Zicht op langer leven door schone lucht

Overleg over nieuwe normen voor stof in Europa nadert dinsdag een climax. Onderhandelaars van het Europees Parlement en de gezamenlijke EU-landen zoeken een compromis. Gezondheid en welvaart zijn vaak elkaars vijanden. Als je de mens laat kiezen tussen een prettig luxe leven of een leven met wat minder luxe, maar dat wel een paar maanden langer duurt, dan vermoed ik dat ik de uitkomst kan voorspellen. Industrie en verkeer werpen stofdeeltjes de lucht in, dat is nadelig voor de gezondheid en voor het milieu. Aan de andere kant profiteren we van de voordelen van diezelfde industrie en datzelfde verkeer. Een afweging moet er gemaakt worden tussen de voor- en nadelen. Maar er staan natuurlijk ook andere belangen op het spel als werkgelegenheid, concurrentiepositie, handel en invloed. Het valt niet mee om dan een goede afweging te maken, want iedereen preekt voor eigen parochie. Een compromis is dan de oplossing en daar zijn we nu dus aangeland. Willen we 20 of 25 stofdeeltjes per eenheid lucht? Het scheelt op een mensenleven ongeveer 4 maanden, maar het scheelt voor de industrie miljarden. Want minder produceren willen we niet, dus het zal schoner moeten. Ook daarvoor is weer nieuwe industrie nodig, maar dat terzijde. Er komt nog een extra moeilijkheid bij en dat is het aantal landen dat meebeslist. De belangen van West Europa zijn anders dan die van Oost Europa. Warme landen hebben andere problemen dan koude. Dichtbevolkte gebieden als Nederland vervuilen sterker dan minder dichtbevolkte. Daar is toch niet uit te komen zou je zeggen. Ik doe er nog een dimensie bij en plaats het probleem in de eeuwigheid. Want dan hebben we het niet meer over lang of kort leven, maar over de vraag waar dat leven zich zal afspelen, in de eeuwige dood of in het eeuwige leven, hel of hemel dus. Los eerst die vraag maar op, want die heeft eeuwige consequenties. Daarna is al het andere ineens minder actueel.