzameling foto’s met staatshoofden en regeringsleiders en daar stond hij dan naast. Ik mag dat wel, even door de luchtballon prikken van opgedirkte belangrijkheid. We weten toch hoe het gaat? Let er eens op als zo’n hoge pief iemand een hand geeft, dan kijkt hij de ander nauwelijks aan. En let als dat kan ook eens op de uitdrukking van zijn gezicht. Daar straalt meestal iets af van verveeldheid, vermoeidheid, desinteresse en je hoort zo iemand denken ‘Nee, he, alweer een banket, was ik maar thuis.’ En dan staat daar opeens zo’n vrachtwagenchauffeur verkleed als hoge militair. Een batterij rinkelende onderscheidingen en insignes. Je kan zo’n pak gewoon huren bij de toneelvereniging op de hoek. Iedereen kan dat. Je moet het alleen durven en leuk vinden. Maar welke portier kent alle gasten? En als je met het goede groepje mee naar binnen stapt gaat de rest vanzelf. Je zorgt ervoor dat veel mensen je zien en de volgende keer herkennen ze je nog en denken dat je erbij hoort. Het is geen nieuw fenomeen, maar geregeld komt zoiets wel in het nieuws. Ik heb het het afgelopen jaar minstens al twee keer gehoord of gezien. Ik vind het leuk ook. Het kan helemaal geen kwaad en het laat zien dat al die gewichtigdoenerij ook alleen maar buitenkant is, lucht dus eigenlijk. In de bijbel lees je ook deze verhalen van mensen die proberen een feestzaal binnen te komen zonder uitnodiging. Als ze ontmaskerd worden, loopt het wel altijd slecht af, ze worden er echt uitgeknikkerd. Want ja, even de schijn ophouden lukt wel, maar vroeg of laat val je door de mand. Bij God kun je geen toneel spelen. Je hoort erbij of niet. Dat bepaal je zelf. Sterker nog, de uitnodiging ligt er, je bent welkom. De keuze is aan jou, maar met schijn kom je er niet.

Beweging geen garantie voor langer leven

Veel bewegen is geen garantie voor een langer leven. Dat concludeert gedragsbiologe Lobke Vaanholt van de Rijksuniversiteit Groningen. Zij deed drie jaar onderzoek naar de gevolgen van verhoogd energieverbruik voor mens en dier. Volgens de zogeheten 'rate of living'-theorie overlijden mensen of dieren eerder naarmate zij meer energie verbruiken. Dat klinkt heel logisch, want iets wat je veel gebruikt slijt sneller en is dus eerder op. Als het voor een strijkijzer en een wasmachine geldt, zal het ook wel zo zijn voor een mens. De idee erachter is, dat ons lichaam zich als een machine gedraagt. De bewering ‘bewegen is gezond’ klopt dus niet helemaal. Het zou moeten zijn: ‘bewegen is gezond, maar verkort je leven’, want je bent immers eerder versleten. Kan je het dan omdraaien en zeggen ‘niet bewegen is gezond’? Dat blijkt ook weer niet te kloppen, want door niet of weinig te bewegen stimuleer je de vetvorming in je lichaam en dat is schadelijk voor hart en bloedvaten en kan je leven verkorten. Wat moeten we nu doen? Het is een geweldig dilemma. Niet bewegen betekent vetvorming en een kans op een te vroege dood. Wel bewegen zorgt voor extra slijtage waardoor je leven ook wordt verkort. Dus of je nu wel of niet beweegt, je sterft altijd te vroeg. Dat lijkt de conclusie. En dat klopt, want de dood komt altijd te vroeg. Hij hoort namelijk helemaal niet te komen. Ons lichaam is geschapen om te blijven functioneren en niet om te verslijten en dood te gaan. Waarom gebeurt het dan toch? Daar wordt veel onderzoek naar gedaan, want we begrijpen allemaal dat het niet hoort. Hoe blijven we langer leven, dat is de vraag. De bijbel geeft de oplossing: ontvang door geloof een nieuw leven dat nooit stopt, eeuwig leven. En omdat ons lichaam door de inwerking van de zonde zo ontregeld is, krijg je daarvoor een nieuw lichaam. Dat nieuwe lichaam slijt niet, wordt niet ziek en veroudert niet. Kent geen beperkingen meer. Mooi toch. Of ik nu wel of niet beweeg maakt niets uit voor de lengte van mijn leven. Wat ik door bewegen win, verlies ik door slijtage. Wat ik door niet bewegen win, verlies ik door vetvorming. De bijbel zegt, zorg dat je geestelijk gezond bent, de oefening van het lichaam is tot weinig nut. En dat laatste heeft Lobke nu ontdekt. Krijgt de bijbel weer gelijk.

Indiase trouwt met lijk

Een vrouw uit India was zo wanhopig na de dood van haar verloofde, dat ze erop stond om met het lijk te trouwen, zo meldt Reuters maandag. Ik heb al heel wat rare berichten gelezen, maar deze hoort zeker tot de categorie bizarre verhalen. En het gebeurde opnieuw in India, volgens mij het meest vreemde land ter wereld. Wat daar allemaal mogelijk is heb je in eerdere stukjes al kunnen lezen. En nu dit huwelijk met een lijk. Waarschijnlijk hoef je in India geen ‘ja’ te zeggen en kun je ook zwijgend in de echt worden verbonden. Ik ben wel benieuwd of ze het lijk voor de ceremonie een trouwpak hebben aangedaan. In elk geval was de bruid wel als bruid versierd en begeleidde ze haar kersverse echtenoot na de plechtigheid naar de crematie. Waarna ze zich schielijk verkleedde en het tenue van een weduwe aantrok. Er moet een achterliggende bedoeling zijn voor dit bizarre gedrag. Heeft het te maken met de erfenis, of met aanzien? Ik weet het niet, maar een ding weet ik wel, als je kunt trouwen met iemand die is overleden, dan verbind je je met ‘de dood’. En dat lijkt me geen goede huwelijkspartner. ‘De dood’ is een macht in de geestenwereld. De bijbel noemt hem de laatste vijand. Jezus Christus heeft deze macht overwonnen en openlijk over hem gezegevierd door op te staan uit de dood. ‘De dood’ heeft vanaf Adam geheerst op aarde, maar je kunt door Jezus te volgen aan zijn macht ontkomen. Jezus noemt zichzelf ‘het Leven’, dat is de tegenovergestelde macht. God laat ieder mens kiezen. ‘De dood en het leven stel ik u voor, kies dan het leven’, is Gods advies. Het huwelijk is een geestelijke verbinding. Een verbond met de dood is voor mij geen optie. Ik ben heel blij dat er een alternatief is, het Leven. Daarom is het zo belangrijk dat je een partner zoekt die van dezelfde Geest is, die dus ook leeft. De bijbel zegt het zo: ‘Vormt geen ongelijk span met een ongelovige, want wat heeft de duisternis gemeen met het licht, wat is de overeenkomst tussen Belial en Christus?’ Die is er niet. Een grotere tegenstelling dan tussen leven en dood ken ik niet. Nu hoef je niet persé overleden te zijn om ‘dood’ te zijn. Wat dat betreft trouwen er in ons land ook velen met een lijk. Maar daar kijkt helemaal niemand meer van op, dat haalt het nieuws niet meer. Misschien zijn we hier wel net zo gek als in India.

'Mierendilemma' voor geweldloze monniken

Boeddhistische monniken breken zich het hoofd over hoe ze een Maleisische tempel kunnen vrijmaken van een mierenplaag zonder de insecten te doden. Hun levensbeschouwelijke overtuiging verbiedt enig geweld tegen mensen of dieren. De Hong Hock See tempel in de noordelijke staat Penang wordt nu al een jaar geplaagd door stekende rode mieren, aldus een woordvoerder van de tempel. Vorige maand werd een bezoeker nog zo hard gebeten dat hij naar het ziekenhuis werd overgebracht. Er is al geprobeerd met een stofzuiger de beestjes op te zuigen en in het bos weer vrij te laten, maar dat bleek ook niet afdoende te werken. De tempel wordt bewoond door ongeveer 10 monniken en zij weten niets beters te doen dan waarschuwingsborden te plaatsen. Als ik zoiets lees denk ik, hoe is het mogelijk dat volwassen mensen niet optreden tegen bijtende en stekende insecten? Heeft het leven van een mens dan dezelfde waarde als het leven van een mier? Als dat zo is, mag van mieren dezelfde houding worden verwacht naar de mens, dus niet bijten en steken, maar respect tonen. Doen ze dat niet, dan verdienen ze zinvol geweld. De overheid draagt het zwaard nog steeds niet tevergeefs. Soms moet je met geweld optreden om je beschaving te beschermen. Dat geldt zeker ook voor het buiten de deur houden van mieren. Op hun eigen terrein mogen ze hun gang gaan, maar in mijn huis, of in dit geval in mijn tempel, hebben ze weg te blijven. Ik heb zelf ook last van mieren. Ze hebben zich massaal voor mijn drempel ingegraven. Elk voorjaar sturen ze wat verkenners naar buiten om te zien of de deur al eens open blijft staan en ze de drempel kunnen passeren. Ik heb daar sinds vorig jaar een adequaat middel tegen, koperen munten. Daar schijnen ze slecht tegen te kunnen. Voor mijn drempel liggen er nu een stuk of zes, een bij elke mierenuitgang. Ik heb ze vorig jaar nauwelijks buiten gezien. Dat verontrust me wel, want nu heb ik er geen zicht meer op. Straks forceren ze een nieuwe opening op een plek die ik niet waarschijnlijk heb geacht. Mieren zijn volhouders, al weten ze zelf niet waarom. Mijn advies aan de monniken is: Herzie je standpunt en roei die beesten uit, ze nemen je te grazen als je ze de ruimte geeft. Die waarschuwingsborden helpen niet, want mieren kunnen toch niet lezen en als er enkele zijn die dat wel kunnen, trekken ze zich van een waarschuwing niets aan. Dat toont hun ware aard, het zijn monsters zonder waarde, er altijd op uit om te irriteren en te treiteren. Als je denkt dat je er een te pakken hebt, zie je meteen drie anderen. Volgens mij zijn ze bezig de wereld te veroveren. Ze maken deel uit van een geheime, criminele organisatie en schuwen geen geweld. Wat dat betreft lijken mieren net demonen. Ze zoeken naar ingangen en beginnen dan je leven te verwoesten. Houd ze buiten de deur. Misschien is dat wel de les die we van mieren kunnen leren? Laten we met dezelfde ijver het kwaad buiten de deur houden en er geen enkel respect voor tonen.

Goddeloze dollarmunten in omloop

Kan een dollarmunt goddeloos zijn? Nee natuurlijk, maar het gaat hier om munten waar het randschrift 'In God we trust' ontbreekt. In Nederland hebben we ook een randschrift 'God zij met ons' op de Euro staan. Dat randschrift bestaat al sinds de Muntwet van 1816. Overigens is de tekst 'God zij met ons' een zeer sterke verkorting van de bijbeltekst 'Wat zullen wij dan van deze dingen zeggen? Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn?' Dat was natuurlijk veel te lang om op een munt te plaatsen, maar het ging om de inhoud. In 1816 kon iedereen daar nog achter staan. Toen in 1953 het gerucht de rondte deed dat de spreuk zou worden afgeschaft ontstond er bijna een volksoproer. Gelukkig bleek het om een misverstand te gaan. In onze tijd is de tekst alleen nog te vinden op het twee-euro muntstuk en dat is al een soort wonder omdat het een Europese munt betreft. Maar gelukkig mag elk land een eigen uitgave hebben en zo houden we ons randschrift. 'God zij met ons' is eigenlijk een wens, terwijl de bijbeltekst juist onderstreept dat God met ons is. Persoonlijk zag ik er liever 'God is met ons' op staan als onderstreping van Gods eigen belofte dat Hij ons niet zal begeven of verlaten. Amerika is een land van uitersten. Terwijl het geweld geen grenzen kent en iedereen gewapend is, blijft Amerika beweren op God te vertrouwen. Dekt de spreuk de lading nog? Voor verzamelaars is een munt zonder randschrift dik geld waard, zulke munten zijn uniek. Ik hoop dat dat zo blijft. Want het zou toch echt jammer zijn als dat laatste beetje geloof in God ook uit het openbare leven wordt verwijderd. Ik hoop dat randschriften blijven waarin we ons vertrouwen in God uitspreken. Maar meer nog dat het niet alleen in de rand van onze munten, maar ook in onze harten staat gegrift.

Maggi 'koopt' hogedrukgebied

Meteorologen in Duitsland, op zoek naar nieuwe inkomstenbronnen, kwamen op het idee geld te verdienen met de namen die veelvuldig worden genoemd in het nieuws en tijdens het weerbericht. Een hogedrukgebied kost 299 euro, een lagedrukgebied is al voor 199 euro verkrijgbaar. Bouillonblokjesfabrikant 'Maggi' heeft nu het hogedrukgebied van dit weekend gekocht. Dus telkens als het weer wordt besproken heeft men het over het hogedrukgebied 'Maggi'. Gekker moet het niet worden, zou een bekende blonde jongen zeggen en dat vind ik ook. In Amerika krijgen stormen namen en die namen worden in ons eigen land overgenomen. De naam Catrina ligt nog vers in het geheugen. Toch moet ik er niet aan denken dat het weerbericht van de nabije toekomst er zo uit komt te zien: Boven de Britse eilanden nadert het hogedrukgebied De Hema. De Hema schuift langzaam steeds verder naar rechts op en komt daarbij in de buurt van de depressie Blokker. Trouwens wie gaat er nu een lagedrukgebied kopen? Misschien een fabrikant van regenkleding of paraplu's. Een hogedrukgebied blijft niet hoog, dus op een zeker moment kan er gemeld worden dat De Hema nu definitief verdwenen is. Mooie reklame. Nee, ik vind dit een voorbeeld van een heilloos plan, ontsproten aan het brein van op geld beluste weermannen en -vrouwen. Daar is niet goed over nagedacht. Maggi heeft dit weekend dus de primeur. We zitten de komende dagen onder de invloed van Maggi. Ben benieuwd of de Duitse namen in Nederland worden overgenomen. Meestal wel, of we vinden een variant uit, net als met het wegenvignet. Iemand heeft dat melkkoetje ontdekt en hup, land na land krijgt een vignet, zodat er weer wat extra inkomsten zijn. Alles draait om geld in onze maatschappij. Iemand heeft gezegd dat als we er geld voor krijgen we zelfs bereid zijn onze eigen kinderen te verkopen. Ik geloof dat, het gebeurt hier en daar al. Voor geld is alles te koop, maar om ons nu het weer toe te eigenen en ook daar al ons eigen etiket op te plakken, nee, dat stuit me tegen de borst. Als we tv kijken, moeten we toch al te vaak er 'even tussenuit' vanwege de reklame. Straks gaan we ook de bomen en planten verkopen en groeien er in onze tuinen alleen nog planten met namen als Pokon, Fleur, Weekend en Kruitvat. En daarna kunnen we de dieren nog verkopen en tenslotte onszelf, of hebben we dat inmiddels al gedaan?

Bijna veertien miljoen in de prullenbak

MUNSTER - De hoofdprijs van liefst 13,7 miljoen euro in de Duitse WestLotto is bijna voorbij gegaan aan de winnares. De 79-jarige was haar winnende lot kwijt. Ze haalde haar hele huis overhoop en uiteindelijk vond ze haar lot tussen de oude kranten in de prullenbak, aldus de organisatie van de loterij vrijdag. In oude guldens is dat een bedrag van 30 miljoen en dat is niet niks. 'Geld maakt niet gelukkig', zeggen we dan al snel, maar het is toch pijnlijk om te weten dat het van jou had kunnen zijn als je beter had opgelet. Deze mevrouw heeft geluk gehad dat ze haar lot nog teruggevonden heeft. Hoeveel mensen zijn er niet die hun lot hebben weggegooid. Dan heb ik het over hun levenslot, hun bestemming. Ons leven is niet bedoeld om weg te gooien of te verspillen, het is bestemd om voor eeuwig behouden te blijven. Dat lot heb je zelf in handen. God heeft je dat lot, die bestemming gegeven. Hij heeft ervoor betaald en dat was een hoge prijs. Je ontvangt de uitkering van die prijs door geloof. Het is veel meer waard dan 30 miljoen en toch denken veel mensen er niet echt over na. Ze leggen het weg, tussen het oud papier. Misschien ligt het tussen de kranten ergens in een schuurtje, misschien is het al definitief weg. Van deze vrouw krijg je de indruk dat ze het niet expres heeft weggelegd, maar dat het een vergissing was. Ze heeft dagenlang gezocht tot ze het terugvond. Kun je je de blijdschap voorstellen? Zo mag je zelf ook zoeken naar God. Hij heeft je lot in handen. Hij laat zich graag vinden door ieder die ernstig zoekt. Het lijkt mij de moeite meer dan waard.

Indiase koe vergrijpt zich aan kippen

In India gebeuren vreemde dingen. Dat de koe een heilig dier is in India wisten we al een tijdje, maar dat een van die heilige dieren zich nu vergrijpt aan een stelletje kippen slaat alles. Koeien horen geen kippen te eten en als ze het toch doen is er iets heel erg mis. De plaatselijke dierenarts vermoedt dat het beest heeft gehandeld uit vitaminegebrek, maar de bevolking denkt dat de koe in een vorig leven een tijger moet zijn geweest. Rechtpraten wat krom is, is een vrucht van misleiding en bedrog. De Indiase bevolking is al eeuwenlang terechtgekomen in de ban van een godsdienst die koeien heilig verklaart en die onrecht en armoede afdoet met te verklaren dat het het gevolg is van een vorig leven. Pure blindheid. Ik vraag me al sinds mijn kinderjaren af waarom in een land waar hongersnood en armoede aan de orde van de dag zijn, de koeien zo maar op straat rondlopen, zonder dat iemand ze durft aan te raken. Koeien zijn heilig heeft ooit iemand gezegd en iedereen zegt het na. Wij hebben zoiets met paarden. Die zijn edel en hebben dus geen poten maar benen en geen kop maar een hoofd. Lariekoek natuurlijk, maar wie maalt erom? En nu heeft zo'n heilig beest zich vergrepen aan een stel kippen. Wordt nu de heiligheid in twijfel getrokken? Kan een heilige koe fouten maken of zelfs misdaden begaan? Nee, natuurlijk. Een koe in India is als de paus in Rome en als het staatshoofd van Nederland, onschendbaar. Koeien maken geen fouten, dus moet er een andere verklaring zijn. De dierenarts komt met een biologische reden, maar de misleide Indiërs weten wel beter, het vorige leven speelt de koe parten. Maar hoe zit het dan met de kippen? Hadden die ook een vorig leven? Dat moeten dan wel zware criminelen zijn geweest als ze nu in een later leven als kip - dat is al een degeneratie - alsnog van het leven worden beroofd. Dit klinkt misschien allemaal als onzin, maar deze mensen geloven dit werkelijk. Kunnen mensen zover van de waarheid wegdwalen dat ze dit allemaal gaan geloven? Ja, zegt de bijbel. Maar diezelfde bijbel leert ook dat alles wat God naar zijn aard heeft geschapen, ooit ook weer naar zijn aard zal leven op aarde. In het begin van de schepping was er geen geweld, het was alles zeer goed. En als Jezus terugkeert op aarde zal alles terugkeren naar zijn oorsprong. Dit zegt de bijbel van die tijd: Dan zal de wolf bij het schaap verkeren en de panter zich nederleggen bij het bokje; het kalf, de jonge leeuw en het mestvee zullen tezamen zijn, en een kleine jongen zal ze hoeden; de koe en de berin zullen samen weiden, haar jongen zullen zich tezamen nederleggen, en de leeuw zal stro eten als het rund; dan zal een zuigeling bij het hol van een adder spelen en naar het nest van een giftige slang zal een gespeend kind zijn hand uitstrekken. Men zal geen kwaad doen noch verderf stichten op gans mijn heilige berg, want de aarde zal vol zijn van kennis des HEREN, zoals de wateren de bodem der zee bedekken. Zolang koeien kippen eten en mensen geloven dat het vroeger een tijger was, zijn we nog ver van deze tijd verwijderd.

'Elfje' aangeklaagd voor diefstal lingerie

In Belfast is een man aangeklaagd omdat hij, verkleed als elfje, ondergoed heeft gestolen uit een lingeriewinkel in de Noord-Ierse hoofdstad. De man ontkent zelf iets gestolen te hebben, maar zegt dat het elfje als schuldige moet worden aangewezen. Kennelijk zat hij zo in zijn rol dat hij fictie en werkelijkheid niet meer uit elkaar kon houden. Dit fenomeen komt steeds vaker voor. Vroeger kon het voorkomen dat iemand iets niet meer wist door overmatig alcoholgebruik of een harde klap op het hoofd, maar tegenwoordig worden steeds meer misdaden gepleegd onder invloed van drugs of een combinatie van alcohol en drugs. Vaak gaat dat ook met veel geweld gepaard. Mensen zijn dan 'onder invloed' en worden soms zelfs door de rechter niet geheel toerekeningsvatbaar verklaard. Niet toerekeningsvatbaar, het komt door de alcohol, het komt door de drugs, het komt door het elfje. Mijn vraag is dan: 'Wie dronk die alcohol, wie nam die drugs, wie speelde dat elfje?" Die is verantwoordelijk en niets of niemand anders. Je kan je niet verschuilen achter iets of iemand anders als je eerst zelf die iets of iemand ruimte hebt geboden om de controle over je daden over te nemen. Het doet me denken aan een verhaal dat ik eens las over een man die voor de rechter zich verdedigde met de opmerking: "Dat heb ik niet gedaan, dat was mijn oude mens." Hij dacht onder de straf uit te komen door 'de oude mens' de schuld te geven. De rechter reageerde heel laconiek met de uitspraak: "Dan veroordeel ik u wegens medeplichtigheid." Mensen moeten zich realiseren dat er altijd iemand is onder wiens leiding men zich stelt. Je kunt je laten leiden door Gods Geest en doen wat God zegt in plaats van je eigen zin te doen, of je stelt je niet onder Gods Geest. Velen denken dat ze dan vrij zijn, maar ze worden juist gebonden, omdat een andere geest de controle over neemt. Die ander dringt je leven binnen via alcohol of drugs, maar soms ook als een elfje. Hij heeft vele gedaantes, maar uiteindelijk is elke geest die niet uit God is, een geest die tegen God is. Laten we elkaar niets wijsmaken en zelf verantwoordelijkheid dragen voor de keuzes die we maken, inclusief de gevolgen ervan.

Nederland gaat naar de stembus

Vandaag zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten, het bestuur van de provincies. Normaal gesproken geen aanleiding om in de pen te klimmen, maar deze keer zou het zo kunnen zijn dat er politiek een merkwaardige situatie ontstaat. De gekozen leden van de Provinciale Staten kiezen namelijk de nieuwe leden van de Eerste Kamer die op hun beurt weer de regering controleren. De Eerste Kamer kan een door de Tweede Kamer goedgekeurd wetsvoorstel dus tegenhouden en terugsturen. In feite kan de Eerste Kamer verhinderen dat er nieuwe wetten komen en dus dat er geregeerd wordt. Het kabinet van CDA, PvdA en CU hebben een krappe meerderheid in de Tweede Kamer, maar niet onder de bevolking. Als bijvoorbeeld de SP en de VVD die nu in de oppositie zitten de meerderheid krijgen in de provincie, dan krijgen ze het ook in de nieuwe Eerste Kamer. De premier (CDA) doet nu zijn best om dat te voorkomen door te waarschuwen tegen de onbestuurbaarheid van het land. Hij zaait dus angst. Kijk en dat is een verkeerde houding. Ook bij het debat over de invoering van de z.g. Europese Grondwet gebeurde dat. Het zou een ramp zijn als het voorstel zou worden afgewezen. Het voorstel werd afgewezen en de ramp bleef uit. Wie angst gaat zaaien gaat daar de vrucht van oogsten en wat levert dat op? Grotere angst. Geert Wilders zaait angst, Bush zaait angst, Balkenende zaait angst en het gevolg is een angstige atmosfeer waarin mensen zich onveilig voelen. Dan moet er weer meer 'blauw op straat' of er komen meer camera's die allemaal het beeld versterken, het is allemaal heel gevaarlijk hier en zeer angstig. Van een regering met een groot geloofsgehalte verwacht ik een andere houding. Waarom spreek je geen vertrouwen uit in de stemmers en in de toekomst. Wanneer je bang bent voor de uitkomst van een verkiezing bewijst dat alleen maar dat je denkt in termen van macht. Je wilt alleen maar heersen over de bevolking en de oppositie slechts gedogen. Dat vind ik een kwalijke houding. Waar is het Godsvertrouwen van de regering en van de premier met name? De uitslag van deze verkiezing zal Nederland geen kwaad doen. Het zal hooguit het vanzelfsprekende van de regering wat belemmeren. De regering zal beter moeten nadenken over de formulering van nieuwe wetten en dat is zo kwaad nog niet.

Italiaan beboet voor verzwijgen impotentie

Een 26-jarige Italiaan krijgt een boete van 200 duizend euro. Hij is namelijk met zijn vriendin getrouwd zonder haar te vertellen over zijn impotentie. Inmiddels is het paar alweer gescheiden. De man is schuldig bevonden aan fraude omdat hij de waarheid had verzwegen voor zijn aanstaande vrouw. Jaap Fischer zong vroeger al in een van zijn liedjes: 'Het gaat niet om liefde, het gaat om je geld. Je bent niet mooi, maar welgesteld...' Ja, ja, kennelijk komt dat vaker voor. Ik vind het weer een typisch voorbeeld van onze ik-gerichte maatschappij. Mijn man moet mij geven wat ik van hem verlang en anders doe ik hem een proces aan. Mijn liefde voor jouw geld. In dit geval mijn liefde voor jouw potentie, o, je hebt geen potentie, dan wil ik je geld. Het is maar beter dat ze er snel een einde aan hebben gemaakt, want dit heeft niets met liefde en huwelijk te maken. Dit is pure hebzucht. Ik kan begrijpen dat een vrouw teleurgesteld is als ze merkt dat haar man haar niet op elk gebied kan geven wat ze had verwacht. Maar om dan naar de rechter te stappen begrijp ik echt niet. Dan kan elke vrouw naar de rechter want welke man is perfect? En moet je al je fouten en gebreken opnoemen (als je ze al weet) en vragen: 'Weet je zeker dat je nog steeds met me wilt trouwen?' De meeste gebreken komen aan het licht tijdens gebruik. Dat is niet alleen met relaties zo. Waarom haalt dit bericht het nieuws? Omdat het toch opmerkelijk en vreemd is. Vreemd van de vrouw dat ze op deze manier reageert op het gebrek van haar man. Maar ook vind ik het vreemd van een rechter om daar zo'n hoge boete voor te geven. Wat heeft de man voor strafbaars gedaan? Fraude, vindt de rechter, het bewust verdraaien van de waarheid of het achterhouden van de waarheid. Maar zou hij dat ook hebben gedaan als de man na zijn huwelijk had verteld dat hij niet kan pianospelen of dat hij niet kan breien (of juist wel)? Waarom is deze vrouw eigenlijk met de man getrouwd? Om wie hij is of om wat hij kan? En als hij het dan niet blijkt te kunnen, komt de ware aard van de vrouw aan het licht, ze houdt niet van hem, maar van zijn kunne. Kijk en dat had ze hem waarschijnlijk ook niet voor het huwelijk verteld. Ik denk dat ze zelf schuldig is aan fraude, ze heeft haar liefde voorgedaan als echt, maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn. Als ik de man was zou ik naar dezelfde rechter gaan en eisen dat hij haar dezelfde boete oplegt. Het einde is zoek als we op deze manier met elkaar omgaan. Er zijn geen volmaakte mensen. Hebben we niet zelf een spreekwoord dat zegt: 'Er is geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan.' Wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Echte liefde verdraagt alles. Echte liefde eist niet, maar geeft. Echte liefde gaat verder dan de eigen verwachtingen. Echte liefde aanvaardt de ander zoals hij of zij is. Echte liefde blijft. Deze liefde vinden we niet bij mensen maar wel bij God. Alle gelovigen samen vormen Gods geliefde, Zijn vrouw. Die is niet volmaakt, maar Hij noemt haar volmaakt, uit liefde. Zij kon Hem niets geven, maar Hij gaf haar alles. En nu zij alles ontvangen heeft kan zij geven wat Hij gaf, liefde. Laten we daar een voorbeeld aan nemen. Zo hoort het te zijn, niet eisen maar geven, uit liefde.

Neus dicht in taxi's Peking

Een lid van het Chinese parlement heeft zondag zijn beklag gedaan over de geur in veel taxi's in de Chinese hoofdstad. Volgens Shi Xiangpeng is het soms niet te harden in de wagens. Hij vindt dat taxichauffeurs vaker in bad moeten en niet langer in hun wagen moeten slapen of er maaltijden met knoflook mogen verorberen. Dit opmerkelijke bericht las ik vanmorgen in het nieuws. Ik kan me iets voorstellen bij de klacht van dit parlementslid. We weten allemaal dat de geur van knoflook uit iemands mond vreselijk is. Net als die van vis, sigarettenrook, slechte adem door een verwaarloosd gebit, enzovoort. Tanden poetsen is een remedie, maar dan moet je dat wel heel erg grondig doen na het eten van knoflook. Niet wassen geeft weer andere geuren en die komen ook van andere plaatsen. Ons lichaam is in staat allerlei geuren te produceren door rottende bacterieën en hun uitwerpselen. Okselgeur en de geuren van schimmels en infecties kunnen de zaak nog verergeren en dan noem ik nog niet eens de geur van het niet op tijd nemen van een verschoning. Ook de zweetvoeten verdienen een vermelding en laten we ook de vegetatie tussen de tenen noemen als mogelijke verspreidplaats van kwalijke geuren. Ik weet niet hoe erg het in Chinese taxi's is, maar het is een kleine ruimte en die is gauw gevuld. Wij kunnen allerlei camouflagetrucs toepassen als geurvreters, okselsprays, mondwater, of after-shave, maar feit blijft dat het een ongezonde toestand is in die taxi. Welke geur verspreid jij? Ik heb me laten vertellen dat sommige geuren die de een vindt stinken door een ander juist als aantrekkelijk kan worden ervaren. Zo vindt ook bijna niemand zijn eigen toiletbezoek stinken, maar de volgende bezoeker denkt daar vast anders over. Een geurverhaal. Is er wat aan te doen? Gelukkig wel. Allereerst, let op wat je eet. Ten tweede verzorg alle plekken die kunnen geuren, je oksels, je voeten, je privégebied en je mond. Reinig die delen die verontreinigd zijn en probeer schoon te blijven. Je kan soms een spray gebruiken als tijdelijke bedekking, maar het is geen definitieve oplossing. Eigenlijk helemaal zoals de bijbel zegt dat je met je leven moet omgaan. Zorg dat je rein blijft en 'eet' geen verkeerde dingen. Laat de geur die wij verspreiden liefdevol en met het oog op de ander aangenaam zijn.

Iran krijgt nucleair symbool op bankbiljet

De Iraanse centrale bank lanceert een nieuw bankbiljet van 50.000 rial (circa 5 euro) waar een nucleair symbool op wordt afgebeeld. Dit berichtten Iraanse media zaterdag. Het land staat onder grote internationale druk om af te zien van projecten om zelf kernenergie op te wekken. Het zou zelf geen verrijkt uranium mogen maken omdat grote mogendheden vrezen dat Iran aan kernwapens werkt. Je kunt niet zeggen dat de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad niet moedig is. Hij weerstaat trots alle dreigementen van Amerika en de Navo. Zijn standpunt is duidelijk: we zijn een zelfstandige natie en niemand hoeft ons te vertellen wat we wel en niet mogen bezitten. En eerlijk is eerlijk, gelijk heeft hij. Amerika is niet de baas van alle landen en de maat waarmee Amerika meet is bepaald niet zuiver. Amerika dreigt met een eventuele aanval op Iran, maar dat maakt sinds het debacle van Afghanistan en Irak weinig mensen enthousiast. In Iran maakt het zeker geen indruk en dat laten ze blijken door verder te gaan met hun kernprogramma en nu dus door het nucleair symbool te drukken op nieuwe bankbiljetten. Het zou me niets verbazen als ze speciaal daarvoor nieuwe biljetten drukken. Het gaat natuurlijk weer om macht en om rechten. Amerika voelt zich als sterkste natie de grote broer van de Westerse landen, terwijl Iran als vertegenwoordiger van de Islam en overwinnaar op het Westen (denk aan de tijd van Khomeini en het verjagen van de Sjah van Perzië) optreedt. Amerika roept: 'Ik heb macht' en Iran roept: 'Ik ben autonoom en vrij'. Voor beide standpunten is iets te zeggen, maar bereik je er ook iets mee? Tot nog toe alleen polarisatie en toenemen van geweld. Opnieuw vind ik wijsheid in de Bijbel. Gebruik je vrijheid niet als een aanleiding voor het vlees, maar dient elkaar door de liefde. Dus geen machtsmiddel gebruiken om te tonen dat je die hebt. Dat geldt voor beide landen. Niet jennen met een dreigende inval en ook niet met nieuwe uitdagende bankbiljetten. Dat is kleine-kinder-gedoe. Dient elkaar en laat jouw vrijheid geen aanleiding zijn voor de ander om zich eraan te ergeren, want het zou je geen goed doen. Zoek de dialoog door samen te werken en elkaars rechten te erkennen. Waarom zou Iran geen atoomprogramma mogen ontwikkelen en Amerika wel? Daar zit alleen angst achter. Ja, maar als Iran zijn kernenergie nu eens gebruikt om er iets slechts mee te doen, bijvoorbeeld een atoomaanval op Israël, dan hebben we spijt van de ruimte die we hebben geboden. Angst regeert Amerika en angst regeert de wereld. Angst lijdt tot agressie en daar wordt de wereld niet beter van. Wie heeft de moed de minste te zijn? Wie heeft de moed de ander tegemoet te treden, zoals Gorbatsjov dat deed eind jaren 80? Het leidde het einde van de koude oorlog in. Welke heilzame gevolgen kan het hebben als Oost en West elkaar de hand gaan reiken in het besef dat de aarde van ons allen is.

Seinstoring door koperdiefstal

Door een koperdiefstal in de buurt van Purmerend is een seinstoring ontstaan waardoor sommige treinen zaterdagmorgen in Noord-Holland met vertraging rijden. Tussen Hoorn en Purmerend is 120 meter koperkabel gestolen, waardoor de seinen niet meer werken. Deze berichten komen de laatste tijd steeds vaker in het nieuws. Koperdraad is 'hot' bij het dievengilde, kennelijk eenvoudig weg te halen en mee te nemen en er ligt wereldwijd genoeg. De prijzen van grondstoffen als koper en aardolie, maar ook ertsen stijgen de laatste tijd gigantisch. Dat heeft alles te maken met de zich steeds sterker ontwikkelende wereldeconomie, waarin vooral landen als India en China, met miljarden inwoners een belangrijke rol spelen. Het is net een slapende reus die ontwaakt. Wat hier aan koperdraad wordt gestolen is maar kruimeltjeswerk van mensen of criminele groepen die meeprofiteren van de vraag naar grondstoffen elders. Het gaat me nu even niet om het koperdraad en de overlast voor treinreizigers, maar ik zie in dit nieuws een voorbeeld van hoe belangrijk het is dat alle onderdelen kunnen blijven functioneren. Alles hangt met elkaar samen. Dat geldt ook voor de samenleving. We zijn geen individualisten die alleen hebben te denken aan het eigenbelang. We zijn hier voor elkaar en niemand kan gemist worden voor het wel functioneren van de maatschappij. Daarom moeten we ons best doen die samenhang te ontwikkelen en niet tegen te werken. Daarom is het ook zo moeilijk om wijze besluiten te nemen, want in elk besluit ligt ook een uitsluiting verborgen. Wat voor de ene groep een oplossing is, werkt voor een andere groep juist averechts. Ik noem als voorbeelden de winkelsluitingswet en de 24 uurs economie, maar ook de 'Europese grondwet' en het burka-verbod. Door de zonde is de samenhang tussen God en mensen ontwricht. Samen is apart geworden, ieder voor zich. Daar wordt altijd iemand de dupe van. Door de zonde is het hart uit de mens en uit de samenleving genomen. Daarom zijn we niet langer bereid om dienstbaar te zijn, maar willen we heersen, de baas zijn. Voor het spoor is er een oplossing, nieuw koperdraad aanbrengen, zo lang de voorraad strekt. Voor de mens is er ook een oplossing, een nieuw hart in je binnenste. Dat laatste is mogelijk door het geloof in Jezus Christus. Daar word je niet alleen zelf beter van, maar ook de samenleving.

Wet moet dubbele nationaliteit voorkomen

VVD-fractievoorzitter Mark Rutte heeft donderdag in het debat over de regeringsverklaring gepleit voor "concrete wetgeving" om in de toekomst dubbele nationaliteit te voorkomen. Het nieuwe kabinet is begonnen. Meteen was er de merkwaardige aanval van Geert Wilders van de PVV op Ahmed Aboutaleb en Nebahat Albayrak die naast de Nederlandse ook de respectievelijk Marokkaanse en Turkse nationaliteit bezitten. Waarom merkwaardig, omdat de volgorde nogal - laat ik zeggen - ongepast is. De grondwet geeft elke Nederlander dezelfde rechten, dus ook mensen met een tweede nationaliteit. Dat betekent dat ze voor elk ambt in aanmerking mogen komen. Wilders zegt nu geen vertrouwen te hebben in beide personen en dat is raar. Als hij bedoelt dat het eigenlijk niet moet kunnen dan ben ik het met hem eens, maar nu de wet op dit punt ruimte laat kun je dat niet deze twee bewindslieden verwijten. Wat mij betreft zal voor de toekomst de wet moeten worden aangepast en kunnen de betrokkenen aan de slag. Het argument belangenverstrengeling is populair in deze discussie. In de bijbel is het Jezus zelf die zegt dat je geen twee heren kan dienen, want, zegt Hij, je zult dan de ene aanhangen en de andere afvallen. Kijk en daar ben ik het mee eens. Je kan maar een heer dienen, dus kies welke dat zal zijn. Dat geldt trouwens ook voor onszelf. Als we bij Jezus willen horen en Hem vertegenwoordigen, moeten we onze liefde voor de wereld opgeven.

Bulgaar wil Manchester United heten

Een Bulgaarse voetbalfan wil zijn naam veranderen naar Manchester United. Na een rechtszaak van twee jaar mag hij zichzelf Manchester Levidzhev gaan noemen. Maar hij wil verder: "Ik ben nu slechts bij de rust, ik voel mij pas goed als ik volledig Manchester United heet. Ik houd van de club, het is mijn hele leven en ik wil dat mijn naam hetzelfde naar buiten draagt", zegt Levidzhev. Clubliefde of identiteitscrisis, wat brengt deze Bulgaar tot zijn daad? Moet het mogelijk zijn om je naam te veranderen in dat wat je dierbaar is? In Nederland mag je je naam veranderen als je er onder gebukt gaat. Een naam als Poepjes of Keutel is aanleiding om een aanvraag tot naamsverandering in te dienen, maar dan moet het niet een totaal andere naam worden. In dit voorbeeld zou Popjes of Ketel goed passen, maar om daar dan Feijenoord of Ajax van te maken gaat wat ver. Trouwens nog niet zo lang geleden had je slechts te kiezen uit een lijst met vastgestelde voornamen en mochten nieuwe uitvindingen als Lebo en Jotuk al helemaal niet. Maar sinds de muticulturele samenleving een feit is kun je moeilijk meer beperkingen opleggen aan ouders die hun kind onder een bepaalde naam komen aangeven. Die vrijheid is er dus wel, maar een bestaande naam veranderen blijft moeilijk. Ik kan die Bulgaar wel begrijpen, maar ik zou zeggen doe een sticker op je auto of zo, want als de clubliefde overgaat loop je daar met een naam die niet meer bij je past. Het is een heel verschil of je Machester United heet of dat je Manchester United bent. En heeft in dit geval de club zelf ook nog iets te zeggen? Worden er geen rechten geschonden op deze manier? Het is toch vrij ingewikkeld allemaal. Ik moet er niet aan denken dat je allerlei mensen kunt tegenkomen als Coca Cola en dan zijn broer Pepsi die weer bevriend is met Bitter Lemon of een relatie krijgt met Unox Leverworst. Kun je je voorstellen dat die weg onbegaanbaar wordt? Trouwens hoe zou Paris Hilton aan haar naam zijn gekomen? Nee, het lijkt mij het beste dat je het karakter van je idool overneemt en zo herkenbaar wordt als fan of volgeling. Dat is ook wat Jezus zijn volgelingen voorhoudt: Als je Mij liefhebt, wees dan zoals ik. Aan de vruchten ken je de boom, zonder inhoud is een naam ook maar een naam.