Kerstboom 17 meter onder water

Een duikvereniging in Wijchen bij Nijmegen heeft zondagochtend op 17 meter onder de waterspiegel een kerstboom opgezet. Voor liefhebbers van kerstbomen en kerstversiering is dit een prachtig verhaal. Elk jaar worden de grenzen verlegd en komen er meer ideeën bij om te versieren en te verlichten. De kerstboom staat allang niet meer binnen, hele straten worden verlicht en als je wilt, kun je de lichtjes aanbrengen waar je maar wilt. Gaat het nog ergens over? Ging het dan ergens over? En dan nu als voorlopig dieptepunt (letterlijk) een boom 17 meter onder water. Nu denk je misschien dat dat niet kan, maar het wordt nog mooier als je weet dat daar op de bodem een zeecontainer staat vol perslucht. Een soort onderwaterhuis dus voor duikers. En die is nu met een kerstboom versierd. De boom hangt vol met golfballetjes, want die kunnen de waterdruk doorstaan. Ik weet niet of er onder water ook lichtjes branden, dat lijkt me niet, maar wie weet is dat een uitbreiding voor volgend jaar. Het versieren van huizen en straten vind ik een onschuldig vermaak en het geeft de mensen de illusie dat het best gezellig is op aarde. Dat laatste is maar schijn. De omgeving is slechts de buitenkant en dat is nu het enige wat ik jammer vind aan het geheel. Want door zo bezig te zijn met de buitenkant, vergeten we helemaal de binnenkant. Bij de geboorte van Jezus op aarde ging het over grote blijdschap voor iedereen. Volgens mij gaat dat echt over de binnenkant. Daarom is alles wat we zien gewoon surrogaat vrede en surrogaat blijdschap. In januari is alles weer voorbij, terwijl de echte vrede aan de binnenkant blijft, voor eeuwig. Toch een raar feest eigenlijk, dat bomen-balletjes-borrel-feest. Hoeveel licht je er ook aan of in hangt, het blijft van binnen bij veel mensen gewoon aardedonker, net zo donker als 17 meter onder water.