Blinde hoornmijt is sterkste dier ter wereld

Een Duits onderzoeksteam heeft het beestje gevonden, dat is op zich al een hele prestatie, want het diertje is kleiner dan een millimeter en weegt slechts een tienduizendste gram. Maar dat is nog niet alles. Hetzelfde team van wetenschappers heeft vastgesteld dat dit beestje 1200 keer zijn eigen gewicht kan dragen en dat is zes keer meer dan mocht worden verwacht. U denkt misschien dat de wetenschap zich inzet voor het welzijn van deze wereld, maar nu weet u beter. De dames en heren geleerden zoeken een beestje dat te minuscuul is om waar te nemen en gaan het vervolgens belasten met een gewicht dat 1200 keer zwaarder is dan het beestje zelf. Is het bij dat gewicht door zijn pootjes gezakt? Wie zal het zeggen, wie zal het zien. Maar wat is toch in vredesnaam de waarde van dergelijk onderzoek? Het doet me denken aan het onderzoek – al jaren geleden - naar de sprongkracht van een inheems torretje. Als de geleerde ‘spring’ zei werd de hoogte van de sprong gemeten. Vervolgens werd een pootje uitgetrokken en het effect ervan gemeten op de hoogte die het torretje nog bereikte. Toen het laatste pootje was uitgetrokken en de geleerde ‘spring’ zei, was de wetenschappelijke conclusie dat torretjes zonder poten doof zijn. Het sterkste dier, de sterkste man, het sterkste verhaal ter wereld. Ik ben benieuwd waarmee de wetenschap ons de volgende keer weer weet te verbazen. Ik heb niet veel op met de uitkomsten van de wetenschap omdat ze de bron van alles, God, ontkennen en verwerpen. Hun wijsheid wordt door God dwaasheid genoemd en daar zeg ik van harte amen op. Dwaze mens die sterker dan God probeert te zijn, erken je eigen zwakheid en erken de grootheid van je Schepper. In plaats van bijna onzichtbare beestjes te kwellen met veel te zware gewichten, zou je je moeten afvragen wie dit alles toch heeft gemaakt.