vrijdag 29 februari 2008

Roemeense kleuter ziek na eten bonbons met wormen

Een vrolijke doos met smakelijke bonbons. Dat had een Roemeense moeder in gedachten voor haar 3-jarige dochtertje tijdens een bezoek aan een snoepwinkel in de Roemeense stad Brasov. Elke dag kreeg de kleuter een bonbon tot zij er ziek van werd. In het begin was nog niet duidelijk wat de oorzaak was, maar na onderzoek bleken het de bonbons te zijn. Gaat het niet vaak zo in het leven? We eten van iets dat er aantrekkelijk uitziet, maar uiteindelijk worden we er doodziek van. Zo werkt verleiding en zo werkt zonde. Het begint aantrekkelijk, maar eindigt uiteindelijk in de dood. De eieren van de slang zijn uitgekomen en ons leven wordt erdoor verziekt. Gelukkig was er hulp voor de kleine meid en met het juiste medicijn wordt ze weer helemaal beter. Ook voor mensen die gezondigd hebben tegen de regels van God is er een afdoende oplossing. Het is God zelf die het aanreikt. Mijn leven in ruil voor het jouwe en zondig daarna niet meer. Dat laatste is lastig omdat we het zo gewend zijn. Het is hetzelfde als tegen het meisje zeggen dat ze geen bonbons meer mag eten. In het begin zal het lastig zijn, maar als je beseft waarvan je verlost bent, wordt de keuze steeds eenvoudiger, tot je eraan gewend bent. Geen bonbons meer uit die doos, anders word je weer ziek. Geen zonde meer, anders ga je geestelijk weer dood. Sommige zaken die God ons onthoudt begrijpen we niet, maar een kind van 3 snapt ook niet alles van zijn ouders. Toch maar luisteren is de beste houding. Zo voorkom je heel wat ellende en word je uiteindelijk een gezond en blijmoedig mens.

donderdag 28 februari 2008

Cocaïneverslaving heeft biologische basis

De hersenactiviteit van mensen die verslaafd zijn aan cocaïne is anders dan die van niet-verslaafde proefpersonen. Onderzoekers ontdekten een soort gebrek aan wilskracht in de hersenen van cocaïnegebruikers. Een soort gebrek aan wilskracht, dat kan heel handig zijn. “Ja, edelachtbare, ik wilde niet inbreken, maar ik heb een soort gebrek aan wilskracht en zodoende heb ik het toch gedaan.” Zou het een soort van indruk maken? Ik denk het een soort van niet. Ik heb ook niet een soort van hoge dunk van deze soort van onderzoekers. Het is een soort van hetzelfde als vaststellen dat een appel een soort van vrucht is en dat die appel een soort van groen of een soort van rood is of een soort van een combinatie van de twee. Ik denk dat de onderzoekers ook verschillen in hersenactiviteit vinden bij mensen die slapen en bij degenen die dat niet doen, of bij degenen die nadenken en bij degenen die dat niet doen. Wat moet je met dit soort van berichten? Ik denk dat cocaïneverslaving een geestelijke basis heeft en niet een biologische. Maar ik denk ook dat God bestaat en dat de meeste mensen daar een soort van probleem mee hebben. Ze hebben een soort van gebrek aan geloof en gaan daarom een soort van domme beslissingen nemen. In plaats van zich naar God te keren met hun leven kiezen ze voor een soort van vluchtgedrag in een soort van verslavende middelen. En dan zijn er een soort van onderzoekers die menen een soort van verklaring te kunnen geven op basis van een soort van onderzoek naar het gedrag van de mens. Dat betekent dat ze in het zichtbare zoeken naar een soort van antwoord op vragen van bovennatuurlijke aard en dat is een soort van onmogelijk. Ik word er eigenlijk een soort van moe van om dat steeds weer te moeten vaststellen. Maar dat komt misschien ook wel door een soort van andere hersenactiviteit dan die van de onderzoekers. Ja dat moet haast wel zo zijn.

woensdag 27 februari 2008

Kalkoen voor Ierland naar Eurovisie Songfestival

De kalkoen Dustin zal Ierland vertegenwoordigen tijdens het Eurovisie Songfestival van dit jaar in Servië. Van kalkoenen is algemeen bekend dat hun zangtalent niet verder reikt dan wat gerochel in de strot maar dat mag de pret niet drukken. Het gaat bij het songfestival al jaren niet meer om de song maar om de act. En dan gooit Ierland hoge ogen, want wie komt op het idee om een kalkoen te sturen, een bont uitgedoste vogel met wat springende randfiguren er omheen, lichteffecten en een digitale beat, klaar is Kees of Dustin. Het wordt een absolute winnaar als het om gekte gaat en gezien de vorige winnaar speelt Ierland handig in op de trend naar het absurde. Wat zetten we daar als nuchtere Hollanders nog tegenover? Met de klompendans kunnen we niet meer aankomen en ook de vogeltjesdans is inmiddels wat gedateerd geworden, hoewel die act nog altijd op de lachspieren wat effect heeft. Nee, als Nederland ooit nog een keer hoge ogen wil gooien op dat festival dan zullen we iets moeten bedenken met wat zingende varkens, of rappende koeien, maar dan moeten er ook opvallende dansers omheen springen. Misschien is dat dan wel iets voor Geert Wilders met een ploegje geestverwanten, want die durven alles. Als Geert er dan ook nog wat doorheen roept kunnen we zeker met de beker en de overwinning naar huis. Daar kan Ierland met zijn beste kalkoen niet tegenop. Leve het songfestival.

dinsdag 26 februari 2008

Saudi-Arabië pakt flirten aan

De religieuze politie in Saudi-Arabië heeft 57 jongemannen opgepakt die met meiden geflirt zouden hebben in winkelcentra in de voor moslims heilige stad Mekka. De aanklacht luidt dat ze geen fatsoenlijke kleren droegen, dansten en te luide muziek lieten horen om de aandacht van de meisjes te trekken. Volgens de sharia, de strenge islamitische wetgeving is contact tussen mannen en vrouwen in het openbare leven verboden. Het valt ook niet mee hoor om als Saudische puber in dat land te leven. Als de hormonen aangeven dat het tijd wordt om eens om je heen te kijken, kun je maar beter niet in dit islamitische land leven. Want hoe trek je nog de aandacht van het vrouwelijk schoon als je als man op straat loopt. Ten eerste moet je maar raden of onder de verpakking inderdaad een schone jonkvrouw huist en ten tweede is het je verboden ook maar iets te doen wat lijkt op toenadering of een gesprek. Wat is dat toch een raar gedoe daar. De mensen die dat allemaal bedacht hebben, moeten zelf veel last hebben gehad van begerig kijkende ogen anders hadden ze dit toch niet laten verbieden. Waar mag je dan nog een meisje ontmoeten? In de moskee niet, want ook daar zijn mannen en vrouwen streng van elkaar gescheiden. In het openbare leven niet, dus een afspraakje in een restaurant zit er ook niet in. De enige mogelijkheid is de huiselijke omgeving. Je zal daar dus een aantal toekomstige bruiden naar toe moeten lokken door wat voor truc dan ook, want aanspreken mag niet. En daar moeten dan in korte tijd de juiste beslissingen worden genomen, want anders kom je er niet uit als man. Of de vrouwen zelf ook actie ondernemen in de richting van een man is bij mij niet bekend, maar uitgaande van het universele karakter van de mens lijkt het me niet onwaarschijnlijk. De enige oplossing die ik kan bedenken om iets aan het probleem te doen is een burka. De mannen kunnen daarin gewoon naar de meisjes lopen en een praatje maken. En als het dan klikt maak je een afspraak voor een wandeling in een tweepersoonsburka. Dat heeft vast niemand in de gaten.

maandag 25 februari 2008

IJdelheid wordt graffitispuiter fataal

Een 18-jarige graffitispuiter uit Kerkrade heeft zich deze week verraden doordat hij trots zijn tag (handtekening) op zijn portemonnee had staan. Gekken en dwazen schrijven hun namen op deuren en glazen, luidt een oude zegswijze. Die stamt nog uit de tijd dat je gewoon je naam ergens achterliet, voor iedereen leesbaar, op een raam of een deur, of een stuk papier, een vorm van zelfbevestiging. Als niemand vertelt dat je bestaat, doe je het zelf maar. Datzelfde zit volgens mij ook achter alle spuiterij die we tegenwoordig graffiti noemen. Mensen op zoek naar hun identiteit. Zie je me wel, schijnen ze te willen verkondigen. Het is hartstikke belangrijk dat kinderen, want over die groep hebben we het meestal, worden bevestigd als zoon of dochter door hun ouders. Als de ouders tekortschieten op dat punt gaan de tieners op zoek naar andere manieren om erbij te horen. Graffiti is een lastige vorm van aandachttrekken omdat het met verf wordt gedaan en dat is weer moeilijk te verwijderen. Om niet herkend te worden schrijven de artiesten niet hun naam eronder zoals Rembrandt of Vincent, maar een soort beeldmerk. Een combinatie van letters of initialen die op een kunstige manier vervormd worden tot een teken dat alleen ingewijden herkennen. Het is als bij honden en katten die een geurspoor achterlaten en daarmee aangeven, hé ik ben er ook en dit is mijn gebied. Maar ja, nu heeft de ijdelheid dan toch een fout veroorzaakt. De jonge schilder kon het niet laten zijn logo ook op zijn portemonnee te zetten. Heel begrijpelijk, maar wel fataal. De politie herkende daarmee de jonge kunstenaar als notoire vervuiler van muren en gebouwen en greep hem in de kraag. Een troost mag de jongeman hebben, de politie kende en herkende zijn werk en daar ging het toch uiteindelijk om. Maar ik denk niet dat hij daar blij mee is.

zondag 24 februari 2008

Tv-kakkerlak veroorzaakt ophef

Een televisiestation in Turkmenistan heeft zich de woede van vele kijkers op de hals gehaald, omdat er tijdens het avondjournaal een kakkerlak op het bureau van de nieuwslezer rondkroop. Woedende mensen belden verontwaardigd de tv-studio en zelfs het ministerie bemoeide zich ermee. Intussen zijn al dertig medewerkers ontslagen. Het kan verkeren, maar dit is toch wel bizar, ik bedoel dat ontslag van al die medewerkers. Eén kakkerlak maakt nog geen zomer, zou een Turkmeens spreekwoord kunnen luiden. Kijk, als de studio nu krioelt van die beestjes en ze overal overheen kruipen, ja dan kan ik me zo’n reactie voorstellen, maar om één enkele kakkerlak zoveel drukte maken vind ik wel wat overdreven. Want wat doen kakkerlakken nu helemaal? Zijn ze gevaarlijk? Er zijn wel meer dan 4000 soorten waarvan er maar 20 schadelijk zijn. Maar ja, wie ziet het verschil? Een kakkerlak kan twee dingen heel snel, namelijk rennen en zich vermenigvuldigen. Daarom is de lichte paniek wellicht toch terecht, want hun aanwezigheid veronderstelt een slechte hygiëne. De meeste bestrijdingsmiddelen hebben geen vat op de beestjes, ze kunnen ertegen. Vangen is ook lastig, want ze verstoppen zich razendsnel in kieren en gaten. Het zal me niet verbazen als er op de Turkmeense tv de komende tijd meer kakkerlakken verschijnen, want de kans dat er slechts een aanwezig is in het gebouw is zeer gering. Het is wel te hopen dat ze nu stoppen om mensen te ontslaan, want iedereen is nodig om de beestjes te bestrijden. Een gelukkige gedachte bij dit alles is wel, dat als ze daar zijn, ze niet hier zijn. Of voel ik nu iets kriebelen, hallo, bent u er nog? Of werkt het alleen op tv?

zaterdag 23 februari 2008

Onderzoek naar geloof

Onderzoekers van de Universiteit van Oxford steken 1,9 miljoen pond (ongeveer 2,5 miljoen euro) in een onderzoek naar het geloof in God. Zij stellen zich de vraag of het geloof is aangeboren of aangeleerd. Dat vind ik nu toch zo’n arrogante houding, zo totaal onwetenschappelijk, dat ik al meteen afhaak. Aangeboren of aangeleerd, het zijn twee woorden die de exponenten zijn van een denken dat totaal van God is afgekeerd. Is de keuze van je man of vrouw aangeboren of aangeleerd? Waarom ben je ervan overtuigd dat hij of zij de ware is? Aangeboren of aangeleerd zijn totaal niet aan de orde, het is een keuze. Je kiest ervoor omdat je overtuigd bent. Die overtuiging dat je goed zit is niet aangeboren of aangeleerd, maar ontstaat in je hart door omgang. Er gaan denkprocessen aan vooraf en je komt tot de conclusie. Het feit dat dit bij miljarden mensen gebeurt en is gebeurd, laat zien dat het mogelijk is. Kennelijk is het bij de onderzoekers niet gebeurd want die vragen zich nog af of geloof een positieve uitwerking heeft gehad op de evolutie. Beste mensen als je gelooft in God heb je helemaal geen theorie over evolutie meer nodig. Dan weet je het antwoord van de schepping: God sprak en het was er. Mooi hoor zo’n scheppende God, daar heb ik wel vertrouwen in. Dan kan hij mij ook herscheppen van een rebellerend eigenwijs mensje dat alles denkt te kunnen verklaren naar een toegewijd liefhebber van een ongeziene Schepper. Dan kan hij mij veranderen van zondaar en slechterik in een zoon of dochter van God, niet door evolutie, niet door aanleg of erfenis, maar door de rechtstreekse invloed van zijn zuivere Geest op mijn geest. Het gaat over het onzichtbare en dat is helaas niet wetenschappelijk te verklaren. Jammer voor die ongelovige onderzoekers. Jammer van die 1,9 miljoen pond.

vrijdag 22 februari 2008

Dvd in jaszak houdt kogel tegen

Een 'kogelvrije' dvd heeft een brandweercommandant uit de Amerikaanse staat South-Carolina dit weekend het leven gered. Als je het moest verzinnen en uitvoeren lukte het vast niet, maar een toevallige kogel trof Barry McRoy toen hij in een restaurant zat te eten. De kogel had intussen al een hele weg afgelegd ketsend en door ruiten gaand. Tenslotte eindigde het projectiel tegen de CD die Barry van een collega had gekregen en in zijn binnenzak gestopt. De collega had een stukje van tv opgenomen, een CD-tje gebrand en juist die dag meegenomen voor zijn collega. Kan een mens meer geluk hebben? Als, als, als, ja als. Als hij de CD in een andere zak had gestopt, als de vriend de CD een dag later had meegenomen, als de kogel niet in de CD was blijven steken, ja dan was Barry nu waarschijnlijk dood geweest. Maar ja, als de schutter niet had geschoten, niet. Bestaat toeval of is alles tot in detail uitgedacht en heeft het zo moeten zijn? Ik ga me daar het hoofd niet over breken, want wat je er ook van vindt, een ding staat vast, hij leeft nog en kan het navertellen. Zulke dingen gebeuren en zetten je aan het denken. Iedereen kent die momenten uit zijn of haar leven. Het liep gelukkig goed af, of juist niet. Had ik maar, had ik maar, had ik maar… Maar ja, zo werkt het niet. Als ‘hadden’ komt is ‘hebben’ te laat. Schuld is hier helemaal niet aan de orde. Een meisje struikelt en valt op een spoorwegovergang en wordt overreden. Een man blijft leven omdat hij een CD in zijn zak draagt. Sommigen durven uit angst de straat niet meer op en vallen thuis over een krukje. Anderen vergeten uit te kijken en lopen zo een drukke straat over, ongedeerd. Wie redt er nu levens en hoe dan? Volgens mij is er maar Eén die levens redt en het is geen CD en Hij heet geen ‘Toeval’. Hoe Hij dat deed is geen vraag meer, Hij stierf aan een kruis op Golgotha als rechtvaardige voor onrechtvaardigen. Als je leven door Hem is gekocht en betaald, blijf je leven voor eeuwig.

donderdag 21 februari 2008

Kalmerende sinaasappelgeur voor politiekorps

Na proeven met chocolade om agressie tegen te gaan en de inmiddels landelijk bekende mosquito tegen hangjongeren heeft het politiekorps van Rotterdam Rijnmond opnieuw in de roos geschoten met een experiment. Laat ik het maar meteen verklappen: sinaasappelgeur. Sinds de oranjeappeltjesgeur de ruimte vult voelen de medewerkers zich prettiger en ook de arrestanten wanen zich kennelijk in Valencia of Florida, want het aantal kalmeringsmiddelen is drastisch afgenomen. Kijk en daar doen we het toch allemaal voor, iedereen moet zich toch altijd en overal prettig voelen, vooral arrestanten. Zij hebben het toch al zo moeilijk, want zeg nou zelf, het is toch ook niet leuk om gearresteerd te worden. Waarschijnlijk hebben de meesten ook al een moeilijke jeugd achter de rug en hebben ze uit pure verveling wat kattenkwaad uitgehaald en dan moet je toch met hen begaan zijn als ze ook nog gearresteerd worden en wie weet wel opgesloten. De man of vrouw die op het idee kwam om sinaasappelgeur in te zetten tegen de woede-uitbarstingen en vernielzucht van menig arrestant verdient minstens een kratje echte sinaasappels en dan het liefst opeten tijdens het werk zodat de geur nog voller en rijker aanwezig is en alle anderen er ook van kunnen meegenieten. Je zou toch van puur genot hier en daar een ruitje tikken om maar te kunnen profiteren van dit onverwachte genoegen. Glimlachende agenten met glimlachende arrestanten op weg naar weer een heerlijke nacht in de geuren van zuidelijk genot. Wat wordt het leven toch mooi, als je het maar wil zien, of in dit geval ruiken.

woensdag 20 februari 2008

Man hangt eigen schilderij in museum

Een man heeft vrijdag een eigen schilderij opgehangen in het Van Abbemuseum in Eindhoven. Het kleine linnen doek in lijst werd zaterdagochtend ontdekt en weggehaald. Kijk, dat vind ik nou leuk. Je hoort altijd alleen maar dat schilderijen worden weggenomen en nu hangt iemand er eentje bij. Dat vind ik echte humor. Maar ja, het mag zeker niet hè. Want binnen de kortste keren werd het weggehaald. Nou ja, kortste keren, het heeft er wel een nacht gehangen. De heer Jeffrey Cools, ontwerper en uitvoerder van het werkje had het tegen sluitingstijd mee naar binnen gesmokkeld en tegen de muur geplakt. Terwijl de beveiligingscamera’s hun werk deden en de beveiligers kennelijk even iets anders te doen hadden, lukte het om het doek aan de muur te plakken. En daar hing het dan, tussen alle door mensen tot beroemd bevorderde andere doeken. Ik kan me voorstellen dat een groots gevoel van warme trots door het lichaam van de heer Cools stroomde. Ik kan me voorstellen dat hij van pure adrenaline ’s nachts geen oog heeft dichtgedaan, opgewonden als hij was over zijn geslaagde kunstuitvoering. Ja en dan werd het de volgende dag toch ontdekt en meteen weggehaald, dat is jammer. Het museum had goede zaken kunnen doen door het enkele dagen te laten hangen, maar nee hoor, het protocol hè. En daarom is het van Abbemuseum weer als vanouds. Eindhoven weer even gewoon als altijd. Alleen de heer Cools, die heeft me daar een stunt uitgehaald. Zijn schilderijtje hangt nu waarschijnlijk thuis weer aan de spijker, maar wat geeft het. Hij heeft het gedaan, het heeft in alle kranten gestaan. Hij heeft wereldnieuws gemaakt. Daar kan menig schilderij in het van Abbemuseum nog een puntje aan zuigen. Eindelijk gebeurt er weer eens iets in Nederland waarover met een glimlach gesproken kan worden.

dinsdag 19 februari 2008

Nepblinde gepakt in auto

Voor een 70-jarige Italiaanse nepblinde is deze week een einde gekomen aan zijn leven als fraudeur, meldde een Italiaanse tv-zender donderdag. Dat maak je ook niet elke dag mee als politieagent, dat je een blinde man aanhoudt als bestuurder van een auto. De man stond als 100% blind te boek en kreeg daarvoor al die tijd een uitkering. Na zijn aanhouding als bestuurder had hij wat uit te leggen en kwam de fraude aan het licht. Hij had nog kunnen roepen dat hij genezen was, maar daar kwam hij kennelijk niet op, trouwens bij navraag zou hij dan opnieuw zijn ontmaskerd als niet geheel betrouwbaar. Een ziende die zich voordoet als blinde is zeker een opmerkelijk feit, maar andersom komt veel vaker voor. In de bijbel liep Jezus hen geregeld tegen het lijf, zogenaamde leiders, maar in werkelijkheid blind, geestelijk blind wel te verstaan. Ze riepen het volk op hen te volgen om wat ze meenden te zien, maar in werkelijkheid waren ze zo blind, dat ze niet herkenden dat God zijn belofte over een redder die komen zou, had uitgevoerd. Terwijl Jezus aan alle kenmerken van de beloofde Messias voldeed, werd hij als charlatan door de Farizeeën aan de kant geschoven. Diezelfde blindheid bestaat nog steeds. Veel mensen kunnen of willen niet toegeven dat Jezus de enige mens op aarde is geweest die zonder zonde heeft geleefd. “Wie van u overtuigt Mij van zonde? Als Ik waarheid spreek, waarom gelooft gij Mij niet?”, vroeg Jezus. Het is triest dat veel mensen liever blind blijven dan de waarheid te erkennen, namelijk dat ze een redder nodig hebben. Zoals een blinde zonder begeleiding zijn weg niet kan vinden, zo kan een mens zonder Jezus God niet vinden. Alleen wie oprecht is en zich in zijn nood tot Jezus keert, verandert van blinde in een ziende. De rest blijft ontkennend ziende blind.

maandag 18 februari 2008

Zweepslagen voor kus aan schoonzus

Een man in Bangladesh heeft een Valentijnskus aan zijn schoonzus moeten bekopen met vijf zweepslagen en 200 taka (2 euro) boete, meldde de krant Ittefaq zondag. Leuke familie denk ik dan. Als je zweepslagen te verduren krijgt omdat je eigen broer je aanklaagt, zal er misschien meer aan de hand zijn. Misschien was Valentijn wel een smoesje om de schoonzus te kussen en wist de broer wel beter. Hoe dan ook, 5 zweepslagen en 2 euro boete dat is niet niks. Het zal de broederlijke liefde niet bevorderen vermoed ik. Tegelijk doet het me denken aan Jezus. Door een kus van zijn vriend kreeg hij wel meer dan 5 zweepslagen. Hij werd gegeseld, gekroond met een doornenkroon, gestompt en bespuugd, uitgescholden en haren uit de baard getrokken, vals beschuldigd en ten slotte veroordeeld tot de kruisdood. Zonder ook maar enige aanleiding is dat gebeurd, met instemming van alle toeschouwers. Niemand schoot hem te hulp, Hij onderging het zwijgend. De bijbel verklaart dat Hij op die manier de straf droeg van God die wij verdienden. Door zijn lijden en sterven zijn wij gered, vrij, gerechtvaardigd, niet langer veroordeeld, maar hebben we van God eeuwig leven ontvangen. Eén kus heeft geleid tot veroordeling, maar tegelijk tot verlossing. Dat is pas liefde, niet de kus, maar het dragen van onze schuld. Laten we daar eens wat vaker bij stilstaan. Daarbij valt Valentijn geheel in het niet.

zondag 17 februari 2008

Deeltijdhond nieuwste gadget Amerikanen

Een Amerikaans bedrijf heeft een oplossing voor dierminnende Amerikanen met weinig tijd: een hond in deeltijd. Het is dus een soort verhuurbedrijf van honden. Op deze manier kunnen mensen tijdelijk van een hond genieten, zonder er hun hele leven aan vast te zitten. Ik vraag me af welke mensen daar nu gebruik van gaan maken. Zijn het zakenmensen, die af en toe thuis zijn en dan een hond willen uitlaten? Zijn het ouderen, die zich af en toe vervelen en dan afleiding zoeken bij een hond? Zijn het jongens of meisjes, die eens willen zien of het wandelen met een hond hen bevalt? Ik kan me er geen voorstelling van maken. Ook niet van het bedrijf dat hierin een gat in de markt ziet. Gaat dit werkelijk een succes worden? Dan zal het vast niet lang duren voor er ook andere dieren in deeltijd kunnen worden gehuurd. Wat dacht je van een deeltijdkoe of een deeltijdschaap voor boeren met pensioen, of een deeltijdolifant voor een ontslagen circusdirecteur. Hoe gek is de wereld aan het worden. Kijken we nog ergens van op? Is alles mogelijk voor wie wil betalen? Een deeltijdschoonmoeder lijkt me ook wel wat, of een deeltijdkind, een deeltijdbaas of een deeltijdbuurman. Wordt het niet gewoon tijd, dat we accepteren dat we niet alles kunnen bezitten en dat we tevreden zijn met wat we hebben? Dat we niet een leven leiden van allemaal stukjes en beetjes van dit en dat, maar gewoon zijn wie we zijn en aanvaarden dat anderen anders zijn. Dat de een een hond kan hebben en de ander niet, dat de een veel van huis is en de ander niet, dat de een een partner heeft en de ander niet. Deeltijdhonden zijn deeltijdoplossingen, geen blijvertjes dus.

zaterdag 16 februari 2008

Raad steggelt over naam 'Moekesgat'

In de gemeenteraad van het Groningse Vlagtwedde is gesteggel ontstaan over 'Moekesgat', de naam van het lokale zwembad en de bijbehorende camping in Ter Apel, dat onder deze gemeente valt. De heer Sinnema van het CDA in de raad stelt voor de naam te veranderen, omdat die verkeerde associaties kan oproepen. Kennelijk doet die naam dat bij de heer Sinnema anders maakte hij zich er niet zo druk om. Moekesgat zou je kunnen begrijpen als het achterwerk van moeder, maar dat is in dit geval niet juist. Het gaat om de heer Moeke die van een plaatselijke zandafgraving, een gat dus, een zwembad met camping heeft gemaakt. Al jaren heet de attractie dus Moekesgat. Nu de heer Sinnema steeds aan zijn moeder moet denken, met kennelijk ook een respectabel gat, vindt hij dat ongepast. Arme heer Sinnema, ongewild denkt nu voortaan iedereen aan het gat van uw moeder, die door uw actie inderdaad in een lastige situatie is gemanoeuvreerd. Het lijkt me het beste om er maar het zwijgen toe te doen, geen slapende honden meer wakker te maken. Hoe meer je erover praat en debatteert, destemeer zullen mensen dubbelzinnige gedachten krijgen, je brengt ze als het ware op een idee. Trouwens ik vind Moekesgat wel meevallen, het klinkt heel wat gemoedelijker dan Oudewater of Maassluis, om over Grootegast en Lith dan verder maar te zwijgen. Maar meneer Sinnema, een ding nog, waarom denkt u bij Moekesgat niet gewoon dat uw moeder een schat is? Dat kan toch ook?

vrijdag 15 februari 2008

Kogel uit burgeroorlog verwijderd bij Spanjaard

De 88-jarige Spanjaard Faustino Olivera herstelt voorspoedig van een opmerkelijke operatie die hij onlangs onderging in het ziekenhuis van Barbastro in de Noord-Spaanse regio Aragon. De man was in de burgeroorlog door een kogel getroffen en die was nooit verwijderd, omdat de artsen hem indertijd niet konden vinden. Maar de laatste tijd begon de kogel toch een infectie te veroorzaken en moest hij er alsnog uit. Ik moest denken aan mensen die met verwondingen blijven rondlopen die ook niet verwijderd zijn en dus ook niet genezen. Zo vaak kom je dit tegen, ook in je eigen leven, dat gebeurtenissen uit je jeugd of uit vroegere jaren pas later aan het licht komen als pijnlijke herinneringen. De woede en boosheid om afwijzing en pesterijen, de emotionele gevolgen van misbruik en vernedering, ze moeten er een keer uit, om weer helemaal gezond te worden. Soms loop je al jaren met oude verwondingen en denk je ‘laat maar zitten’. Je bent misschien bang dat je alles weer opnieuw zult beleven en stopt het liever weg. Toch is het beter om die operatie te ondergaan en een definitieve oplossing te kiezen. Door de pijn van dat ogenblik kan daarna de volledige genezing komen. Ik heb het al vaak gezien bij mensen, dat ze op die manier helemaal gezond werden. Ik heb het ook zelf ondervonden en weet dat wegstoppen geen optie is. Op een dag speelt het toch weer op. Daarom ben ik zo blij met de Here Jezus. Hij is de Geneesheer van mijn leven. Hij heelt en herstelt wat beschadigd is, zodat ik gezond en ongehinderd verder kan leven. Zelfs al ben je 88, eruit met die kogel of wat het ook is. Er is geen heerlijker gevoel dan gezond en hersteld te zijn.

donderdag 14 februari 2008

Rel om make-up Jezus

Een winkelier heeft een cosmeticalijn met de naam 'Lookin' Good for Jesus' uit de schappen van zijn winkels in Singapore gehaald na klachten van rooms-katholieken, berichtten lokale media dinsdag. Het is tegenwoordig helemaal ‘in’ om te laten zien dat je geen respect hebt voor de gevoelens van een ander. Ook de reclamejongens gaan tot het uiterste om maar op te vallen met hun artikelen. De Bijbel leert ons de naam van God niet ijdel te gebruiken en daar valt het gebruik als cosmeticamerk zeker onder. Terecht protest dus. Er goed uitzien voor Jezus is overigens een prima idee. Ik zou willen dat we daar wat vaker aan dachten. En dan heb ik het niet zozeer over het lichaam, hoewel je dat ook goed mag verzorgen voor de Heer, maar over je hele persoon. Leven vanuit het besef dat je God wil behagen, omdat je Hem liefhebt, is een prima houding. Die houding komt niet uit een tube of potje, maar uit je hart. Het is geen opgelegde buitenkant, maar de vrucht van een vernieuwde en veranderde binnenkant. Er goed uitzien voor God is de vrucht van de Heilige Geest. De kenmerken zijn liefde voor God en liefde voor de medemens. Zulke mensen verspreiden een lieflijke geur van vrede en vreugde, van verdraagzaamheid en respect, van behulpzaamheid en ontferming. ‘Looking’ Good for Jesus’ is op deze manier van harte gewenst en aanbevolen.

woensdag 13 februari 2008

Amsterdam slecht voor Britse liefdesparen

Amsterdam is niet de ideaalste stad voor verliefde stelletjes uit Groot-Brittannië. Bij een bezoek blijkt ruzie over de verlokkingen van de Walletjes en softdrugs vaak onvermijdelijk. Het is slecht gesteld met de gehuwden van tegenwoordig. Bijna de helft van alle huwelijken wordt binnen enkele jaren ontbonden en sommige zelfs al enkele dagen of weken na de start. Hoe komt dat toch? Mijn idee is dat mensen niet meer weten wat een verbond betekent. Een verbond sluit je tussen twee partijen en die wisselen hun bezittingen en vaardigheden aan elkaar uit. Vanaf het sluiten van het verbond heb je alles gemeenschappelijk. Je gaat je leven delen met de ander. Velen denken tegenwoordig dat ze de ander erbij krijgen, dat ze dus hun bezit vermeerderen, maar het is net andersom. Je krijgt niet de ander erbij, maar je geeft jezelf weg. Stelletjes die naar Amsterdam gaan om van de Walletjes en de drugs te genieten, zetten hun huwelijk en hun liefde op het spel. Ze laten zien dat ze alleen leven vanuit hebzucht. “Nu heb ik jou en nu wil ik ook nog de Walletjes en de drugs, dan zal ik pas gelukkig zijn.” Wat is het toch een armoede als mensen liefde verwarren met genot, als liefde alleen maar lust blijkt te zijn. Onder een goed huwelijk ligt een goed fundament van onvoorwaardelijke trouw. Je doet niet iets wat de ander kwetst. Je kiest niet voor jezelf, maar voor de ander. Je leeft niet uit begeerte of lust, maar uit liefde en verlangen om de ander gelukkig te maken. Dat kan alleen als je zelf een innerlijke bron hebt waardoor je jezelf kan geven. Voor een christen is die bron de Heilige Geest. Goddelijke liefde en trouw vullen je hart, telkens en telkens opnieuw, je hoeft er maar om te vragen en je krijgt het. Vergeven en verdragen hoort er ook bij. Het huwelijk is een prachtig verbond waarbinnen mensen mooier kunnen worden dan ze zijn. Maar alsjeblieft zeg, begin je huwelijk dan niet in de buurt van drugs en prostitutie. Daarmee zet je meteen alles op het spel. En dat geldt niet alleen voor Britse paren.

dinsdag 12 februari 2008

'Lachen is ongezond'

Lachen kan een ernstige bedreiging vormen voor de gezondheid. Dat blijkt uit een onderzoek van een toonaangevende psychiater van de universiteit in het Japanse Osaka. Dat kan toch niet waar zijn, was mijn eerste reactie en na het lezen van het artikel is het ook niet waar. Lachen is gezond en vrolijkheid bevordert de genezing. Waar het hier om gaat is het verplicht tonen van een glimlach op je gezicht, dat is ongezond en kan tot psychische klachten en depressie lijden. In Japan moeten werknemers de hele dag een glimlach op hun gezicht tonen, vraag me niet waarom, maar ze moeten het. En ze doen het kennelijk ook, want er is nu onderzoek naar gedaan. Je moet het zelf eens proberen een half uur vol te houden, dat gaat echt niet. Alle vrolijkheid verdwijnt erdoor en misschien is dat wel juist de bedoeling, immers, ernstige werknemers werken beter door dan vrolijke. Dus de rare situatie doet zich voor dat als je in Japan iemand een vrolijk gezicht ziet trekken, je haast zeker weet dat hij niet vrolijk is. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daarvan zelf ook in de war raakt. Je voelt je rot, maar als je in de spiegel kijkt zie je een glimlachend gezicht. En op den duur blijft je gezicht in die stand staan, de spieren zijn dan zo verkrampt dat ze zich niet meer kunnen ontspannen. Treurigheid alom. RSI in je gezicht, overbelaste lachspieren, een verkrampt gelaat. Probeer daar maar vrolijk bij te blijven. Als iedereen in Japan zo’n lachebekkie toont, ben ik benieuwd wat ze laten zien als ze wel echt vrolijk zijn. Ik kan maar tot een conclusie komen, wie gezond wil zijn en een vrolijk leven leiden, kan maar beter niet in Japan gaan wonen. Je kunt erom glimlachen, maar doe dat alsjeblieft niet in Osaka.

maandag 11 februari 2008

Elke zes seconden sterft een roker

Elke zes seconden sterft een mens aan de gevolgen van roken. Tabak is daarmee volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) de belangrijkste vermijdbare doodsoorzaak in de wereld. Stel je voor dat er voedsel zou bestaan waaraan elke 6 seconden iemand overlijdt, dan zou dat voedsel uit de schappen worden gehaald en volgens mij zou de productie ervan verboden worden. Voor rookgerei gelden kennelijk andere wetten dan voor voedsel. Als een bepaald soort auto elke 6 seconden een verkeersdode zou veroorzaken, dan zou de auto uit de handel worden genomen en de productie ervan verboden. Mijn vraag aan de regeerders is: “Waarom verbieden jullie niet radicaal de productie, de verkoop en het bezit van rookartikelen?” We bewegen hemel en aarde om het aantal verkeersdoden terug te dringen. Allerlei verplichtingen als gordels, helmen, reflectoren, enz. hebben dat aantal met enkele honderden per jaar doen dalen, maar het is een absoluut lachertje ten opzichte van de doden als gevolg van het roken. Om het cru te zeggen: “Aan de ene kant geven we miljarden euro’s uit aan veiligheid op de weg, terwijl we aan de andere kant goedvinden dat mensen zich met tientallen per uur doodroken, dooddrinken, doodeten, enz. Streng optreden tegen gevaarlijke situaties in het verkeer vinden we acceptabel, met een beperkte reductie van het aantal slachtoffers, maar het dodelijke roken mag gewoon doorgaan met alle kosten voor de samenleving, die terug te vinden zijn in de premies voor de gezondheidszorg. Waar zit de logica in dit beleid? Ik begrijp het niet. Aan de ene kant span je je in en redt enkele levens aan de andere kant treed je niet op en sterven er duizenden. De enige reden die ik kan bedenken zijn de accijns op tabak. Als rookwaar zo dodelijk is, moet er een totaal verbod komen op productie en handel. Dan zijn de producenten criminelen en moet de tabaksindustrie worden behandeld als een terroristische organisatie. En toch gebeurt het niet. Wie zijn nu de criminelen?

zondag 10 februari 2008

Speciaal 'slechte adem'-spreekuur

Wanneer je uit je mond ruikt, of dat idee hebt, kun je dat tegenwoordig laten controleren op het speciale 'slechte adem'-spreekuur in het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. Slechte adem is een groot probleem, want je doet niet anders dan ademhalen. Bij auto’s kun je nog een roetfilter aanbrengen om kwalijke dampen te filteren en je kunt je zelfs voorstellen dat er een geurtje wordt toegevoegd aan uitlaatgassen, maar kwalijk riekende dampen uit je mond kun je moeilijk verbergen voor een ander. Vooral als je met iemand in gesprek bent met een slechte adem is dat lastig. Je wilt het liefst buiten de reukafstand staan, maar dan komt de ander vanzelf weer dichterbij. De luchtstroom ontwijken door je hoofd een beetje te draaien helpt ook maar zeer beperkt. Die slechte adem wordt veroorzaakt door bacteriën in de mond en heel soms in de maag. Er is iets aan te doen door goed te poetsen en je gebit schoon te houden, je tong schoon te schrapen en je mond te spoelen met desinfecterend mondwater. Het ziekenhuis in Doetinchem heeft nu een apparaat in gebruik dat vaststelt wat de oorzaak is van de slechte adem. Ik hoop nu maar dat ze de stoelen in de wachtruimte niet te dicht bij elkaar hebben gezet en de ruimte krachtig ventileren. Toch kun je met gezonde adem ook ‘uit je bek stinken’ om het maar eens plat te zeggen. De oorzaak daarvan is roddel. Kwaadsprekerij is de ergste vorm van luchtverontreiniging. Die komt uit een ziek hart en de enige remedie die ik ken is bekering en vervuld worden met een nieuwe Geest in je binnenste.

zaterdag 9 februari 2008

Bruidspaar kan in Twente niet door één deur

Als je tijdens de trouwdag al niet samen door één deur kunt, lijkt dat de voorbode van een kort huwelijk. In het Twentse dorp Vriezenveen kunnen bruidsparen echter letterlijk niet door één deur. Het was allemaal zo mooi bedacht, de ingrijpende verbouwing van het gemeentehuis was eindelijk voltooid, maar aan de nieuwe ingang van de trouwzaal was kennelijk weinig aandacht besteed. Want toen hij in gebruik werd genomen, bleek er geen rekening gehouden te zijn met het feit dat een bruidspaar naast elkaar de trouwzaal binnenschreidt. Dat gaat dus niet in Vriezenveen. En daar doet zich dan meteen het eerste probleem voor, namelijk wie er dan als eerste de deur binnengaat. Een geëmancipeerde bruid weigert natuurlijk voorgelaten te worden en eist dat de man als eerste de drempel overgaat. Tegelijkertijd kan dat het beeld versterken dat de vrouw volgzaam aan haar man moet zijn, dus dat gaat ook niet. Galant zijn als man wordt door de mondige vrouw als belediging opgevat en dus is de enige oplossing samen en wel tegelijkertijd de drempel over. Aangezien dat fysiek nu onmogelijk is, lijkt me de beste oplossing dat er door een onafhankelijke persoon wordt bepaald wie als eerste over de drempel zal gaan. Tegelijkertijd kan dan worden aangegeven, dat de volgorde bij het verlaten van de trouwzaal andersom dient te zijn. Zo blijft het evenwicht bewaard en hoeft er niemand te zijn die zich benadeeld voelt. Toch is het raar dat de architect daarover niet heeft nagedacht, maar kennelijk heeft de raad bij het goedkeuren van het ontwerp ook zitten slapen. Nu moet de deur alsnog worden verbreed, want een goed huwelijk begin je naast elkaar. Schouder aan schouder trek je samen op, zo begint je en zo behoort het te blijven.

vrijdag 8 februari 2008

Snotterende muis ontwikkeld tegen verkoudheid

Voor het eerst is het wetenschappers gelukt om een muis een verkoudheid te laten oplopen. De wetenschappers hopen zo eindelijk een medicijn te vinden voor verkoudheid en ernstiger ziektes zoals astma. Soms vraag ik me af waar de grens ligt bij die wetenschappers. Nu blijken ze al jarenlang bezig te zijn om een muis verkouden te krijgen. Al vanaf de jaren zestig is bekend welk virus de aanstichter is van een verkoudheid, maar lukte het niet er een medicijn tegen te ontwikkelen, omdat muizen niet verkouden worden. Maar nu dus wel. Maar stel je eens voor hoeveel snotterende muizen je nodig hebt voor dat medicijn eindelijk is ontwikkeld. Moet je dat die arme beestjes aandoen? Is die kwaal nu zo erg? Er zijn al zoveel goedwerkende middelen tegen verkoudheid, dat ik het maar houd bij die van mijn vader. Zet drie glazen naast elkaar, doe in het eerste heet water, in het tweede cognac, in het derde suiker met een uitgeknepen citroen (alleen het sap hoor). Daarna meng je het geheel door elkaar, werkt het naar binnen en ga je zo snel mogelijk naar bed (als je dat nog haalt na al die cognac, maar dat ligt aan de grootte van je glas). Mijn ervaring is dat je dan een nacht diep slaapt, veel transpireert en de volgende morgen fit je bed uitstapt. Nu weet ik wel dat daarmee niet wetenschappelijk is aangetoond dat het werkt, maar dat is in mijn geval niet zo belangrijk. Of je drie glazen met voornoemde ingrediënten in een tablet of pilletje kan stoppen is mij ook niet bekend. Het lijkt me alleen heel lastig worden dit door die muizen te laten nuttigen, om te zien of het bij hen ook werkt. Maar ja, in dit geval is dat ook helemaal niet nodig, want je hebt verkouden mensen genoeg om er eens mee te experimenteren. Bij mijn schoonvader werkte een heel andere truc. Niet om verkoudheid te genezen, maar om te voorkomen dat je het krijgt. Hij hield gewoon in huis zijn hoed op. Ook dat werkte prima en ik kan me niet voorstellen dat er niet veel meer middelen beschikbaar zijn tegen verkoudheid. Die wetenschappers weten hier niets van, die hadden het veel te druk om die muis verkouden te krijgen. En nu het eindelijk zover is, willen ze weer dat hij er vanaf komt. Rare jongens, die wetenschappers.

donderdag 7 februari 2008

Tasjesdief slaat slag van zijn leven

Een tasjesdief op Cyprus heeft maandag de slag van zijn leven geslagen. Op de luchthaven van Larnaca stal hij een tas van een 72-jarige Duitse vrouw die net was gearriveerd. Ze had 80.000 euro in contanten bij zich om een zomerhuisje aan te kopen. Om diverse redenen vind ik dit een verhaal met een luchtje. Allereerst het bedrag. Als het tasje weg is kun je van alles beweren. Bewijs maar eens dat er zo’n groot bedrag aan contacten in zat. Trouwens bewijs maar eens dat je tasje weg is. Het hele verhaal kan wel boze opzet zijn om de verzekering op te lichten. Die trapt daar trouwens ook niet in zonder bewijzen. “Wat bent u kwijt mevrouw?” “Mijn tasje.” “En hoe zou u uw tasje willen omschrijven?” “Het is een tasje zoals alle tasjes, gewoon een handtasje.” “En wat zat erin mevrouw?” “Ja, eh, dat is het nu juist, u zult het waarschijnlijk niet geloven, maar er zat 80.000 euro in.” “OK, mevrouw, 80.000 euro, verder nog iets, iets bijzonders bedoel ik, waaraan we de tas kunnen herkennen, een rol pepermunt of zo, of een balpen, een zakdoek of een aansteker?” “Nee, was het maar waar, alleen maar dat geld.” “Dan wordt het heel moeilijk mevrouw, want tasjes met 80.000 euro raken hier dagelijks kwijt.” Als de mevrouw een zomerhuisje wilde kopen, waarom dan contant geld meenemen, zijn er geen banken op Cyprus? Gaat het om crimineel geld dat moet worden witgewassen? Kortom, voorlopig heb ik meer vragen dan antwoorden en lijkt het me een zeer onwaarschijnlijk verhaal. Geen bewijzen, geen reden, geen logica. Trouwens hoe komt een mevrouw met 80.000 euro in haar tasje door de scan op het vliegveld? Nee hoor, niet geloven, dit verhaal. Jammer voor de tasjesdief, of zou die ook niet bestaan?

woensdag 6 februari 2008

Gelovigen bidden bij tv-toren tegen pornofilm

Gelovigen gaan met gebeden actie voeren tegen de pornofilm Deep Throat die de omroepen BNN en VPRO binnenkort uitzenden. Ik zal het maar meteen zeggen: ik ben tegen. Niet tegen het uitzenden van de film, hoewel ik dat heel verwerpelijk vind, maar tegen het bidden bij de omroeptoren. Dat is, vind ik, een verkeerd signaal. Ik ken God als iemand die niet gekomen is om te veroordelen, maar om te redden. Hoe kun je mensen winnen voor Jezus als je hen eerst in het openbaar veroordeelt? Daar maak je geen vrienden mee. Het laat zien dat deze groep gelovigen meer problemen heeft met hun eigen geweten dan met de “boze buitenwereld”. Terecht is er opgemerkt dat niemand verplicht wordt naar uitzendingen te kijken die verwerpelijk zijn. Gewoon uit dat ding, klaar. De wereld ligt in het boze, leert de bijbel. Als Jezus bidt zegt Hij dat Hij niet voor de wereld bidt, maar voor hen die uit de wereld verlost zijn, dat ze een zullen zijn. Een in toewijding aan Christus, een in liefde en dienstbetoon, aan elkaar en aan de samenleving. Jezus ging rond op aarde, weldoende en genezende, allen die tot Hem kwamen. Hij gaf de mensen te eten en overvloedig veel wijn te drinken op een bruiloft in Kana. Hij genas hun zieken en was met ontferming bewogen. Hij vergaf de mensen die de meest gruwelijke dingen met Hem deden voor en aan het kruis op Golgotha. Hij kwam om te verlossen, te helpen, te bemoedigen. Je neemt toch een drenkeling niet kwalijk dat hij spettert, of een zwerver dat hij stinkt? Als je bidt, ga in je binnenkamer, zegt de Here Jezus. Voorbede is prima, maar deze actie heeft meer weg van een vrome protestdemonstratie. Niet doen mensen, zo maak je de boodschap van Jezus belachelijk. Bidt voor (niet tegen) je vijanden, zegent wie jou vervloekt. Overwin het kwade door het goede. Sla je armen om mensen heen die laten zien dat ze verdwaald zijn. Wees vriendelijk en vol begrip. Wat zou Jezus doen? In elk geval niet zich beklagen bij een televisietoren.

dinsdag 5 februari 2008

Wetenschappers ontwikkelen traanvrije ui

Een groep wetenschappers uit Nieuw-Zeeland en Japan heeft een manier gevonden om tranende ogen bij het schillen van uien te voorkomen. Ze schakelden in de uien het gen dat het huilen veroorzaakt uit. Sterk spul die uien, maar dat tranen bij het klaarmaken was toch lastig. Er is wat afgejankt om de maaltijd wat meer op smaak te krijgen. Dat wordt nu allemaal verleden tijd. De volgende generatie zal zijn oren niet geloven als er verteld wordt dat vroeger de keukenprinsessen het niet droog hielden bij het snijden van de ui. Die wetenschappers gaan maar door. Wie heeft hen eigenlijk opdracht gegeven om dat gen uit te schakelen? Als alles uitgeschakeld wordt wat we minder prettig vinden, vinden we weer nieuwe dingen minder prettig, totdat het leven al zijn charme heeft verloren in kleur- en smaakloze gelijkheid. Dat willen we toch niet? Kom op lui, op de barricade voor de huilende ui. Straks zul je zien dat ze ook nog iets verzinnen tegen de winderigheid die de ui veroorzaakt en dan kun je net zo goed overgaan op dat astronautenvoer. Geen kleur, geur of smaak, alleen een pilletje en dat was dan je maaltijd. Alle magen worden te groot evenals het darmstelsel. Het kan allemaal veel efficiënter. Wat hebben we toch afgetobd de laatste eeuwen met dat gehannes in de keuken. Breng alles terug tot 1 pil en je kunt weer uren meer besteden aan je hobby en je individuele acties. Samen aan tafel hoeft niet meer, al dat gepraat met elkaar is afgelopen. Stilzwijgend gaan we onze weg door het huis en groeten elkaar met een hoofdknik terwijl we onze blik gericht houden op onze schermpjes die blauw oplichten tussen onze vingers. Leve de vooruitgang. Je weet gewoon niet waar het eindigt. De ui mag niet meer tranen, een ei mag niet meer stinken, een citroen smaakt niet meer zuur en de hond blaft niet meer. Als we alle genen hebben gevonden, kunnen we misschien ook het gen uitschakelen dat mensen aanzet tot het uitschakelen van genen. Hoor ik daar nu een wetenschapper huilen? Zeker een ui die niet werkt.

maandag 4 februari 2008

Unieke cursus tegen blozen

Groningse psychologen hebben een cursus ontwikkeld voor mensen met bloosangst. Tot nu toe bestonden er in Nederland alleen langdurige therapieën. Wat een uitkomst, een therapie tegen blozen. Als je bloost wordt er extra veel bloed naar je hoofd gepompt, zodat je er uitziet als een tomaat. Daar schaam je je dan weer voor, want je bent geen tomaat. Zoiets is het volgens mij wel. Ik heb wat afgebloosd in mijn leven, zozeer zelfs dat je ervan ging blozen als je dacht dat je wel eens zou kunnen gaan blozen. Je was voortdurend bezig met te proberen niet te blozen. En als je dan een keer bloosde, meestal in een groep mensen, dan dacht je dat iedereen het zou zien en er iets van zou denken. Ja, ja, er spelen zich hele drama’s af in dat hoofd. De eerste keer dat ik bloosde was omdat ik iets had stukgemaakt en de meester op school vroeg wie het gedaan had. Nou dan ben je er meteen gloeiend bij. Als ik daarna bloosde had het altijd met schaamte te maken. Als iemand er maar niet achter zou komen, dat ik verliefd was, of had afgekeken, of van de suiker had gesnoept, of iets anders had gedaan wat onopgemerkt diende te blijven. Was er in die dagen maar een verkorte cursus geweest, wat zou mijn leven dan vele spannende ogenblikken hebben kunnen missen. Ik kan me niet herinneren ooit schade geleden te hebben van het blozen. Ik denk zelfs dat de meesten er niets van gemerkt hebben. En nu bloos ik vrijwel nooit meer. Nu lach ik een beetje gniffelend om anderen die blozen en waarvan ik zie dat ze het ook willen verbergen. Leedvermaak hè, zo gaat dat. Ik weet wel dat ik opgelucht was na het blozen en dat het daarna vrijwel niet meer voorkwam. Zoiets van: dat hebben we ook weer gehad. Het moet toch met je denken te maken hebben en dan vooral het denken over jezelf. Als daar de boel in balans komt zal het blozen wel over zijn. Volgens mij is daarom de pubertijd de beste bloostijd. Laat het maar gewoon gebeuren, zou ik zeggen, niemand vindt het gek dat je bloost, het staat alleen wat eigenaardig, maar dat is maar even.

zondag 3 februari 2008

Spelers Egypte offeren koe

De voetballers van het nationale team van Egypte hebben vrijdag tijdens de training een koe geofferd. Van voetballers is bekend dat ze in het algemeen nogal bijgelovig zijn. Ze hechten aan bepaalde rituelen en schrijven daar hun succes aan toe. Zo zijn er voetballers die altijd dezelfde slip dragen tijdens een wedstrijd. Er zijn er die altijd even de keeper op de schouders moeten slaan. Maar ook wordt het tenue aangetrokken in steeds dezelfde volgorde, of de schoenen worden aan-, uit- en weer aangetrokken. De bal moet op weg naar het veld drie keer tegen de muur worden gegooid, het gras gekust, evenals de doelpalen en natuurlijk komt steevast dezelfde spelers als eerste of laatste het veld op. Maar koeien slachten doen we in Nederland niet, tenminste niet op het veld. De Egyptische spelers lieten de koe eerst meespelen voordat ze haar in een hoek dreven en ritueel de keel doorsneden. Bloed aan de bal, bloed op de grasmat, het moet allemaal helpen om de overwinning te behalen. Bijgeloof is ook geloof en die zaken liggen dicht bij elkaar. Er zijn ook spelers die bidden voor een wedstrijd of zelfs ook wel tijdens. Een kruis slaan na een doelpunt is al heel gewoon geworden en zelfs niet-katholieke spelers doen het. Alle middelen zijn geheiligd als ze maar leiden tot het bereiken van het doel. Bij voetbal zelfs letterlijk. Wereldwijd worden er duizenden dieren per dag geofferd in religies en rituelen. Maar een koe slachten op een voetbalveld in een beschaafd land als Egypte, dat geloof je niet. Of het offer nu wel of niet helpt weet ik niet, maar het samen uitvoeren ervan versterkt de teamgeest. Offeren van dieren voor een bepaalde gebeurtenis wordt ook in de bijbel beschreven. Voor een strijd of bij de inwijding van de tempel, bij feesten en tempelbezoeken waren offers voorgeschreven. Totdat het ene offer van Christus alle andere overbodig maakte. In Hem zijn we meer dan overwinnaars, maar dat geldt niet voor sportwedstrijden.

zaterdag 2 februari 2008

Kip legt groene eieren

Een doodnormale kip in Mexico is plaatselijk beroemd omdat ze groene eieren legt. De eigenaar van het dier heeft al gezegd dat deze kip niet op het fornuis komt, maar een lang en gelukkig leven krijgt. Dat is weer eens wat anders dan de kip met de gouden eieren. Nu dus de kip met de groene eieren. Makkelijk als het Pasen is, dan hoef je die alvast niet te schilderen. Andere vogels kunnen het kunstje al langer. Neem nou de emoe die legt een groen ei van een halve kilo, dat noem ik pas opmerkelijk. Ook eenden leggen vaak groene eieren, maar kippen houden het vooral bij wit en bruin. Behalve dan de Araucana kip, die legt elke dag een groen ei. Het is een soort dat vooral in Mexico en Zuid-Amerika veel voorkomt. Daar komt onze beroemde kip ook vandaan is dat niet toevallig? Zou de kip een scharreltje hebben gehad met een Araucana haan? In elk geval is het vreemd dat het hele dorp ervan opkijkt. Nee, laat het me maar weten als er een kip is die oranje eieren begint te leggen, paarse, of rood-wit gestreepte, dan kom ik hoogstpersoonlijk langs. Maar van een groen ei raak ik niet van de leg, om het zo maar eens uit te drukken. Trouwens ik produceer zelf met het grootste gemak een groen eitje, maar dan aan de binnenkant.

vrijdag 1 februari 2008

Levende Pool nog steeds dood

Wel heel halsstarrige bureaucratie voorkomt al maandenlang dat een Pool terugkeert tot het rijk der levenden. Een verdronken man was door de autoriteiten in augustus aangezien voor de 38-jarige Piotr Kucy. Toen hij enkele dagen na de begrafenis levend opdook werd zijn bestaan door de ambtenaren van de burgerlijke stand ontkend. Iemand die begraven is kan niet levend voor je staan, dus besta je niet ook al sta je voor mij. Dat is de logica van het onverstand. Je ziet dat volop om je heen, het ontkennen van iemands bestaan, terwijl Hij zichtbaar aanwezig is. De bijbel zegt dat iedereen met zijn verstand in de schepping het bestaan van God kan herkennen en doorzien, maar toch wordt het glashard ontkend. Er is geen schepping en ook geen Schepper. Zelfs heel veel christenen betwijfelen het bestaan van de scheppende God. God sprak en het was er, is voor velen moeilijk te geloven, omdat het door de niet-gelovende wetenschap in alle toonaarden wordt ontkend. Een grote knal heeft het gedaan. Arme wereld, blinde en dove mensheid, met de duizenden bewijzen van Gods aanwezigheid om je heen, met miljoenen getuigenissen van mensen over wat God in hun leven doet, toch blijven ontkennen dat God bestaat. Het is meer dan eigenwijsheid, het is meer dan halsstarrigheid, het is meer dan onnozelheid, het is de directe invloed van een demonische macht op het denken van de mens. Het niet aanvaarden van Iemand die groter is dan jijzelf, ligt ten grondslag aan al het ongelovig ontkennen. De trots van de mens zit het erkennen in de weg. Net als bij de Poolse autoriteiten is de redenering dat ons systeem niet fout kan zijn. Wij kunnen ons gewoon niet vergissen. Het is niet anders dan het stelselmatig ontkennen van de werkelijkheid. Zelfs als iemand levend voor je staat, ontkennen dat hij bestaat. We schudden ons hoofd meewarig om zoveel domheid van de Poolse autoriteiten, maar leven we niet in een wereld die boordevol van diezelfde domheid is? Er is toch niets dommers te bedenken dan het ontkennen van het bestaan van een levende God? Wereld wordt wakker!