Gescheiden vrouw is arm maar gelukkig

Vrouwen zijn financieel de dupe van een echtscheiding, maar komen er emotioneel beter vanaf dan de man. Scheiden is een ramp. Er gaat veel leed vooraf aan een scheiding. Twee mensen hebben iets in elkaar gezien en zijn getrouwd of gedragen zich als gehuwden. Dan blijkt dat het toch niet zo goed gaat om onder een dak te wonen met elkaar. De verschillende karakters en gewoontes botsen of begrijpen elkaar niet. Er komt ruzie en soms gaat dat gepaard met agressie en wordt er ook lichamelijk of geestelijk mishandeld. Dat is een trieste gewaarwording. Veel mensen hebben in hun jeugd bepaalde emoties niet goed verwerkt en dat komt er dan uit in een situatie die vergelijkbaar is. De woede om afwijzing bijvoorbeeld, of de pijn van pesterijen, het verdriet van een verlies, de teleurstelling van een falen. Er kunnen zoveel emoties vrijkomen in relaties die met de relatie zelf niets te maken hebben. Maar ook bepaalde gewoontes kunnen dwars zitten. De manier van eten, de gewoonte om wel of niet vroeg of laat op te staan, de gewoonte om met je vrienden op stap te gaan, of je vrije leven voort te zetten alsof je geen partner hebt gevonden. Het huwelijk heeft een gedegen voorbereiding nodig. Daar moet je niet op je gevoel aan beginnen. Het is heel triest dat zoveel huwelijken stuklopen, terwijl er vaak met hulp een oplossing kan worden gevonden. Want een ding staat vast, in het begin had je er vertrouwen in. Veel mensen besluiten te scheiden en denken dat dan de problemen opgelost zijn. Vaak herhaalt zich de geschiedenis daarna met een nieuwe partner. Als er kinderen zijn is het voor hen altijd rampzalig, vreselijk om zo’n voorbeeld te krijgen van je ouders. En nu is er onderzocht dat de vrouw er armer maar gelukkiger vanaf komt dan de man. Ik vraag me af of je dat op die manier mag omschrijven. Is er sprake van geluk? Kun je gelukkig worden van een scheiding? Je kan opgelucht zijn dan je verlost bent uit een afschuwelijke situatie, maar dat noem ik geen geluk. Als twee mensen niet samen verder blijken te kunnen dan is dat geen geluk en het levert ook geen geluk op. Het is ongelukkig en niet de bedoeling. Mijn mening is dat je naast je man of vrouw nog een derde persoon nodig hebt. Een liefdevolle helper, een bron van troost en bemoediging, een persoon die je helpt een uitweg te vinden. Iemand ook die verstand heeft van relaties en die je altijd kan raadplegen. Iemand die nooit faalt en altijd het juiste advies geeft, liefdevol, begripvol en duidelijk is. Iemand die met je mee kan voelen wat je voelt en die kan begrijpen wat je doormaakt. Iemand die je van binnen en van buiten volkomen kent en die zich toch niet opdringt, maar altijd aanwezig is. Ja, zonder Gods hulp is een goed huwelijk een wonder. Met zijn hulp kan een slechte relatie weer goed worden. Dan kun je echt gelukkig zijn.