Neppriester ontfutselt mensen duizenden euro's

Een oplichter die zich voordoet als priester heeft in Amsterdam deze week met een goocheltruc met een zakdoek en een verhaal over goede doelen zeker twee mensen veel geld ontfutseld. Als je leest hoe hij te werk ging, begrijp je niet dat mensen er in trappen. Maar dat geldt voor elke gelukte oplichting. Ik ben er zelf ook wel eens ingetrapt. Je overschat je eigen slimheid en bent daarna gewoon je geld kwijt. Ik was de klos met balletje balletje in Parijs en je voelt jezelf zo stom na afloop. Iedereen had al gewaarschuwd en toch trap je erin. Zo is het ook gegaan met Adam en Eva. God had gewaarschuwd tegen het overtreden van zijn gebod, maar de neppriester - die zich vaker voordoet als een engel des lichts - vertelde het zo mooi, dat de mens uiteindelijk voor de verleiding bezweek. De gevolgen zijn altijd te betreuren, maar je blijft rondlopen met een schuldgevoel. Ik vind het zo mooi van God dat Hij ons daarvan kwam verlossen. Niet alleen onze zonden zijn vergeven, maar ook het schuldgevoel is van ons weggenomen. En als klap op de vuurpijl zijn we in onze oorspronkelijke glorie hersteld. We wandelen weer met God in het licht van de waarheid. Ga nooit in op lucratieve aanbiedingen - niet op straat, niet via de telefoon, niet via advertenties - die te mooi zijn om waar te wezen. De enige uitzondering is het evangelie van Jezus Christus. Dat mag je altijd en overal aannemen en je komt nooit bedrogen uit.

Bank verklaart vrouw ten onrechte dood

Een bank in Albrighton in Groot-Brittannië heeft geweigerd een 77-jarige vrouw haar spaargeld te geven, omdat ze dood zou zijn. Het heeft 9 weken geduurd voordat de bank de fout toegaf aan het slachtoffer. Het zal je maar gebeuren, dat je een bank binnengaat om je spaarcenten op te halen en ze verklaren dat je dood bent. “Mevrouw volgens onze gegevens bent u niet meer levend.” Is er in GB dan geen legitimatie? Moet het 9 weken duren voor een kennelijke fout kan worden hersteld? Mijn dochter woont in Manchester en ik hoor wel eens wat over de bureaucratie in dat land. Ik waarschuw vast: Je kunt in GB werkelijk alles verwachten, behalve dat ze doelmatig en snel handelen. Het is werkelijk een wonder dat dat land in de wereld zo groot is geworden dat ze het zelfs in hun naam hebben laten opnemen. Maar goed het geld was weggegeven, want dat gaat daar zo. Als iemand sterft mag het tegoed door de bank worden weggegeven aan een goed doel. Daar zat dus het probleem. De bank kon of wilde dat geld niet terugvragen en er was dus een schadepost(je) van 3000 Pond, zo’n 4000 Euro en voor de ouderen onder ons, zo’n 9000 gulden. Eind goed al goed. De vrouw heeft uiteindelijk haar geld gekregen en ze wordt weer onder de levenden gerekend. Het is toch raar als iemand in levenden lijve voor je staat om dan te zeggen: “Ik geloof niet dat u bestaat.” Wordt datzelfde ook niet vaak tegen God gezegd? Verklaren we Hem op deze aarde ook niet vaak dood? Tot de dag dat we onze vergissing inzien en Hem geven waar Hij recht op heeft.

Leiden zoekt meeuwbestendige vuilniszakken

Sterke vuilniszakken zijn wellicht het nieuwe wondermiddel tegen meeuwen in de gemeente Leiden. De stad onderzoekt of er zakken bestaan die zo sterk zijn, dat zij niet door meeuwen kunnen worden opengetrokken, zo liet een woordvoerder maandag weten. Duizenden meeuwen plagen de gemeente Leiden, trekken de vuilniszakken stuk om er met de inhoud vandoor te gaan. Meeuwen gaan steeds meer op spreeuwen lijken. Ze komen tegenwoordig in de steden op zoek naar makkelijke prooi. Normaal eten ze vis, maar het zijn tegenwoordig alleseters. Met hun grote lijven zitten ze op de daken en schreeuwen dat het een lieve lust is. Nou dat laatste klopt zeker niet, want een lieve lust ziet er heel anders uit. De meeuwen krijsen en laten hun uitwerpselen het liefst op je gepoetste auto vallen. De straten liggen tegenwoordig voller met witte vogelfledders dan met hondenpoep. Maar Leiden is in last. De vuilniszakken begeven het. Zijn er meeuwbestendige zakken? Dat lijkt me haast onmogelijk als ik hun sterke snavels bekijk. De meeuwen laten zich ook niet verjagen door geluiden van roofvogels. Wat ik niet begrijp in dit hele verhaal is waarom er vuilniszakken buiten staan in Leiden. Hebben ze nog nooit van de kliko gehoord? Of gaat het om de zakken op de stortplaats? Daar kunnen de meeuwen toch geen kwaad? In elk geval blijft Leiden zoeken naar meeuwbestendige zakken. Tegen de tijd dat ze in Leiden een oplossing hebben gevonden voor de meeuwen, zullen de vale gieren het volgende probleem wel zijn. Ze staan al massaal bij de grens met België. Rukt de natuur op? Wordt de mens aan de vogels overgeleverd? Zijn we straks nog veilig in dit land? Moeten we de schuilkelders weer in? Of is dit gewoon een wat overdreven berichtje uit de ballenstad Leiden?

UFO-expert ontdekt dat aliens niet bestaan

De grootste UFO-gelovige van België is er na dertig jaar van overtuigd dat vliegende schotels niet bestaan. Er is geen enkel hard bewijs, concludeerde Marc Broux (52) uit Hasselt. Dat is me wat, als na dertig jaar je overtuiging totaal verandert. Bij nader onderzoek blijkt dat het ‘bewijs’ dat aliens niet bestaan is gebaseerd op de redenering, dat er anders wel heel veel verschillende soorten van zijn. De beschrijvingen van UFO’s en hun bemanning lopen zozeer uiteen, dat daardoor het bestaan in twijfel wordt getrokken. Daar zit wat in, want wees nou eerlijk, als aliens blauw kunnen zijn en groen, maar ook rood of geel en één oog kunnen hebben, maar ook twee of drie of meer, komen ze dan nog wel van dezelfde planeet? En als je de ruimteschepen bekijkt die zijn beschreven of gefilmd, dan zie je daarbij ook zoveel verschillende types, dat die ruimtewezens wel heel veel slimmer en veel meer ontwikkeld moeten zijn dan de aardbewoners en dat steekt. Kortom er zijn teveel verschillende soorten aliens en teveel verschillende soorten UFO’s dat het niet meer logisch is om erin te geloven. Wat een redenering en wat een bewijs! Maar goed, Marc Broux is bekeerd van gelovige tot ongelovige. Al zijn boeken gaan de kamer uit en worden op de zolder opgeborgen. Wat mij verbaast is het feit dat je door teveel bewijs kunt concluderen dat UFO’s dus niet bestaan. Zouden daarom ook zoveel mensen niet in God geloven? Er is gewoon teveel bewijs van de Schepper in de schepping. Kijk om je heen in de natuur, in de lucht, in de moleculen van alles wat leeft, in het water, in de grond, alles spreekt van de grootheid van de Schepper. Dat kan gewoon niet toevallig zijn ontstaan. Maar dan moet het wel een bijzonder geweldige, extreem intelligente, bovennatuurlijk krachtige, eeuwig liefdevolle en buitengewoon creatieve God zijn. Is God te mooi om waar te zijn?

Riccione heeft eerste vrouwenstrand Italië

Ver weg van de nieuwsgierige blikken van mannen is in de badplaats Riccione aan de Adriatische kust het eerste vrouwenstrand van Italië geopend. Mannen en kinderen zijn niet welkom, honden nog wel. Het idee is van een zakenman afkomstig en de eerste vrouwen roepen al dat het heerlijk is om geen jengelende kinderen ‘mama, mama’ te horen roepen en geen priemende mannenblikken meer te voelen. Voor de duidelijkheid wordt er nog even bij gezegd dat het niet gaat om een strand voor lesbische vrouwen. Afgezien van het zakelijk belang dat de eigenaar van het strand kennelijk heeft, wil ik toch even stilstaan bij deze nieuwe ontwikkeling. Vaak vraag ik me af: “Wat is hier aan de hand?” Je ziet de symptomen, de zichtbare feiten, de vruchten zo je wilt, van een onzichtbare bron. Welke macht of kracht zit hier achter en hoe moeten we daar op reageren? Er is kennelijk een zakelijk belang, maar door welke geest wordt deze zakenman geleid? De uitwerking is, dat vrouwen worden afgezonderd van hun mannen en kinderen en dat vind ik al verdacht. Welke vrouwen zijn het, die man en kinderen willen verlaten voor het eigen plezier? Waarom wordt er expliciet verteld dat het niet gaat om lesbische vrouwen? Als vrouwen even geen gejengel of blikkende mannen willen, kunnen ze ook de mannen met de kinderen naar het strand sturen en lekker zelf alleen thuis blijven. Met een mooi boek in een gezellige hoek, even wegdromen met een niemendalletje tot manlief en kroost zich weer uitgeput melden. Nee, ik vertrouw dit initiatief niet. En waarom mogen honden wel op het strand? Zijn dat dan zulke stilliggers? Geven die dan rust? De enige verklaring die ik kan bedenken is, dat de zakenman in de tijd dat de vrouwen op het strand liggen, de mannen thuis benaderen wil om iets duurs voor de kinderen te kopen. Er is dan geen vrouw in de buurt om te zeggen dat het niet mag en geen hond om in de benen van de verkopers te bijten. Ja, dat moet het wel zijn, een afleidingsmanoeuvre voor een slimme verkooptruc. Vrouwen, let op je zaak.

Bingospelers overmeesteren overvaller

Een gewapende man heeft zondagavond tevergeefs geprobeerd een bingobijeenkomst te overvallen in Tilburg. Bingo is helemaal hot in Brabant en er zijn leuke prijzen te winnen. De bezoekers verheugen zich op de bingoavondjes en het zijn daar in het zuiden echte publiekstrekkers. De boef heeft vast gedacht dat daar wat te halen viel en bedreigde de kassier met een wapen. Maar ja, dat gaat zo maar niet. De barman pakte een stoel en sloeg de overvaller neer, waarop de bezoekers zich op de man stortten en hem zijn wapen ontfutselden. Daarna was het een kwestie van de politie bellen en de boef afvoeren. Je ziet ze als het ware in de handen wrijven, de stoelen weer rechtzetten en de bingo kan gaan draaien. Stoere Brabanders zijn het. Ze laten zich niet bestelen en zo hoort het ook. In de zichtbare wereld is soms heel wat te roven, maar in de onzichtbare wereld nog veel meer. Daar gaat het om mensenlevens. De dief komt niet alleen om te stelen maar ook om te vernietigen. Het vreemde is dat veel mensen wel de zichtbare dieven de deur uit zetten, maar de onzichtbare hun gang laten gaan. Moreel verval laat zien dat er heel wat geroofd is aan normen en waarden. Veel mensen raken in verval, verslaafd aan allerlei genot, maar steeds verder weg van God. Gelukkig worden ook daar de dieven overmeesterd en de gedupeerden hersteld. Dat lees je alleen niet in de krant.

Britse school verbiedt 'kuisheidsring'

Een Britse middelbare school in Horsham, Sussex, heeft een 16-jarige scholiere verboden een zogenoemde 'kuisheidsring' aan haar vinger te dragen. De reden die wordt opgegeven is, dat de ring niet in overeenstemming is met de geldende uniformvoorschriften. De scholiere neemt hiermee geen genoegen omdat de ring voor haar een symbool is van haar christelijk geloof. Het is een uiting van haar belofte seksueel rein te blijven voor haar huwelijk. De school bestrijdt dat de ring een christelijk symbool is. Deze zaak valt wel op tussen alle nieuws over rampen en geweld. Dit is iets wat naar mijn idee wel op te lossen is. Maar toch wordt het een zaak van buigen of barsten. Zelfs de rechter komt eraan te pas en nu dan ook de pers en zelfs mijn stukje vandaag is er aan gewijd. Dan is het geen kleinigheid meer. Dan moet het om meer gaan dan alleen een school, een ring, een meisje en een belofte. Is hier sprake van het discrimineren van het christelijk geloof? Moet je een ring dragen om je aan je belofte te kunnen houden? Nee natuurlijk. Maar wat zou onze reactie zijn als iemand opeens een trouwring zou verbieden omdat dat niet bij de kledingvoorschriften behoort? Zouden we dan zeggen: “OK, geen probleem?” Ik denk het niet, tenzij de school kan duidelijk maken dat de ring een gevaar vormt voor het meisje of haar medestudenten, misschien vanwege scherpe uitsteeksels. Maar voor zover ik kan beoordelen heeft de ring dat niet. Zou de school bang zijn dat andere meisjes ook zo’n ring gaan dragen en dat dat het imago van de school kan schaden? Dat ligt meer voor de hand. Een openbare school moet vooral niet het imago ‘christelijk’ krijgen, redeneert men dan, want dan zijn we niet meer onafhankelijk. Ik heb nu geen zin om daar op in te gaan, maar je zou kunnen zeggen dat mensen die geen christelijke symbolen dragen, ook iets uitdragen, namelijk dat ze geen christen (willen) zijn. Kortom langs die weg kom je er niet uit. Wat dan? Een van beiden zal moeten buigen om de situatie op te lossen. Ik zou zeggen: “School, doe niet zo kinderachtig.” Ik kan ook zeggen tegen de scholiere: “Waarom lijd je niet liever onrecht?” Wie om Christus wil vervolgd wordt, mag zich verheugen, zegt de Bijbel. Je loon zal zeer groot zijn in de hemel. Is Jezus niet helder, wanneer hij zegt: “Wanneer men je prest voor een mijl, ga er twee.” Wie zo kan denken en handelen is echt vrij. Die heeft geen ring nodig, die blijft dan toch wel op het rechte pad. Waar gaat het nu eigenlijk om?

'Meetpil' voor Vierdaagse-wandelaars

Deelnemers van de Vierdaagse krijgen in de toekomst vóór elke etappe een pil met een sensor. De sensor meet constant de lichaamstemperatuur. Ook wordt van de wandelaars bloed afgenomen. De tocht van vorig jaar werd een ramp en er vielen twee slachtoffers te betreuren door de extreme hitte onderweg. Dat wil de organisatie voorkomen door de ‘meetpil’ te laten slikken. Je slikt voor elke etappe een zendertje in dat constant de temperatuur doorgeeft aan kastjes langs de weg. ’s Avonds verlaat het zendertje op natuurlijke manier het lichaam (hoopt men). Ik heb toch wat vragen bij deze meetmethode. Allereerst of het geoorloofd is om mensen verplicht een zendertje te laten slikken. Daarnaast vraag ik me af wat je weet aan de temperatuurgegevens. Het lichaam is constant in de weer om de temperatuur op 37 graden te houden dus daar zal het niet veel van afwijken. De conditie van het hart en de bloedvaten spelen een belangrijkere rol dan de temperatuur, lijkt mij. Maar goed, ik ben geen expert en houd al helemaal niet van verre wandeltochten, dus ik weet er maar weinig van. Wel krijg ik steeds meer ontzag en bewondering voor de tocht die Israël maakte door 40 jaar lang door de woestijn te wandelen, terwijl er niemand ziek is geworden of onwel en de bijbel leert dat de voeten niet gezwollen waren, dus geen blaren en dat ook de schoenen niet versleten. Dat is andere koek dan de vierdaagse van Nijmegen. Maar ja, daar stond God zelf achter als organisator en uitvoerder. Geen pillen, geen meetpunten, geen uitvallers. Als je dan toch wilt wandelen, doe het dan als rechtvaardige, op de weg die God je wijst. Dan zul je gegarandeerd niet uitvallen, maar behouden aankomen.

Niet elke dikke buik is slecht

Duizenden mensen met een dikke buik zijn zo gezond als een vis. In tegenstelling tot wat artsen en voorlichters ons vertellen, is niet elke vetlaag per definitie slecht. Dat meldde de Wageningen Universiteit donderdag. Dat horen we graag, vooral als we zelf eigenaar zijn van zo’n laag extra vetcellen. Hoeveel mensen zijn niet bezig om juist het buikje aan te pakken? Je kunt er nog zoveel grappen over maken, maar hij zit gewoon lelijk in de weg. Broeken gaan afzakken, jasjes sluiten niet meer, overhemden hangen strak in de knoopjes en het ergste van alles, je kan niet meer goed bukken. Je schoenen of sokken aantrekken vereist enige acrobatiek en onder de douche houd je altijd droge voeten. Nee een dikke buik is geen luxe ook al heeft het nog zoveel gekost om hem te krijgen. Of het nu gezond is of niet, levensbedreigend of niet, bij de leeftijd hoort of niet, wel gezellig staat of niet, dikke buiken zijn een teken van zwakte. Je kunt hoog of laag springen, maar wie een dikke buik heeft, had eerder ‘nee, ik niet meer’ moeten zeggen. Het is heel fijn dat niet elke dikke buik levensbedreigend is, maar niet elke vis is zo gezond als een vis hoort te zijn. Dus eigenaren van verlaagde voorgevels, ga door met lijnen, sporten, trimmen en minder vet eten. Je zult merken dat het leven zonder dikke buik een stuk aangenamer is, beter voor je hart, beter voor je gewrichten, vooral je knieën, beter voor je ‘outlook’ en beter voor je bloedsomloop. Ook al sta je zonder dikke buik wat minder stevig in je schoenen, heeft je partner minder om van te houden en moet je er wat voor over hebben, bind de strijd aan tegen alle overtollige vetcellen. Ik doe het zelf ook en hoop aan het einde van het jaar weer strak in het vel te zitten, of was het nu strak in het pak, of is dat juist met een dikke buik het geval, ja, nu weet ik het ook niet meer.

India heeft enorm gebrek aan muntgeld

India heeft zo'n groot tekort aan muntgeld, dat winkeleigenaars zich tot bedelaars wenden om aan wisselgeld te komen. Dit berichtte de Britse krant The Times zaterdag. De stad Calcutta heeft het meeste last van het gebrek aan muntjes van een en twee roepies. Het is lastig, als je in een winkel betaalt en er is geen wisselgeld. In India wordt het kleine geld omgesmolten tot scheermesjes. Een muntje van 1 roepia levert vier mesjes op van 2 roepia per stuk. Tel uit je winst. We hebben dat in Nederland ook meegemaakt toen de guldens en rijksdaalders nog van echt zilver waren. Toen de zilverprijs hoger werd dan de waarde van de munt werden ze massaal omgesmolten. Daarna werd het zilver vervangen door een goedkoper metaal dat er zilverachtig uitzag. Of dat in India ook mogelijk is weet ik niet. Misschien is het een idee om in plaats van wisselgeld scheermesjes terug te geven. Er zijn nu al winkels die de waarde van het wisselgeld teruggeven in de vorm van snoepjes. Dat kan allemaal, als we lang genoeg doorgaan komen we weer in het oorspronkelijke systeem van ruilhandel terecht. Ik moet er niet aan denken. Je koop een brood en komt terug met brood en een handvol knikkers, of brood en wat snoep. Nee, dat gaat chaos en ruzie geven. Is er nog een materiaal te vinden dat goedkoper is dan 1 roepia? Anders gaan ze maar over op een andere muntsoort, zoals de dollar of de euro. Als ze de laatste kiezen kunnen ze onze centen gebruiken, die hebben we toch niet meer nodig hier. Wat kosten hier eigenlijk de scheermesjes?

Varkentjes hebben recht op speelgoed

Varkenshouderijen zijn vanaf 1 juli verplicht om hun dieren te vermaken. De dieren hebben recht op speelgoed, zodat ze zich niet vervelen. Dieren die zich vervelen gaan elkaar bijten en dat mag niet. Dus geven we de varkens een voetbal, dan hebben ze wat te doen. En inderdaad blijken de varkens massaal tegen de bal te snuffelen en te duwen, zodat het lijkt of ze zich vermaken. Het vervelende is, dat varkens niet kunnen lachen en ook niet een soort glimlach op hun bek kunnen toveren. Hoe weten we dan dat ze zich vermaken? We verklaren de symptomen, dat is alles wat we doen. We zien iets gebeuren en geven er een uitleg aan, of die nu klopt of niet. Ik ga dat ook eens proberen. Maar eerst het probleem: Een heleboel varkens in een hok beginnen aan elkaars staart te bijten tot er niets meer te bijten is. Dat willen we niet, dus geven we een bal. De varkens gaan tegen de bal duwen en bijten elkaar niet meer. Conclusie? In het nieuwsbericht wordt gezegd dat daarmee is aangetoond dat varkens zonder speelgoed zich vervelen en daarom elkaar gaan bijten. Kijk eens hoe leuk ze met elkaar aan het spelen zijn. Mijn conclusie zou zijn: varkens zijn onbetrouwbare gevaarlijke beesten die in alles bijten, zelfs in elkaar als ze te dicht in de buurt komen. Varkens zijn agressieve boosaardige dieren. Geef ze een bal en je ziet dat ze deze indringer zo snel mogelijk willen vernietigen. Dat lukt niet, want de bal is rond. Ze zijn zo fanatiek bezig de vijand (de bal in dit geval) aan te vallen, dat ze zelfs elkaar met rust laten en lijken samen te werken. Maakt het iets uit wat de verklaring is? Het gevolg is dat er niet meer in elkaars staart wordt gebeten. Ja, het maakt wel degelijk uit om te weten of de kwaadaardigheid, de bijterij in elkaar, het gevolg is van gebrek aan speelgoed, een uiting van verveling, of dat het de aard van het beest is. Hij kan niet anders dan wroeten en bijten vanwege zijn inborst. De varkens hebben dan geen recht op speelgoed om de verveling te verdrijven, maar de varkenshoeder geeft ‘speelgoed’ (een vijand) om de aandacht van elkaar af te leiden. Zo gaat het met mensen ook. Zolang we afleiding genoeg hebben laten we elkaar met rust, maar als we ons vervelen beginnen we elkaar lastig te vallen. Daarom zijn voetbalwedstrijden ook geen sport, maar een vorm van beheerste agressie. Daarom vind ik dat alle toeschouwers ook een bal moeten hebben om tegen te schoppen. Ook moeten er ballen langs alle wegen liggen om bij filevorming uit de auto te stappen en tegen een balletje te trappen. Ook in cafés en andere drankgelegenheden moeten ballen komen. Want als zelfs veel drinken de agressie niet kan wegnemen, hebben we in elk geval nog een balletje om de aandacht of te leiden. Meer speelgoed betekent wereldvrede. Geen bommen meer gooien maar ballen. Dat niemand daar nu aan gedacht heeft.

Twee stukjes zoek in megapuzzel

Een 73-jarige vrouw uit het Brabantse Bakel baalt enorm. Acht maanden geleden begon de vrouw aan een megapuzzel van 18.240, en nu blijkt dat ze twee puzzelstukjes mist. Dat is erg, na maanden puzzelen twee stukjes kwijt zijn. Ik heb dat een keer meegemaakt met een puzzel van 500 stukjes. Er ontbrak 1 stukje en de puzzel was dus nooit compleet te maken. Ik heb de hele doos weggegooid. De ultieme sensatie voor elke puzzelaar is het moment dat de puzzel is opgelost. Je hebt getriomfeerd, het bewijs ligt op tafel. Laat hem een paar dagen liggen of hang hem aan de muur, maar geniet er zo lang mogelijk van. Deze megapuzzel van 18.240 had dus maar 18.238 stukjes die op hun plaats konden worden gelegd. Nu schijnt het zo te zijn dat de fabriek die de puzzels maakt op zoek is naar de ontbrekende stukjes, dus er is hoop dat het nog goed komt. Het voorval herinnert me aan de woorden van Jezus toen hij het over de mens had, het overtreden van 1 gebod maakt de hele mens waardeloos. Een klein beetje zuurdeeg maakt het hele brood zuur. Een klein gebrek doet de mens zijn volmaaktheid verliezen. Daar mag je om treuren, maar is is een oplossing. De Maker is op zoek gegaan naar vervangende stukjes. Dat bleek niet mee te vallen, maar is toch gelukt. Nu is de puzzel die mens heet weer compleet te maken. Dankzij de inspanning van de ‘Fabrikant’ is de mens die gelooft weer compleet. Er kan weer gelachen worden.

Glazen cel voor claustrofobische gedetineerde

De Regiopolitie Groningen bouwt in de noordelijke hoofdstad een nieuw, ultramodern cellencomplex. Er komen 50 cellen met daarbij ook een glazen cel voor mensen met claustrofobie. Dit vind ik weer typisch een voorbeeld van het denken van de mens van deze tijd. Tolerantie en begrip voeren de boventoon. Ik erger me ook aan al die misdadigers die tijdens hun daad niet toerekeningsvatbaar worden verklaard. Dan kun je zeggen dat niemand toerekeningsvatbaar is, want misdaad is wat mij betreft afwijkend gedrag, gestoord gedrag. Dat is het gestoord gedrag door een storende invloed. De mens is goed geschapen, maar is afgeweken van Gods plan door zich in te laten met de storende factor leugen. Liegen tegen de waarheid heeft de dood tot gevolg, de geestelijke dood en uiteindelijk ook de lichamelijke dood. De hele schepping zucht eronder. De leugen dat God niet bestaat, de leugen dat de wereld niet geschapen is door God, de leugen dat de mens van de dieren afstamt, de leugen dat er geen hemel en geen hel is, de leugen dat de mens geen verantwoording aan zijn schepper hoeft af te leggen, de leugen dat we mogen doen wat we willen, zolang het een ander niet schaadt, de leugen dat het huwelijk geen instelling van God is, de leugen dat de tv geen verderfelijke invloed heeft op het gedrag van kinderen (en volwassenen), de leugen dat de bijbel slechts een boek met mensenverhalen is, de leugen dat Jezus niet is opgestaan uit de dood, de leugen … moet ik doorgaan? Al deze leugens zorgen ervoor dat de mens niet meer functioneert zoals het hoort. We hebben een vrije wil en die misbruiken we voor hebzucht en eigenbelang. De waarheid is dat we alles van God kunnen krijgen, maar we geloven Hem niet. We stelen liever en liegen en moorden. Angst komt uit de koker van de duivel, maar Jezus heeft de angst overwonnen. Wie wandelt in geloof, begaat geen misdaden en heeft geen angst. Die heeft geen glazen cel nodig, die leeft in de ware vrijheid van de kinderen van God. Hoe lang nog, voor de wereld erkent dat er een God is? Hoe lang nog voor we het juk van de leugen kwijt zijn?

Utrechters geven zonden mee met vuilnisman

Utrechters die hun zonden kwijt willen kunnen ze binnenkort met de vuilnisman meegeven. Bewoners van het Utrechtse Museumkwartier krijgen speciale vuilniszakken -zondezakken - om hun slechte gewoonten en andere zonden aan de kant te zetten. Het plan maakt deel uit van een actie rondom de museumnacht die als thema heeft: de zeven hoofdzonden. Ik vind het wel een goed idee, maar ben bang dat het niet gaat werken. Mensen willen wel van nare gewoontes af en het zou makkelijk zijn als je ze net als afval in een zak kon doen en weg zijn ze. Maar de realiteit is anders. De oorzaak van zonden ligt in de aard van de mens, de geneigdheid tot het kwade. Daar kun je alleen vanaf komen door een nieuw hart, een andere gezindheid, een veranderde wil. Niet het wegdoen van verkeerde gewoontes is daarvoor de oplossing, maar het ontvangen en gebruiken van goede. Als je een hond zijn bot wil afnemen door er aan te trekken, bijt hij in je handen. Als je een hond een beter bot voorhoudt laat hij het oude vanzelf los. Dat is de oplossing, iets beters dan verkeerde gewoontes, iets beters dan luiheid, wellust, gierigheid, jaloezie, vraatzucht, woede en ijdelheid. Dat betere is er voor iedereen en heet liefde. Daarbij gaat het niet om je eigen belang maar dat van de ander. Weggeven in plaats van inhalen, de minste in plaats van de meeste willen zijn. Deze gezindheid vind ik alleen bij mensen die een ontmoeting hebben gehad met Jezus. Hij is daar trouwens zelf het beste voorbeeld van. Hij neemt al je verkeerdheid weg en geeft je zijn goedheid ervoor in de plaats. Dat is pas een ludieke actie, eenmalig en zonder weerga.

Naakte 'inbreker' blijkt geheime minnaar

Een 38-jarige Delftenaar ontdekte donderdag een naakte jongeman in zijn slaapkamerkast. De man kwam onverwachts thuis, moest iets pakken uit zijn slaapkamer en hoorde een vreemd geluid in zijn kast. Het lijkt wel het begin van een klucht. Als de kastdeur opengaat blijkt er een naakte jongeman in te staan. De heer des huizes grijpt hem bij zijn kladden (waar zitten die bij een naakte man) en deelt rake klappen uit in de veronderstelling met een inbreker te doen te hebben. De politie wordt gebeld en de insluiper wordt overgedragen aan de sterke arm der wet. Je zou het maar meemaken allemaal. Maar het muisje blijkt een staartje te krijgen, want na onderzoek blijkt de man helemaal geen insluiper, maar de geheime liefde van de dochter des huizes. Oei, daar zwaait wat. De gebeurtenis lijkt toch echt een klucht te worden. Ik zie het al helemaal voor me. De vader vertelt in geuren en kleuren over zijn heldendaad tegen alle huisgenoten en mist helemaal de verbleking van het gelaat van zijn dochter. Zij trekt nerveus met haar lippen en kijkt wat glazig voor zich uit. Zal de waarheid aan het licht komen? Ja, dus, want kijk, daar is de politie weer. Of vader zo vriendelijk wil zijn om mee te komen. Er zit namelijk iemand op het bureau die zich beklaagt over mishandeling. En zo kan het gebeuren dat alle stukjes op zijn plaats vallen. Dat hoort ook zo bij een klucht, eind goed, al goed. Maar die vlieger gaat niet op, want het einde is niet goed. De vader die zo heldhaftig was een inbreker te vangen en hem aan de politie uit te leveren, blijkt nu zelf de misdadiger te zijn en er hangt hem een proces boven het hoofd. Hoe het verder gaat, laat zich raden, of niet? Bij een soap zou je blijven zitten met de vragen: Wordt de vader ingerekend? Blijft de dochter thuis wonen? Blijft de jongeman de geliefde van dochterlief? Zal het nog een grote bonje geven in het gezin? Gaat justitie de man echt vervolgen? We zullen het niet weten. Een geluk voor de man is dat het niet de minnaar van zijn vrouw bleek te zijn, maar dat is denk ik een schrale troost.

Vliegende vis verwondt vrouw

Een Amerikaanse vrouw is afgelopen weekend bewusteloos geslagen door een springende steur. Het incident vond plaats tijdens een boottocht op de Suwannee-rivier in Florida. Ja, daar ga je dan, lekker varen op de rivier en hup daar vliegt een vis uit het water en geeft je een oplawaai. Ik weet niet of de vis gemikt heeft of dat het een ‘lucky shot’ was, maar de uitwerking blijft hetzelfde, de vrouw was door de klap bewusteloos geslagen. Dit moet voor haar toch een unieke ervaring zijn geweest en ze zal ongetwijfeld de held van de familie worden. Die vliegende steuren schijnen dat trouwens wel vaker te doen, zomaar een mep geven aan iemand die onder hen door vaart. Ja, het leven kent nog veel geheimen. Zo verdenk ik een paar vervelende meeuwen ervan dat ze zitten te wachten tot ik mijn auto weer netjes heb gewassen om daarna met akelige precisie hun witte fletsen over de hele auto te kakken. Ik probeer mijn boosheid dan niet te laten merken om ze geen extra plezier te geven, maar in plaats daarvan scheld ik op de buurvrouw die die lelijkerds elke dag brood blijft voeren. Ja er is een machtsstrijd gaande tussen mens en dier, in elk geval tussen sommige mensen en sommige dieren. Meestal wint de mens dus als er af en toe een steur een rake klap uitdeelt nemen we dat maar op de koop toe. Daarna gooien we weer onze netten uit en vangen er duizenden weg, of we knallen wat zangvogels neer, of we slachten wat stieren af voor de pret, of we mollen nog wat olifanten voor het ivoor, of we kappen wat oerbos om de apen te treiteren, nee ons krijgen ze er niet onder. Wat denken ze wel, zo’n klap van een steur wordt duur betaald. Of zou zo’n tik ons eens aan het denken moeten zetten?

Schietende journalist niet vervolgd

De journalist Vik Franke wordt niet vervolgd voor het zelf schieten op vijandelijke strijders, vorig jaar in de Afghaanse provincie Uruzgan. Een simpel bericht met een verstrekkend gevolg. Journalisten worden kennelijk bewapend als ze meegaan op missie in een oorlogsgebied. En ja, als je je dan bedreigd voelt, ga je schieten. Journalisten zullen zich eerder bedreigd voelen dan getrainde militairen en dus vind ik het bewapenen van de pers uit den boze en niet te tolereren. Oorlog is op zich al gruwelijk genoeg, maar als we nu ook nog meeschietende journalisten krijgen, dan wordt het toch wel al te gortig. Niemand verplicht journalisten om zich in gevaarlijk gebied te begeven, dat doen ze helemaal zelf, al of niet gedreven door nieuwsgierigheid of sensatiezucht. Als ze besluiten mee te gaan, krijgen ze beschermende kleding en verder worden ze beschermd door de militairen zelf. Punt. Er is wat mij betreft geen uitzondering. Maar nu lezen we dat journalisten een wapen krijgen om zich te kunnen verdedigen als ze zich bedreigd voelen. Ik vind dat het tijd wordt dat journalisten weer eens gewoon verslag gaan geven van zaken die gebeurd zijn en stoppen met zoeken naar dingen die aan het gebeuren zijn en al helemaal niet beginnen aan het starten van de gebeurtenissen zelf. Journalisten zijn verslaggevers. Maar ze gedragen zich tegenwoordig als detectives, gaan undercover en doen zich voor als iemand anders om als infiltrant met nieuws naar buiten te kunnen komen. De sensatie is de boventoon gaan voeren en nu mag de pers ook al op mensen schieten. Triest. Jammer dat deze journalist niet wordt vervolgd. Hoe wrang is dat ten opzichte van marinier Eric O. die nota bene door de pers werd aangeklaagd voor het onnodig schieten op de plunderende tegenstander. Het lijkt wel erg veel op het meten met twee maten.

Plaspauze wordt machinist fataal

De Duitse treinmachinist die vorige week om het leven kwam nadat hij tijdens de rit uit zijn locomotief viel, moest waarschijnlijk plassen. Dat blijkt uit onderzoek van de politie. Ik heb daar nooit bij stilgestaan, dat machinisten ook wel eens hoge nood kunnen hebben onderweg in de trein. Ze mogen hun post niet verlaten en dus zou je verwachten dat daar een oplossing voor is. Nu horen we ‘dat het niet ongebruikelijk is’ dat machinisten tijdens het rijden de deur van de trein openen om naar buiten te kunnen plassen. Het kostte deze man zijn leven. We hebben zulke simpele oplossingen voor van alles en nog wat, dat ik niet kan begrijpen dat dit niet beter geregeld is. Desnoods maak je een ‘uitgang’ via een plasbuis naar buiten, of je plaatst een chemisch toilet, of je neemt een ziekenhuisfles om je behoefte in te kunnen doen. Ik vind het weer een geval van ‘dat niemand daar nu aan gedacht heeft’. Het kalf is opnieuw verdronken en ik hoop dat de put nu gedempt wordt. Machinisten moeten onderweg kunnen plassen en wat mij betreft, als ze trek krijgen, een eitje kunnen bakken en koffie kunnen zetten en een permanente verbinding hebben met thuis en een gezellig interieur. En dat geldt ook voor kraanmachinisten en helikopterpiloten, buschauffeurs, ballonvaarders en verder voor iedereen die niet zomaar even stoppen kan en uitstappen. Je kan nu eenmaal niet van een mens verwachten, dat hij ook de natuur onder controle kan houden door middel van een dienstrooster.

Hongaren vestigen zoenrecord

Na drie jaar houder te zijn geweest van het welbefaamde zoenrecord, zijn de Filippijnen dit weekend van de troon gestoten door hun concurrenten de Hongaren. 12.800 Mensen drukten gelijktijdig hun lippen tegen die van een ander om maar in het nieuws te komen. De wereld is de weg kwijt. Belangrijke zaken als armoede en honger worden niet aangepakt. Oorlogen gaan gewoon door, de aarde vervuilt en warmt op en wij schrijven in een boek hoeveel mensen er tegelijk kunnen zoenen. Ik zou de actie leuk vinden als er werd gezoend voor een goed doel, bijvoorbeeld voor meer begrip tussen twee tegengestelde groepen. Ik zou het heel mooi vinden als er een zoenrecord gevestigd zou worden tussen, ik zeg maar wat, christenen en moslims, of homo’s en hetero’s, of rokers en niet-rokers. Wat zou de wereld anders zijn als we niet de wapens tegen elkaar oppakken, maar elkaar in de armen sluiten en zoenen. Dat is eigenlijk waartoe Jezus opriep toen hij zei: Heb je vijanden lief. Dat is ook wat God deed toen Hij zich met de wereld verzoende. Jezelf vernederen om de ander te verhogen. Die categorie staat helaas niet in het GBOR.

'Per minuut betalen voor parkeren'

CDA en PvdA willen dat autobezitters per minuut kunnen betalen voor parkeren. Dat hebben de twee fracties in de Tweede Kamer zaterdag gezegd. Dit is weer een typisch voorbeeld van de regen en de drup. Wat is er namelijk aan de hand? In parkeergarages gelden tarieven per uur of per half uur. Dat is dus simpel. Wie 58 minuten heeft geparkeerd betaalt toch voor een uur en wie 62 minuten parkeert betaalt voor twee uur, of voor anderhalf als de meter per half uur verspringt. Dat lijkt heel oneerlijk, maar dat is het niet. Want op die manier is de parkeergarage uit de kosten en hoeven de tarieven niet omhoog. Nu willen CDA en PvdA dat er per minuut wordt betaald. Dat is technisch mogelijk, maar daardoor zouden de prijzen moeten stijgen met zo’n 15 tot 20 procent en dat vindt niemand leuk. Ik vind de meter zoals het nu gaat wel handig, want als je uur net voorbij is, weet je dat je voor hetzelfde bedrag nog bijna een uur kan doorgaan met winkelen. Het is je eigen schuld als je je parkeertijd niet vol maakt. Dat ligt niet aan de meter. Ik vind het gek hoor dat een land dat zijn centen afschaft wel loopt te mieren over een paar extra minuten parkeertijd. In restaurants geven we makkelijk fooi, collectes aan de deur krijgen zo een euro of twee, dus geldgebrek speelt geen enkele rol. Mensen die wel op de kleintjes moeten passen hebben geen auto, of parkeren niet betaald. In het openbaar vervoer rekenen we met strippen, de taxi’s hebben zones, in vliegtuigen betaalt iedereen evenveel of je nu veel of weinig bagage meeneemt, niemand maakt er bezwaar tegen. Waarom dan dit geneuzel over de parkeertarieven? We zeuren toch ook niet over belastingtarieven, die bij een bepaald bedrag zomaar in een andere schaal overgaan. Kom op mensen, wordt even wakker en doe normaal. Of is dit de nieuwe politiek die dichter bij de burger staat? Is dit waar Nederland van wakker ligt? Is dit het grootste onrecht dat moet worden aangepakt? Volgens mij slaat de komkommertijd ook toe in de Tweede Kamer.

Katcamera volgt avonturen van de kat

Voor degene die benieuwd is naar de avonturen van zijn kat is een nieuwe uitvinding gelanceerd: De katcamera. Het apparaatje wordt bevestigd op het huisdier en volgt de kat op zijn tripjes buiten het huis. Dat bericht de Daily Mail donderdag. De Duitse uitvinder was nieuwsgierig naar de uitstapjes van zijn kat, die soms een hele nacht wegbleef en soms sporen droeg van een gevecht bij thuiskomst. Het apparaatje maakt elke minuut een foto en stuurt die naar de eigenaar. Dat kan allemaal tegenwoordig, verzin het, maak het en het is er. Het hele ding weegt maar 70 gram dus de drager merkt er haast niets van. Ik zie wel toekomst voor dit idee. Niet voor een kat, maar voor de mens. Ouders kunnen zo zien wat hun kinderen doen en waar ze zijn. Vrouwen kunnen hun man een cameraatje omhangen en hem zo in de gaten houden. Criminelen kunnen zich makkelijker laten vinden, dochters en zonen die weglopen van huis kunnen makkelijker worden opgespoord, tbs-ers op verlof, vreemdelingen, katholieke priesters, kortom iedereen die een mogelijk probleem vormt kun je zo niet alleen in de gaten houden, maar ook confronteren met de bewijzen. Natuurlijk moet zo’n apparaatje dan nog verbeterd worden, zodat het meteen de coördinaten en de tijd doorgeeft van de plaats van de foto en het zou makkelijk zijn als het apparaatje permanent kan worden aangebracht, zonder dat de lens kan worden bedekt door een plakker, een sjaal of een hoed of iets dergelijks. Wat zal het leven dan makkelijk worden, niemand is meer kwijt, niemand hoeft meer in de war te zitten, niemand hoeft meer op te letten, niemand hoeft meer gezocht te worden. De politie heeft personeel over en kan omscholen naar de verpleging. Door de preventieve werking zullen de rechters het niet meer zo druk hebben en de gevangenissen niet overvol zijn. Echtscheidingen zullen afnemen omdat niemand meer ongemerkt ontrouw kan zijn, kinderen raken niet meer zoek en ook de kinderopvang kan verminderen. Er zullen minder artsen en psychologen nodig zijn vanwege te verwerken trauma’s. Het medicijngebruik vanwege stress zal afnemen en de premies voor de ziektekosten zullen sterk dalen. Een katcamera, wat hebben we er naar uitgezien, maar nu hij er is, wordt de wereld eindelijk mooier, beter, leefbaarder, vriendelijker, liefdevoller en minder crimineel. Deze man verdient minstens een lintje en een standbeeld.

Man amputeert eigen been met zakmes

Een 66-jarige man in Californië heeft zijn linker onderbeen met een zakmes geamputeerd, nadat in een afgelegen gebied een boom op hem was gevallen en hulp uitbleef. Dat heeft de krant Auburn Journal woensdag bericht. Een gruwelijk verhaal deze keer. Een verhaal waarin alles tegenzit. De man, Al Hill, is suikerpatiënt en vreesde voor zijn leven. Tot overmaat van ramp bleek zijn mobieltje geen bereik te hebben in het afgelegen bos. Niemand hoorde zijn geroep en dus besloot hij zichzelf te bevrijden uit zijn levensbedreigende situatie. Je moet er niet aan denken dat je zoiets overkomt. De keuze was sterven of een been kwijtraken. Al Hill is een moedige man en hij koos ervoor om in leven te blijven ten koste van zijn been. Zouden wij hetzelfde doen? En doen we ook hetzelfde als het gaat om onze geestelijke gezondheid? Losmaken van zonde en verslavingen kan ook pijnlijk zijn, maar is nog altijd te verkiezen boven de eeuwige pijn van de hel. Ik zei het al, een gruwelijk verhaal deze keer, maar het is niet anders.

Was naar binnen om bezoek Bush

De komst van president Bush naar de Bulgaarse hoofdstad Sofia gaat niet onopgemerkt voorbij. Inwoners van de stad moeten zich houden aan een wel heel bijzondere regel: ze moeten hun was binnenhalen. Waar bemoeit de overheid zich mee. Normaal hang je je vuile was niet buiten, maar om nu de schone was naar binnen te halen voor een man die zelf heel wat vuile was heeft buiten hangen, dat is ronduit raar. We doen zelf ook zo als er bezoek komt, dan moet eerst de zichtbare rommel worden opgeruimd, want we willen een goede en schone indruk maken. We willen laten zien, dat bij ons thuis alles in orde is. We willen ons van de beste kant laten zien, de buitenkant. Ook in de tijd van Jezus was dat zo. Meesters in de schone schijn waren de Farizeeërs en Schriftgeleerden, ze hielden lange gebeden op straat en zochten de eer van mensen. Jezus kwam nogal eens in aanvaring met hun bekrompenheid van geest en prikte er dwars doorheen. Hij noemde hen witgepleisterde graven, aan de buitenkant mooi maar van binnen vol rottende doodsbeenderen. Kijk, daar gaat het om. Je buitenkant laat zien wie je van binnen bent. Als je van binnen niet deugt kun je dat aan de buitenkant niet verborgen houden, hoe netjes je ook je best doet. Bush gaat de was van de Bulgaren niet zien, maar hoe verberg je corruptie en vriendjespolitiek en fraude en machtspolitiek en willekeur? De Here Jezus roept ons op om eerst onze binnenkant te reinigen, dan wordt de buitenkant vanzelf schoon.

Man in dodencel wil lachend het leven laten

Een terdoodveroordeelde in de Amerikaanse staat Texas is van plan lachend het leven te laten. Daarom is de man, Patrick Knight, nu druk in de weer om moppen te verzamelen. De man heeft 16 jaar geleden zijn twee buren doodgeschoten en zal binnenkort daarvoor de doodstraf ondergaan. Wat me vooral opviel aan dit bericht is de motivatie van de man: "Ik weet dat ik niet onschuldig ben", zei Knight, "Ze denken dat ze me doodmaken. Ze denken dat ze me straffen. Maar ze hebben me al gestraft. Ik ben al zestien jaar lang gestraft. Ze laten me juist vrij." Zo gaat de man het ervaren, als een bevrijding uit een doelloos bestaan. Dat hoor je vaker, dat de dood wordt omarmd als een bevrijder en dat is een misvatting. Er komt een einde aan een troosteloos bestaan, maar ben je dan vrij? In de Bijbel wordt de dood als een vijand benoemd. Het is een vijand die mensen van het leven berooft. Het is nooit Gods bedoeling geweest dat we zouden sterven en zeker niet dat we de dood zouden ervaren als een bevrijding. De ware bevrijding is die welke God geeft. Hij vergeeft je je zonden en spreekt je vrij van schuld. Hij neemt je aan als Zijn eigen zoon of dochter en geeft je eeuwig leven. Ik kan me de gedachten van Patrick Knight voorstellen. Het is niet eerlijk om na een straf van 16 jaar alsnog de doodstraf te krijgen. Ik hoop dat Patrick Knight in die 16 jaar vergeving heeft gevraagd en berouw heeft getoond aan God en aan de nabestaanden. Ik hoop dat hij een christen is geworden, een zondaar die uit genade door God als zoon wordt aangenomen. Dan is hij al bevrijd en zal zijn dood hem slechts verlossen uit zijn aardse omstandigheden. Anders wordt zijn ‘bevrijding’ een hel en daar is niets lachwekkends aan.

Auto is viezer dan toiletpot

Auto's worden door de bestuurders gebruikt als vuilnisbak op wielen en bevatten 330.000 keer meer bacteriën dat de gemiddelde toiletpot. Dat is de uitkomst van een Brits onderzoek. Wikkels en ander afval van snoep en eten blijft maandenlang in de auto liggen, zonder opgeruimd te worden. De bacteriën tieren welig. Het is maar goed dat we niet alles zien. Tegenwoordig kunnen we via de Smaakpolitie op tv een kijkje nemen in de keuken van restaurants. Het zou je soms alle eetlust ontnemen. In dit geval gaat het spreekwoord op, wat niet weet, dat niet deert. Maar of dat ook een grens heeft weet ik niet. Het menselijk lichaam kan veel verdragen en heeft een ongelooflijk herstellend vermogen. Als de auto 330.000 keer smeriger is dan de toiletpot en we worden niet ziek van autorijden, dan kan je je afvragen waarom we zo vaak de toiletpot schoonmaken. Stel dat je dat een keer per dag doet, dan kun je het eigenlijk de eerstkomende 1000 jaar overslaan. Ik denk dat niemand dat een goed idee vindt en daarom is het vergelijken van een auto met een toiletpot ook een beetje onzinnig. Je gaat ook niet met je blote billen in je auto zitten, laat staan dat je op je toiletpot gaat zitten schakelen, hoewel je in beide situaties wel moet sturen, maar verder zie ik geen overeenkomst. Waarom dan zo’n onderzoek? Ja, dat kun je je bij veel onderzoeken afvragen. Ik denk dat we er gewoon van houden om alles te onderzoeken, te meten, te vergelijken, te publiceren, zodat er weer nieuwe producten op de markt kunnen komen, die deze autobacteriën doden of de toiletpotten nog schoner maken. En zelfs is het denkbaar dat er een wet komt die het periodiek keuren van de auto op bacteriën verplicht stelt, bijvoorbeeld als onderdeel van de APK, of dat er een milieuheffing geheven gaat worden op het vervuilen van het auto-interieur. Of dat de ziektekostenpremie van autobezitters wordt verhoogd, of dat mondkapjes in de auto en het openbaar vervoer verplicht worden gesteld. Ja, zo’n onschuldig onderzoekje kan nog tot heel wat narigheid leiden. Laten we hopen dat er niet teveel ruchtbaarheid aan wordt gegeven.

Pool ontwaakt na negentien jaar uit coma

Een 65-jarige spoorwegmedewerker uit Polen is ontwaakt uit een coma dat negentien jaar heeft geduurd. Toen hij in 1988 een ongeluk kreeg en in coma raakte was het land communistisch. “Toen ik in coma viel, was er alleen thee en azijn te koop. Vlees was op rantsoen en overal waren er lange rijen voor de tankstations.” Zijn vier kinderen zijn inmiddels getrouwd en hij heeft 11 kleinkinderen. Wat een schok moet het zijn om uit een slaap van negentien jaar te ontwaken. Alsof je in een teletijdmachine 19 jaar vooruit bent geschoten. Ik vind het geweldig dat ze de man hebben laten leven, want hoeveel mensen in coma zijn voortijdig overleden, omdat het niet langer ‘zo’ hoefde? Omdat er geen geloof was voor herstel? Ik geloof de verhalen niet van artsen die zeggen dat het ‘onmogelijk’ is om er nog ‘goed’ uit te komen. Hier is opnieuw het bewijs dat het wel kan. Ontwaken uit je slaap is iets wat we allemaal dagelijks doen en we vinden het al niet meer bijzonder. Fit en uitgerust aan een nieuwe dag beginnen. Ook geestelijk kan een mens in slaap vallen, zelfs christenen kunnen inslapen. Dat is niet best, want dan mis je het leven. Hele stukken maak je niet mee. Dat zie je ook bij mensen die niet geloven. Ze zien het niet en missen de zegen van God. We moeten deze mensen niet afschrijven en zeggen dat het toch geen zin heeft met ze te praten. Ga door, getuig van het leven, laat het ze zien en ervaren en wie weet staat iemand op uit zijn geestelijke coma en komt tot leven. Niets is onmogelijk voor wie gelooft.

Sport maakt kinderen slimmer

Sporten heeft een positieve ontwikkeling op de hersenfuncties van kinderen. Dat was een opvallende conclusie van de donderdag door sportkoepel NOCNSF en de KNVB georganiseerde bijeenkomst in Den Haag met als thema Jeugd en Sport. Sportende kinderen presteren beter op allerlei leergebieden. Sportende kinderen hebben een betere conditie, kortom sportende kinderen geven zichzelf een voorsprong op de rest. Dat ongeveer is de uitkomst van het onderzoek. De conclusie is dat er veel meer aan sport moet worden gedaan, zodat scholen voor speciaal onderwijs niet meer nodig zijn, althans veel minder vaak. Toch zet ik mijn vraagtekens bij dit onderzoek. Het is weer zo’n kip-ei-verhaal. Heeft sport een goede uitwerking op de ontwikkeling van de hersenen, of gaan mensen met een extra ontwikkeling van de hersenen meer sporten? Dus de vraag is welke van de volgende slogans juist is: ‘Wie verstandig is gaat sporten’, of ‘Wie gaat sporten wordt verstandig’. Maakt het wat uit? Nee, dat niet natuurlijk, maar je hoeft het ook niet voetstoots met iedereen eens te zijn. Of zeg ik dit nu omdat ik vroeger misschien te veel heb gesport?

Belgische school verbiedt raceschoenen

Basisschool Kinderland in het Belgische Kortrijk verbiedt leerlingen nog langer met schoenen op wieltjes naar school te komen. De school is hiermee de eerste in Vlaanderen die zo'n verbod invoert. Ik wist niet eens dat ze bestonden, maar het klinkt wel leuk. Een schoen waarmee je een snelheid van 20 tot 30 kilometer per uur kunt halen. Flitsend. Het lijkt me voor veel scholen en bedrijven een superoplossing. Dat scheel heel veel loopminuten. Denk eens aan personeel in ziekenhuizen of verzorgingstehuizen. Meteen is de achterstand in de zorg opgelost. Je kunt nu langer met de patiënt bezig zijn en in geval van nood ben je snel ter plaatse. Toen ik vroeger op school zat en van lokaal moest wisselen tussen de lessen, kostte dat steeds minstens vijf minuten lestijd. Nu kan dat in 1 minuut. Allemaal voordeel, maar waarom dan deze snelle raceschoenen verbieden? Het is opnieuw de angst die deze beslissing heeft ingegeven. Er kan eens iemand vallen, en er schijnt al een lerares heel erg geschrokken te zijn toen een leerling langs flitste op de gang. Waarom wordt toch altijd de vooruitgang geblokkeerd door conservatieve angsthazen? Waarom moet alles weer traag en beheerst als het ook snel kan en onbeheerst? Als iets slecht bevalt, stopt het vanzelf en als iets een verbetering is krijgt niemand het meer weg. Waarom laten we de ontwikkeling niet zijn gang gaan. Juist het onderwijs zou de vooruitgang moeten prediken. Niet zo in België, niet in Kortrijk. Maar toch is er hoop, want ook Manneke Pis blijft doorgaan, terwijl het wildplassen al lang verboden is.

Vrouwen voelen zich dikker door dunne vaas

Vrouwen die ontevreden zijn over hun lichaam voelen zich nog dikker bij het zien van een dunne vaas. Dit bleek dinsdag uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). De onderzoeker ontdekte dat hele dikke vazen geen invloed hebben op het zelfbeeld van de ontevreden vrouwen, maar als ze een dunne vaas zagen, vonden ze zichzelf nog dikker. De conclusie is: vrouwen vergelijken zichzelf niet alleen met andere vrouwen, maar ook met voorwerpen. Kijk en dat vind ik nu te snel gedacht. Want als je een eerlijk onderzoek doet moet je ook kijken naar de vazen die je gebruikt. Hoe groot zijn ze, van welk materiaal zijn ze vervaardigd, welke kleur hebben ze, enz. Het kunnen allemaal factoren zijn, die invloed hebben op de uitslag. Reageren alle vrouwen eender of zijn er enkelen die zich dikker vonden bij een dunne vaas? En waarom heeft een hele dikke vaas geen positieve invloed? Kan het zo zijn dat deze vrouwen dikke vazen gewoon niet kunnen waarnemen vanwege hun vernauwde zelfbeeld? Of dat de vazen gewoon te groot zijn om in hun blikveld te vangen? Kan het zijn dat er een stofje in de hersenen wordt vrijgezet dat tijdelijke blindheid veroorzaakt bij het zien van dikke vazen? Reageren deze vrouwen alleen op vazen of op alle dunne en smalle voorwerpen? O, vrouwen zijn zo ondoorgrondelijk dat volgens mij alles mogelijk is. Als het waar is wat de onderzoeker beweert dan moeten deze vrouwen niet meer de straat op, het zou de genezing uitermate hinderen. Het staat er vol met lantarenpalen, verkeersborden, wegwijzers en bomen. Een zeer ongezonde omgeving dus voor vrouwen die zichzelf te dik vinden. Moet daar niet eens onderzoek naar worden gedaan?

Britse kunstenaar eet hond uit protest

Een Britse kunstenaar heeft dinsdagavond een corgi-hond opgegeten uit protest tegen een jachtpartij waarbij de Britse prins-gemaal Philip eerder dit jaar een vos had gedood. De corgi staat bekend als het favoriete hondenras van koningin Elizabeth. De vraag die zich aan mij opdringt is: wanneer ben je een kunstenaar? Is dit nu een uiting van kunst of is het een protest van een burger? Als dat laatste het geval is dan had hij ook een brief kunnen sturen, maar voor een kunstenaar is dat natuurlijk te gewoontjes. Het lijkt dus een uiting van kunst te zijn met de bedoeling te protesteren tegen dierenleed. Ja, sommige kunstenaars zijn moeilijk te doorgronden en deze heeft ook een duidelijke afwijking. Omdat de koningin van corgi’s houdt eet ik er een op, want ik ben tegen de jacht op vossen? Ik zie er geen enkele logica in. Van wie was die corgi? Was het het hondje van de koningin, of van iemand anders? Dat laatste zou het leed en de zinloosheid alleen maar vergroten. De hond bleek ook nog afschuwelijk te smaken, maar dat kan aan de kok liggen die het beestje moest bereiden. Sommige mensen gaan zo ver in hun dwaasheid dat ze alles wat ze zelf doen recht vinden en alles wat de ander doet krom. Sommige mensen schijnen fantasie en werkelijkheid moeilijk uit elkaar te kunnen houden. Soms worden zulke mensen een poosje opgenomen en vaak gaan ze dan als therapie een beetje schilderen. Volgens mij is deze kunstenaar er ook rijp voor. Laat hem maar een bos schilderen met corgi’s en vossen en koninginnen en prinsen en kunstenaars. Dat moet zeker helpen. En geef hem dan af en toe een schouderklopje ter bemoediging.