Russin vriest vast aan slagboom

Een Russische vrouw in de Siberische stad Tjoemen is bij dertig graden onder nul met haar blote hand vastgevroren aan het metaal van een slagboom. Dat zijn zaken waar we hier in Nederland niet zo bij stil hoeven te staan, maar bij 30 of 40 graden onder nul wordt het heel gevaarlijk om met vochtige lichaamsdelen in contact te komen met metaal. Aangezien we als mens voor 80% uit water bestaan is de kans op bevriezen en vastvriezen in Siberië levensgroot aanwezig. En net zoals wij onze kinderen leren dat de waterkant gevaarlijk is, doen ze dat in Siberië met de vrieskou. Kinderen leren al heel vroeg dat ze niet uit metalen bekers moeten drinken omdat anders hun lippen vastvriezen. Met blote handen aan een slagboom zitten valt dus in de categorie oliedom. Maar toen het leed eenmaal was geschied, was er geen weg terug. Een voorbijganger heeft de hulpdienst gebeld en die heeft de vrouw bevrijd. Dat wil zeggen, de slagboom links en rechts van haar hand doorgezaagd en haar zo naar het ziekenhuis gebracht. En daar, in een warme omgeving, loste het probleem zich vanzelf op. Mooi is dat, ik bedoel dit voorbeeld van hoe God werkt met mensen die zijn vastgelopen in de zonde. Het was natuurlijk oliedom, maar daar hoor je Hem niet over. Hij zaagt je los en in zijn warme omgeving lost het probleem zich op. God is verlosser en vriend. Hij vergeeft je zonde en reinigt je van de gevolgen. Daarna zalft Hij je met olie en geneest Hij je wonden. Dan mag je in zijn warmte blijven, een veilige plaats waar je steeds meer op Hem gaat lijken. Wat een verschil tussen de Siberische vrieskou, die als een sluipmoordenaar op de loer ligt om mensen te binden en de warme omgeving van Gods liefde, die je losmaakt uit je problemen en je in vrijheid laat leven. Geen gevaar meer, alleen maar warme liefde.