Israëlische wetenschappers zijn erin geslaagd de volledige tekst van de Hebreeuwse Bijbel op een oppervlak kleiner dan een halve suikerkorrel te graveren. De laatste keer dat ik een soortgelijk bericht las is zeker tien jaar geleden. Toen ging het over de hele bijbel die op microfilm was gezet ter grootte van een vierkante centimeter. Nu dus een bijbel op een halve suikerkorrel. Het is absoluut spectaculair te noemen, maar de vraag is natuurlijk wat je eraan hebt. Dat kunnen we nu met elkaar gaan bedenken. Het lijkt me handig om geheime informatie het land uit te smokkelen, of om de hele wereldbibliotheek te bewaren in een suikerpot. Het lijkt me alleen lastig worden om dan nog de goede korrel terug te vinden. En wat moet je doen als je zo’n korrel kwijtraakt, of wat nog erger is, als iemand het aanziet voor een echte suikerkorrel en in de koffie meeroert. Kortom, de toepassingen lijken me toch een probleem te worden, om nog maar niet te spreken van de juiste leesbril. Trouwens, de bijbel is er ook niet voor bedoeld om onleesbaar op een suikerkorrel te graveren, je moet hem gebruiken waarvoor hij bestemd is: lezen en doen. Maar het blijft een knap kunstje van die wetenschappers. Meer dan 300.000 woorden in ongeveer een uur gegraveerd op een stukje siliconen ter grootte van een suikerkorrel. Als ik erover nadenk moet de aarde met haar miljarden bewoners nog veel kleiner zijn ten opzichte van het grote heelal. Daarbij vergeleken zijn de letters op de siliconenkorrel nog reusachtig groot.
maandag 24 december 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten