Ruzie om misverstand 'goeiemoggel'

Dat het neologisme 'goeiemoggel' nog niet bij iedereen is ingeburgerd, bleek zondag, toen twee mannen elkaar in een café in Rijswijk met dat woord begroetten. Een derde cafégast sloeg er direct op los, omdat hij dacht dat hij voor 'mongool' werd uitgemaakt. Het is een creatieve reclame van KPN die het Nederlands taalgebruik heeft verrijkt met het woord ‘Moggel’. Het blijkt een ware hype te zijn (ook zo’n nieuw woord) en overal begroeten mensen elkaar nu op deze manier. Net als bij het woordje ‘doei’, of de variant ‘doei, doei’ weet straks niemand meer dat het is overgenomen van de tv. Zo gaat dat, André van Duin, Kooten en de Bie, ze hebben allemaal de Nederlandse taal verrijkt met nieuwe woorden en uitdrukkingen. Ik vind ‘Moggel’ wel erg leuk en ook dat het niet de afdeling ‘transploft’ is waar de ‘sproetjes’ worden ‘geroggeld’. ‘Knetterbek’ worden ze ervan. Ja, de taal weet wat. Zonder taal geen communicatie en ook deze stukjes niet. Taal is mooi als je met elkaar dezelfde spreekt. In het café ging het niet goed. ‘Moggel’ werd verstaan als ‘Mongool’ met een fikse ruzie als resultaat. Er is bij geslagen zelfs. Ook dat is een kant van taal. Elkaar misverstaan. Bij de torenbouw van Babel heeft God de taal van de mensen verward, zodat ze zich gingen verspreiden over de aarde, dat was ook de opdracht. Taal verenigt mensen, daarom is bij inburgeren het spreken van de juiste taal zo belangrijk. Je taal bepaalt waar je bij hoort. Ook God heeft een taal, de taal van de hemel. Die klinkt lieflijk en welluidend. Is nooit ongezouten of kwetsend, maar vol liefde. Het is een taal waar mensen zich veilig en geliefd bij voelen, een taal die het hart raakt, een taal die samenbindt en opbouwt. De taal van God is in een woord samen te vatten: liefde. ‘Goeiemoggel’ is gewoon leuk, maar geen blijvertje denk ik. De liefde wel, die blijft.