De teddybeer Mohammed

In Sudan is een Britse onderwijzeres in staat van beschuldiging gesteld omdat ze een teddybeer in haar kleuterklas Mohammed noemde. Mohammed mocht elke dag met een ander kind mee naar huis en werd door de kleuters vertroeteld. Ze hadden zelf die naam bedacht voor de beer en de juf vond het goed, niet wetende dat zoiets in Sudan niet mag. Als je een teddybeer Mohammed noemt, zeg je eigenlijk dat de profeet een teddybeer is en je mag van de profeet geen afbeelding maken, dus… arresteren die juf. Kun je nog krommer redeneren? In Sudan is de naam Mohammed dus uitsluitend toegestaan voor mensen. In elk gezin is wel een Mohammed geboren, of een Mahmed, of een andere afleiding ervan, maar dat mag. Soms denk ik wel eens dat het zelfs moet. Waag het niet je zoon niet te vernoemen naar de profeet, want dan beledig je de islam. Het blijft een merkwaardige godsdienst en ik kan me goed voorstellen dat mensen het niet meer begrijpen. Islam betekent vrede en de volgelingen van Mohammed bezweren bij hoog en bij laag dat ze uitsluitend vreedzame bedoelingen hebben. Intussen wordt een kleuterjuf vastgezet omdat ze een teddybeer Mohammed laat noemen. Nu is het wel zo, dat het bij de kleuters thuis verwarring kan geven als de kleuter zegt dat Mohammed lief is en vraagt of hij ook mee in bed mag. Of als de beer uit bed is gevallen en de kleuter zegt dat Mohammed is gevallen, dan kan dat schokkend zijn. ‘Mohammed moet in bad, mam, hij is vies, mag ik hem inzepen?’, kan zelfs leiden tot hartproblemen. Hoe ziek kan een misleide geest worden in de mens? Arme juf, arme kleuters, arm Sudan. Alleen maar slachtoffers. ‘Aan de vruchten ken je de boom’, leerde Jezus en dat blijkt een goede graadmeter voor goed of fout te zijn. Iedereen mag zelf bedenken of deze vrucht goed of fout is, dan zullen we het over de boom verder maar niet hebben, lijkt me.

Angst voor lelijkheid zet aan tot sporten

De angst om er slecht uit te zien motiveert mensen meer om te gaan sporten, dan de wens om er goed uit te zien. Dat is de conclusie van Britse onderzoekers. Ze deden onderzoek naar de motivatie van mensen om wel of niet te stoppen met sporten en vonden dat angst voor lelijkheid de mensen aanzet om langer door te gaan. Dat lijkt me logisch, want als je die angst hebt gaat die ook niet over door te sporten. Er zit een verkeerde verwachting bij die mensen, namelijk dat ze door te sporten veranderen van een kikker in een prins. Als iemand hen vertelt dat dat alleen in sprookjes voorkomt sla je hun hoop aan diggelen. Nee, doorgaan, rennen en fietsen en roeien zonder ook maar een meter vooruit te komen, trekken en duwen aan gewichten tot je erbij neervalt, kom op mensen, anders blijf je lelijk voor de rest van je leven. ‘Bedenkt de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn’, schrijft Paulus aan de mensen uit Kolosse. ‘Als Christus verschijnt, die ons leven is, zult ook gij met hem verschijnen in heerlijkheid.’ Als Christus verschijnt, wanneer is dat? Ja, Hij zal ooit eens op aarde verschijnen, maar Hij kan nu al verschijnen in elke gelovige. Als de liefde van God, die in ons hart is uitgestort verschijnt, dan verschijnt ook Gods heerlijkheid. Dat maakt mensen mooi. Al het andere is surrogaat. Natuurlijk mag iedereen naar de sportschool, ik doe zelf ook een poging, maar niet om mooier te worden. Mijn oog is gericht op de onzichtbare werkelijkheid dat ik deel uitmaak van een volmaakte nieuwe schepping. Mijn gedachtepatronen moeten zich bekeren tot die nieuwe werkelijkheid, zodat ik er ook in ga wandelen. Christus’ beeld, Zijn karakter, groeit in mij. Zijn Geest verandert mijn geest en ik ga meer en meer op Hem lijken. Dat doet niet de sportschool, maar de bijbel. Door me daarmee te voeden, geef ik Gods Geest de kans me te vernieuwen. En dat motiveert mij. Niet de angst om door God te worden afgewezen, maar het verlangen om Hem te behagen, dat is het. Ik ben niet lelijk maar mooi. Ik ben niet zwak maar sterk. Ik ben niet arm maar rijk. Ik ben niet ziek maar gezond. Ik ben niet verloren maar behouden. Ik ben niet tijdelijk maar eeuwig. Ach, wat weet de wereld van deze dingen? Laat je niet gek maken.

Tandartsen beschrijven de perfecte glimlach

Amerikaanse tandartsen springen in op de omstreden trend om een zo ideaal mogelijk uiterlijk te hebben: ze hebben een heuse standaard bedacht voor dé perfecte glimlach. ‘De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft’, zong Willy Alberti al. Mona Lisa glimlacht al haar hele leven, maar de Amerikanen van deze eeuw zoeken naar de perfecte glimlach. Steeds meer is de rijke westerse mens op zoek naar perfectie, het perfecte lichaam en de perfecte omstandigheden zouden een perfect leven moeten geven. Tegenwoordig gaan er miljarden om in de schoonheidsindustrie, liposuctie, nepborsten, schoudervullingen en zelfs correcties aan heupen, billen, kuiten en kin, verzin het maar en het gebeurt. Soms gaat het wel eens mis en kunnen degenen die het zich niet kunnen veroorloven weer eens hatelijk lachen. Ook het gebit moet eraan geloven, geen tand mag er meer scheef staan en zo lopen alle tieners met een beugelbekkie en herken je straks niemand meer aan zijn of haar tanden. Maar wat is nu de perfecte glimlach? Want als je dan die mooie tanden hebt, wil je ze ook laten zien. O, ja, eerst nog even wit laten maken op een manier waar Prodent jaloers op is. ‘Hoe ver moet je gaan’, zongen Jenny Arean en Frans Halsema al. Hoe ver gaat de mens in zijn zoektocht naar geluk? De Amerikaanse tandartsen brengen nu uitkomst. De perfecte glimlach moet voldoen aan drie voorwaarden: geen tandvlees tonen, tanden moeten niet al te wit zijn, en de boventanden moeten een beetje over de ondertanden staan. In vakjargon een klein beetje overbeet. Ja zo zou het moeten zijn. Mona Lisa kan wel naar de kelder van het museum want die voldoet er op geen stukken na aan. Die heeft niet eens tanden lijkt het wel. Schoonheid en geluk, kun je dat maken? Nee natuurlijk. Het zit namelijk aan de binnenkant en niet aan de buitenkant. Ware schoonheid en geluk hebben te maken met innerlijke vrede en die krijg je niet door menselijk ingrijpen, maar door een hart dat tot rust is gekomen bij God. Het is een vrede en een schoonheid die het voorstellingsvermogen te boven gaat, die alle levensstormen doorstaat en die voor iedereen bereikbaar is.

Kerkdeuren Waalwijk dichtgelijmd

Kerkgangers in Waalwijk stonden zondagmorgen voor een dichte deur. In alle vroegte moest de omstreden pastoor Karel van Roosmalen vaststellen dat alle vier de deuren waren dichtgelijmd. Het lijkt een goede grap, maar dat is het niet. Het dichtlijmen van alle deuren is een gerichte actie tegen de pastoor die volgens zeggen veel te autoritair optreedt. De parochie is verdeeld en dat is geen reclame. De kerk zou de boodschapper van verdraagzaamheid en liefde moeten zijn. Als vertegenwoordigster van God op aarde zou de kerk het hart van God moeten tonen, zoals Jezus dat deed in zijn tijd. De liefde van God voor mensen, met name de kwetsbaarste mensen, de verschoppelingen, de vreemdelingen, weduwen en wezen, de zieken en gebondenen, die zou getoond moeten worden. Deze pastoor heeft dat kennelijk niet zo goed begrepen. Helaas gebeurt dat vaker. De kerkregels en de kerkorde en vooral het handhaven van vaak eeuwenoude tradities gaat vaak boven de verdraagzaamheid en het zoeken naar elkaars hart. Starre wettigheid jaagt mensen de kerk uit. Ook dat zagen we al in de tijd van Jezus. Hij predikte liefde van God voor mensen, terwijl de schriftgeleerden liefde voor regeltjes en voorschriften predikten. Het dichtlijmen van kerkdeuren is een wanhoopsdaad. Kennelijk is de discussie niet meer mogelijk, of levert geen bevredigende oplossing. Kennelijk hebben de lijmers geen behoefte de kerk te verlaten, maar willen ze gehoord worden. Hier is wijsheid nodig in plaats van een zaag. Het is te hopen dat de pastoor hulp inroept van een helper die meer verstand van mensen heeft dan van regels, anders vrees ik dat het einde van deze anti-reclame voor de kerk in Waalwijk nog niet voorbij is. En dat is veel triester dan een paar beschadigde deuren. Hier worden harten beschadigd en vertrouwen vernield en dat kan nooit een goede boodschap zijn.

Rijbewijs kwijt door inparkeren onder invloed

Mede door het opnieuw inparkeren van zijn auto heeft vrijdagnacht een dronken man in Schagen zijn rijbewijs in moeten leveren. De man vond zijn auto niet netjes geparkeerd staan en deed het over toen hij werd aangehouden. Kennelijk deed hij het niet volgens de regels der kunst, want zijn gedrag viel op. Na de blaastest bleek hij drie keer de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed te hebben en moest hij zijn rijbewijs inleveren. Hoever mag je rijden onder invloed? Geen meter dus, zelfs niet een stukje om in te parkeren. Wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten, zegt het spreekwoord. Kleine fouten zijn ook fout en kunnen grote gevolgen hebben. Denk maar eens aan de ramp die Adam en Eva hebben veroorzaakt door te eten van een verboden boom. In een klap, sorry, in een hap het hele mensengeslacht naar de ondergang. Door de daad van één overtreder is het gekomen tot veroordeling van allen. Maar het kan ook andersom, dat door de daad van één Rechtvaardige allen gerechtvaardigd worden voor God. Ook dat is gebeurd. Jezus Christus, de zoon van God, heeft als mens het oordeel weggenomen uit liefde voor de wereld. Nu is er voor de gelovige in Christus geen veroordeling meer, maar vrijspraak. God zelf heeft ons verlost, vergeving geschonken, gereinigd en een nieuw leven gegeven voor eeuwig. En zelfs als we nu nog overtreden, blijft God ons reinigen en vergeven als we bij Hem komen met berouw. In de wereld volgt de straf na elke overtreding, bij God is het eens voor altijd opgelost. Geen vrijbrief om door te gaan met overtreden, maar een nieuwe houding om God te gehoorzamen uit liefde en als het een keer misgaat is er Zijn genade en vergeving. In de wereld zijn we nog gebonden door de regels der wet, maar bij God in zijn koninkrijk leven we in vrijheid. De enige regel die daar geldt is de liefde. Liefde voor God en voor de medemens. Daarom veroordelen we de man uit Schagen niet, maar helpen hem om die andere weg te vinden in zijn leven. Geen slaaf meer van de alcohol, maar een vrije volgeling van Jezus Christus.

Rookwaren in winkel verleiden ex-roker

Rokers die willen stoppen of net zijn gestopt, gaan vaak weer overstag door het zien van sigaretten achter de toonbank. ‘De begeerte der ogen’ is een van de drie dingen die de Bijbel noemt over alles wat in de wereld is. De reclame doet niet anders dan de begeerte opwekken via ogen en oren. Ik kan me voorstellen dat mensen die willen stoppen met roken of net gestopt zijn in de verleiding kunnen komen om weer te kopen bij het zien (of ruiken) van tabaksartikelen. In Australië is nu een voorstel gedaan om het etaleren van rookwaren te verbieden. Ze mogen dan alleen nog in een afgesloten kast ergens onder de toonbank worden bewaard. Ik heb een veel goedkopere oplossing: zet een donkere bril op of blijf thuis. Mensen die echt willen stoppen, laten zich niet verleiden door het zien van een pakje rookwaar. Pas als ze blijven stilstaan voor de etalage en gaan dromen over hoe het zou zijn om weer een pakje te kopen, ja, dan vragen ze erom. Daarom vind ik het voorstel uit Australië onzinnig. Dan kun je ook alle snoep en koek en chocolade wel in een afgesloten kast onder de toonbank verstoppen. Er zijn zoveel dingen die mensen verleiden tot aankoop van overbodige producten. Casino’s en fruitautomaten onder de toonbank, kleding en drank onder de toonbank, alles wat mensen weer terug kan werpen in oude verslavingen onder toonbank. Alles in een afgesloten kast en dan houden we samen de illusie in stand dat we heel volwassen mensen zijn, met genoeg zelfbeheersing en gezond verstand om niet in te gaan op alles wat we dan nog zien.

Actief zijn in zwangerschap geeft sportief kind

Sporten tijdens de zwangerschap leidt tot actieve, sportieve kinderen. Deze kinderen doen zelf later ook meer aan beweging. Dit blijkt de uitkomst te zijn van een Brits onderzoek onder 5500 kinderen van 11 en 12 jaar. Het zou opmerkelijk zijn wanneer dit klopte. Maar wat blijkt? Moeders die tijdens de zwangerschap sporten, doen dit niet omdat ze zwanger zijn, maar sportief en dat blijven ze ook na hun zwangerschap. Kinderen nemen het gedrag van hun ouders over en gaan later vaak ook sporten. Het sportieve gedrag van moeder tijdens de zwangerschap heeft daar dus geen bewezen effect op, tenzij er ook gekeken is naar de groep zwangere sportende vrouwen, die na hun zwangerschap stopten met hun sportieve activitieten. Als deze groep ook sportende kinderen oplevert, dan zou de uitkomst kunnen kloppen. Maar nu is de conclusie dat actief zijn in de zwangerschap sportende kinderen oplevert, een misleidende uitspraak. Is het erg? Nee, dat niet natuurlijk, maar er staat al zoveel onzin in de kranten dat af en toe een tegenbericht geen kwaad kan. Mijn kinderen zijn heel creatief omdat hun moeder dat tijdens de zwangerschap ook was en natuurlijk ook daarna.

Stappenteller helpt om af te vallen

Mensen die een stappenteller gebruiken en dagelijks bijhouden hoeveel ze hebben gelopen, vallen af en krijgen een lagere bloeddruk. Afvallen is in. Steeds meer mensen en vooral ook kinderen, worden of zijn te dik. Sonja Bakker doet goede zaken, tot jaloezie van de Weight Watchers. Afvallen is het gesprek op verjaardagen en partijtjes. Steeds meer mensen willen alleen nog maar water drinken in plaats van suikerrijke drankjes. Bewegen, de sportschool, gezonder eten, de fiets in plaats van de auto nemen, het zijn allemaal middelen om hetzelfde doel te bereiken: afvallen. Ik heb me altijd afgevraagd waartoe een stappenteller dient, maar nu is het geopenbaard: je valt ervan af. Je moet dan wel stappen natuurlijk. Dus je valt niet af van de stappenteller, maar van het stappen. Met stappen bedoel ik in dit verband wandelen, dit ter voorkoming van misverstanden. Er zouden anders mensen kunnen zijn die denken dat ze afvallen van het bezoeken van een paar kroegen. Volgens mij wordt daardoor alleen je portemonnee dunner. Nee, de stappenteller telt je stappen. En als je dagelijks 10.000 stappen laat tellen, dan val je af. Je kan ook zeggen dat je elke dag een uur moet wandelen, dat komt ongeveer op hetzelfde neer. Daarom denk ik dat dit bericht een ander doel dient dan mensen aanzetten tot meer bewegen. Ik vermoed dat dit bericht zo vlak voor Sinterklaas de kooplust moet wekken van mensen die een origineel presentje zoeken. Prima idee trouwens, maar je kan ook afvallen door het kopen van een horloge, of een kookwekker, of een zandloper, of een hond, het gaat erom dat je gaat bewegen en je stappen, of de tijd telt. De rest is flauwekul.

'Responsible Young Driver' flink over de schreef

De jeugd verantwoordelijkheid bijbrengen in het verkeer is één ding, maar er zelf naar handelen kan een stuk moeilijker zijn. Dat merkte een jonge advocate toen ze werd geflitst met een snelheid van 188 km per uur. Zij is een van de vrijwilligsters die ervoor moeten zorgen dat de jeugd niet te hard rijdt en geen alcohol gebruikt in het verkeer. Het valt niet mee je boodschap serieus te verkopen als je je er zelf niet aan houdt. Dat vond de organisatie van vrijwilligers ook en ze ontsloeg de advocate stante pede. Sneu voor haar maar volkomen terecht, of toch niet? Helaas moeten we vaststellen dat bepaalde verkeersdeelnemers het niet zo nauw nemen met de regels die ze zelf moeten handhaven. Politieagenten scheuren je ook regelmatig met veel te hoge snelheid voorbij. Dat mag niet, tenzij ze gebruik maken van zwaailicht en 2-tonige hoorn. Het wekt ergernis bij de mensen die zich wel aan de regels proberen te houden. Consequent gedrag is op elk terrein nodig. Ouders bij het opvoeden, leerkrachten bij het lesgeven, ministers bij het regeren, ze hebben allemaal een voorbeeldfunctie. Maar ja, het zijn ook gewoon mensen, die zich wel eens afreageren op een verkeerde manier. Helaas kan en mag dat niet en dus is ontslag terecht, of niet? Ik vind dat er ook ruimte moet zijn voor berouw en spijt. Als iemand zijn fout toegeeft en belooft het niet meer te doen, moet er ruimte zijn voor een tweede kans. Maar dat is dan ook meteen de laatste kans, want adel verplicht.

Kap 'Anne Frankboom' gaat woensdag niet door

De 'Anne Frankboom' blijft nog even overeind. Dat heeft de bestuursrechter van de rechtbank in Amsterdam dinsdag besloten in een kort geding. De sentimenten vieren weer hoogtij. Komt het omdat het weer december is, of is het echt heel erg dat een zieke oude kastanjeboom wordt gekapt? Anne Frank heeft over de boom geschreven in haar dagboek en daarom moet hij eeuwig blijven staan, of in elk geval zolang mogelijk. Er zijn heel veel bomen die de oorlog hebben meegemaakt en waarbij mensen in de oorlog allerlei dingen hebben beleefd. Er zijn mensen neergeschoten bij bomen en bomen zijn gebombardeerd. Er zijn parachutisten geland en zelfs gestorven in bomen en er zijn bomen die kachelhout hebben geleverd in de hongerwinter. De enige reden waarom deze boom moet blijven is een niet normale. Het sentiment wint het van het gezond verstand en dat vind ik zorgelijk. De boom moet blijven vanwege enkele zinnetjes in een boek. Doen we dat met alle genoemde zaken uit alle boeken over de oorlog? Ik kom tot de conclusie dat deze boom anders wordt behandeld dan de andere bomen en dat heet discriminatie. De boom is tot monument verklaard, maar waarvan? Terecht werd er door Frits Barend, een man waarmee ik het overigens zelden eens ben – wat deed hij nu opeens weer bij die boom, dat de mensen zich drukker maken om een zieke uitgeleefde boom dan om de deportatie van duizenden joden destijds uit Amsterdam. Mensen laten we terugkeren tot het normale beleid, het is toch te gek dat er zelfs een rechter aan te pas moet komen en dat de internationale pers zich verzamelt rondom een ten dode opgeschreven kastanjeboom? Laten we de boom kappen en overgaan tot de orde van de dag. Dagelijks worden er zieke bomen gekapt en vervangen door nieuwe. Kom op zeg, is er niets beters om je druk om te maken?

Kuipers is bronzen medaille kwijt

Na lang juryberaad is Simon Kuipers de bronzen medaille op de 1000 meter ontnomen. Ontnomen is een ander woord voor afgepakt of gestolen. De hoofdscheidsrechter is de baas in het schaatsen, hij beslist en daarmee is de kous af. Net als in het voetbal kan een scheidsrechter een fout maken, maar bij het schaatsen telt dat niet. De hoofdscheidsrechter maakt geen fouten, dat is afgesproken. Nu doet zich het vreemde fenomeen voor dat de beelden niet kloppen met de tijdwaarneming. Op de beelden is Kuipers over de finish gekomen, maar de klok zegt dat dat pas 3 honderdsten van een seconde later was. En die drie honderdsten betekenden dat hij uiteindelijk niet als derde maar als vijfde is geëindigd. Dus geen bronzen medaille, slechts een kater is zijn deel. Er woedt dus een strijd tussen de ogen van de wereld en de tijdwaarneming die voor de eerste keer draadloos werd gedaan. Als je zegt dat de tijdwaarneming niet deugt dan zijn alle uitslagen ondeugdelijk en moet de hele wedstrijd over. Dat zou een schande betekenen voor de organisatie en dus kan dat niet, besloot de hoofdscheidsrechter. Maar iedereen kon zien dat Kuipers toch echt eerder over de streep kwam dan de klok vertelde, dus hoe red je je er dan nog uit? Na eindeloos beraad en het steeds maar weer terugzien van de beelden, ingezoomd en uitgezoomd, besloot de hoofdscheidsrechter dat de schaats van Kuipers niet op het ijs was en dat dus de tweede schaats passeerde in de juiste tijd. Iedereen weet en heeft gezien dat dat onzin is, maar de hoofdscheidsrechter is de baas en de organisatie is gered. Liever een man slachtofferen dan een hele wedstrijd afkeuren, moet hij gedacht hebben. Daar is natuurlijk iets voor te zeggen, maar het blijft oneerlijk en Kuipers is hiervan de dupe. Nu schaatsen die schaatsers veel wedstrijden en het zal me niets verbazen als Kuipers de volgende keer zijn boosheid afreageert door een nieuw persoonlijk record te rijden. Dat deed Sven Kramer op de 5000 meter ook. Als je boosheid weet om te zetten in positieve energie kun je boven jezelf uitstijgen en een topprestatie leveren. Er is heel veel onrecht in de wereld. Sterk zijn zij die daarmee om kunnen gaan.

Zicht op langer leven door schone lucht

Overleg over nieuwe normen voor stof in Europa nadert dinsdag een climax. Onderhandelaars van het Europees Parlement en de gezamenlijke EU-landen zoeken een compromis. Gezondheid en welvaart zijn vaak elkaars vijanden. Als je de mens laat kiezen tussen een prettig luxe leven of een leven met wat minder luxe, maar dat wel een paar maanden langer duurt, dan vermoed ik dat ik de uitkomst kan voorspellen. Industrie en verkeer werpen stofdeeltjes de lucht in, dat is nadelig voor de gezondheid en voor het milieu. Aan de andere kant profiteren we van de voordelen van diezelfde industrie en datzelfde verkeer. Een afweging moet er gemaakt worden tussen de voor- en nadelen. Maar er staan natuurlijk ook andere belangen op het spel als werkgelegenheid, concurrentiepositie, handel en invloed. Het valt niet mee om dan een goede afweging te maken, want iedereen preekt voor eigen parochie. Een compromis is dan de oplossing en daar zijn we nu dus aangeland. Willen we 20 of 25 stofdeeltjes per eenheid lucht? Het scheelt op een mensenleven ongeveer 4 maanden, maar het scheelt voor de industrie miljarden. Want minder produceren willen we niet, dus het zal schoner moeten. Ook daarvoor is weer nieuwe industrie nodig, maar dat terzijde. Er komt nog een extra moeilijkheid bij en dat is het aantal landen dat meebeslist. De belangen van West Europa zijn anders dan die van Oost Europa. Warme landen hebben andere problemen dan koude. Dichtbevolkte gebieden als Nederland vervuilen sterker dan minder dichtbevolkte. Daar is toch niet uit te komen zou je zeggen. Ik doe er nog een dimensie bij en plaats het probleem in de eeuwigheid. Want dan hebben we het niet meer over lang of kort leven, maar over de vraag waar dat leven zich zal afspelen, in de eeuwige dood of in het eeuwige leven, hel of hemel dus. Los eerst die vraag maar op, want die heeft eeuwige consequenties. Daarna is al het andere ineens minder actueel.

'Homo kan bestuurder ChristenUnie zijn'

Homo's kunnen wel degelijk openbaar bestuurder worden namens de ChristenUnie. De partij stelt maar één eis, dat mensen "Gods Woord onderschrijven en op basis daarvan politiek willen bedrijven". Onder druk van de openbare opinie komt de ChristenUnie nu naar buiten met deze ‘oplossing’. Waarschijnlijk hopen ze hiermee het ongelovige volk tevreden te stellen, of met een kluitje in het riet te sturen. Want wie Gods Woord serieus neemt, weet dat het niet over politiek bedrijven gaat, maar over leven. Hoe leef je als mens ten opzichte van God en van elkaar? Heel duidelijk is, dat de Bijbel oproept de overheid te eerbiedigen door gehoorzaam te zijn, tenzij dit tegen de wetten van Gods Koninkrijk indruist. Gods wetten zijn hoger dan die van mensen. Daar ligt het probleem. De wereld, en zeker ook de Nederlandse samenleving, accepteert geen hoger gezag. Doe dat maar achter gesloten deuren, thuis of in een kerk of een moskee, is de opvatting. Zolang wij er maar niet door gehinderd worden. Het is rebellie van de mens tegenover God en daar wringt de schoen. De Bijbel geeft heel duidelijk aan dat het praktiseren van homoseksualiteit voor God een gruwel is. Dat geldt trouwens niet alleen voor homoseksualiteit, maar ook voor alle andere vormen van seks die niet plaatsvinden binnen de context van het huwelijk tussen man en vrouw. Daar gaat het om. God houdt van alle mensen, maar Hij houdt niet van alle gedrag. Nu is het wel de vraag of een politieke partij het recht heeft te oordelen over de levensstijl van haar leden. Hoe ver gaat dat dan, want politiek gaat over idealisme, eerlijkheid en recht. Seksuele geaardheid heeft iedereen, maar niet iedereen heeft de vrijheid zich seksueel uit te leven, niet omdat een partij dat vindt, maar God. Een pedofiel heeft ook seksuele verlangens, maar die moeten aan banden worden gelegd, vinden we. Een getrouwde man of vrouw die buiten het huwelijk seksuele bevrediging zoekt, vinden we ook verwerpelijk, hoewel daar steeds meer ruimte voor lijkt te komen in het denken. Een alleengaande kan ook niet zijn of haar seksuele behoeftes maar de ruimte geven. Er zijn nu eenmaal beperkingen in het leven, soms ongewild en soms opgelegd. Als je dat pad gaat verlaten krijg je allerlei vreemde opvattingen zoals: iedereen heeft recht op seks, gevangenen, gehandicapten, kinderen, militairen, zeevarenden, enz. Maar pedofielen en pyromanen (om maar eens een andere categorie te noemen) die hebben geen recht hun gevoelens te volgen. Grenzen zijn er overal, ook op seksueel gebied. Je kunt niet Gods grenzen negeren en ze vervangen door opvattingen van mensen. De ChristenUnie vraagt van homoseksuelen Gods Woord te onderschrijven, dat betekent geen gedrag te vertonen dat God verbiedt. Is dit een slimmigheidje om de kritiek van de wereld te ontlopen, of kent de ChristenUnie zelf Gods wetten niet? Laten we niemand veroordelen, maar deze houding roept meer vragen op dan ze beantwoordt.

Tropische vis kan ook op land leven

Een tropische vissoort die in de mangroves van Brazilië en Belize rondzwemt, kan ook op land leven. De vissen kunnen 66 dagen zonder water leven. Deze ontdekking deed een onderzoeker die per ongeluk een boomstronk omschopte en er de vis in vond. De Mangrove Rivulus leeft het liefst gewoon in het water, maar kan dus ook overleven als hij voor enkele weken in een boomstronk zit. Ik vraag me wel af hoe dat kan, want een vis heeft kieuwen waarmee hij zuurstof uit het water haalt. Ik vermoed dan ook dat de boomstronk in dat mangrovegebied in het water stond. Anders zou ik ook niet weten hoe die vis in die stronk kan komen. Je kan dus spreken van een boomstronk waar water in blijft staan of die minstens erg vochtig is. Dat maakt het verhaal al wat meer begrijpelijk. Vroeger leerde ik op school dat een stekelbaarsje zijn zwangere vrouwtje door een te nauw nestje stuurt, zodat ze al persend haar eitjes kwijtraakt. Sommige vissen zoeken misschien zulke nauwe vreemde plekjes, ik weet het niet. Maar toen deze onderzoeker de boomstronk omschopte vond hij een vis. ‘Hoe lang zit je hier al?’, vroeg hij belangstellend. ‘O’, antwoordde de vis, ‘zeker al een week of 9 en als ik me niet vergis is het vandaag op de kop af 66 dagen geleden dat ik hierin ben gekropen.’ ‘Hé, bedankt vis, dat is wereldnieuws, hoe kan ik zeggen dat je heet?’ ‘Iedereen noemt me hier Rivulus, Mangrove Rivulus, maar je mag me ook wel Ri noemen hoor. Waar kom je trouwens zelf vandaan, want veel mensen kom ik hier niet tegen.’ ‘Nee, dat zal wel, maar ik ben wetenschappelijk onderzoeker en ik schop af en toe een boompje om om te zien of er nog wat te ontdekken valt. Vandaag heb ik dus geluk. Maar ik ga er vandoor, want ik maak hier een mooi artikel van voor de krant. Je wordt nog beroemd.’
Ik heb moeite met dit verhaal, want als die Rivulus vissen allemaal de nijging hebben om boomstronken te bewonen, hoe kom je daar dan achter? En wie houdt de tel bij? Nee, teveel vragen en te weinig antwoorden. Voorlopig houd ik het op een rustzoekende vis die wreed gestoord werd door een schoppende onderzoeker. Leuk verhaal, maar morgen is iedereen het weer vergeten.

Luiers vervangen als straf

Een rechtbank in Antwerpen heeft een man een opmerkelijke werkstraf opgelegd: hij moet de luiers van zijn toekomstige baby verversen. Dat meldden Vlaamse media donderdagavond. De twee toekomstige ouders hadden elkaar al vechtend toegetakeld, maar waren intussen weer verzoend en hoopten op clementie van de rechter. Dat pakte echter anders uit. De rechter gaf geen vrijspraak, maar verplichtte de man om zijn toekomstige baby de eerstkomende drie jaar te verschonen. Opmerkelijk vind ik die uitspraak wel, want daarmee suggereert hij dat het verschonen van een baby een straf is. Nu heb ik in mijn leven heel wat babybilletjes verschoond en ik heb dat nooit als een straf ervaren. OK, soms moest je even je neus dichtknijpen, maar als de oorzaak van die luchtvervuiling was opgeruimd, de billen gewassen, gepoederd of ingesmeerd en een verse luier aangelegd, dan verspreidde zich een heerlijke geur en kon je glimlachend terugkeren naar je dagelijkse bezigheden. Ik spreek nu van de tijd van de katoenen luiers. Wat ik wel heel vervelend heb gevonden is het uitspoelen van de poepluiers voor ze de wasmachine in konden. Je hield dan gewoon een emmer vol bruine stinkende substantie over, maar sinds de komst van de Pampers is die ellende over. Luchtdicht afgesloten kun je de luier wegwerpen in de daarvoor bestemde bak. Nee, een baby verschonen is geen straf. Als dat wel zo was, dan zouden heel wat moeders onterecht veroordeeld zijn. Wat ik me wel afvraag is of de straf uitvoerbaar is. Moet de man nu thuisblijven van zijn werk vanwege zijn veroordeling? Gaat de politie dat controleren? Een ding is te hopen, dat de man zijn straf niet op zijn vrouw afreageert, want dan zijn we weer terug bij het begin. Maar dat zal de rechter wel goed hebben ingeschat, denk ik. Of valt dit toch onder de categorie rechterlijke dwalingen?

Australische kerstmannen slachtoffer censuur

Australische kerstmannen zijn woedend. Westaff, een belangrijk kerstmannenverhuurbedrijf, heeft namelijk de kreet "Ho, ho, ho!" verboden die Australische kerstmannen traditioneel gebruiken. Bij een bepaalde platte uitspraak zou het teveel lijken op het woord voor hoer. Nu moeten de kerstmannen voortaan “Ha, ha, ha!” gaan zeggen. Het probleem is dus dat kinderen bij “Ho, ho, ho”, verkeerde gedachten zouden kunnen krijgen. Door daar nu zo de aandacht op de vestigen, zal dat zeker gebeuren. Zo gaat dat immers. Nog nooit is er iemand over de traditionele kerstroep gevallen, maar nu wel dus. Hoe kan dat? Het begint ermee dat het iemand opvalt dat ‘ho’ en ‘hoer’ op elkaar kunnen lijken. Waarom valt dat iemand op? Het antwoord is vrijwel zeker: omdat de man (of vrouw) zelf een onreine geest heeft. Dubbelzinnigheid wordt dat genoemd. Iemand vertelt iets en opeens begint iemand geheimzinnig te grinniken. De anderen gaan nadenken en o, ja, daar begrijpen ze het ook. Meestal is dan de toon gezet en gaat het de rest van de tijd zo door. Niets kan meer worden gezegd zonder dat er een nieuw gelach volgt. Nu is de oplossing van het probleem kennelijk dat niemand meer iets mag zeggen wat bij een ander onreine gedachten kan oproepen. Dat is de wereld op zijn kop. Bij “Ho, ho, ho” heeft nog nooit iemand aan “hoer, hoer, hoer” gedacht, maar vanaf nu dus wel. De oplossing is nu erger dan de kwaal. Wat had er dan moeten gebeuren? Gewoon niets. Geen slapende honden wakker maken. De baas van Westaff zou zich eens moeten beraden over zijn eigen motieven en gedachteleven. Volgens mij zit daar het probleem. Zoals de mens denkt zo doet hij.

Man trouwt met hond om aan vloek te ontkomen

In India is een man met een hond getrouwd omdat hij gelooft vervloekt te zijn. Op jongere leeftijd heeft de man twee honden gedood en aan een boom opgehangen. Daarna is hij aan beide benen verlamd geraakt en aan een oor doof. Hij ziet dat als een vloek en volgens een astroloog kan die alleen doorbroken worden door te trouwen met een hond. Dat is nu gebeurd. Hoe het nu gaat met de gezondheid van de man wordt niet vermeld. Dit gebeurt dus ook nog op onze mooie wereld. Geloof speelt hier een rol. Sommigen noemen het bijgeloof, maar bijgeloof is ook geloof. Waar geloof je in, dat is de vraag. Wat je gelooft, dat doe je. Zoals de mens denkt, zo doet hij. Dat is een waarheid uit de bijbel en ik geloof daarin. Ik zie het om me heen. Ongeloof is ook geloof, je gelooft daarbij dat iets niet is zoals anderen beweren. In het sprookje van de gouden bal moet een prinses een kikker kussen om haar bal terug te krijgen. Ze doet het en de kikker verandert in een knappe prins, maar dat was een sprookje. Geloof is een mechanisme, het zet iets in werking. Maar nu de keerzijde, want niet alles wat je gelooft gebeurt ook werkelijk. Dat zou te mooi zijn om waar te wezen. Dan zou geloven toveren worden. Nee, geloof moet voortkomen uit een betrouwbare bron. Als de bron betrouwbaar is kun je alles geloven wat die bron openbaart. Daarom wordt in de bijbel geloof verbonden met God. Je moet dan eerst geloven dat God bestaat, dat is geloven in God. Maar daarnaast – en dat is nog veel belangrijker – moet je God geloven. Ik geloof God. Daar begint mijn geloofsleven. God spreekt en ik geloof Hem en handel ernaar. Alles wat buiten God wordt geopenbaard geloof ik niet, omdat ik niet weet of dat betrouwbaar is. Dan heb ik geen zekerheid. Bij God wel, alles wat Hij zegt is waar. Om het nog makkelijker te maken heeft Hij zijn zoon Jezus naar de aarde gezonden. Daar kunnen we naar luisteren, alles wat Hij zegt is ook waar, want Hij en God zijn één. Hij zegt: ‘Om onder een vloek uit te komen heb ik die vloek op mij genomen, je hoeft dat slechts te geloven en je bent vrij.’ Is het zo simpel? Ja, zo simpel is het. Veel lastiger is het om in dat geloof te leven en dus vrij te zijn en vrij te blijven. Ook dat weet Hij en daarom zegt Hij ook: ‘Ik ben je Helper, vertrouw Mij.’ Wandelen in geloof is wandelen in de waarheid. Ik leer dat van Jezus die gezegd heeft de waarheid en het leven te zijn. Ik geloof dat.

Amerikaan schiet op wielmoer

Soms moet er geweld aan te pas komen om een wielmoer los te krijgen waar geen beweging in zit. Maar het is geen goed idee om er een schot hagel op af te vuren. Zeker niet van een halve meter afstand. De arme man schoot op deze manier indirect in zijn eigen benen, omdat de hagel terugketste van het metaal van het wiel. Gelukkig is de man niet levensgevaarlijk gewond, maar het geeft wel aan dat deze oplossing niet werkt. Ik kan me de frustratie van de man goed voorstellen, wie niet? We komen allemaal voor situaties te staan die te groot voor ons zijn om op te lossen. Wat doen we dan? Gaan we schieten, schelden, trappen, vloeken? Met boosheid en ergernis los je meestal weinig op. Soms moet je gewoon toegeven, dat je iets niet zelf kunt oplossen en hulp gaan zoeken bij een deskundige. Als je dan goed oplet kun je het de volgende keer zelf. Zo gaat dat in het leven. Je kunt heel veel problemen zelf oplossen, maar voor sommige heb je hulp nodig. Als je er zelf te lang aan blijft prutsen maak je het vaak alleen maar erger en schiet je in je eigen benen. Mijn advies is daarom, vraag hulp voor zaken die je zelf niet kunt oplossen en help anderen dat ook te doen.

Speciale personenwagen voor moslims

De Maleisische automaker Proton is van zins een personenwagen te maken speciaal voor islamitische bestuurders overal ter wereld. De auto zal een kompas hebben waarop altijd te zien is wat de richting naar Mekka is. Verder heeft de auto een opbergvak voor de koran en een speciaal vak voor het herbergen van hoofddoeken. Het is een gat in de markt en de autofabrikant heeft zich al rijk gerekend. Toch heb ik er veel bedenkingen tegen, want het betekent meteen dat een heleboel andere auto’s dan moslim-onvriendelijk zijn. En dat kan fanatieke volgelingen ertoe brengen deze auto’s te weren van het straatbeeld. Dat zal weer tot gevolg hebben dat alle autofabrikanten moslimversies gaan uitbrengen en dat tenslotte zal de polarisatie alleen maar verergeren. Daarna komen er natuurlijk moslimvriendelijke koffiezetapparaten met ingebouwd kompas, in alle kleding opbergzakken voor de koran en minstens een zak voor een reservehoofddoek. De islamisering van de samenleving gaat door zolang we het met elkaar goed vinden. Ik vind dat we onze grenzen moeten bewaken, zonder discriminerend te worden. We hoeven geen auto’s met kompas. Iedereen die een kompas wil kan er zelf een in de auto plakken. We hoeven geen extra opbergvakken voor koran of hoofddoek er zijn opbergvakken genoeg. We moeten eens ophouden met te denken in moslim en niet-moslim. Homo en niet-homo. Christen en niet-christen. Zulke houdingen komen alleen voort uit angst. Heb uw naaste lief is een betere houding. Wees in geen ding bezorgd is ook een goeie. Maar dan moeten we ook stoppen met het bouwen van moskeeën en kerken met klokken en luidsprekers. Een gebouw is prima, maar laat de herrie achterwege. Wie wind zaait zal storm oogsten, maar wie groepsdenken zaait zal verdeeldheid en haat oogsten en dat kan niet de bedoeling zijn.

De roze kleren van de koning

In Thailand is een run ontstaan op roze kleding sinds de hoogbejaarde en geëerde koning Bhumibol Adulyadej het ziekenhuis na 25 dagen behandeling in het roze verliet. Een licht roze colbert met een dito overhemd kleurden de koning geheel roze. Toen de bevolking dat zag wilden ze allemaal die kleuren dragen. Een run op de kledingwinkels was het gevolg. Zij kunnen de vraag naar roze kleding nauwelijks aan. Wat zou er gebeurd zijn als de koning blauw of groen had gedragen, we zullen het nooit weten, maar roze slaat aan. Zo kan iedereen zijn liefde voor de koning uiten.
Gelovige christenen dragen ook de kleuren van de Koning. Het is een mengeling van goud, wit, rood en hemelsblauw. Elke kleur heeft betekenis en samen staan ze voor volmaakte liefde, zuivere toewijding, koninklijk leven en goddelijke verzoening. Prachtige kleuren, die niet met aardse ogen te zien zijn, maar alleen met hemelse ogen kunnen worden onderscheiden. Het zijn kleuren die je kunt ‘proeven’ als je de dragers ervan ontmoet. Liefde, blijdschap, vrede en vreugde, geduld en zachtmoedigheid kenmerken deze mensen, evenals goedheid, trouw en zelfbeheersing. Het zijn mensen met de Geest van de Koning in hun binnenste. Ze zijn er trots op dat Hij hun Koning is en dat ze bij Hem horen. De Koning heeft zijn volk lief en heeft alles voor hen over. Hij is bezig een groot feest voor zijn volk voor te bereiden om te vieren dat ze voor altijd bij elkaar horen. De kleuren van de Koning draag je uit liefde en uit bewondering. Ze eren de Koning en daar gaat het om.

Chinees verstopt zich 17 jaar in tunnel onder huis

In China is een voor moord gezochte man ruim 17 jaar uit de handen van de politie gebleven. De voorvluchtige verschool zich al die jaren in een tunnel die hij zelf had gegraven onder zijn huis. Nu is de man door de politie gevonden, omdat een anonieme melder zei dat hij in zijn huis was verstopt. Na enig zoekwerk werd de ingang van de tunnel gevonden. De man en zijn vrouw zijn beiden gearresteerd, de vrouw wegens medeplichtigheid. Wat een drama is dit weer. Na zeventien jaar gevangenschap eindig je dan toch nog in de gevangenis. Hoe het vonnis zal luiden in China weet je nooit, maar waarschijnlijk gaan ze voor jaren achter slot en grendel. Ze dachten dat ze vrij waren in hun zelfgegraven tunnel, maar ze hebben natuurlijk geen echte vrijheid gekend. Ze waren gebonden door hun schuld. Dit verhaal lijkt op zoveel mensenlevens. Mensen zonder God zijn niet vrij, ze zitten opgesloten in een zelfgemaakte tunnel. Het is helaas een tunnel met de uitgang in de gevangenis. Veel mensen eindigen hun leven in gebondenheid omdat ze de werkelijke vrijheid niet hebben gevonden. ‘Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt.’ Die vrijheid is vrijheid naar ziel, geest en lichaam. Niet langer gebonden door verslaving, maar vrij. Niet meer op de vlucht voor de waarheid, maar vrij. Niet langer ziek en gebrekkig, maar vrij. Voor God hoef je je niet te verstoppen, Hij heeft de straf al gedragen en de schuld betaald, opdat wij waarlijk vrij zouden zijn. Voor de man in China is zijn tijd van vluchten en verstoppen voorbij. Voor hem is er na zijn gevangenschap misschien nog een periode met een normaal leven mogelijk. Het is te hopen dat iemand hem over Jezus vertelt, dan kan hij daar binnen vast beginnen aan zijn eeuwige vrijheid.

Genootschap wil drankverbod voor Sinterklaas

Het Vlaamse Sint-Nicolaasgenootschap vraagt de Sinterklazen geen alcohol meer te drinken tijdens hun bezoeken. "Er lopen te veel Sinterklazen rond die niet van de drank kunnen afblijven." Het moet wel haast december zijn, want de winkels liggen weer vol met kruidnoten, gevulde speculaas en marsepein. De commercie let wel op de kalender en zo zagen we van de week op het nieuws Sinterklaas in Spanje al staan te wachten op de stoomboot die hem met zijn Pieten naar het koude en gure Nederland moet brengen. Ook België wordt dan aangedaan door Sint, die kennelijk van de nood een deugd maakt. Maar wat een kou daar in dat kikkerland. Dan doet een teugje uit de heupfles wonderen. Op die winderige daken balanceren valt zeker niet mee, maar met een slok op neemt de moed toe en als Sint dan wat waggelt op het dak, ligt het aan zijn ouderdom. Zijn paard is al jaren niet meer op een dak gesignaleerd en dus moet de Sint steeds paardje af en paardje op. Kijk en daar gaat het wel eens mis. De stramme spieren, aangedaan door de kou en dan weer opgepept met alcohol begrijpen het ook niet meer en weigeren af en toe dienst. Ja en dan ligt Sinterklaas opeens naast zijn mijter. In België zijn ze het zat. Sinterklaas mag niet meer drinken. Maar mensen dan toch, hoe blijft zo’n oude man dan warm? Wij willen wel allemaal mee-eten van het suikergoed en de marsepein, maar de oude kindervriend gunnen we zelfs geen versterkertje op zijn barre tochten. Nee, dat is niet eerlijk. Daarom pleit ik ervoor om Sint gewoon zijn borrel te gunnen en hem te helpen bij het bestijgen van zijn paard. Valt hij er toch af, dan komt het door de ouderdom en wordt hij onverstaanbaar dan is het Spaans. Kom op zeg, Sint heeft het al moeilijk genoeg de laatste jaren met spruitengooiende kinderen en jong grut dat hem de baard van het hoofd wil trekken. Laten we daar eens wat aan doen. Meer eerbied en ontzag voor de goedheilig man. Niet zeuren over details, anders ga je maar eens mee het dak op, dan zul je wel anders piepen. Hup Sint, van mij mag die pint, ouwe kindervrind. Trouwens, waarom denk je dat die kerstman telkens johoho roept? Toch ook niet omdat hij het zo leuk vindt?

Top tien van belachelijkste Britse wetten

Soms kun je je ogen niet geloven. Van de Britten wist ik al dat ze zo gek zijn als een deur, maar hier is opnieuw een bewijs dat op een eiland wonen niet goed is voor je gezondheid:
1. Het is illegaal te overlijden in de Houses of Parliament.
2. Het is een daad van verraad een postzegel met daarop de beeltenis van de Britse koning of koningin ondersteboven te plakken.
3. Het is in Liverpool een vrouw niet toegestaan topless in het openbaar te zijn behalve als ze werkt als bediende in een winkel voor tropische vissen.
4. Het eten van mince pies (pasteitjes) op eerste kerstdag is verboden.
5. Als iemand op uw deur in Schotland klopt en uw toilet wil gebruiken, bent u verplicht deze persoon binnen te laten.
6. In het Verenigd Koninkrijk mag een zwangere vrouw overal waar ze maar wil haar behoefte doen, ook in de helm van een politieman
7. Het hoofd van elke dode walvis die wordt gevonden op de Britse kust wordt automatisch eigendom van de koning, de staart gaat naar de koningin.
8. Het is illegaal de belastinginspecteur hetgeen je niet wilt dat hij weet, niet te vertellen. Maar het is legaal hem informatie niet te vertellen waarvan je het niet erg vindt dat hij het weet.
9. Het is niet toegestaan de Houses of Parliament te betreden in harnas.
10. Het is legaal een Schot binnen de oude muren van de stad York te vermoorden, maar alleen als hij pijl en boog bij zich draagt.
Gelukkig is het wel grappig om te lezen en we gaan er maar vanuit dat ze ook een heleboel regels hebben die wel deugen. Ik vraag me wel af onder welke omstandigheden zulke wetten tot stand zijn gekomen. Misschien voelt iemand zich geroepen dat nog eens te onderzoeken.

'Superstorm niet serieus te nemen'

De voorspelling van een 'superstorm' die Nederland eind november zou treffen, is "niet serieus te nemen", zegt Cees Molenaars van het KNMI dinsdag in Spits. Het beroep van weerman is niet benijdenswaardig. Als je gelijk hebt vindt iedereen het normaal, maar als je ernaast zit met je verwachting, dan krijg je heel Nederland over je heen en in het ergste geval nog schadeclaims aan je broek. Van het weer heeft iedereen verstand en we hebben er allemaal een mening over en er gaat haast geen dag voorbij dat we niet met elkaar – al is het maar even – over het weer spreken. Nu heeft weerman Piet Paulusma (Oant moarn – tot morgen) op zijn weblog een stormwaarschuwing gezet van een Engelse weerman, Piers Corbyn. Deze voorspelt een zeer zware storm die met een snelheid van zo’n kleine 200 km per uur over Nederland zal razen eind november. Er kunnen zich in die superstorm tornado’s ontwikkelen en de uitwerking zal alle eerdere stormen overtreffen. ‘Bangmakerij’, zeggen sommige deskundigen. ‘Koffiedikkijkerij’, vinden anderen. Maar Piet zegt: ‘Beter te hard geblazen dan de mond gebrand.’ Beter voor niets gewaarschuwd, dan achteraf te zeggen: ‘Die Engelse weerman had toch gelijk.’ Gaat het om kinnesinne, broodnijd, jaloersheid ten opzichte van de wakkere Piet? In elk geval ontwikkelt zich nu al een storm, maar voorlopig nog in een glas water.

Kruiden in voedsel helpt bejaarden beter eten

Koks en docenten van de Voreca Management School in Leuven voeren een onderzoek naar het verbeteren van de smaak van voedsel. Smaak wordt gevormd in je mond maar vooral in je neus. Als je verkouden bent proef je haast niets meer. Bij oudere mensen neemt het reukvermogen af en dus ook de smaak. Daardoor wordt eten minder aantrekkelijk en laten oudere mensen vaker hun eten staan of eten ze minder. Nu gaan de koks aan de slag om het eten voor ouderen smakelijker te maken door het toevoegen van kruiden (geen zout en suiker), het op andere temperaturen klaarmaken en andere, smakelijkere, ingrediënten te gebruiken. Ik vind het een goed idee, want ik heb zelf ook last van een neus die niet helemaal vlekkeloos werkt. Een groot deel van de geuren gaat mijn neus voorbij, om het zo maar eens te zeggen. Dat heeft heel veel voordelen, maar bij het eten ook nadelen. Ik geloof dat God mijn neus gaat herstellen dus dat komt goed, maar voor ongelovigen en anderen kan het nieuwe kookboek voor ouderen een mooie oplossing zijn. Wie te weinig eet onderhoudt zijn lichaam niet goed en verliest zijn gezondheid en kracht. Nu nog een oplossing bedenken voor al die tandeloze bekjes. Smakelijke puree misschien?

Student leeft in kuil na onvoldoendes

Een 22-jarige student uit het Chinese Fuzhou is door de autoriteiten in een zelfgegraven kuil aangetroffen midden in een bos in de provincie Fujian. De man leefde al bijna twee weken in het woud nadat hij had gehoord dat hij onvoldoendes had voor examens. Schaamte speelt in China en Japan een grote rol in het gedachteleven. Directeuren van bedrijven plegen soms huilend harakiri omdat ze zich schamen voor de resultaten van het bedrijf en hun eigen rol daarbij. Deze zoon van 22 schaamde zich ook en groef een kuil om zich te verbergen. Misschien wel om zichzelf te straffen en zo aan zijn ouders zijn schaamtegevoel te tonen. Dat kan natuurlijk wel voor even, maar het is geen blijvende oplossing. De politie heeft nu bemiddeld tussen ouders en zoon. Ieder mens heeft wel iets om zich voor te schamen, we hebben allemaal domme dingen gedaan. Sommige mensen dragen een levenslang gevoel van schaamte met zich mee. Ze zijn zichzelf levenslang aan het straffen, door zich allerlei leuke dingen te ontzeggen. Dat verdien ik niet, redeneren ze dan. Vaak worden dit negatieve patronen in een mensenleven. Als er tegenslag is, wordt meteen de link gelegd naar het vroegere falen en wordt het als een soort rechtdoening aanvaard. Daar is geen enkele reden voor. Schuld kun je terugbetalen, maar schaamte moet je overwinnen. God helpt daarbij door je opnieuw geboren te laten worden. Je oude leven is voorbij gegaan, zegt Hij, er is nu een nieuw leven voor jou. Door te wandelen en te leven met God, verdwijnt je gevoel van schaamte. Je krijgt dan een geweten dat gereinigd is van besef van kwaad. In plaats daarvan ga je zien dat er geen enkel mens zonder fouten is en dat we allemaal Gods genade nodig hebben om daarmee om te gaan. Er is vergeving en liefdevolle acceptatie bij God. Dat is veel beter dan in een kuil in de grond wegkruipen. Er moet meer evangelie naar China.

Dronken man steekt eigen auto in brand

Een 26-jarige man uit het Friese dorp Wommels is vrijdagnacht opgepakt nadat hij zijn eigen auto in brand had gestoken. De beschonken Fries vond dat de auto wel mocht uitbranden, omdat het voertuig de apk-keuring toch niet zou halen. Dat is opmerkelijk, maar geeft ook aan dat de man er al van tevoren over moet hebben nagedacht, over de apk bedoel ik. Hij was kennelijk overtuigd van de gebreken en de reparatiekosten. Om de auto dan in brand te steken daarvoor kreeg hij hulp van de alcohol. Onder invloed van verdovende middelen valt een groot deel van je geweten uit. Je onderscheidingsvermogen neemt dramatische vormen aan en je toerekeningsvatbaarheid daalt tot onder het minimum. Onder zulke omstandigheden kun je komen tot domme daden. Je merkt bij de rechtspraak vaak dat met die omstandigheden rekening wordt gehouden. Daar ben ik het dan meestal niet mee eens, want je begint toch weloverwogen aan de beneveling van je brein te werken. Niemand is verplicht om alcohol te drinken of drugs te gebruiken, je kiest er zelf voor. Dan moet je ook maar zelf de consequenties dragen. In de geestelijke wereld kun je ook onder invloed zijn. Dan leef je in de duisternis, zegt de bijbel. Je bent verblind in je bijziendheid, je mist het perspectief. Daarom ben ik zo blij met Gods oplossing. Hij vergeeft je je fouten, hij verlost je uit je verslaving, hij reinigt je geweten, hij vernieuwt je denken, hij rust je toe voor een nieuw leven, hij helpt je erbij en belooft je zijn trouw. De vraag is of mensen helder genoeg zijn om dit prachtige aanbod te onderscheiden. Als we om ons heen kijken, zien we de vruchten van ieders keuze.

Oceaanroeier moeizaam verder

Oceaanroeier Ralph Tuijn probeert met pijn en moeite zijn tocht over de Stille Oceaan voort te zetten. Hij heeft geen brandstof meer aan boord om eten te bereiden, hij mist twee tanden en komt haast niet vooruit. Soms zit het mee, soms zit het tegen, zou je kunnen zeggen, maar voor Ralph Tuijn zit het nu wel erg tegen. Toch gaat hij door en daar wil ik even bij stilstaan. Wat drijft deze man, wat motiveert hem, wat overtuigt hem dat hij zijn doel kan bereiken? In je eentje in een roeiboot de grootste oceaan oversteken is voorwaar geen kleinigheid. Ik denk dat hij van tevoren goed heeft nagedacht over deze tegenslagen. Wat ga ik doen als… maar wanneer je er dan voor staat heb je niets aan goede voornemens, dan moet je een besluit nemen. Ga ik door of stop ik? Niemand bereikt fluitend zijn doelen in het leven. Beproevingen zijn er altijd. Hoe reageer je dan? Kennelijk wil Ralph zijn doel koste wat het kost bereiken, daarom gaat hij door. De reden kennen we niet, maar dat doet er hier niet toe. Wat me aanspreekt is de vastberadenheid. Niet opgeven als het moeilijk wordt. Geloven in de goede afloop. Want als dat geloof er niet is, kun je beter meteen stoppen. Geloof richt zich op iets dat voor je ligt. Zodra je het hebt bereikt of ontvangen, dan stopt je geloof. Het is een mooi voorbeeld van het geloofsproces. Je bent op weg naar het doel en je laat je er niet van afbrengen door tegenslag. De wind zal draaien, de stroming zal gunstig worden, er komt wel weer goede brandstof en ik heb nog tanden genoeg over, zoiets. Niets is onmogelijk voor wie gelooft, maar er hoort wel een portie volharding en geduld bij om te ontvangen wat je is beloofd.

VN spreken wapenstilstand af tijdens Spelen

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft donderdag in New York de resolutie aangenomen om tijdens de Olympische Spelen in Peking wereldwijd de wapens neer te leggen. Alle 182 lidstaten zullen in augustus 2008 vrede op aarde nastreven. Wat een belachelijk idee. Lang leve de sport, de god van deze eeuw. Steeds meer gaan de Olympische Spelen op religie lijken. Massaal wordt de sport beleden als brenger van vrede op aarde. Landen die elkaar met wapens bestrijden kunnen moeilijk blijven volhouden dat sport verbroedert, daarom leggen we voor de schijnvrede de wapens even neer. Kijk eens hoe sport verbroedert! Maar na de Spelen gaan we door met de strijd op leven en dood. Sport is bij uitstek een strijd, met winnaars en verliezers. Sport verbroedert helemaal niet. Sport maakt gelukkig en ongelukkig. Als je ergens de betrekkelijkheid hoogtij ziet vieren dan is het in de sport. Zo gewonnen, zo geronnen. Jantje lacht, Jantje huilt. Doping, omkoping, bedrog voor de glorie, je komt het allemaal tegen in de sport. De Spelen worden gehouden in een land dat zijn burgers massaal onderdrukt en zonder vorm van proces opsluit voor jaren. Mishandeling, foltering, het is aan de orde van de dag. Lang leve de illusie. Het gaat om miljarden dollars en die moeten verpakt worden in een schijn van eenheid en vrede. Van mij mag iedereen sporten en ervan vinden wat hij wil, maar maak me niet wijs dat het ook maar iets met vrede en verbroedering te maken heeft. De wereld wil bedrogen worden, dus worde zij bedrogen, leerde ik vroeger al op school en het is maar al te waar. Vrede op aarde is een hemels doel dat alleen met hemelse middelen bereikt kan worden, bekering van hebzucht en eigenbelang. Opofferen van egoïsme en eerzucht. Uit liefde de ander hoger achten dan jezelf. Kom er maar eens om daar in Peking. De enige weg naar wereldvrede is Jezus Christus. Door je aan Hem toe te wijden begint de vrede in je eigen hart en van daaruit kan het verder gaan, als je de hebzucht doodt en negeert en de liefde dient. Laten de VN daar maar eens over vergaderen.

Rijden met aspirine levensgevaarlijk

In de auto stappen met pijnstillers achter de kiezen is niet verstandig. Volgens Noorse onderzoekers verhogen zelfs de meest alledaagse medicijnen de kans op een verkeersongeluk. Hun onderzoek heeft uitgewezen dat 82 procent van de bestuurders iets had ingenomen, van medicijnen tot een aspirine. De conclusie is dat die medicijnen de ongelukken veroorzaken. Toch wens ik te protesteren tegen deze voorbarige gevolgtrekking. Er zal een gedegen onderzoek moeten komen naar het dragen van veterschoenen. Volgens mij draagt minstens 85 procent van de automobilisten die een ongeluk veroorzaken veterschoenen. Niemand zal de stelling durven te verdedigen dat veterschoenen gevaarlijk zijn in het verkeer. Je kan niet zomaar twee zaken met elkaar koppelen en er dan conclusies aan verbinden. Misschien nemen de ongelukken wel dramatisch toe als de mensen hun medicijnen niet meer innemen. Kortom, mijn advies is: laat je niets wijsmaken, maar ga niet achter het stuur als je je niet lekker voelt. Ga je toch rijden, controleer dan eerst of je veters goed gestrikt zijn, want dan weet je zeker dat je niet vergeten bent je schoenen aan te trekken. Veiligheid boven alles.