maandag 31 december 2007

Klant laat serveerster geld na

Bijna zeven jaar lang deed serveerster Melina Salazar haar best om aan alle wensen van haar nukkige klant, de 89-jarige Walter 'Buck' Swords, te voldoen. Als beloning liet de Amerikaan haar 50.000 dollar na en een zeven jaar oude Buick, zo berichtte CNN zaterdag. Dat moet een geweldige verrassing zijn geweest voor Melina. Een erfenis krijg je maar zelden in je leven en als je er een krijgt is de aanleiding altijd minder fijn, want dan is er iemand overleden, meestal je ouders of een familielid. Erfenissen horen bij de dood van de erflater. Je weet nooit van tevoren wat je erft en soms valt het bitter tegen. Vaak gaat het gepaard met ruzie en ontstaan er conflicten in de familie. Iets krijgen is leuk, maar de dingen er omheen zou je moeten kunnen weglaten. Melina Salazar heeft haar best gedaan om een moeilijk mens tevreden te stellen, niet wetende wat dit haar uiteindelijk zou opleveren. De erfenis kwam als een complete verrassing. Bij christenen is het precies andersom. Ze hoeven niets te doen om de erfenis van Christus te ontvangen. Zodra ze tot geloof zijn gekomen ontvangen ze meteen de erfenis erbij. Het is een heel rijke erfenis van verlossing, bevrijding, verzoening en genezing. Bovendien, als klap op de vuurpijl om het maar eens actueel te zeggen, krijg je er de Geest van God bij. Dat betekent het leven zelf, rechtstreeks uit Gods hart. Dat betekent wijsheid, liefde, vrede, geduld, zachtmoedigheid, zelfbeheersing, goedheid en vreugde. Bovendien zegt God, dat er in de hemel nog veel meer voor ons wordt bewaard waarover Hij nu nog niets kan zeggen. De dood van Jezus aan het kruis is de reden van deze rijke erfenis. Het unieke ervan is, dat de erflater er zelf ook van geniet. Sterker nog, Hij komt de erfenis persoonlijk brengen. Door zijn sterven kan Hij ons alles laten erven wat Hij bezit en door zijn opstanding kan Hij er samen met ons van genieten. Is het niet uniek? Daar valt de erfenis van Melina Salazar bij in het niet. Wat is dan nog 50.000 dollar, om van die oude Buick nog maar te zwijgen.

zondag 30 december 2007

Stad VS eindelijk af van 'duivels' netnummer

Na een decennialange strijd met telefoonmaatschappij CenturyTel mag de Amerikaanse stad Reeves haar netnummer 666 inruilen tegen een minder 'duivels' getal. Volgens het boek Openbaring in de Bijbel is 666 het getal van het Beest dat de aarde zal gaan overheersen voordat hij door hemelse troepen wordt uitgeschakeld. Al wie weet hoe lang breken mensen zich het hoofd over de betekenis van het getal 666. Satanisten en spotters hebben er dankbaar gebruik van gemaakt en dragen het getal als hun ereteken. Zo heeft het getal een steeds grotere lading gekregen. Als reactie daarop hebben christenen het getal 777 gekozen als een soort tegenhanger. In het stadje Reeves wonen allemaal respectabele christenen die met 666 niets te maken willen hebben, laat staan dat het deel uitmaakt van hun telefoonnummer. Nu hebben ze na 40 jaar strijd eindelijk de mogelijkheid gekregen een ander nummer te krijgen. Dat het getal 666 kwade machten oproept of duivels is, is net ze waar als dat het getal 13 ongeluk brengt, niet dus. Maar heel veel mensen zijn toch huiverig voor de invloed van getallen op hun leven. Vrijdag de 13e of een kamer in een hotel met het getal 13 of een voetbalshirt met 13 worden niet op prijs gesteld. Ach, what’s in a number? Er is zelfs een onuitspreekbaar woord voor mensen met angst voor het getal 666, ze lijden aan de kwaal hexakosioihexekontahexaphobie. Net zoals er geen ongeluksgetallen bestaan, zijn er ook geen geluksgetallen. Mensen die er wel in geloven komen in de categorie bijgeloof terecht en dat is gevaarlijker dan de getallen zelf. Angst ligt dan op de loer en voor je het weet durf je bepaalde zaken niet meer zonder rituelen, zoals even op hout tikken, of even een kruisje slaan. Wie met God wandelen hoeven nergens bang voor te zijn, ze zijn onaantastbaar en niets zal hen enig kwaad doen. Ze kunnen verdukt, vervolgd of gedood worden, maar niet vanwege het getal 666 of 777, maar omdat ze volgelingen van Jezus Christus zijn. De strijd gaat om Hem en uiteindelijk zal vriend en vijand moeten erkennen dat Hij nummer 1 is in hemel en op aarde.

zaterdag 29 december 2007

Thaise politie lacht voor de gezondheid

De politie van Bangkok gaat de lach gebruiken om zijn manschappen gezond te houden. Elke dag in de smog het drukke verkeer regelen is zo ongezond dat de politie de agenten op lachtherapie stuurt. Met honderden tegelijk doen de agenten allerlei oefeningen die de lach stimuleren. Lachen is gezond, zeggen we al jaren, maar waarom eigenlijk? Door te lachen geef je luchtstoten naar buiten die de vuile deeltjes uit je luchtwegen en longen naar buiten stuwen. Dat lichamelijke effect is aantoonbaar, maar ook psychisch is lachen gezond. Door te lachen raak je je stress kwijt en vergeet je voor een tijdje je problemen en zorgen. De politieagenten van Bangkok zijn er enthousiast over, maar ja, het is nu nog nieuw. De ervaring leert ook dat je een grappige situatie niet eindeloos kunt herhalen, dan gaat het effect verloren. Ook de spieroefeningen die de agenten moeten doen gaan na verloop van tijd tegen staan. Ik vrees dan ook dat het lacheffect daarom van tijdelijk aard is. Toch is het niet zo gek als het lijkt om te lachen tegen stress en vervuiling van het lichaam. Ook in de bijbel staat te lezen dat een vrolijk hart de genezing bevordert en dat een verslagen geest het gebeente doet verdorren. Een blij hart maakt het aangezicht vrolijk, maar door harteleed wordt de geest verslagen. We moeten meer lachen en vrolijk zijn. In Israël bestond een feest waarbij 7 dagen lang vrolijkheid verplicht was, vanwege alle zegen die God had gegeven. Gods goedheid was dus de aanleiding voor de vrolijkheid. Christenen worden opgeroepen zich te allen tijde te verblijden en te verheugen over de goedheid en liefde van God. Het zal een heilzame uitwerking hebben op het hart en de gedachten. Vrede en rust zijn het gevolg. Misschien hebben we het lachen wel geweldig onderschat en onbelangrijk gevonden, omdat het vaak verbonden is aan platte lol. Maar als je de vreugde des Heren kent, dan weet je dat dat een geweldige kracht is. Ik ga vandaag veel lachen.

vrijdag 28 december 2007

Nederlanders pessimistisch over 2008

Nederlanders zijn samen met de Oostenrijkers uiterst pessimistisch over 2008. Slechts 15 procent van de ondervraagden in beide landen verwacht dat het volgend jaar beter wordt dan dit jaar. Kennelijk kijken de mensen alleen naar hun uiterlijke omstandigheden als ze bepalen of ze optimistisch of pessimistisch zijn. Van de wereld – mensen die zonder God leven – kan ik dat nog begrijpen, maar een christen zou altijd optimistisch moeten zijn. Hij heeft altijd de verwachting dat het beter zal worden. Ik zal proberen dat toe te lichten. Je omstandigheden vormen de leefruimte die je krijgt, maar het kennen van God bepaalt hoe je naar die omstandigheden kijkt en hoe je erop reageert. De meeste mensen ondergaan hun omstandigheden als hun lot. Ze nemen een passieve houding aan, het overkomt ze en misschien heeft God er wel een bedoeling mee. Dat laatste kan heel goed zo zijn, maar waar het om gaat is dat je weet wat je kan doen om de omstandigheden ten goede te keren. Eigenlijk wil ik hier nu niet op ingaan, maar wel op het feit dat je geestelijk steeds sterker wordt als je wandelt met God. Als je de aanwijzingen uit de bijbel serieus neemt dan gaat je leven vruchtdragen, meer vruchtdragen, overvloedig vruchtdragen. Hoe meer je God liefhebt, hoe meer je zijn woord bewaart (doet), hoe meer je zijn heerlijkheid zal zien. En die houding wordt niet bepaald door omstandigheden. De bijbel leert dat God de omstandigheden ten goede gebruikt voor degenen die Hem liefhebben. De omstandigheden maken je meer vruchtbaar voor God. Met God spring je over een muur, met God versla je reuzen, met God ga je door het water en het vuur, met God ga je door het leven en niets zal je kunnen scheiden van zijn liefde en trouw. Een christen die pessimistisch is heeft zijn oog niet gericht op God en zijn beloftes, maar op de tijdelijke uiterlijke omstandigheden. Een pessimist zegt: ‘De vijgeboom zal niet bloeien.’ Een optimist zegt: ‘Al zou de vijgeboom niet bloeien, ..’ Een optimist zet weinig punten, maar veel komma’s. Hij weet verder te kijken dan naar wat hij ziet. Hij heeft hoop op God, die altijd dezelfde is. Zijn beloftes zijn ja en amen. Daarom is er optimisme. In 2008 ga ik hem beter leren kennen. In 2008 ga ik meer vruchtdragen. In 2008 ga ik meer toenemen in liefde. In 2008 ga ik meer genieten van de rijke inhoud van mijn geloof. Hoe kan iemand die met God leeft ooit pessimistisch zijn? Laat je geluk niet bepalen door wat de wereld om je heen je biedt, maar door wat God je geeft en belooft, dan ben je altijd hoopvol en optimistisch.

donderdag 27 december 2007

Russin vriest vast aan slagboom

Een Russische vrouw in de Siberische stad Tjoemen is bij dertig graden onder nul met haar blote hand vastgevroren aan het metaal van een slagboom. Dat zijn zaken waar we hier in Nederland niet zo bij stil hoeven te staan, maar bij 30 of 40 graden onder nul wordt het heel gevaarlijk om met vochtige lichaamsdelen in contact te komen met metaal. Aangezien we als mens voor 80% uit water bestaan is de kans op bevriezen en vastvriezen in Siberië levensgroot aanwezig. En net zoals wij onze kinderen leren dat de waterkant gevaarlijk is, doen ze dat in Siberië met de vrieskou. Kinderen leren al heel vroeg dat ze niet uit metalen bekers moeten drinken omdat anders hun lippen vastvriezen. Met blote handen aan een slagboom zitten valt dus in de categorie oliedom. Maar toen het leed eenmaal was geschied, was er geen weg terug. Een voorbijganger heeft de hulpdienst gebeld en die heeft de vrouw bevrijd. Dat wil zeggen, de slagboom links en rechts van haar hand doorgezaagd en haar zo naar het ziekenhuis gebracht. En daar, in een warme omgeving, loste het probleem zich vanzelf op. Mooi is dat, ik bedoel dit voorbeeld van hoe God werkt met mensen die zijn vastgelopen in de zonde. Het was natuurlijk oliedom, maar daar hoor je Hem niet over. Hij zaagt je los en in zijn warme omgeving lost het probleem zich op. God is verlosser en vriend. Hij vergeeft je zonde en reinigt je van de gevolgen. Daarna zalft Hij je met olie en geneest Hij je wonden. Dan mag je in zijn warmte blijven, een veilige plaats waar je steeds meer op Hem gaat lijken. Wat een verschil tussen de Siberische vrieskou, die als een sluipmoordenaar op de loer ligt om mensen te binden en de warme omgeving van Gods liefde, die je losmaakt uit je problemen en je in vrijheid laat leven. Geen gevaar meer, alleen maar warme liefde.

woensdag 26 december 2007

Duivenpoep levert Amerikaan vier miljoen euro op

Een rechtbank in New York heeft een voormalige conciërge die uitgleed over duivenpoep op een trap naar de metro bijna 8 miljoen dollar schadevergoeding toegekend. Vogelpoep is irritant, maar als je erover kan uitglijden en daardoor multimiljonair kan worden, dan komt de zaak anders te liggen. De man heeft aan de glijdpartij geen zwaar letsel overgehouden, maar de rechter oordeelde dat hij wel een hoge vergoeding mocht krijgen. Het heeft er alle schijn van, dat de onderhouder van de metrotrap heeft nagelaten de trap schoon te houden, maar het bedrag is toch wel wat absurd. Het wordt nog vreemder als je weet dat de man voor 20% zelf verantwoordelijk werd gehouden door de rechter, omdat hij de vogelpoep al eerder had zien liggen. Van het geld gaat de man een huis kopen en met zijn kinderen een reisje maken naar Disneyland. Als je voor een uitglijder over duivenpoep al 8 miljoen dollar moet betalen, is het voor de Amerikaanse metro maar goed dat koeien niet kunnen vliegen.

dinsdag 25 december 2007

Kerstboom 17 meter onder water

Een duikvereniging in Wijchen bij Nijmegen heeft zondagochtend op 17 meter onder de waterspiegel een kerstboom opgezet. Voor liefhebbers van kerstbomen en kerstversiering is dit een prachtig verhaal. Elk jaar worden de grenzen verlegd en komen er meer ideeën bij om te versieren en te verlichten. De kerstboom staat allang niet meer binnen, hele straten worden verlicht en als je wilt, kun je de lichtjes aanbrengen waar je maar wilt. Gaat het nog ergens over? Ging het dan ergens over? En dan nu als voorlopig dieptepunt (letterlijk) een boom 17 meter onder water. Nu denk je misschien dat dat niet kan, maar het wordt nog mooier als je weet dat daar op de bodem een zeecontainer staat vol perslucht. Een soort onderwaterhuis dus voor duikers. En die is nu met een kerstboom versierd. De boom hangt vol met golfballetjes, want die kunnen de waterdruk doorstaan. Ik weet niet of er onder water ook lichtjes branden, dat lijkt me niet, maar wie weet is dat een uitbreiding voor volgend jaar. Het versieren van huizen en straten vind ik een onschuldig vermaak en het geeft de mensen de illusie dat het best gezellig is op aarde. Dat laatste is maar schijn. De omgeving is slechts de buitenkant en dat is nu het enige wat ik jammer vind aan het geheel. Want door zo bezig te zijn met de buitenkant, vergeten we helemaal de binnenkant. Bij de geboorte van Jezus op aarde ging het over grote blijdschap voor iedereen. Volgens mij gaat dat echt over de binnenkant. Daarom is alles wat we zien gewoon surrogaat vrede en surrogaat blijdschap. In januari is alles weer voorbij, terwijl de echte vrede aan de binnenkant blijft, voor eeuwig. Toch een raar feest eigenlijk, dat bomen-balletjes-borrel-feest. Hoeveel licht je er ook aan of in hangt, het blijft van binnen bij veel mensen gewoon aardedonker, net zo donker als 17 meter onder water.

maandag 24 december 2007

Wetenschappers maken kleinste bijbel ter wereld

Israëlische wetenschappers zijn erin geslaagd de volledige tekst van de Hebreeuwse Bijbel op een oppervlak kleiner dan een halve suikerkorrel te graveren. De laatste keer dat ik een soortgelijk bericht las is zeker tien jaar geleden. Toen ging het over de hele bijbel die op microfilm was gezet ter grootte van een vierkante centimeter. Nu dus een bijbel op een halve suikerkorrel. Het is absoluut spectaculair te noemen, maar de vraag is natuurlijk wat je eraan hebt. Dat kunnen we nu met elkaar gaan bedenken. Het lijkt me handig om geheime informatie het land uit te smokkelen, of om de hele wereldbibliotheek te bewaren in een suikerpot. Het lijkt me alleen lastig worden om dan nog de goede korrel terug te vinden. En wat moet je doen als je zo’n korrel kwijtraakt, of wat nog erger is, als iemand het aanziet voor een echte suikerkorrel en in de koffie meeroert. Kortom, de toepassingen lijken me toch een probleem te worden, om nog maar niet te spreken van de juiste leesbril. Trouwens, de bijbel is er ook niet voor bedoeld om onleesbaar op een suikerkorrel te graveren, je moet hem gebruiken waarvoor hij bestemd is: lezen en doen. Maar het blijft een knap kunstje van die wetenschappers. Meer dan 300.000 woorden in ongeveer een uur gegraveerd op een stukje siliconen ter grootte van een suikerkorrel. Als ik erover nadenk moet de aarde met haar miljarden bewoners nog veel kleiner zijn ten opzichte van het grote heelal. Daarbij vergeleken zijn de letters op de siliconenkorrel nog reusachtig groot.

zondag 23 december 2007

Chocolade toch niet zo gezond?

Donkere chocolade is toch niet zo goed voor hart en bloedvaten als we dachten. Dit melden onderzoekers. Die onderzoekers toch, hebben we net met Sinterklaas en Kerst allemaal chocolade gekregen en opgegeten en dan komt dit bericht. Gelukkig duurt het nog even voor de Paaseieren komen, want stel je voor dat mensen massaal gaan reageren op dit bericht. Wat is namelijk het geval? Chocolade is rijk aan de stof flavanol, volgens geleerden goed voor het hart. Donkere chocolade heeft er meer van dan lichtere soorten. Tenminste, dat dachten we tot nu toe, want wat blijkt? De fabrikanten halen juist de flavanol eruit omdat het zo’n bittere smaak heeft. Zo worden we steeds weer opnieuw voor de gek gehouden. Ik kan er wel tegen, want ik kan alles eten en toch gezond blijven, want daar geloof ik in. ‘Zelfs al zouden ze iets dodelijks drinken, dan zal het hun geen schade doen’, leert de bijbel over christenen. Dat vind ik een geruststellende gedachte, trouwens zoveel chocolade eet ik niet en drinken eigenlijk helemaal niet. Nou ja, wat ik eigenlijk zeggen wil, is laat de onderzoekers vooral blijven zoeken en ons steeds weer verrassen met nieuwe ontdekkingen, dan hebben we iets om over te praten of te schrijven en verder draait de wereld toch wel door. Laat je vooral niet de stuipen op het lijf jagen, want dat is niet nodig. ‘Weest in geen ding bezorgd’, leert Paulus de Filippenzen, want dat gaat ten koste van je vrede. Trouwens ook de Here Jezus zelf vertelde al dat dat niets helpt. Laten we liever elkaar vriendelijk toespreken, want in de Spreuken staat: ‘Vriendelijke woorden zijn als honigzeem, zoet voor de ziel en medicijn voor het gebeente.’ Beter dus ook dan chocola.

zaterdag 22 december 2007

Godsdienstconflict rond voetbalshirt

Inter Milan speelde enkele weken geleden met een rood kruis op het witte shirt tegen Fenerbahce. Het won met 3-0. De Turkse advocaat Baris Kaska zegt dat dit kruis verwijst naar de bloedige Kruistochten van een jaartje of duizend geleden. De uitslag moet daarom ongedaan worden gemaakt. Voetbal is oorlog, zei Rinus Michels ooit, maar dat het nu ook al een godsdienstoorlog wordt genoemd, dat is op zijn minst opmerkelijk. Het kruis wordt in de islamitische wereld als kwetsend ervaren en bestreden. Ook op het shirt van FC Barcelona is in het embleem een kruis terug te vinden. Die club heeft uit Saoedi-Arabië het verzoek gekregen het rode kruis te vervangen door een rode verticale streep. Aan dat verzoek is gevolg gegeven. Het Rode Kruis heeft in islamitische landen het kruis vervangen door een halve maan. Hun naam is daar ook niet langer Rode Kruis, maar Rode Halve Maan. De Nederlandse hulporganisatie Kruistochten heeft om dezelfde reden haar naam veranderd in Open Doors. Inter Milan wordt religieus racisme verweten, maar volgens mij geven deze voorbeelden aan dat de zaak precies andersom ligt. Waarom wekt het kruis zoveel reacties op? Vanwege de kruistochten van 1000 jaar geleden? Dat gelooft toch niemand. Nee, wat je hier tegenkomt is een duidelijke confrontatie van machten. Het kruis symboliseert de hemel en de overwinning van Jezus Christus over de duisternis en de dood. De tegenstander van God doet erg zijn best de mensen die dit kruis dragen lastig te vallen en te vervolgen. Overal geven mensen toe aan de druk om het kruis te vervangen en weg te laten. Een godsdienst zonder kruis vindt de duivel prima, de wereld is er vol mee. Maar het gaat juist wel om dat kruis. Ons leven begint bij dat kruis en daarom moeten we het niet laten afnemen. Toegeven aan de druk vanuit islamitische overwegingen maakt je tot een slaaf van andermans opvattingen. Ieder weldenkend mens begrijpt dat het dragen van een rood kruis (groot of klein) op een shirt geen daad van provocatie of agressie is. Het is belachelijk om de uitslag van een wedstrijd te bestrijden vanwege dit kruis op het shirt. Het kan nog wat worden met het nieuwe Europa als landen als Turkije deze standpunten gaan innemen. Aan de andere kant maakt het wel duidelijk dat het kruis geen betekenisloos symbool is, want zeg nou zelf, wie maakt zich ooit druk over een halve maan?

vrijdag 21 december 2007

Geld maakt echt gelukkig

Het wetenschappelijk bewijs is geleverd dat de aloude volkswijsheid 'geld maakt niet gelukkig' niet klopt. Aldus André van Hoorn van de Radboud Universiteit in Nijmegen. Hij zegt er meteen bij dat het geluk niet blijvend is. Het gaat dus om een geluksgevoel, een tijdelijk geluksgevoel welteverstaan. Daarmee zijn we terecht gekomen op het niveau van een kind dat iets krijgt wat hij graag wil hebben. Het is net zo’n gevoel als bij het slagen voor je rijbewijs. Natuurlijk ben je blij als je dat haalt, maar is dat hetzelfde als gelukkig zijn? Een tijdelijk gevoel van vreugde, dat lijkt me een betere omschrijving. Gelukkig zijn is toch iets anders dan rijk zijn. Van mij mag iedereen rijk zijn, maar gelukkig word je er niet van. Ongelukkig ook niet trouwens, het heeft namelijk niets met geluk of ongeluk te maken. Gelukkig zijn heeft te maken met je bestemming vinden. Gelukkig zijn heeft met je hart te maken. Stel je voor dat alleen rijke mensen gelukkig zouden kunnen zijn, dat zou betekenen dat veel gebieden op de wereld geen gelukkige mensen kennen. De praktijk leert anders. Je ziet trouwens ook vaak dat schatrijke mensen diep ongelukkig zijn. Wat mij betreft is de link tussen geld en geluk niet bestaand. Gelukkig zijn heeft te maken met relaties, met gevoelens als liefde, geborgenheid, respect, acceptatie, enz. Daar worden mensen gelukkig van. Heel veel mensen zoeken geluk bij elkaar, maar worden daarin vaak teleurgesteld omdat de ander ook op zoek is. Een bron die leeg is kan niets geven. Daarom geloof ik dat de bron voor geluk buiten de mens gezocht moet worden. Niet in het bezitten van geld, maar in het hebben van een Vriend die belooft je altijd te helpen en altijd bij je te blijven. Een Vriend die bewezen heeft tot het uiterste voor jou te gaan en zelfs bereid is voor je te sterven. Een Vriend met oneindige voorraden die hij met jou wil delen. Een Vriend die dag en nacht bij je is en voor je klaar staat. Ja, daar word je gelukkig van. Als je zo’n Vriend bezit dan ben je schatrijk en gelukkig.

donderdag 20 december 2007

Krokodillen en palmbomen op de Noordpool

Het is niet uit te sluiten dat er in de toekomst krokodillen op de Noordpool lopen en dat er palmbomen groeien. Dat stellen wetenschappers van de Universiteit Utrecht en het Koninklijk Nederlands Instituut voor Zeeonderzoek (NIOZ). Door de stijging van temperatuur zou er een kettingreactie op gang komen van verwarmingsprocesssen met als gevolg een tropisch klimaat op de Noordpool. Het is fascinerend om te zien hoe de aarde reageert op het gedrag van de mens. Laatst vertelde het nieuws dat er nog nooit zoveel natuurrampen waren geweest als de afgelopen paar jaren. Er was een spectaculaire stijging te zien. Velen zijn bang dat de opwarming van de aarde een niet te stoppen proces zal zijn. Ik weet dat niet, maar wat ik wel weet is dat de bijbel al profeteert over de woestijnen die weer gaan bloeien als een roos. Dat houdt dus ook een klimaatverandering in. Er zal veel meer neerslag moeten vallen en waarschijnlijk zal ook de temperatuur daardoor gaan zakken. Veel mensen weten niet dat de aarde oorspronkelijk overal hetzelfde klimaat had. De bijbel vertelt ons dat er een uitspansel was dat de aarde overspande. Het regende niet maar er steeg een damp op uit de aarde om de aarde te bevochtigen. Onder het ijs van de Noordpool zijn tropische bomen teruggevonden en een rijke vegetatie die duidt op een vroegere bewoning. Honderden nog complete mammoets zijn ook onder hetzelfde poolijs gevonden, vaak met het gras nog in de bek. De grootste natuurramp die zich op aarde heeft voltrokken is de zondvloed geweest. Het uitspansel verdween, de temperaturen werden op diverse plaatsen hoger of lager, gebieden werden onbewoonbaar en de natuur veranderde sterk. Overal waren aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, zeeën ontstonden en verdwenen. De grote land- en zeedieren stierven uit door de veranderde omstandigheden. De ramp voltrok zich binnen een jaar en het uiterlijk van de aarde was in een klap drastisch veranderd. De leeftijden van mensen en dieren daalden dramatisch van honderden naar tientallen jaren. Hierbij vergeleken zijn de veranderingen die wij meemaken niet om over naar huis te schrijven. Wat me wel verbaast is dat ondanks het vinden van al die overblijfselen van vroeger leven op de Noordpool er nooit verwezen wordt naar de bijbel en naar het ingrijpen van God op de aarde. De zondvloed – de grootste ramp ooit – wordt glashard ontkend. De verwarring van de taal – idem dito. Om over het bestaan van God maar te zwijgen. Ondanks de modellen en berekeningen van de geleerden is Hij het die de aarde bestuurt en in Zijn hand bewaart.

woensdag 19 december 2007

Japanse kabinetssecretaris gelooft in UFO's

Een van de belangrijkste leden van de Japanse regering is er zeker van: UFO's zijn een werkelijkheid. De vraag naar het bestaan van UFO’s is in Japan weer actueel geworden nadat mensen er een meenden te hebben gezien. In het parlement rees de vraag of de regering een onderzoek gaat instellen naar de veiligheid tegen buitenaardse indringers. De Japanse regering heeft gezegd dat niet te doen, ze geloven niet in het bestaan ervan. De kabinetssecretaris is de enige die er wel in gelooft en dit ook openlijk belijdt tot grote hilariteit van de pers. Zijn ze er nu wel of niet, dat is de vraag. Hoe kom je erachter? Is er een bron die je verder helpt? Helaas berust het geloof in UFO’s op eigen waarneming en dat maakt het tot iets heel persoonlijks, gebaseerd op eigen inzicht en redenering. Veel mensen zullen zich niet wapenen tegen UFO’s, ze geloven er domweg niet in. Ruimteschepen heb ik nooit gezien, maar ruimtewezens wel. We hebben het over engelen, behorend bij de onzichtbare wereld, die ook door God is geschapen. Demonen zijn gevallen engelen, zij hebben zich in hun ongehoorzaamheid tegen God gekeerd. Ze bezoeken de aarde dagelijks en proberen mensen aan te zetten tot rebellie tegen God. De bijbel geeft hierover voldoende informatie om hun dreiging serieus te nemen. God heeft ons zelfs een bewapening gegeven om tegen hen stand te houden. Ik geloof niet in bezoeken van buitenaardse bewoners van andere planeten, omdat ik geloof dat die niet bestaan. Ik geloof wel in het bezoeken van buitenaardse wezens uit de hemel. De goede zijn welkom, de kwade zullen we ontmaskeren en terugsturen in de naam van Jezus. Door hun bestaan te ontkennen, zet je de deur voor hen open. De gevolgen zie je dagelijks om je heen, want het zijn dieven, rovers en moordenaars. Ze proberen de mens tot ongeloof in God te bewegen, zodat ze Gods zegen missen en zichzelf beschadigen. Hun aanvoerder is door Jezus Christus verslagen en ontwapend, maar voor wie dat niet weet of gelooft, vormen ze een reële bedreiging. Daar doen we niet lacherig over, het zijn tenslotte geen UFO’s. Maar wie Jezus Christus toebehoren kunnen onbezorgd lachen, zij kunnen door het kwade niet worden overwonnen. Zij overwinnen het kwade door het goede.

dinsdag 18 december 2007

Tragisch misverstand op Angolese filmset

Twee acteurs die overvallers speelden in een filmdrama zijn maandag in de Angolese hoofdstad Luanda door de politie doodgeschoten. Agenten zagen ze voor echte overvallers aan. Als je dit leest kun je maar een ding zeggen: wat triest. Er is natuurlijk iets heel raars aan de hand op deze wereld. Acteurs maken samen een stuk, toneel of film, waarvan iedereen weet dat het onecht is. De mensen die gaan kijken weten dat ze naar iets toe gaan wat onecht is. Wat is er mis met het leven, dat zoveel mensen het proberen te ontvluchten met onechtheid? Waarom verdiepen mensen zich in een onechte schijnwereld via boeken en films, via toneel en muziek? Waarom dragen zoveel mensen een masker? Wat is er dan mis met het normale leven dat mensen eruit weg willen vluchten, ook al is het maar voor even. Waarom geven mensen veel geld uit om iets te aanschouwen, waarvan ze van tevoren weten dat het een schijnvertoning, een scherts is? Wat zoeken mensen anders in acteurs en actrices en in auteurs en autrices dan even te denken dat het geluk toch bestaat? Je even gelukkig voelen, je even tevreden voelen, je even laten verwennen, even onder het juk vandaan, even uit de stress. Zou dat het zijn? Zijn daarom de doktersromans zo populair? De boeketreeks, met liflafjes over vluchtige liefdes en romantische gevoelens? Haal je daar je rust? Wat triest dat mensen zo goed toneelspelen dat het hun het leven kost. Maar gebeurt dat niet dagelijks? Hoeveel mensen sterven er zonder God. Hoeveel mensen houden hun toneelspel vol tot de dood? Onecht wordt nooit echt, tenzij je gelooft dat het echt is. Dan ben je misleid en dwaal je naar de dood. Wat is het toch geweldig dat God geen toneel speelt. Alles wat Hij doet en zegt is echt. Daarom wordt Hij het leven genoemd, de rest is al dood. Als we net doen of het gebeurde met de acteurs een tragisch incident is, hebben we nog steeds de maskers op en zien we het verschil nog niet tussen voorstelling en werkelijkheid.

maandag 17 december 2007

Hirsch Ballin wil verbod op stiletto's

Minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie wil een algemeen verbod op de verkoop en het bezit van stiletto's, vlindermessen en valmessen. Het is een reactie op de vele steekpartijen die de laatste jaren plaatsvinden in Nederland. Ik vermoed dat het dan nog slechts enkele jaren zal duren voor ook keukenmesjes, stanleymessen en schroevendraaiers worden verboden. Daarna komen de Zwitserse zakmessen en de vleesmessen aan de beurt en als het gesteek dan nog niet over is dan verbieden we alles waar een punt aan zit. Mijn hele leven lang zie ik mensen die bang zijn voor voorwerpen, maar voorwerpen doen niemand kwaad. Het is de mens zelf die kwaad doet. Als de ene mens de andere iets wil aandoen, dan grijpt hij wat voorhanden is. Daarmee is ieder voorwerp een potentieel moordwapen geworden. Het afschaffen en verbieden van voorwerpen helpt helemaal niets, is mijn stellige mening. Je moet veel meer kijken naar de reden van alle steekpartijen. Mensen steken niet omdat ze toevallig een mes bij zich hebben, het is andersom, mensen nemen een mes mee om te kunnen steken. Je zou kunnen zeggen, dat de messen die de minister wil verbieden te makkelijk te verbergen zijn en te eenvoudig te gebruiken, maar in een land als Oeganda gaan de mensen elkaar te lijf met kapmessen en knuppels. In Amerika zijn het de wapens, die schietklaar binnen handbereik zijn en wie weet wat er nog meer voorhanden is om een ander te straffen. Van mij mag de minister alles verbieden, maar het zal geen verandering van mentaliteit geven. De agressie blijft en zal een uitweg zoeken en vinden. Het kwaad zit in de mens, zolang daar niets aan verandert, helpt verbieden van messen geen steek.

zondag 16 december 2007

Een stinkende of lekkere man?

De lichaamsgeur van een man wordt vooral bepaald door degene die hem ruikt. Dat zeggen Amerikaanse onderzoekers. Volgens hen bepaalt één gen hoe mensen lichaamsgeur waarnemen. Dat is goed nieuws voor veel mannen. Zij kunnen voortaan zeggen: ‘Het ligt niet aan mij, maar aan jou’, als het gaat over het waarnemen van hun lichaamsgeur. Volgens mij wen je aan elke geur als je er lang genoeg in bent. Het is een lastig iets, dat geuren. Soms denk je dat je lekker ruikt en dan zegt je vrouw: ‘Schat, vergeet je je deo niet?’ Nu kun je dus zeggen: ‘Lieverd, ik heb mijn deo opgedaan, maar hoe is het met jouw geur-gen?’ Over smaak valt al niet te twisten en nu dus ook niet over geur. We moeten er mee leren leven. Intussen doet de reclame haar best ons te doen geloven, dat bepaalde geuren ons voor anderen erg aantrekkelijk maken. Vroeger waste niemand zich, hoogstens een keer per jaar en in die tijd liepen ook de dieren gewoon in een uit. Er was toen geen riolering, geen afzuigsysteem, geen meldpaal voor luchtverontreiniging, geen deodorant en het leven ging gewoon door. Alles went kennelijk, ook het verbergen van je lichaamsgeur. We vinden het tegenwoordig zo vanzelfsprekend om te sproeien en te smeren, dat je zou vergeten dat de meeste mensen op aarde het alleen met hun eigen geur moeten doen. Mensen uit andere culturen dragen heel andere geuren bij zich, dat kun je waarnemen. Maar wie heeft ons verteld dat je zoiets lekker of vies moet vinden? In elk geval is het een zeer persoonlijke kwestie, zowel het verspreiden als het beoordelen ervan. In de bijbel staat dat ons hele leven een geur verspreidt en dat God op zoek is naar mensen om ze een lieflijke geur te kunnen geven. De geur van Christus wordt bedoeld. Het is een geur die je niet kan ruiken, maar wel kan waarnemen. Die geur is opgebouwd uit een vleugje geduld, een scheutje verdraagzaamheid, een paar accenten vergeving, een beetje behulpzaamheid en een heleboel liefde. De uitwerking is enorm, daar kan zelfs de duurste parfum niet tegenop.

zaterdag 15 december 2007

Magisch been gestolen

Twee dieven hebben het magische rechterbeen van een hindoe-priester afgezaagd en gestolen. Dit maakte de politie in de Zuid-Indiase deelstaat Andhra Pradesh vrijdag bekend. De 80-jarige priester heeft altijd beweerd dat hij magische krachten ontving vanuit zijn rechterbeen. De dieven hebben hem dronken gevoerd en zijn been meegenomen. De priester ligt in het ziekenhuis en de dieven met het been zijn spoorloos. In al zijn gruwelijkheid komt hier de ware aard van demonie en bijgeloof aan het licht. Mensen offeren hun kinderen of verminken zichzelf en anderen om hun goden tevreden te stellen. Magie en toverkunsten beheersen het denken van deze wereld. Zelfs mensen die beweren ‘nergens’ aan te doen, geloven in de god ‘nergens’. De bedoeling van al die afgoderij en misleiding is steeds hetzelfde: de mens afhouden van het vinden van geluk. Zolang de mens zijn eigen weg probeert te vinden, zal hij verdwalen. De wereld noemt dat wijsheid. Maar de wijsheid van God is dat de mens stopt met zijn eigen weg te zoeken en besluit Gods weg te volgen. Jezus zegt: ‘Ik ben de weg, wie mij volgt zal leven in eeuwigheid.’ Alle dingen op aarde gaan uiteindelijk over leven en dood. Het is te hopen dat de priester behalve zijn been, niet ook zijn hele leven verliest, maar tot inkeer komt. Voor de dieven is te hopen dat ze de geheime krachten van het been zullen ontmaskeren als bedrog. Dan kan dit gruwelijke verhaal nog een einde krijgen met betekenis. Maar ik vrees dat de demonen van deze wereld dan wel weer een nieuwe priester zullen vinden die zijn leven wil verkopen aan de magie. Christenen laat uw goede nieuws horen in deze duistere wereld.

vrijdag 14 december 2007

Regelmatig vasten tegen hartkwaal

Een dag per maand vasten kan helpen om hartproblemen te voorkomen. Het hart van de mens is heel belangrijk, als het daar niet meer klopt heb je grote problemen. Het hart is de motor achter de bloedcirculatie en daarmee van de zuurstof en energietoevoer naar alle delen van het lichaam. Hartproblemen kunnen op veel manieren ontstaan, maar de bekendste is wel het dichtslibben van de aderen door verkeerde eet- en leefgewoontes. Nu lijkt er een positieve uitwerking op het hart te zijn bij mensen die 1x per maand een dag vasten. Lijkt, omdat de uitkomsten nog uiterst voorzichtig zijn, men denkt het slechts, het is een vermoeden, omdat er aanwijzingen lijken te zijn in die richting. Nou, voorzichtiger kan ik het niet zeggen. Tot zover de medische kant. Wat ik zou willen weten is de religieuze kant, de geestelijke rol van het hart en de uitwerking van het vasten daarop. We hebben het dan niet meer over de bloedpomp, maar over de ziel van de mens, het centrum van zijn wezen. Het hart is de plaats waar God zijn liefde heeft uitgestort door de Heilige Geest. Het hart is de oorsprong van alles. Goed of kwaad kan er uit het hart voortkomen. Door te vasten, richt je je aandacht op God en dat is goed voor je hart. Vasten doe je niet om je zin te krijgen, maar om je te bezinnen. Het vasten dat God verkiest heeft een helende uitwerking. Lees maar eens wat de oude profeet Jesaja daarover heeft neergeschreven: ‘Is dit niet het vasten dat Ik verkies: de boeien der goddeloosheid los te maken, de banden van het juk te ontbinden, verdrukten vrij te laten en elk juk te verbreken?’ Daarom is regelmatig vasten op deze manier goed voor je hart. En niet alleen voor het jouwe, maar ook voor het hart van anderen.

donderdag 13 december 2007

Nederlander claimt Noordpool

De 43-jarige Harald van Reenen uit Amerongen heeft als eerste mens ter wereld de Noordpool geclaimd. Naast landen als Rusland en Noorwegen, Denemarken, Canada en de VS heeft nog nooit een mens de Noordpool als eigendom geclaimd. Ja, van wie is nu die Noordpool. Als al het ijs daar is weggesmolten komt er een stuk niemandsland met grote olie- en gasvoorraden tevoorschijn. Daar wil iedereen graag de hand op leggen, maar kan dat zomaar? Vroeger pikte een land een kolonie in en zette er een leger neer om het desnoods met geweld te veroveren en te verdedigen. Maar dat is in onze tijd niet meer mogelijk. ‘Er zal wel een tribunaal aan te pas komen en dan kun je beter zorgen dat je meepraat’, zal van Reenen gedacht hebben. De hebberigheid van de mens slaat weer toe. Door als eerste te claimen ben je misschien zomaar de eigenaar. Het schijnt zelfs zo te zijn, dat iemand al het heelal heeft geclaimd en er stukjes van heeft verkocht. De Bijbel leert ons dat de aarde en haar volheid God toebehoren. Dat lijkt me logisch, Hij is de Schepper van alles. Als het om rechten gaat, zal de mens het dus tegen God moeten opnemen en dat lijkt me een kansloze onderneming. Mensen zonder God willen alles bezitten en claimen het desnoods met geweld. Wie met God leeft, kan van Hem alles gratis krijgen, zelfs veel meer dan je kunt bedenken. Wie is er nu dwaas, degene die zonder God de Noordpool claimt, of degene de met God alles van Hem ontvangt?

woensdag 12 december 2007

Leraar zit vier dagen vast op toilet

Een gepensioneerde Schotse leraar is na vier dagen bevrijd van het toilet van een bowlingbaan in de buurt van Aberdeen, berichtte een lokale krant maandag. Bij het dichttrekken van de deur viel de klink er aan de buitenkant af en daardoor zat de man opgesloten. Vier dagen is er dus niemand naar het toilet geweest in die bowlingbaan. Naar verluid had de man het ’s nachts wel koud, maar wist hij zich warm te houden door zijn voeten in warm water te dompelen. Dat moet dan wel een behoorlijk ruim toilet zijn geweest met goede voorzieningen. Na vier dagen kwam er een schoonmaakster langs en ook dat vind ik een beetje vreemd. Je zou zeggen maak die dingen minstens een keer per dag goed schoon, maar misschien denken ze daar in Schotland anders over. Kennelijk is het toilet ook ver van de buitenwereld verwijderd, want anders zou je kunnen roepen of op een deur bonzen. Nog een mogelijkheid zou zijn om de deur in te trappen. Dat kost je dan wel een deur, maar dan ben je tenminste vrij. Een handige tip is ook om nooit een toilet te bezoeken zonder mobieltje op zak. Dat is tegenwoordig toch niet teveel gevraagd. Vier dagen opgesloten in een toilet heeft een voordeel, je kunt in elk geval naar het toilet. Maar het blijft een verhaal met een hoop vragen. Zou het werkelijk waar zijn? Wie heeft er warm water in een toilet? Welke horecagelegenheid laat pas na vier dagen het toilet reinigen? Waarom komt dit verhaal eigenlijk in het nieuws? Heeft niemand de man gemist in die vier dagen? Kortom, het is zo’n bericht dat je leest en dat verder niets oplevert dan vragen. Maar het is ook weer niet de moeite waard om naar de antwoorden te zoeken. Laat maar zitten, zou ik zeggen.

dinsdag 11 december 2007

Ruzie om misverstand 'goeiemoggel'

Dat het neologisme 'goeiemoggel' nog niet bij iedereen is ingeburgerd, bleek zondag, toen twee mannen elkaar in een café in Rijswijk met dat woord begroetten. Een derde cafégast sloeg er direct op los, omdat hij dacht dat hij voor 'mongool' werd uitgemaakt. Het is een creatieve reclame van KPN die het Nederlands taalgebruik heeft verrijkt met het woord ‘Moggel’. Het blijkt een ware hype te zijn (ook zo’n nieuw woord) en overal begroeten mensen elkaar nu op deze manier. Net als bij het woordje ‘doei’, of de variant ‘doei, doei’ weet straks niemand meer dat het is overgenomen van de tv. Zo gaat dat, André van Duin, Kooten en de Bie, ze hebben allemaal de Nederlandse taal verrijkt met nieuwe woorden en uitdrukkingen. Ik vind ‘Moggel’ wel erg leuk en ook dat het niet de afdeling ‘transploft’ is waar de ‘sproetjes’ worden ‘geroggeld’. ‘Knetterbek’ worden ze ervan. Ja, de taal weet wat. Zonder taal geen communicatie en ook deze stukjes niet. Taal is mooi als je met elkaar dezelfde spreekt. In het café ging het niet goed. ‘Moggel’ werd verstaan als ‘Mongool’ met een fikse ruzie als resultaat. Er is bij geslagen zelfs. Ook dat is een kant van taal. Elkaar misverstaan. Bij de torenbouw van Babel heeft God de taal van de mensen verward, zodat ze zich gingen verspreiden over de aarde, dat was ook de opdracht. Taal verenigt mensen, daarom is bij inburgeren het spreken van de juiste taal zo belangrijk. Je taal bepaalt waar je bij hoort. Ook God heeft een taal, de taal van de hemel. Die klinkt lieflijk en welluidend. Is nooit ongezouten of kwetsend, maar vol liefde. Het is een taal waar mensen zich veilig en geliefd bij voelen, een taal die het hart raakt, een taal die samenbindt en opbouwt. De taal van God is in een woord samen te vatten: liefde. ‘Goeiemoggel’ is gewoon leuk, maar geen blijvertje denk ik. De liefde wel, die blijft.

maandag 10 december 2007

Militair eerbetoon voor heldhaftige dieren

Ruim zestig heldhaftige dieren krijgen op 13 december een militair eerbetoon in Groot-Brittannië. Het gaat om 26 honden, drie paarden, 32 duiven en een kat. Zij hebben in de oorlog duizenden mensen het leven gered. Mensen en dieren hebben iets met elkaar en dieren spelen nog steeds een grote rol in het leven van veel mensen. Tegelijk met het eren en versieren en vermenselijken van onze huisdieren, slachten we ze ook bij duizenden voor consumptie of voor de lol. Meneer de Uil uit de Fabeltjeskrant zei, dat dieren soms net als mensen zijn, met dezelfde wensen en streken. Maar om nu dieren die allang dood en begraven zijn te gaan vereren met militair vertoon, dat gaat me toch echt te ver. Er zijn heel wat mensen gered door dieren en ook in de bijbel komen er veel dieren voor die mensen hebben gered of geholpen. Beroemde voorbeelden zijn o.a. de ezel van Bileam, die zijn berijder redde door te weigeren verder te lopen, of de ram die verstrikt met zijn horens in de struiken het leven van Isaäk redde, door in zijn plaats te worden geslacht. En wat dacht je van de grote vis die Jona redde van de verdrinkingsdood? Al die honderdduizenden koeien en schapen die geslacht zijn voor de zonden van mensen of uit vreugde werden geofferd voor God, zijn die ooit herdacht? Het enige dier dat werkelijk een uitmuntend eerbetoon ten deel valt is het Lam van God, dat de zonden der wereld heeft weggenomen. Maar dat is helemaal geen dier en valt daarom buiten deze categorie. Dat we Hem eren en aanbidden vind ik niet meer dan vanzelfsprekend, maar de heldhaftige beesten moeten we maar gewoon een aai geven of een schouderklopje of een extra brokje, want volgens mij beseffen ze meestal zelf niet dat ze iets heldhaftigs hebben verricht. En dode dieren komt helemaal niets meer toe, behalve bij mensen die vergeten dat het om dieren gaat, of die zichzelf wellicht als dieren zien. Aan de andere kant denk ik, laat ze lekker hun gang gaan daar op dat dierenkerkhof, geen haan die ernaar kraait en ze doen er geen vlieg kwaad mee. Waarschijnlijk komt er ook geen hond.

zondag 9 december 2007

Gescheiden vrouw is arm maar gelukkig

Vrouwen zijn financieel de dupe van een echtscheiding, maar komen er emotioneel beter vanaf dan de man. Scheiden is een ramp. Er gaat veel leed vooraf aan een scheiding. Twee mensen hebben iets in elkaar gezien en zijn getrouwd of gedragen zich als gehuwden. Dan blijkt dat het toch niet zo goed gaat om onder een dak te wonen met elkaar. De verschillende karakters en gewoontes botsen of begrijpen elkaar niet. Er komt ruzie en soms gaat dat gepaard met agressie en wordt er ook lichamelijk of geestelijk mishandeld. Dat is een trieste gewaarwording. Veel mensen hebben in hun jeugd bepaalde emoties niet goed verwerkt en dat komt er dan uit in een situatie die vergelijkbaar is. De woede om afwijzing bijvoorbeeld, of de pijn van pesterijen, het verdriet van een verlies, de teleurstelling van een falen. Er kunnen zoveel emoties vrijkomen in relaties die met de relatie zelf niets te maken hebben. Maar ook bepaalde gewoontes kunnen dwars zitten. De manier van eten, de gewoonte om wel of niet vroeg of laat op te staan, de gewoonte om met je vrienden op stap te gaan, of je vrije leven voort te zetten alsof je geen partner hebt gevonden. Het huwelijk heeft een gedegen voorbereiding nodig. Daar moet je niet op je gevoel aan beginnen. Het is heel triest dat zoveel huwelijken stuklopen, terwijl er vaak met hulp een oplossing kan worden gevonden. Want een ding staat vast, in het begin had je er vertrouwen in. Veel mensen besluiten te scheiden en denken dat dan de problemen opgelost zijn. Vaak herhaalt zich de geschiedenis daarna met een nieuwe partner. Als er kinderen zijn is het voor hen altijd rampzalig, vreselijk om zo’n voorbeeld te krijgen van je ouders. En nu is er onderzocht dat de vrouw er armer maar gelukkiger vanaf komt dan de man. Ik vraag me af of je dat op die manier mag omschrijven. Is er sprake van geluk? Kun je gelukkig worden van een scheiding? Je kan opgelucht zijn dan je verlost bent uit een afschuwelijke situatie, maar dat noem ik geen geluk. Als twee mensen niet samen verder blijken te kunnen dan is dat geen geluk en het levert ook geen geluk op. Het is ongelukkig en niet de bedoeling. Mijn mening is dat je naast je man of vrouw nog een derde persoon nodig hebt. Een liefdevolle helper, een bron van troost en bemoediging, een persoon die je helpt een uitweg te vinden. Iemand ook die verstand heeft van relaties en die je altijd kan raadplegen. Iemand die nooit faalt en altijd het juiste advies geeft, liefdevol, begripvol en duidelijk is. Iemand die met je mee kan voelen wat je voelt en die kan begrijpen wat je doormaakt. Iemand die je van binnen en van buiten volkomen kent en die zich toch niet opdringt, maar altijd aanwezig is. Ja, zonder Gods hulp is een goed huwelijk een wonder. Met zijn hulp kan een slechte relatie weer goed worden. Dan kun je echt gelukkig zijn.

zaterdag 8 december 2007

Hersenfout veroorzaakt ingebeelde lelijkheid

De hersenen van mensen met 'ingebeelde lelijkheid' registreren beelden niet goed. Wat zij zien, komt anders binnen in de hersenen. De hersenen veranderen het binnenkomende signaal in een mismaakt beeld en sturen dat bericht terug. De hersenen versleutelen de broncode, ze encrypten de gegevens zodat niemand ze meer normaal kan interpreteren. Dat is de reden dat sommige mensen zichzelf lelijk vinden. Ze kunnen daar zelf natuurlijk niets aan doen, de hersenen zijn de boosdoeners. Nu doet zich echter een merkwaardig fenomeen voor en dat is dat de hersenen die grap alleen uithalen bij de persoon zelf. Als hij/zij naar een ander kijkt, ziet hij/zij geen mismaakt gezicht. In dit hele verhaal mis ik toch de geest van de mens. De geest is er door God ingeblazen en verblijft ‘ergens’ in ons lichaam. God blies geen hersenen naar binnen, maar ademde zijn geest in de mens. Met je geest maak je beoordelingen, met de geest bepaal je de morele waarde, je hersenen ontvangen slechts indrukken. Je hersenen ontvangen een beeld, maar je geest bepaalt wat daarvan de morele waarde is. Eva zag bijvoorbeeld een vrucht die goed was om van te eten, niks mis met die vrucht. Maar haar geest wist dat God die vrucht verboden had. Haar geest had moeten zeggen: afblijven nu. Maar de mens heeft ook nog een ziel, het autonome deel dat al die indrukken bij elkaar voegt en een besluit neemt. Aardse indrukken komen via de zintuigen bij de hersenen binnen, maar de geest ontvangt geestelijke indrukken en de ziel tenslotte moet al die zaken beheersen en besluiten nemen. Daarom vind ik dit verhaal veel te eenzijdig, alsof alleen de hersenen een rol spelen. De onderzoekers hebben vastgesteld welk hersendeel actief is, meer niet. De conclusie dat diezelfde hersenen beelden verminken en verdraaid terugsturen is voor rekening van deze wetenschappers, maar ik heb daarover een afwijkende mening, zoals je hebt kunnen lezen. Of zou ik ook door mijn hersenen voor de gek gehouden worden en bestaan geest en ziel niet eens? Ik geloof er helemaal niets van. Mijn bron is de bijbel en niet de wetenschap. Als ik wil weten hoe de mens ‘werkt’, kan ik beter te rade gaan bij de Ontwerper en Bouwmeester. Hij heeft er verstand van. Door Zijn Geest ontvangen we inzicht, wijsheid en waarheid. Zonder Zijn Geest houd je slechts dwaasheid en leugen over. En dat is pas lelijk.

vrijdag 7 december 2007

Bijbel en Koran op één internetsite

De volledige tekst van de Bijbel en de Koran staat sinds donderdag in het Nederlands, Engels en Arabisch op één website. Een zoekfunctie maakt het mogelijk aan de hand van een zoekwoord de teksten uit beide heilige boeken met elkaar te vergelijken. Het was groot nieuws in de media, de bijbel en de koran hebben veel overeenkomstige verhalen. Iedere geïnteresseerde wist dit allang en het is ook niet zo vreemd, want Mohammed had in zijn tijd de hele Bijbeltekst en voegde er nieuwe ‘openbaringen’ aan toe. De indruk wordt nu gewekt dat christendom en islam helemaal niet zo verschillend zijn als altijd wordt beweerd. Als de boeken zoveel op elkaar lijken, zullen de godsdiensten dat ook wel doen, is de redenering. En daar gaat het geweldig mis. De vraag is niet welke overeenkomsten er zijn, maar welke verschillen. En het grootste verschil is Jezus. In de islam wordt ontkend dat hij Gods zoon is, want God heeft geen zoon. Ook wordt ontkend dat Jezus gekruisigd en opgestaan is. En dat is nu juist de kern van het christelijk geloof. Je kunt ook het jodendom en het christendom vergelijken, die hebben nog veel meer overeenkomsten, maar bij de joden wordt ook ontkend dat Jezus Gods zoon is en de beloofde Messias. Wat je ook doet aan vergelijkingen, of in gesprekken over geloof, de vraag is steeds: Is Jezus Gods zoon en is Hij voor ons gekruisigd, begraven en opgestaan uit de dood? Zodra die waarheid wordt ontkend, hoef je niet verder te zoeken. Een christen heeft nieuw leven ontvangen omdat Jezus dat na zijn opstanding heeft gegeven door vanuit de hemel de Heilige Geest te geven. Wie tot geloof in God komt zonder geloof in Jezus Christus komt terecht in afgoderij en misleiding. Hoeveel overeenkomstige verhalen er ook in allerlei heilige boeken staan, dit is waar het om draait. De apostel Paulus zegt het zo: ‘Als Jezus niet is opgestaan uit de dood, dan is onze prediking zonder inhoud en ons geloof zonder vrucht.’ Het gaat alleen om Jezus, de rest is slechts een rookgordijn om de aandacht van Jezus af te leiden.

donderdag 6 december 2007

Belgische agent sluit eigen commissaris op

Een agent in het Belgische plaatsje Duffel heeft zijn eigen commissaris een nachtje in de cel gestopt. De commissaris had geprobeerd te ontsnappen bij een drankcontrole. Een dappere agent wat mij betreft, want er is wel moed voor nodig om je meerdere te arresteren en op te sluiten. Toch heeft hij het goed gedaan, want ook een commissaris staat niet boven de wet. Sommige beroepen vereisen onbesproken gedrag. Bestuurders en wethandhavers horen daar zeker bij. En daar komt iets aan het licht wat we vaker zien, namelijk het verschil tussen wie je bent en wat je doet. Er zijn combinaties die niet kunnen. Een dronkaard kan geen agent zijn. Een crimineel kan geen rechter zijn. Een bedrieger kan geen verkoper zijn. Een zondaar kan geen christen zijn. Oeps, wat staat daar nu weer? De bijbel leert uit de mond van Jezus: Aan de vruchten ken je de boom, dus aan het gedrag ken je de mens. Een goede mens toont goed gedrag, een kwade mens toont kwaad gedrag. Dat gaat geheel tegen de leer in dat alle mensen ontaarde slechterikken zijn, zoals in veel kerken wordt geleerd. De bijbel leert dat je een nieuwe schepping bent door het geloof in Jezus. Dan is het oude voorbij gegaan, dat wil God dan ook niet meer zien. Het heeft met verantwoordelijkheid en toewijding te maken. Je bewust zijn wie je bent. Van kinderen verwachten we dit gedrag niet, maar van volwassenen wel. Volwassen christenen zondigen niet langer. Dat hebben ze afgelegd. Doen ze het toch, dan is het een vergissing of onwetendheid, waarvoor vergeving is, maar als de bewuste zonde niet verdwijnt kun je je afvragen of je wel te maken hebt met een volwassen christen. ‘Deze rede is hard’, zeiden sommigen tegen Jezus. Maar Paulus zegt: ‘Ik wil niet na anderen terecht gewezen te hebben, zelf worden afgewezen.’ Ben je een goede boom, breng dan goede vruchten voort, die zijn aangenaam voor God en nuttig voor de mensen. De commissaris viel door de mand, misschien was het een uitglijder, dan is er na de reprimande ook vergeving, maar als het een structureel probleem is kan hij die post niet bezetten. Het leven is geen spel. Je kunt niet flirten met het kwade als je goed wil zijn. Een christen moet niet flirten met zonde, een commissaris moet niet flirten met alcohol.

woensdag 5 december 2007

Turkse dief zegt sorry na vijftien jaar

Een Turkse dief heeft een brief gestuurd naar de politie waarin hij zijn spijt betuigd voor vier autodiefstallen van vijftien jaar geleden. Dat heeft de politie dinsdag bekendgemaakt. De man heeft er ook €400 bijgedaan voor de eigenaren van de autoradio’s die hij had gestolen. Ze kregen elk €100 vergoeding. Als ik dit lees zie ik een man voor me die zijn sporen aan het uitwissen is. Een mens kan zich bekeren en een nieuw leven willen beginnen, maar achtervolgd worden door de daden uit zijn oude leven. Vergeven en herstellen zijn dan heel belangrijk. Vergeving vragen aan je slachtoffers en vergeving schenken aan jezelf. De schade vergoeden die je vergoeden kan en je blik op de toekomst richten. Dit zijn bijbelse en dus goddelijke principes. Het is tegelijk een getuigenis naar de mensen die het waarnemen en vaak verbaasd zijn. Het is heerlijk als je ontdekt dat God je vergeven heeft en al je zonden heeft weggedaan, maar dat is niet genoeg. Je moet herstellen wat je hebt aangericht. Paulus, de apostel schrijft in zijn brief aan de gelovigen in Efeze: ‘Wie een dief was, stele niet meer, maar spanne zich liever in om met zijn handen goed werk te verrichten, opdat hij iets kan mededelen aan de behoeftige.’ Stoppen met je foute leven is een ding, maar een ander is om een nieuw leven te beginnen. Deze man heeft in elk geval gedaan wat hij moest en kon doen. Ik hoop dat zijn voorbeeld anderen inspireert om hetzelfde te doen. Wat mij betreft zou het ook niet eens in de krant moeten komen, omdat het zo normaal is.

dinsdag 4 december 2007

Vader hakt rechterarm af van dochters vriend

Een woedende vader heeft in Griekenland de rechterarm afgehakt van de vriend van zijn dochter. De heethoofdige Griek was erachter gekomen dat zijn 14-jarige dochter zwanger was. De man staat bekend als opvliegend en heethoofdig, maar dit gaat wel erg ver. Ik kan de woede – of is het teleurstelling – van de vader wel begrijpen, maar met het afhakken van een arm is het leed alleen maar vergroot. Woede is geen zonde, maar een emotie. Het is wel zo, dat je vanuit woede vaak gaat zondigen, omdat je sterke emotie de wijsheid en redelijkheid en zeker ook de liefde overtroeft. In de bijbel is te lezen dat Jezus zegt: ‘Indien uw hand of uw voet u tot zonde verleidt, houw hem af en werp hem weg. Het is beter voor u verminkt of kreupel ten leven in te gaan, dan met twee handen of twee voeten in het eeuwige vuur geworpen te worden.’ Ik ken niemand die dit al heeft toegepast en ik geloof ook niet dat het de bedoeling is, maar het geeft wel de ernst aan van het zondigen. De dochter heeft gezondigd met haar ‘vriend’. De vader heeft gezondigd door zijn reactie. Aan de gevolgen van al die zonden is niets meer te doen, hoe triest dat ook is, maar er is wel vergeving voor degene die berouw toont. Zelfbeheersing is een vrucht van de Geest, die je alleen kunt tonen als je op God gericht leeft. Wie God liefheeft, doet wat Hij zegt en toont daarmee zijn liefde. Nu is dit een heel extreem voorbeeld omdat het zo gruwelijk is, maar voor God is elke zonde gruwelijk. De dood van Jezus aan het kruis was gruwelijk, onze verlossing was gruwelijk, daarom is stoppen met zondigen zo belangrijk. Dat kan nu. De macht van de zonde is verbroken door het sterven en opstaan van Jezus. Wij hebben zijn Geest ontvangen die ons wil leiden. Wij veroordelen niemand, maar bidden des temeer ‘en leidt ons niet in verzoeking, maar verlos ons uit onze driften', want ondanks onze verlossing, verliezen we nog regelmatig ons geduld of zeggen tegen iemand ‘leeghoofd’, en voor God staat dat gelijk aan moord. Het leven is vol verleiding, wij zitten vol emotie, maar God helpt ons in het juiste spoor te komen en te blijven. De Heilige Geest, die God geeft aan ieder die Hem wil volgen, leidt ons uit de duisternis in het licht. Hoe meer ons oog op God is gericht, des te minder zullen we onze driften volgen. Bid voor deze man en zijn dochter dat ze in het licht mogen komen en gered worden. Er zijn veel van zulke mensen om ons heen. Er is veel te bidden en te helpen.

maandag 3 december 2007

Gids vindt tas WWII in Egyptische woestijn

Een Egyptische gids heeft in de woestijn een ruim zestig jaar oude tas gevonden die toebehoorde aan een Britse soldaat in de Tweede Wereldoorlog, berichtte de BBC vrijdag. De tas behoorde toe aan Alec Ross en bevatte foto’s en brieven van zijn familie. Het is jammer als je iets kwijtraakt wat je dierbaar is. Ik kan me voorstellen dat Alec Ross nog lang getreurd heeft om zijn verlies. Het was in de oorlog zijn enige verbinding met thuis. De oorlog is al gruwelijk, maar dan je persoonlijke bezittingen kwijt te raken maakt het nog zwaarder. Nu is de tas terug, helaas te laat voor Alec Ross. Het is fijn als je verloren herinneringen terugvindt. Bij het opruimen van de zolder kom je vaak dingen tegen die je bewaard hebt van vroeger. Je bekijkt het dan en herinnert je weer het geluk uit die tijd. Als je lang genoeg iets kwijt bent, kun je soms vergeten dat je het had. Tot het opeens weer opduikt. Zo is het ook met het geloof in God. Veel mensen zijn het kwijtgeraakt en missen het niet meer. Maar af en toe kom je iemand tegen bij wie het geloof springlevend is. Op zo’n moment heb je de kans dat er een verlangen in je bovenkomt naar je eigen geloof. Veel mensen hebben in hun jeugd wel iets meegekregen van God en geloof, maar zijn het op latere leeftijd kwijtgeraakt, of hebben het gewoon weggegooid. Toch hoop ik dat veel van zulke mensen hun oude tas weer terugvinden voor het te laat is. Het kennen van God betekent eeuwig leven. Niet het hebben van een bepaalde religie of leer, maar het kennen van God vanuit een persoonlijke relatie. Die is beschikbaar voor alle mensen, maar iemand moet die tas terugbrengen. De beste boodschappers zijn zij die door hun eigen leven laten zien waarover zij spreken. Wat een vreugde als de verbinding met thuis wordt hersteld.

zondag 2 december 2007

Bronwater slecht voor milieu

Bronwater uit een fles is twintig tot vijftig keer zo belastend voor het milieu als water uit de kraan. Daarbij is het ook nog eens honderd tot duizend keer duurder voor dezelfde hoeveelheid kraanwater. Ik neem aan dat deze uitkomst alleen voor de Nederlandse situatie geldt. Het is wel begrijpelijk, want het bronwater moet worden opgepompt, gezuiverd, verpakt, vervoerd, enz. Alle middelen die daarvoor gebruikt worden vervuilen het milieu. Nu klinkt dat dramatischer dan het is, want alle arbeid die mensen verrichten is altijd op een of andere manier vervuilend. Denk aan het gebruik van energie, dat moet ergens worden opgewekt, vervoersmiddelen moeten niet alleen worden geproduceerd, wat al vervuilend is, maar ook het gebruik ervan vervuilt. Kortom, bedenk eens iets wat het milieu niet vervuilt. Het wordt pas dramatisch als de vervuiling permanent is, dat wil zeggen, dat de natuur er geen raad mee weet en het dus niet oplost of wordt afgebroken. Het onderzoek naar bronwater is puur bekeken op kosten voor de gebruiker, niet op het effect ervan op de gezondheid. Water is water, zou je kunnen zeggen, maar er zit wel degelijk verschil in. Allerlei mineralen en zouten en andere stoffen kunnen de samenstelling van het water een bepaalde extra werking meegeven. Net zoals de fluor die aan ons drinkwater is toegevoegd, het glazuur van je tanden versterkt. Flessenwater is dus tot vijftig keer meer belastend voor het milieu en wel tot duizend keer duurder dan het water uit de kraan. Moeten we ons nu schuldig voelen als we water uit flessen drinken? Moeten we ons bewust worden van de energie- en geldverspilling door water in flessen aan te schaffen? Moeten we ons zorgen maken, of zat de onderzoeker, die afstudeert op dit onderwerp gewoon om een aardig onderwerp verlegen? Ik vermoed het laatste, want je mag niet iets onderzoeken wat een ander al heeft onderzocht, dus zijn de onderwerpen waarop iemand promoveert soms weinig relevant voor de samenleving. In elk geval heb ik het probleem opgelost. Ik vul mijn flesje steeds met kraanwater en voel me zo elke keer een beetje rijker door alle besparingen. Trouwens ik heb wel eens vernomen dat fabrikanten van fleswater hetzelfde doen. Daar komt het woord misschien ook wel vandaan.

zaterdag 1 december 2007

Boete voor haan die te vroeg kraait

Een boer in de Italiaanse provincie Bolzano is door een rechtbank veroordeeld tot een boete van 200 euro, omdat zijn haan te vroeg kraait. Nu dat weer, hebben we net de affaire met de kerkklokken uit Tilburg gehad, dan is het nu weer een haan die de ochtendrust verstoort. Kunnen mensen dan nergens meer tegen? Zijn de lontjes dan zo kort geworden? Prikkelbaar en agressief, dat zou je kunnen vinden van mensen die zich ’s morgenvroeg al zo ergeren. Een man trapt de deur in bij de buren omdat hun wekker te lang afloopt, waarom zo opgefokt? Ik vermoed dat het te maken heeft met stress. De snelheid van het leven, de werkdruk, de zorgen en dan ook nog een haan die gaat kraaien, of een klok die begint te luiden, of een wekker die niet stopt. Ik ken het verschijnsel om uit je slaap gehaald te worden. Vroeger deden mijn kinderen dat, tegenwoordig mijn kater. Het is heel vervelend als je daarna de slaap niet meer kan vatten, maar waarom eigenlijk? Het komt door je verwachtingspatroon. Ons is geleerd dat te kort slapen een negatief effect heeft op je functioneren overdag. Wie dat gelooft, zal zich ook minder goed voelen, maar ik heb ontdekt dat je het ook anders kan benaderen. Mijn moeder zei vroeger al: ‘Als je niet meer kan slapen dan kom je er maar uit.’ Ik ben het met haar advies eens. Als ’s morgens de haan gaat kraaien kun je gerust opstaan zonder een vervelende dag te hebben. Als je de haan ziet als een onderdeel van al die prachtige morgengeluiden, dan kun je er zelfs van genieten. De vogels beginnen te fluiten als de zon opkomt. De haan, de duiven, de koekoek als hij er is, het zijn allemaal muzikanten uit het natuurorkest dat ons iedere morgen met een symfonie laat ontwaken. Zie de schoonheid ervan en geniet. Waar zouden we zijn als je ’s morgens alleen nog maar het geraas mag horen van autoverkeer, de bromfiets van de krantenjongen, het geluid van passerende treinen of vertrekkende vliegtuigen? Moeten we daar zo blij mee zijn? Zijn we niet zelf de schuldigen, in plaats van de haan? Bij de verwende werkende westerse mens is de natuur uit beeld verdwenen. Een boerderij mag niet meer stinken, koeienmest mag niet meer worden uitgereden en boeren worden steeds meer ruimte ontzegd. Als we al boetes gaan geven voor het kraaien van een haan, dan wordt het tijd om eens te gaan nadenken over de maatschappij die we hebben gemaakt met elkaar. Geef mij maar al die natuurgeluiden, ik hoor ze honderd keer liever dan al dat constant aanwezige gebrom en gezoem en gedruis waarvan je de bron niet eens kent.

vrijdag 30 november 2007

De teddybeer Mohammed

In Sudan is een Britse onderwijzeres in staat van beschuldiging gesteld omdat ze een teddybeer in haar kleuterklas Mohammed noemde. Mohammed mocht elke dag met een ander kind mee naar huis en werd door de kleuters vertroeteld. Ze hadden zelf die naam bedacht voor de beer en de juf vond het goed, niet wetende dat zoiets in Sudan niet mag. Als je een teddybeer Mohammed noemt, zeg je eigenlijk dat de profeet een teddybeer is en je mag van de profeet geen afbeelding maken, dus… arresteren die juf. Kun je nog krommer redeneren? In Sudan is de naam Mohammed dus uitsluitend toegestaan voor mensen. In elk gezin is wel een Mohammed geboren, of een Mahmed, of een andere afleiding ervan, maar dat mag. Soms denk ik wel eens dat het zelfs moet. Waag het niet je zoon niet te vernoemen naar de profeet, want dan beledig je de islam. Het blijft een merkwaardige godsdienst en ik kan me goed voorstellen dat mensen het niet meer begrijpen. Islam betekent vrede en de volgelingen van Mohammed bezweren bij hoog en bij laag dat ze uitsluitend vreedzame bedoelingen hebben. Intussen wordt een kleuterjuf vastgezet omdat ze een teddybeer Mohammed laat noemen. Nu is het wel zo, dat het bij de kleuters thuis verwarring kan geven als de kleuter zegt dat Mohammed lief is en vraagt of hij ook mee in bed mag. Of als de beer uit bed is gevallen en de kleuter zegt dat Mohammed is gevallen, dan kan dat schokkend zijn. ‘Mohammed moet in bad, mam, hij is vies, mag ik hem inzepen?’, kan zelfs leiden tot hartproblemen. Hoe ziek kan een misleide geest worden in de mens? Arme juf, arme kleuters, arm Sudan. Alleen maar slachtoffers. ‘Aan de vruchten ken je de boom’, leerde Jezus en dat blijkt een goede graadmeter voor goed of fout te zijn. Iedereen mag zelf bedenken of deze vrucht goed of fout is, dan zullen we het over de boom verder maar niet hebben, lijkt me.

donderdag 29 november 2007

Angst voor lelijkheid zet aan tot sporten

De angst om er slecht uit te zien motiveert mensen meer om te gaan sporten, dan de wens om er goed uit te zien. Dat is de conclusie van Britse onderzoekers. Ze deden onderzoek naar de motivatie van mensen om wel of niet te stoppen met sporten en vonden dat angst voor lelijkheid de mensen aanzet om langer door te gaan. Dat lijkt me logisch, want als je die angst hebt gaat die ook niet over door te sporten. Er zit een verkeerde verwachting bij die mensen, namelijk dat ze door te sporten veranderen van een kikker in een prins. Als iemand hen vertelt dat dat alleen in sprookjes voorkomt sla je hun hoop aan diggelen. Nee, doorgaan, rennen en fietsen en roeien zonder ook maar een meter vooruit te komen, trekken en duwen aan gewichten tot je erbij neervalt, kom op mensen, anders blijf je lelijk voor de rest van je leven. ‘Bedenkt de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn’, schrijft Paulus aan de mensen uit Kolosse. ‘Als Christus verschijnt, die ons leven is, zult ook gij met hem verschijnen in heerlijkheid.’ Als Christus verschijnt, wanneer is dat? Ja, Hij zal ooit eens op aarde verschijnen, maar Hij kan nu al verschijnen in elke gelovige. Als de liefde van God, die in ons hart is uitgestort verschijnt, dan verschijnt ook Gods heerlijkheid. Dat maakt mensen mooi. Al het andere is surrogaat. Natuurlijk mag iedereen naar de sportschool, ik doe zelf ook een poging, maar niet om mooier te worden. Mijn oog is gericht op de onzichtbare werkelijkheid dat ik deel uitmaak van een volmaakte nieuwe schepping. Mijn gedachtepatronen moeten zich bekeren tot die nieuwe werkelijkheid, zodat ik er ook in ga wandelen. Christus’ beeld, Zijn karakter, groeit in mij. Zijn Geest verandert mijn geest en ik ga meer en meer op Hem lijken. Dat doet niet de sportschool, maar de bijbel. Door me daarmee te voeden, geef ik Gods Geest de kans me te vernieuwen. En dat motiveert mij. Niet de angst om door God te worden afgewezen, maar het verlangen om Hem te behagen, dat is het. Ik ben niet lelijk maar mooi. Ik ben niet zwak maar sterk. Ik ben niet arm maar rijk. Ik ben niet ziek maar gezond. Ik ben niet verloren maar behouden. Ik ben niet tijdelijk maar eeuwig. Ach, wat weet de wereld van deze dingen? Laat je niet gek maken.

woensdag 28 november 2007

Tandartsen beschrijven de perfecte glimlach

Amerikaanse tandartsen springen in op de omstreden trend om een zo ideaal mogelijk uiterlijk te hebben: ze hebben een heuse standaard bedacht voor dé perfecte glimlach. ‘De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft’, zong Willy Alberti al. Mona Lisa glimlacht al haar hele leven, maar de Amerikanen van deze eeuw zoeken naar de perfecte glimlach. Steeds meer is de rijke westerse mens op zoek naar perfectie, het perfecte lichaam en de perfecte omstandigheden zouden een perfect leven moeten geven. Tegenwoordig gaan er miljarden om in de schoonheidsindustrie, liposuctie, nepborsten, schoudervullingen en zelfs correcties aan heupen, billen, kuiten en kin, verzin het maar en het gebeurt. Soms gaat het wel eens mis en kunnen degenen die het zich niet kunnen veroorloven weer eens hatelijk lachen. Ook het gebit moet eraan geloven, geen tand mag er meer scheef staan en zo lopen alle tieners met een beugelbekkie en herken je straks niemand meer aan zijn of haar tanden. Maar wat is nu de perfecte glimlach? Want als je dan die mooie tanden hebt, wil je ze ook laten zien. O, ja, eerst nog even wit laten maken op een manier waar Prodent jaloers op is. ‘Hoe ver moet je gaan’, zongen Jenny Arean en Frans Halsema al. Hoe ver gaat de mens in zijn zoektocht naar geluk? De Amerikaanse tandartsen brengen nu uitkomst. De perfecte glimlach moet voldoen aan drie voorwaarden: geen tandvlees tonen, tanden moeten niet al te wit zijn, en de boventanden moeten een beetje over de ondertanden staan. In vakjargon een klein beetje overbeet. Ja zo zou het moeten zijn. Mona Lisa kan wel naar de kelder van het museum want die voldoet er op geen stukken na aan. Die heeft niet eens tanden lijkt het wel. Schoonheid en geluk, kun je dat maken? Nee natuurlijk. Het zit namelijk aan de binnenkant en niet aan de buitenkant. Ware schoonheid en geluk hebben te maken met innerlijke vrede en die krijg je niet door menselijk ingrijpen, maar door een hart dat tot rust is gekomen bij God. Het is een vrede en een schoonheid die het voorstellingsvermogen te boven gaat, die alle levensstormen doorstaat en die voor iedereen bereikbaar is.

dinsdag 27 november 2007

Kerkdeuren Waalwijk dichtgelijmd

Kerkgangers in Waalwijk stonden zondagmorgen voor een dichte deur. In alle vroegte moest de omstreden pastoor Karel van Roosmalen vaststellen dat alle vier de deuren waren dichtgelijmd. Het lijkt een goede grap, maar dat is het niet. Het dichtlijmen van alle deuren is een gerichte actie tegen de pastoor die volgens zeggen veel te autoritair optreedt. De parochie is verdeeld en dat is geen reclame. De kerk zou de boodschapper van verdraagzaamheid en liefde moeten zijn. Als vertegenwoordigster van God op aarde zou de kerk het hart van God moeten tonen, zoals Jezus dat deed in zijn tijd. De liefde van God voor mensen, met name de kwetsbaarste mensen, de verschoppelingen, de vreemdelingen, weduwen en wezen, de zieken en gebondenen, die zou getoond moeten worden. Deze pastoor heeft dat kennelijk niet zo goed begrepen. Helaas gebeurt dat vaker. De kerkregels en de kerkorde en vooral het handhaven van vaak eeuwenoude tradities gaat vaak boven de verdraagzaamheid en het zoeken naar elkaars hart. Starre wettigheid jaagt mensen de kerk uit. Ook dat zagen we al in de tijd van Jezus. Hij predikte liefde van God voor mensen, terwijl de schriftgeleerden liefde voor regeltjes en voorschriften predikten. Het dichtlijmen van kerkdeuren is een wanhoopsdaad. Kennelijk is de discussie niet meer mogelijk, of levert geen bevredigende oplossing. Kennelijk hebben de lijmers geen behoefte de kerk te verlaten, maar willen ze gehoord worden. Hier is wijsheid nodig in plaats van een zaag. Het is te hopen dat de pastoor hulp inroept van een helper die meer verstand van mensen heeft dan van regels, anders vrees ik dat het einde van deze anti-reclame voor de kerk in Waalwijk nog niet voorbij is. En dat is veel triester dan een paar beschadigde deuren. Hier worden harten beschadigd en vertrouwen vernield en dat kan nooit een goede boodschap zijn.

maandag 26 november 2007

Rijbewijs kwijt door inparkeren onder invloed

Mede door het opnieuw inparkeren van zijn auto heeft vrijdagnacht een dronken man in Schagen zijn rijbewijs in moeten leveren. De man vond zijn auto niet netjes geparkeerd staan en deed het over toen hij werd aangehouden. Kennelijk deed hij het niet volgens de regels der kunst, want zijn gedrag viel op. Na de blaastest bleek hij drie keer de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed te hebben en moest hij zijn rijbewijs inleveren. Hoever mag je rijden onder invloed? Geen meter dus, zelfs niet een stukje om in te parkeren. Wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten, zegt het spreekwoord. Kleine fouten zijn ook fout en kunnen grote gevolgen hebben. Denk maar eens aan de ramp die Adam en Eva hebben veroorzaakt door te eten van een verboden boom. In een klap, sorry, in een hap het hele mensengeslacht naar de ondergang. Door de daad van één overtreder is het gekomen tot veroordeling van allen. Maar het kan ook andersom, dat door de daad van één Rechtvaardige allen gerechtvaardigd worden voor God. Ook dat is gebeurd. Jezus Christus, de zoon van God, heeft als mens het oordeel weggenomen uit liefde voor de wereld. Nu is er voor de gelovige in Christus geen veroordeling meer, maar vrijspraak. God zelf heeft ons verlost, vergeving geschonken, gereinigd en een nieuw leven gegeven voor eeuwig. En zelfs als we nu nog overtreden, blijft God ons reinigen en vergeven als we bij Hem komen met berouw. In de wereld volgt de straf na elke overtreding, bij God is het eens voor altijd opgelost. Geen vrijbrief om door te gaan met overtreden, maar een nieuwe houding om God te gehoorzamen uit liefde en als het een keer misgaat is er Zijn genade en vergeving. In de wereld zijn we nog gebonden door de regels der wet, maar bij God in zijn koninkrijk leven we in vrijheid. De enige regel die daar geldt is de liefde. Liefde voor God en voor de medemens. Daarom veroordelen we de man uit Schagen niet, maar helpen hem om die andere weg te vinden in zijn leven. Geen slaaf meer van de alcohol, maar een vrije volgeling van Jezus Christus.

zondag 25 november 2007

Rookwaren in winkel verleiden ex-roker

Rokers die willen stoppen of net zijn gestopt, gaan vaak weer overstag door het zien van sigaretten achter de toonbank. ‘De begeerte der ogen’ is een van de drie dingen die de Bijbel noemt over alles wat in de wereld is. De reclame doet niet anders dan de begeerte opwekken via ogen en oren. Ik kan me voorstellen dat mensen die willen stoppen met roken of net gestopt zijn in de verleiding kunnen komen om weer te kopen bij het zien (of ruiken) van tabaksartikelen. In Australië is nu een voorstel gedaan om het etaleren van rookwaren te verbieden. Ze mogen dan alleen nog in een afgesloten kast ergens onder de toonbank worden bewaard. Ik heb een veel goedkopere oplossing: zet een donkere bril op of blijf thuis. Mensen die echt willen stoppen, laten zich niet verleiden door het zien van een pakje rookwaar. Pas als ze blijven stilstaan voor de etalage en gaan dromen over hoe het zou zijn om weer een pakje te kopen, ja, dan vragen ze erom. Daarom vind ik het voorstel uit Australië onzinnig. Dan kun je ook alle snoep en koek en chocolade wel in een afgesloten kast onder de toonbank verstoppen. Er zijn zoveel dingen die mensen verleiden tot aankoop van overbodige producten. Casino’s en fruitautomaten onder de toonbank, kleding en drank onder de toonbank, alles wat mensen weer terug kan werpen in oude verslavingen onder toonbank. Alles in een afgesloten kast en dan houden we samen de illusie in stand dat we heel volwassen mensen zijn, met genoeg zelfbeheersing en gezond verstand om niet in te gaan op alles wat we dan nog zien.

zaterdag 24 november 2007

Actief zijn in zwangerschap geeft sportief kind

Sporten tijdens de zwangerschap leidt tot actieve, sportieve kinderen. Deze kinderen doen zelf later ook meer aan beweging. Dit blijkt de uitkomst te zijn van een Brits onderzoek onder 5500 kinderen van 11 en 12 jaar. Het zou opmerkelijk zijn wanneer dit klopte. Maar wat blijkt? Moeders die tijdens de zwangerschap sporten, doen dit niet omdat ze zwanger zijn, maar sportief en dat blijven ze ook na hun zwangerschap. Kinderen nemen het gedrag van hun ouders over en gaan later vaak ook sporten. Het sportieve gedrag van moeder tijdens de zwangerschap heeft daar dus geen bewezen effect op, tenzij er ook gekeken is naar de groep zwangere sportende vrouwen, die na hun zwangerschap stopten met hun sportieve activitieten. Als deze groep ook sportende kinderen oplevert, dan zou de uitkomst kunnen kloppen. Maar nu is de conclusie dat actief zijn in de zwangerschap sportende kinderen oplevert, een misleidende uitspraak. Is het erg? Nee, dat niet natuurlijk, maar er staat al zoveel onzin in de kranten dat af en toe een tegenbericht geen kwaad kan. Mijn kinderen zijn heel creatief omdat hun moeder dat tijdens de zwangerschap ook was en natuurlijk ook daarna.

vrijdag 23 november 2007

Stappenteller helpt om af te vallen

Mensen die een stappenteller gebruiken en dagelijks bijhouden hoeveel ze hebben gelopen, vallen af en krijgen een lagere bloeddruk. Afvallen is in. Steeds meer mensen en vooral ook kinderen, worden of zijn te dik. Sonja Bakker doet goede zaken, tot jaloezie van de Weight Watchers. Afvallen is het gesprek op verjaardagen en partijtjes. Steeds meer mensen willen alleen nog maar water drinken in plaats van suikerrijke drankjes. Bewegen, de sportschool, gezonder eten, de fiets in plaats van de auto nemen, het zijn allemaal middelen om hetzelfde doel te bereiken: afvallen. Ik heb me altijd afgevraagd waartoe een stappenteller dient, maar nu is het geopenbaard: je valt ervan af. Je moet dan wel stappen natuurlijk. Dus je valt niet af van de stappenteller, maar van het stappen. Met stappen bedoel ik in dit verband wandelen, dit ter voorkoming van misverstanden. Er zouden anders mensen kunnen zijn die denken dat ze afvallen van het bezoeken van een paar kroegen. Volgens mij wordt daardoor alleen je portemonnee dunner. Nee, de stappenteller telt je stappen. En als je dagelijks 10.000 stappen laat tellen, dan val je af. Je kan ook zeggen dat je elke dag een uur moet wandelen, dat komt ongeveer op hetzelfde neer. Daarom denk ik dat dit bericht een ander doel dient dan mensen aanzetten tot meer bewegen. Ik vermoed dat dit bericht zo vlak voor Sinterklaas de kooplust moet wekken van mensen die een origineel presentje zoeken. Prima idee trouwens, maar je kan ook afvallen door het kopen van een horloge, of een kookwekker, of een zandloper, of een hond, het gaat erom dat je gaat bewegen en je stappen, of de tijd telt. De rest is flauwekul.

donderdag 22 november 2007

'Responsible Young Driver' flink over de schreef

De jeugd verantwoordelijkheid bijbrengen in het verkeer is één ding, maar er zelf naar handelen kan een stuk moeilijker zijn. Dat merkte een jonge advocate toen ze werd geflitst met een snelheid van 188 km per uur. Zij is een van de vrijwilligsters die ervoor moeten zorgen dat de jeugd niet te hard rijdt en geen alcohol gebruikt in het verkeer. Het valt niet mee je boodschap serieus te verkopen als je je er zelf niet aan houdt. Dat vond de organisatie van vrijwilligers ook en ze ontsloeg de advocate stante pede. Sneu voor haar maar volkomen terecht, of toch niet? Helaas moeten we vaststellen dat bepaalde verkeersdeelnemers het niet zo nauw nemen met de regels die ze zelf moeten handhaven. Politieagenten scheuren je ook regelmatig met veel te hoge snelheid voorbij. Dat mag niet, tenzij ze gebruik maken van zwaailicht en 2-tonige hoorn. Het wekt ergernis bij de mensen die zich wel aan de regels proberen te houden. Consequent gedrag is op elk terrein nodig. Ouders bij het opvoeden, leerkrachten bij het lesgeven, ministers bij het regeren, ze hebben allemaal een voorbeeldfunctie. Maar ja, het zijn ook gewoon mensen, die zich wel eens afreageren op een verkeerde manier. Helaas kan en mag dat niet en dus is ontslag terecht, of niet? Ik vind dat er ook ruimte moet zijn voor berouw en spijt. Als iemand zijn fout toegeeft en belooft het niet meer te doen, moet er ruimte zijn voor een tweede kans. Maar dat is dan ook meteen de laatste kans, want adel verplicht.

woensdag 21 november 2007

Kap 'Anne Frankboom' gaat woensdag niet door

De 'Anne Frankboom' blijft nog even overeind. Dat heeft de bestuursrechter van de rechtbank in Amsterdam dinsdag besloten in een kort geding. De sentimenten vieren weer hoogtij. Komt het omdat het weer december is, of is het echt heel erg dat een zieke oude kastanjeboom wordt gekapt? Anne Frank heeft over de boom geschreven in haar dagboek en daarom moet hij eeuwig blijven staan, of in elk geval zolang mogelijk. Er zijn heel veel bomen die de oorlog hebben meegemaakt en waarbij mensen in de oorlog allerlei dingen hebben beleefd. Er zijn mensen neergeschoten bij bomen en bomen zijn gebombardeerd. Er zijn parachutisten geland en zelfs gestorven in bomen en er zijn bomen die kachelhout hebben geleverd in de hongerwinter. De enige reden waarom deze boom moet blijven is een niet normale. Het sentiment wint het van het gezond verstand en dat vind ik zorgelijk. De boom moet blijven vanwege enkele zinnetjes in een boek. Doen we dat met alle genoemde zaken uit alle boeken over de oorlog? Ik kom tot de conclusie dat deze boom anders wordt behandeld dan de andere bomen en dat heet discriminatie. De boom is tot monument verklaard, maar waarvan? Terecht werd er door Frits Barend, een man waarmee ik het overigens zelden eens ben – wat deed hij nu opeens weer bij die boom, dat de mensen zich drukker maken om een zieke uitgeleefde boom dan om de deportatie van duizenden joden destijds uit Amsterdam. Mensen laten we terugkeren tot het normale beleid, het is toch te gek dat er zelfs een rechter aan te pas moet komen en dat de internationale pers zich verzamelt rondom een ten dode opgeschreven kastanjeboom? Laten we de boom kappen en overgaan tot de orde van de dag. Dagelijks worden er zieke bomen gekapt en vervangen door nieuwe. Kom op zeg, is er niets beters om je druk om te maken?

dinsdag 20 november 2007

Kuipers is bronzen medaille kwijt

Na lang juryberaad is Simon Kuipers de bronzen medaille op de 1000 meter ontnomen. Ontnomen is een ander woord voor afgepakt of gestolen. De hoofdscheidsrechter is de baas in het schaatsen, hij beslist en daarmee is de kous af. Net als in het voetbal kan een scheidsrechter een fout maken, maar bij het schaatsen telt dat niet. De hoofdscheidsrechter maakt geen fouten, dat is afgesproken. Nu doet zich het vreemde fenomeen voor dat de beelden niet kloppen met de tijdwaarneming. Op de beelden is Kuipers over de finish gekomen, maar de klok zegt dat dat pas 3 honderdsten van een seconde later was. En die drie honderdsten betekenden dat hij uiteindelijk niet als derde maar als vijfde is geëindigd. Dus geen bronzen medaille, slechts een kater is zijn deel. Er woedt dus een strijd tussen de ogen van de wereld en de tijdwaarneming die voor de eerste keer draadloos werd gedaan. Als je zegt dat de tijdwaarneming niet deugt dan zijn alle uitslagen ondeugdelijk en moet de hele wedstrijd over. Dat zou een schande betekenen voor de organisatie en dus kan dat niet, besloot de hoofdscheidsrechter. Maar iedereen kon zien dat Kuipers toch echt eerder over de streep kwam dan de klok vertelde, dus hoe red je je er dan nog uit? Na eindeloos beraad en het steeds maar weer terugzien van de beelden, ingezoomd en uitgezoomd, besloot de hoofdscheidsrechter dat de schaats van Kuipers niet op het ijs was en dat dus de tweede schaats passeerde in de juiste tijd. Iedereen weet en heeft gezien dat dat onzin is, maar de hoofdscheidsrechter is de baas en de organisatie is gered. Liever een man slachtofferen dan een hele wedstrijd afkeuren, moet hij gedacht hebben. Daar is natuurlijk iets voor te zeggen, maar het blijft oneerlijk en Kuipers is hiervan de dupe. Nu schaatsen die schaatsers veel wedstrijden en het zal me niets verbazen als Kuipers de volgende keer zijn boosheid afreageert door een nieuw persoonlijk record te rijden. Dat deed Sven Kramer op de 5000 meter ook. Als je boosheid weet om te zetten in positieve energie kun je boven jezelf uitstijgen en een topprestatie leveren. Er is heel veel onrecht in de wereld. Sterk zijn zij die daarmee om kunnen gaan.

maandag 19 november 2007

Zicht op langer leven door schone lucht

Overleg over nieuwe normen voor stof in Europa nadert dinsdag een climax. Onderhandelaars van het Europees Parlement en de gezamenlijke EU-landen zoeken een compromis. Gezondheid en welvaart zijn vaak elkaars vijanden. Als je de mens laat kiezen tussen een prettig luxe leven of een leven met wat minder luxe, maar dat wel een paar maanden langer duurt, dan vermoed ik dat ik de uitkomst kan voorspellen. Industrie en verkeer werpen stofdeeltjes de lucht in, dat is nadelig voor de gezondheid en voor het milieu. Aan de andere kant profiteren we van de voordelen van diezelfde industrie en datzelfde verkeer. Een afweging moet er gemaakt worden tussen de voor- en nadelen. Maar er staan natuurlijk ook andere belangen op het spel als werkgelegenheid, concurrentiepositie, handel en invloed. Het valt niet mee om dan een goede afweging te maken, want iedereen preekt voor eigen parochie. Een compromis is dan de oplossing en daar zijn we nu dus aangeland. Willen we 20 of 25 stofdeeltjes per eenheid lucht? Het scheelt op een mensenleven ongeveer 4 maanden, maar het scheelt voor de industrie miljarden. Want minder produceren willen we niet, dus het zal schoner moeten. Ook daarvoor is weer nieuwe industrie nodig, maar dat terzijde. Er komt nog een extra moeilijkheid bij en dat is het aantal landen dat meebeslist. De belangen van West Europa zijn anders dan die van Oost Europa. Warme landen hebben andere problemen dan koude. Dichtbevolkte gebieden als Nederland vervuilen sterker dan minder dichtbevolkte. Daar is toch niet uit te komen zou je zeggen. Ik doe er nog een dimensie bij en plaats het probleem in de eeuwigheid. Want dan hebben we het niet meer over lang of kort leven, maar over de vraag waar dat leven zich zal afspelen, in de eeuwige dood of in het eeuwige leven, hel of hemel dus. Los eerst die vraag maar op, want die heeft eeuwige consequenties. Daarna is al het andere ineens minder actueel.

zondag 18 november 2007

'Homo kan bestuurder ChristenUnie zijn'

Homo's kunnen wel degelijk openbaar bestuurder worden namens de ChristenUnie. De partij stelt maar één eis, dat mensen "Gods Woord onderschrijven en op basis daarvan politiek willen bedrijven". Onder druk van de openbare opinie komt de ChristenUnie nu naar buiten met deze ‘oplossing’. Waarschijnlijk hopen ze hiermee het ongelovige volk tevreden te stellen, of met een kluitje in het riet te sturen. Want wie Gods Woord serieus neemt, weet dat het niet over politiek bedrijven gaat, maar over leven. Hoe leef je als mens ten opzichte van God en van elkaar? Heel duidelijk is, dat de Bijbel oproept de overheid te eerbiedigen door gehoorzaam te zijn, tenzij dit tegen de wetten van Gods Koninkrijk indruist. Gods wetten zijn hoger dan die van mensen. Daar ligt het probleem. De wereld, en zeker ook de Nederlandse samenleving, accepteert geen hoger gezag. Doe dat maar achter gesloten deuren, thuis of in een kerk of een moskee, is de opvatting. Zolang wij er maar niet door gehinderd worden. Het is rebellie van de mens tegenover God en daar wringt de schoen. De Bijbel geeft heel duidelijk aan dat het praktiseren van homoseksualiteit voor God een gruwel is. Dat geldt trouwens niet alleen voor homoseksualiteit, maar ook voor alle andere vormen van seks die niet plaatsvinden binnen de context van het huwelijk tussen man en vrouw. Daar gaat het om. God houdt van alle mensen, maar Hij houdt niet van alle gedrag. Nu is het wel de vraag of een politieke partij het recht heeft te oordelen over de levensstijl van haar leden. Hoe ver gaat dat dan, want politiek gaat over idealisme, eerlijkheid en recht. Seksuele geaardheid heeft iedereen, maar niet iedereen heeft de vrijheid zich seksueel uit te leven, niet omdat een partij dat vindt, maar God. Een pedofiel heeft ook seksuele verlangens, maar die moeten aan banden worden gelegd, vinden we. Een getrouwde man of vrouw die buiten het huwelijk seksuele bevrediging zoekt, vinden we ook verwerpelijk, hoewel daar steeds meer ruimte voor lijkt te komen in het denken. Een alleengaande kan ook niet zijn of haar seksuele behoeftes maar de ruimte geven. Er zijn nu eenmaal beperkingen in het leven, soms ongewild en soms opgelegd. Als je dat pad gaat verlaten krijg je allerlei vreemde opvattingen zoals: iedereen heeft recht op seks, gevangenen, gehandicapten, kinderen, militairen, zeevarenden, enz. Maar pedofielen en pyromanen (om maar eens een andere categorie te noemen) die hebben geen recht hun gevoelens te volgen. Grenzen zijn er overal, ook op seksueel gebied. Je kunt niet Gods grenzen negeren en ze vervangen door opvattingen van mensen. De ChristenUnie vraagt van homoseksuelen Gods Woord te onderschrijven, dat betekent geen gedrag te vertonen dat God verbiedt. Is dit een slimmigheidje om de kritiek van de wereld te ontlopen, of kent de ChristenUnie zelf Gods wetten niet? Laten we niemand veroordelen, maar deze houding roept meer vragen op dan ze beantwoordt.

zaterdag 17 november 2007

Tropische vis kan ook op land leven

Een tropische vissoort die in de mangroves van Brazilië en Belize rondzwemt, kan ook op land leven. De vissen kunnen 66 dagen zonder water leven. Deze ontdekking deed een onderzoeker die per ongeluk een boomstronk omschopte en er de vis in vond. De Mangrove Rivulus leeft het liefst gewoon in het water, maar kan dus ook overleven als hij voor enkele weken in een boomstronk zit. Ik vraag me wel af hoe dat kan, want een vis heeft kieuwen waarmee hij zuurstof uit het water haalt. Ik vermoed dan ook dat de boomstronk in dat mangrovegebied in het water stond. Anders zou ik ook niet weten hoe die vis in die stronk kan komen. Je kan dus spreken van een boomstronk waar water in blijft staan of die minstens erg vochtig is. Dat maakt het verhaal al wat meer begrijpelijk. Vroeger leerde ik op school dat een stekelbaarsje zijn zwangere vrouwtje door een te nauw nestje stuurt, zodat ze al persend haar eitjes kwijtraakt. Sommige vissen zoeken misschien zulke nauwe vreemde plekjes, ik weet het niet. Maar toen deze onderzoeker de boomstronk omschopte vond hij een vis. ‘Hoe lang zit je hier al?’, vroeg hij belangstellend. ‘O’, antwoordde de vis, ‘zeker al een week of 9 en als ik me niet vergis is het vandaag op de kop af 66 dagen geleden dat ik hierin ben gekropen.’ ‘Hé, bedankt vis, dat is wereldnieuws, hoe kan ik zeggen dat je heet?’ ‘Iedereen noemt me hier Rivulus, Mangrove Rivulus, maar je mag me ook wel Ri noemen hoor. Waar kom je trouwens zelf vandaan, want veel mensen kom ik hier niet tegen.’ ‘Nee, dat zal wel, maar ik ben wetenschappelijk onderzoeker en ik schop af en toe een boompje om om te zien of er nog wat te ontdekken valt. Vandaag heb ik dus geluk. Maar ik ga er vandoor, want ik maak hier een mooi artikel van voor de krant. Je wordt nog beroemd.’
Ik heb moeite met dit verhaal, want als die Rivulus vissen allemaal de nijging hebben om boomstronken te bewonen, hoe kom je daar dan achter? En wie houdt de tel bij? Nee, teveel vragen en te weinig antwoorden. Voorlopig houd ik het op een rustzoekende vis die wreed gestoord werd door een schoppende onderzoeker. Leuk verhaal, maar morgen is iedereen het weer vergeten.

vrijdag 16 november 2007

Luiers vervangen als straf

Een rechtbank in Antwerpen heeft een man een opmerkelijke werkstraf opgelegd: hij moet de luiers van zijn toekomstige baby verversen. Dat meldden Vlaamse media donderdagavond. De twee toekomstige ouders hadden elkaar al vechtend toegetakeld, maar waren intussen weer verzoend en hoopten op clementie van de rechter. Dat pakte echter anders uit. De rechter gaf geen vrijspraak, maar verplichtte de man om zijn toekomstige baby de eerstkomende drie jaar te verschonen. Opmerkelijk vind ik die uitspraak wel, want daarmee suggereert hij dat het verschonen van een baby een straf is. Nu heb ik in mijn leven heel wat babybilletjes verschoond en ik heb dat nooit als een straf ervaren. OK, soms moest je even je neus dichtknijpen, maar als de oorzaak van die luchtvervuiling was opgeruimd, de billen gewassen, gepoederd of ingesmeerd en een verse luier aangelegd, dan verspreidde zich een heerlijke geur en kon je glimlachend terugkeren naar je dagelijkse bezigheden. Ik spreek nu van de tijd van de katoenen luiers. Wat ik wel heel vervelend heb gevonden is het uitspoelen van de poepluiers voor ze de wasmachine in konden. Je hield dan gewoon een emmer vol bruine stinkende substantie over, maar sinds de komst van de Pampers is die ellende over. Luchtdicht afgesloten kun je de luier wegwerpen in de daarvoor bestemde bak. Nee, een baby verschonen is geen straf. Als dat wel zo was, dan zouden heel wat moeders onterecht veroordeeld zijn. Wat ik me wel afvraag is of de straf uitvoerbaar is. Moet de man nu thuisblijven van zijn werk vanwege zijn veroordeling? Gaat de politie dat controleren? Een ding is te hopen, dat de man zijn straf niet op zijn vrouw afreageert, want dan zijn we weer terug bij het begin. Maar dat zal de rechter wel goed hebben ingeschat, denk ik. Of valt dit toch onder de categorie rechterlijke dwalingen?

donderdag 15 november 2007

Australische kerstmannen slachtoffer censuur

Australische kerstmannen zijn woedend. Westaff, een belangrijk kerstmannenverhuurbedrijf, heeft namelijk de kreet "Ho, ho, ho!" verboden die Australische kerstmannen traditioneel gebruiken. Bij een bepaalde platte uitspraak zou het teveel lijken op het woord voor hoer. Nu moeten de kerstmannen voortaan “Ha, ha, ha!” gaan zeggen. Het probleem is dus dat kinderen bij “Ho, ho, ho”, verkeerde gedachten zouden kunnen krijgen. Door daar nu zo de aandacht op de vestigen, zal dat zeker gebeuren. Zo gaat dat immers. Nog nooit is er iemand over de traditionele kerstroep gevallen, maar nu wel dus. Hoe kan dat? Het begint ermee dat het iemand opvalt dat ‘ho’ en ‘hoer’ op elkaar kunnen lijken. Waarom valt dat iemand op? Het antwoord is vrijwel zeker: omdat de man (of vrouw) zelf een onreine geest heeft. Dubbelzinnigheid wordt dat genoemd. Iemand vertelt iets en opeens begint iemand geheimzinnig te grinniken. De anderen gaan nadenken en o, ja, daar begrijpen ze het ook. Meestal is dan de toon gezet en gaat het de rest van de tijd zo door. Niets kan meer worden gezegd zonder dat er een nieuw gelach volgt. Nu is de oplossing van het probleem kennelijk dat niemand meer iets mag zeggen wat bij een ander onreine gedachten kan oproepen. Dat is de wereld op zijn kop. Bij “Ho, ho, ho” heeft nog nooit iemand aan “hoer, hoer, hoer” gedacht, maar vanaf nu dus wel. De oplossing is nu erger dan de kwaal. Wat had er dan moeten gebeuren? Gewoon niets. Geen slapende honden wakker maken. De baas van Westaff zou zich eens moeten beraden over zijn eigen motieven en gedachteleven. Volgens mij zit daar het probleem. Zoals de mens denkt zo doet hij.

woensdag 14 november 2007

Man trouwt met hond om aan vloek te ontkomen

In India is een man met een hond getrouwd omdat hij gelooft vervloekt te zijn. Op jongere leeftijd heeft de man twee honden gedood en aan een boom opgehangen. Daarna is hij aan beide benen verlamd geraakt en aan een oor doof. Hij ziet dat als een vloek en volgens een astroloog kan die alleen doorbroken worden door te trouwen met een hond. Dat is nu gebeurd. Hoe het nu gaat met de gezondheid van de man wordt niet vermeld. Dit gebeurt dus ook nog op onze mooie wereld. Geloof speelt hier een rol. Sommigen noemen het bijgeloof, maar bijgeloof is ook geloof. Waar geloof je in, dat is de vraag. Wat je gelooft, dat doe je. Zoals de mens denkt, zo doet hij. Dat is een waarheid uit de bijbel en ik geloof daarin. Ik zie het om me heen. Ongeloof is ook geloof, je gelooft daarbij dat iets niet is zoals anderen beweren. In het sprookje van de gouden bal moet een prinses een kikker kussen om haar bal terug te krijgen. Ze doet het en de kikker verandert in een knappe prins, maar dat was een sprookje. Geloof is een mechanisme, het zet iets in werking. Maar nu de keerzijde, want niet alles wat je gelooft gebeurt ook werkelijk. Dat zou te mooi zijn om waar te wezen. Dan zou geloven toveren worden. Nee, geloof moet voortkomen uit een betrouwbare bron. Als de bron betrouwbaar is kun je alles geloven wat die bron openbaart. Daarom wordt in de bijbel geloof verbonden met God. Je moet dan eerst geloven dat God bestaat, dat is geloven in God. Maar daarnaast – en dat is nog veel belangrijker – moet je God geloven. Ik geloof God. Daar begint mijn geloofsleven. God spreekt en ik geloof Hem en handel ernaar. Alles wat buiten God wordt geopenbaard geloof ik niet, omdat ik niet weet of dat betrouwbaar is. Dan heb ik geen zekerheid. Bij God wel, alles wat Hij zegt is waar. Om het nog makkelijker te maken heeft Hij zijn zoon Jezus naar de aarde gezonden. Daar kunnen we naar luisteren, alles wat Hij zegt is ook waar, want Hij en God zijn één. Hij zegt: ‘Om onder een vloek uit te komen heb ik die vloek op mij genomen, je hoeft dat slechts te geloven en je bent vrij.’ Is het zo simpel? Ja, zo simpel is het. Veel lastiger is het om in dat geloof te leven en dus vrij te zijn en vrij te blijven. Ook dat weet Hij en daarom zegt Hij ook: ‘Ik ben je Helper, vertrouw Mij.’ Wandelen in geloof is wandelen in de waarheid. Ik leer dat van Jezus die gezegd heeft de waarheid en het leven te zijn. Ik geloof dat.

dinsdag 13 november 2007

Amerikaan schiet op wielmoer

Soms moet er geweld aan te pas komen om een wielmoer los te krijgen waar geen beweging in zit. Maar het is geen goed idee om er een schot hagel op af te vuren. Zeker niet van een halve meter afstand. De arme man schoot op deze manier indirect in zijn eigen benen, omdat de hagel terugketste van het metaal van het wiel. Gelukkig is de man niet levensgevaarlijk gewond, maar het geeft wel aan dat deze oplossing niet werkt. Ik kan me de frustratie van de man goed voorstellen, wie niet? We komen allemaal voor situaties te staan die te groot voor ons zijn om op te lossen. Wat doen we dan? Gaan we schieten, schelden, trappen, vloeken? Met boosheid en ergernis los je meestal weinig op. Soms moet je gewoon toegeven, dat je iets niet zelf kunt oplossen en hulp gaan zoeken bij een deskundige. Als je dan goed oplet kun je het de volgende keer zelf. Zo gaat dat in het leven. Je kunt heel veel problemen zelf oplossen, maar voor sommige heb je hulp nodig. Als je er zelf te lang aan blijft prutsen maak je het vaak alleen maar erger en schiet je in je eigen benen. Mijn advies is daarom, vraag hulp voor zaken die je zelf niet kunt oplossen en help anderen dat ook te doen.

maandag 12 november 2007

Speciale personenwagen voor moslims

De Maleisische automaker Proton is van zins een personenwagen te maken speciaal voor islamitische bestuurders overal ter wereld. De auto zal een kompas hebben waarop altijd te zien is wat de richting naar Mekka is. Verder heeft de auto een opbergvak voor de koran en een speciaal vak voor het herbergen van hoofddoeken. Het is een gat in de markt en de autofabrikant heeft zich al rijk gerekend. Toch heb ik er veel bedenkingen tegen, want het betekent meteen dat een heleboel andere auto’s dan moslim-onvriendelijk zijn. En dat kan fanatieke volgelingen ertoe brengen deze auto’s te weren van het straatbeeld. Dat zal weer tot gevolg hebben dat alle autofabrikanten moslimversies gaan uitbrengen en dat tenslotte zal de polarisatie alleen maar verergeren. Daarna komen er natuurlijk moslimvriendelijke koffiezetapparaten met ingebouwd kompas, in alle kleding opbergzakken voor de koran en minstens een zak voor een reservehoofddoek. De islamisering van de samenleving gaat door zolang we het met elkaar goed vinden. Ik vind dat we onze grenzen moeten bewaken, zonder discriminerend te worden. We hoeven geen auto’s met kompas. Iedereen die een kompas wil kan er zelf een in de auto plakken. We hoeven geen extra opbergvakken voor koran of hoofddoek er zijn opbergvakken genoeg. We moeten eens ophouden met te denken in moslim en niet-moslim. Homo en niet-homo. Christen en niet-christen. Zulke houdingen komen alleen voort uit angst. Heb uw naaste lief is een betere houding. Wees in geen ding bezorgd is ook een goeie. Maar dan moeten we ook stoppen met het bouwen van moskeeën en kerken met klokken en luidsprekers. Een gebouw is prima, maar laat de herrie achterwege. Wie wind zaait zal storm oogsten, maar wie groepsdenken zaait zal verdeeldheid en haat oogsten en dat kan niet de bedoeling zijn.

zondag 11 november 2007

De roze kleren van de koning

In Thailand is een run ontstaan op roze kleding sinds de hoogbejaarde en geëerde koning Bhumibol Adulyadej het ziekenhuis na 25 dagen behandeling in het roze verliet. Een licht roze colbert met een dito overhemd kleurden de koning geheel roze. Toen de bevolking dat zag wilden ze allemaal die kleuren dragen. Een run op de kledingwinkels was het gevolg. Zij kunnen de vraag naar roze kleding nauwelijks aan. Wat zou er gebeurd zijn als de koning blauw of groen had gedragen, we zullen het nooit weten, maar roze slaat aan. Zo kan iedereen zijn liefde voor de koning uiten.
Gelovige christenen dragen ook de kleuren van de Koning. Het is een mengeling van goud, wit, rood en hemelsblauw. Elke kleur heeft betekenis en samen staan ze voor volmaakte liefde, zuivere toewijding, koninklijk leven en goddelijke verzoening. Prachtige kleuren, die niet met aardse ogen te zien zijn, maar alleen met hemelse ogen kunnen worden onderscheiden. Het zijn kleuren die je kunt ‘proeven’ als je de dragers ervan ontmoet. Liefde, blijdschap, vrede en vreugde, geduld en zachtmoedigheid kenmerken deze mensen, evenals goedheid, trouw en zelfbeheersing. Het zijn mensen met de Geest van de Koning in hun binnenste. Ze zijn er trots op dat Hij hun Koning is en dat ze bij Hem horen. De Koning heeft zijn volk lief en heeft alles voor hen over. Hij is bezig een groot feest voor zijn volk voor te bereiden om te vieren dat ze voor altijd bij elkaar horen. De kleuren van de Koning draag je uit liefde en uit bewondering. Ze eren de Koning en daar gaat het om.

zaterdag 10 november 2007

Chinees verstopt zich 17 jaar in tunnel onder huis

In China is een voor moord gezochte man ruim 17 jaar uit de handen van de politie gebleven. De voorvluchtige verschool zich al die jaren in een tunnel die hij zelf had gegraven onder zijn huis. Nu is de man door de politie gevonden, omdat een anonieme melder zei dat hij in zijn huis was verstopt. Na enig zoekwerk werd de ingang van de tunnel gevonden. De man en zijn vrouw zijn beiden gearresteerd, de vrouw wegens medeplichtigheid. Wat een drama is dit weer. Na zeventien jaar gevangenschap eindig je dan toch nog in de gevangenis. Hoe het vonnis zal luiden in China weet je nooit, maar waarschijnlijk gaan ze voor jaren achter slot en grendel. Ze dachten dat ze vrij waren in hun zelfgegraven tunnel, maar ze hebben natuurlijk geen echte vrijheid gekend. Ze waren gebonden door hun schuld. Dit verhaal lijkt op zoveel mensenlevens. Mensen zonder God zijn niet vrij, ze zitten opgesloten in een zelfgemaakte tunnel. Het is helaas een tunnel met de uitgang in de gevangenis. Veel mensen eindigen hun leven in gebondenheid omdat ze de werkelijke vrijheid niet hebben gevonden. ‘Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt.’ Die vrijheid is vrijheid naar ziel, geest en lichaam. Niet langer gebonden door verslaving, maar vrij. Niet meer op de vlucht voor de waarheid, maar vrij. Niet langer ziek en gebrekkig, maar vrij. Voor God hoef je je niet te verstoppen, Hij heeft de straf al gedragen en de schuld betaald, opdat wij waarlijk vrij zouden zijn. Voor de man in China is zijn tijd van vluchten en verstoppen voorbij. Voor hem is er na zijn gevangenschap misschien nog een periode met een normaal leven mogelijk. Het is te hopen dat iemand hem over Jezus vertelt, dan kan hij daar binnen vast beginnen aan zijn eeuwige vrijheid.