Obesitas niet veroorzaakt door minder beweging

De enorme toename van het aantal mensen met obesitas (ernstig overgewicht) in de afgelopen decennia, is niet toe te schrijven aan een minder actieve leefstijl, zoals de afgelopen jaren algemeen werd aangenomen. Wat een geluk voor al die mensen die al dachten dat ze naar de sportschool moesten voor wat meer beweging. Twee onafhankelijke onderzoeken hebben nu aangetoond dat te weinig beweging je niet dikker maakt. De vraag is alleen of we daar ook maar iets mee opschieten. Want dikker worden we wel. OK dus niet door te weinig beweging, maar wat is dan de oorzaak? Je zult het niet geloven, maar het onderzoek heeft uitgewezen dat we teveel eten. Dat is de reden van het overgewicht, we eten teveel en stoppen niet op tijd. Het is allemaal te lekker en te makkelijk. Vroeger kreeg je een snoepje, nu een hele zak. Vroeger kreeg je een chocolaatje, nu een hele plak. We lijden aan grootheidswaan. Weinig is niet meer genoeg, het moet veel zijn en als het kan teveel. En zo groeien we dicht en klagen we dat Nederland te klein wordt. Het is gewoon andersom, wij worden te groot. Is daar nog iets aan te doen? Ja, hoor, twee dingen: minder eten en meer bewegen. Want al wordt je niet dikker van minder bewegen, je wordt wel dunner van meer bewegen. Dus toch maar naar de sportschool en drastisch minder eten.

Amerikaanse verkoopt gebottelde geest

De Amerikaanse ondernemer John Deese heeft een 'gat in de markt' gevonden: hij verkoopt via internet geesten in de fles, meldden lokale media dinsdag. Voor zo’n 20 dollar per fles word je de eigenaar van een fles vol geest. Er staat wel een waarschuwing op: openen op eigen risico. Dat hoort bij de magie en er zijn altijd wel mensen te vinden die voor 20 dollar de blits willen maken op de volgende party. Hoe je geesten in een fles krijgt is natuurlijk de vraag en of ze er werkelijk in zitten ook. Maar, zoals zo vaak, als je erin gelooft, voel je al gauw iets bij het openen. Ik zeg hiermee niet dat het allemaal onzin is en ik zal zeker niemand aanraden om ook maar een klein flesje aan te schaffen, maar aan de andere kant, moeten we wel vaststellen, dat mensen zich makkelijk laten beetnemen. Het is een gat in de markt, zegt John Deese, en wat mij betreft een zwart gat. Als die flessen met geest op zijn heb ik nog een variatie voor deze Deese. Wat vind je van blikjes met gebakken lucht, daar moet toch ook een markt voor te vinden zijn?

Man vindt goudmijn onder zijn bed

Engelsman John Webber heeft onder zijn bed een mok gevonden ter waarde van 100.000 pond (ongeveer 125.000 euro). Die mok had hij er zelf neergelegd, zo’n 60 jaar geleden, in de veronderstelling dat hij van ijzer was en niets waard. Hij heeft dus zijn hele leven op een kapitaal gelegen zonder het te weten. Wie weet heeft hij wel geld moeten lenen, terwijl hij er op sliep. Dat doet me erg denken aan de genade van God. Hij heeft alles gegeven aan wie geloven in Hem, maar vaak beseffen mensen niet hoe rijk ze zijn. Vaak bidden mensen tot God om dingen die ze al in hun bezit hebben. ‘Heer, wilt u …’, bidden ze dan en het antwoord is meestal ‘Heb Ik al gedaan..’ Veel christenen denken dat God allerlei zaken voor hen moet doen. De werkelijkheid is, dat God alles al gedaan heeft. De gouden mok ligt al onder ons bed, we zijn hem gewoon vergeten. Wat zal de man spijt hebben dat hij de mok niet eerder op waarde wist te schatten. Hij lag er 60 jaar ongebruikt waardevol te wezen. Zonde toch, en het was nog wel een gift van zijn vader.

Man belt 500 keer naar bedrijf voor stem vrouw

Een Japanse loodgieter was zo onder de indruk van de vrouwelijke stem op een antwoordapparaat van een voedselbedrijf dat hij vijfhonderd keer naar de onderneming belde om de ingesproken boodschap te horen. Dat is ook leuk, een man die verliefd wordt op een stem. Het voedselbedrijf laat hun klanten kosteloos bellen en daarom ging de man maar door. Helemaal lyrisch bleef hij bellen, makkelijk tegenwoordig met die nummerherhaling, wel 500 keer. Inmiddels had hij al 3100 uur gebeld voor een bedrag van 2500 euro. Na zo’n zin beginnen mijn rekencellen te kriebelen. De vraag is: Hoe lang duurde de boodschap van de vrouw en tegen welke kosten? Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd, maar ik ben wel benieuwd naar de reacties.

Koffie beter middel tegen dip dan hazenslaapje

Koffie is het ultieme pepmiddel. Britse onderzoekers hadden beweerd dat een hazenslaapje van een half uur nieuwe energie vrijzet om er weer fris tegenaan te gaan, maar de Fransen hebben nu aangetoond dat er niets gaat boven een kop koffie. En dan bedoelen we koffie met cafeïne. Om aan te tonen dat cafeïnevrije koffie geen enkele energie toevoegt, is dat ook in de uitslag terug te vinden. De Fransen hebben een heel leuke test bedacht. Laat mensen op een rechte weg rijden zonder de middenstreep te raken. Nu weet ik uit ervaring dat er iets in je hoofd gebeurt als je op een weg rijdt die kilometerslang kaarsrecht is, terwijl je vermoeid bent. Je coördinatievermogen neemt zeer sterk af en je bent haast niet meer in staat vast te stellen wat rechtuit is. Tot zover mijn persoonlijke ervaring en inderdaad, zonder koffie. Dan hier voor de volledigheid (mooi woord trouwens) de uitslag van de Fransen, die wat mij betreft de koffie laat zegevieren over de dut en de Hag. Van de koffiedrinkers raakten 27 deelnemers de streep, bij de uitslapers reden 84 mensen over de lijn en de cafeïnevrije automobilisten waren het meest versuft; 159 keer raakten de banden de middenlijn. Nu zou ik persoonlijk nog een test willen voorstellen om uit te zoeken of je van cafeïnevrije koffie suffer wordt. De uitslag laat ruimte voor die veronderstelling.

Duikers bij excursie vergeten

Twee duikers hebben urenlang in de zee voor de Australische kust gedobberd omdat ze vergeten waren. Als ik dat verhaal lees, moet ik denken aan al die schoolreisjes die ik in de loop van 30 jaar heb gemaakt. We bleven tellen. Eerst in de klas, dan in de bus, iedereen telde zijn eigen groep. We gingen pas weg als er minstens twee keer gecontroleerd was of echt iedereen aan boord was. En overal waar we uitstapten of instapten werd er weer geteld. “Heb ik ze allemaal? Zijn ze er allemaal nog?” En als de dag dan om was en iedereen kon veilig teruggegeven worden aan de wachtende ouders, dan viel er een last van je schouders. Het is daarom haast niet te begrijpen dat een kapitein of een excursieleider niet merkt dat er twee duikers ontbreken. Gaat het dan alleen maar om de verdiensten? Kunnen de mensen je niets schelen en gaat het slechts om het heen en weer varen van een ploeg duikers tegen betaling? Ik begrijp er helemaal niets van. Twee dagen in het water waar het wemelt van de haaien, dertien kilometer afgedreven van de plaats waar ze te water gingen en dan toch nog ontdekt door een oplettende helikopterpiloot, het is gewoon een wonder. Er zijn, denk ik, mensen die dit niet snel zullen vergeten. De kapitein van de boot, de excursieleider en de twee drenkelingen zeker niet. Krijgt dit muisje nog een staartje? Wordt de kapitein of de excursieleider ter verantwoording geroepen, gestraft wellicht? Hebben de drenkelingen erg in angst gezeten en hoe werkt dat verder door in hun leven? De toekomst zal het leren, maar het is zowel wonderlijk als oliedom, wat zich daar heeft afgespeeld.

Man wint 980.000 euro met poker

Een man is dinsdagavond naar huis gegaan met ruim 980.000 euro na een avondje pokeren in het casino in Rotterdam. Meestal kom je niet terug met winst uit een casino, dus deze man heeft wel een erg goede avond gehad. Ruim 2 miljoen gulden, maar dat mag je niet meer zeggen natuurlijk. In veel gelegenheden staan fruitautomaten, daar gooi je wat in en dan hoop je dat je meer terugkrijgt dan je erin stopt. Meestal is dat niet zo en dus probeer je het nog een keer, weer niks. Om je verloren geld terug te winnen, probeer je het dan nog maar een keer, niks. Het zal toch niet zo blijven gaan, de volgende keer moet het prijs zijn, weer niet. Stoppen nu, maar stel je voor dat het de volgende keer wel raak is. Nog maar een keer, weer niet. Maar dan moet de volgende toch raak zijn, hoeveel ben ik al kwijt? Je zult zien dat de volgende na een worp de jackpot heeft. Nou, nog een keertje dan. Voor je het weet ben je verslaafd aan een apparaat dat zo is afgesteld dat er altijd meer ingaat dan eruit komt. Dat vindt de eigenaar leuker. Iedereen weet het en toch zijn er velen die de verleiding niet kunnen weerstaan. Een eenarmige bandiet wordt hij genoemd. Een casino kun je een veel-armige bandiet noemen. Door de overheid in het leven geroepen om het gokken tegen te gaan, ja, je leest het goed, om het gokken tegen te gaan. En dan wint iemand zomaar op een avond 980.000 euro met een potje poker. Wat denk je dat de uitwerking hiervan op veel mensen zal zijn? Zal de overheid zijn doel halen? Krijgen we minder gokverslaafden? Wordt het minder aantrekkelijk om te gokken? Volgens mij is er iets heel erg mis met de beleidmakers op dit punt. Door mensen zulke extreme bedragen te laten winnen, wordt de indruk gewekt dat iedereen die kans heeft op dat miljoen. En dat is dus absoluut ver buiten de waarheid. Dit hoge bedrag is opgebouwd uit allemaal verspeelde inleg van eerdere spelers. En je kunt dus wel nagaan dat er tegenover deze ene winnaar honderden, misschien wel duizenden verliezers zijn.

Kerkdienst op voetbalveld

Het veld van zaterdaghoofdklasser WHC in Wezep is op zondagavond 8 juni het toneel van een dienst van de protestantse Pauluskerk in het Gelderse dorp. Een kerkdienst op het voetbalveld, dat is een leuk idee. Alle bezoekers mogen de kleuren en petjes van hun favoriete club meenemen en de dominee preekt uit de Bijbel, over het winnen van een race. Als je zoiets een keer doet, trekt het wel mensen en daarom is het een leuk idee. Je kunt de mensen wijzen op het verschil tussen tijdelijke en eeuwige belangen. Maar als mensen alleen komen omdat de plek wel ludiek is, vraag ik me af of het doeltreffend zal zijn. Als je mensen moet trekken omdat je op een vreemde plaats samenkomt, is er al zoveel mis met je kerk, dat die plek daar weinig aan zal veranderen. Als de boodschap actueel en praktisch is, zullen mensen komen, zelfs in een kerkgebouw. Het gaat om de inhoud, niet om de vorm of de plek. Als er op het voetbalveld ook weer een theoretisch verhaal wordt afgestoken, zal de kerk in haar negatieve imago worden bevestigd. Daarom is mijn oproep om niet de plek van samenkomen, maar de inhoud van de boodschap te veranderen. Van theorie naar praktijk. Niet de weg wijzen naar brood, maar brood delen. Niet de weg wijzen naar liefde, maar liefde delen. Als de kerk weer praktisch wordt, zullen de mensen komen. Dan zal zelfs een voetbalveld wel eens te klein kunnen zijn, net als de kerken trouwens.

Twintig procent stellen maakt wekelijks ruzie

Twintig procent van de stellen ruziet minimaal eens per week. Iets minder dan de helft (45 procent) maakt minimaal eens per maand ruzie. Dat zijn toch wel treurige cijfers. Het betekent dat ruzie bij ongeveer de helft van alle stellen regelmatig of zeer regelmatig voorkomt. De scheidingscijfers (zo’n 50% van alle gehuwden scheiden) lopen daarmee in de pas. Nu kun je dit wel allemaal vaststellen en meten, maar veel belangrijker is de vraag naar de oorzaak. Als ouders niet weten om te gaan met verschillen van inzicht, hoe zal dan de uitwerking zijn op hun kinderen? Een eigen mening hebben betekent niet automatisch dat je ruzie hebt. De kunst is met verschillende inzichten elkaar toch ruimte en respect te geven en in vrede met elkaar te leven. Het wordt heel lastig als de een de ander wil veranderen en daar wringt vaak de schoen. In plaats van vast te stellen dat je het oneens bent en daarvoor een modus te vinden, drammen mensen vaak zolang door dat er ruzie ontstaat, omdat de ander maar niet wil veranderen van standpunt. In de wereld geldt dan het ‘recht’ van de sterkste, maar bij God geldt het ‘recht’ van de zwakste. Hebt elkaar lief betekent: zorg dat de ander genieten kan, zelfs als dat ten koste gaat van jezelf. Op die manier zaai je liefde en wat je zaait zul je oogsten. Maar wie liefde wil zaaien, moet eerst zelf liefde hebben ontvangen, niet van een mens, maar van God. En ik ben bang dat die liefde in de meeste relaties ontbreekt.

Ontsnapte papegaai geeft adres

Een ontvluchte papegaai is in Japan weer thuis, nadat de vogel zijn adres herhaaldelijk had verteld. Kijk, dat noem ik nu nuttige informatie. Heel wat papegaaien worden lastiggevallen door hun baas met rare woorden of liedjes, maar dit is een slim Japans baasje geweest, met oog voor de toekomst. Hoe kom je op het idee om je papegaai zijn adres te leren zeggen? In elk geval kwam het goed van pas. De weggevlogen en daarna gevangen papegaai bleef zijn adres herhalen en daardoor werd hij terugbezorgd bij de eigenaar. Veel ouders doen hetzelfde met hun kinderen, ze leren hen wie ze zijn en waar ze wonen. Als ze een keer kwijtraken of verdwalen is immers de eerste vraag: hoe heet je en waar woon je? Bij de schepping van de mens is zoiets ook gedaan door de Schepper. Elk mens heeft ingebouwde kennis van God, met je verstand kan je doorzien waar je vandaan komt en bij Wie je hoort. De mens is het enige intelligente wezen dat door om zich heen te kijken kan doorzien, dat er een Schepper bestaat bij wie hij hoort. Maar ondanks dat raakt een mens toch vaak de weg en God kwijt. Het klinkt best een beetje raar voor een mens om te zeggen: wie ben ik en waar kom ik vandaan? Als zelfs een papegaai in staat is dat te onthouden, moet dat voor een mens toch niet zo moeilijk zijn?

Een op de tien Nederlanders lijdt aan arachnofobie

Niemand is zo bang voor spinnen als Nederlanders en Belgen. Voorwaar een opmerkelijk feit. Wij leerden vroeger op school dat spinnen nuttige dieren zijn, dus vrienden van de mens, want ze ruimen veel vliegen op. De spinnen hier doen geen mens kwaad, dit in tegenstelling tot de zegswijze ‘ze doen geen vlieg kwaad’, want dat doen ze nu juist wel. Waar de angst voor spinnen vandaan komt is eigenlijk een raadsel, want voor 1750 was hier niemand bang voor de beestjes. Spinnen vormen een aparte groep, want het zijn geen insecten, die hebben 6 poten en meestal vleugels, en spinnen bezitten acht poten. Daarmee vormen ze de orde van de spinnen binnen de geleedpotigen, het is maar dat je het weet. Mijn moeder leerde mij vroeger dat er regen op komst was, wanneer een spin zich in de woonkamer vertoonde. Verder gaf ze er geen aandacht aan. Meestal was de spin niet lang daarna ook gewoon weer verdwenen en ging het een dag later of zo regenen. Ik ben dus helemaal niet opgevoed met angst voor spinnen en ik ben er dan ook helemaal niet bang voor. Ik weet dat ze zich niet op de mens storten om hem vervolgens stukje bij beetje op te peuzelen. Ach, was het niet de oude Schoolmeester die al rijmde: “De mens die lijdt het meest, van het lijden dat hij vreest, maar dat nooit op komt dagen…” Waarom na 1750 de angst voor spinnen heeft toegeslagen in Holland en België weet ik niet. Misschien heeft het iets te maken met de Franse revolutie die omstreeks die tijd uitbrak en beide landen niet onberoerd liet. In elk geval zal ik twee tips geven om te reageren op het zien van een spin. De eerste tip: laat het beest met rust, hij verdwijnt vanzelf en doet niemand kwaad. Ten tweede (voor als je de eerste toch te eng vindt): Zet een glas over de spin, schuif er een blaadje papier onder en breng hem naar buiten. Het gaat heel makkelijk en is zo gebeurd. De spin zal doodstil in je glas op de bodem zitten en je moet hem er gewoon uitschudden, zo bang is hij voor jou! En dat is nou alles, want echt, spinnen doen bij wijze van spreken, geen vlieg kwaad.

Motorclub op zoek naar oma's

De motorclub YCC Benelux uit Haarlem is op zoek naar oma's die nog geregeld op de motor rijden. In eerste instantie trek je een wenkbrauw omhoog, maar daarna al gauw ook de tweede, want wat steekt er in vredesnaam achter dit bericht? Motorrijdende oma’s lijken een vreemd verschijnsel, maar dat valt best mee. Er zijn er genoeg. Steeds meer mensen rijden motor sinds de jaren 80 van de vorige eeuw en zoals we allen weten bestaat de helft ervan uit vrouwen. Ik bedoel de helft van de mensen, niet de helft van de motorrijders, want daar zijn de vrouwen nog ver in de minderheid. Maar oma’s op de motor is niet zo vreemd als het lijkt, want ik ken er zelf al zeker een stuk of tien. OK de meeste rijden mee met opa, maar ik weet er al drie die zelf ook rijden. Een beetje oma ben je al vanaf een jaar of 40 en er zijn er zelfs al van in de dertig, dus zo raar is het niet. Maar waar gaat het nou eigenlijk om? Wel iemand heeft ontdekt dat motorrijdende oma’s nog niet voorkomen in het beroemde Guinness Book of Records en denkt nu met wat oma’s op de motor een nieuw record te kunnen vestigen. Nou, dat lijkt mij ook wel, dus ga vooral je gang. Misschien zijn er ook nog geen trekkerrijdende oma’s in het boek opgenomen, of Solexrijdende oma’s, of oma’s met een vrachtwagenrijbewijs, of busrijdende oma’s. Wat dacht je van oma’s die achteruit een caravan kunnen inparkeren, desnoods geblinddoekt, of oma’s die een wheely kunnen maken met de rollator terwijl ze op hun tenen het Wilhelmus fluiten, kortom er zijn nog zoveel records niet gevestigd dat we voorlopig niet gek op moeten kijken van advertenties die dergelijke mensen oproepen. Wat ik alleen raar vind is dat een motorclub zich tot zoiets laags laat verleiden. Kom op lui, wil je nou rijden of in een boekje staan?

Mannen ergeren zich aan winden partner

Een op de drie Nederlanders vindt dat zijn of haar partner uit haar straatje stinkt. Dat is nogal wat. Ondanks de overdaad aan luchtjes, odeurs, geurtjes, reukjes en smaakjes is nog een derde deel van de bevolking ontevreden. Ik begrijp het niet, want zodra ik door iemand wordt gepasseerd, volgt er vrijwel meteen een lekker geurtje. Daarom zorg ik ervoor dat ik bij het passeren uitadem, zodat ik die eau de toilet die erna komt bij het inademen meteen meeneem. Je kunt dan ook een beetje inschatten wat voor persoon je voorbijliep of tegenkwam. Soms denk ik: ‘Dat was lekker’ en dan heb ik de neiging om te vragen: ‘Meneer, mevrouw, welk luchtje hebt u op?’ Maar dat doe je dan weer niet, zodat je bij het kopen van een eigen flesje weer het hele ritueel langs moet en aan allerlei staafjes moet ruiken om tenslotte weg te gaan met een geur die thuisgekomen toch tegenvalt. Ik ruik haast nooit iets vervelends, ja heel soms, vooral bij stations en kassa’s, als mensen zware tassen moeten optillen, maar dan vraag je er ook om. Soms is de lucht in winkelcentra of winkels zo vol met allerlei geuren, dat je niet eens meer beseft dat je mens bent. We hebben niet voor niets allerlei ventilatieopeningen gekregen, dat is heel natuurlijk. Mensen willen zich graag met dieren vereenzelvigen, sommigen beweren zelfs dat we dieren zijn, maar op dit punt hebben we dan toch een zeer afwijkend gedrag ontwikkeld. We zijn zo vervreemd van onszelf dat we onze eigen geuren niet meer verdragen. We noemen het stinken en knijpen er de neus voor dicht. Lichaamsgeuren horen bij de mens. Prima als je ze camoufleert, maar loop niet te zeuren als je eens een keer wat ruikt. Het bewijst alleen dat je ondanks al je geurtjes toch ook gewoon mens blijft.

Boete voor onoplettende voetgangers

Voetgangers die dromerig en onoplettend over straat lopen, worden vanaf nu op Cyprus beboet. Het moest er een keer van komen, regels en dus ook boetes, voor voetgangers. De verkeersregels gelden voor de weggebruikers en daar horen voetgangers ook bij. Tot nu toe ging de aandacht vooral uit naar alle soorten bestuurders en de voetgangers moesten zich op de stoep netjes gedragen. Maar kennelijk maken de toeristen op Cyprus het te bont. Zonder uitkijken de weg op lopen, zomaar ergens stil blijven staan, geen rekening houden met het linksrijdende verkeer, kortom er moest wat gebeuren. En het is dus een boete geworden. Wel negen hele euro’s kan een Cypriotische agent je opleggen. Of het gaat helpen? In elk geval zal de politiekas er beter door gevuld worden, want in het zomerseizoen kun je met je bonnenboekje lopendebandwerk verrichten. Het is een van de minpunten van het toerisme, er komen zoveel mensen. Aan de andere kant zitten de terrasjes vol, draait de economie op volle toeren, verdienen er heel veel mensen een goede boterham aan en dus… is het misschien ook wel een beetje flauw. Maar laten we erover zwijgen, want voor je het weet breng je wat mensen hier in Nederland op een idee. Strandbelasting bijvoorbeeld voor mensen die de stranden teveel belasten en er afval achterlaten. Kerkgangersbelasting, voor mensen die op zondag midden op de weg gaan lopen en zo het overige verkeer hinderen. Schoolreisbelasting voor grote groepen die plaatselijk voor te grote concentraties mensen zorgen. Het lijkt een virus te zijn, zodra mensen ergens naar toe worden gelokt, ga je ze beboeten. Of het nu Cyprus is of Nederland, we worden beschouwd als melkvee.

Brief Einstein verkocht voor kwart miljoen euro

Een brief van Albert Einstein, waarin hij het concept 'God' afdoet als een voortbrengsel van menselijke zwakte en de bijbel 'nogal kinderachtig' noemt, is donderdagavond laat in Londen verkocht voor omgerekend 261 duizend euro. Voorwaar een zeer opmerkelijk feit, niet dat die brief zo duur is verkocht, maar dat een geleerde als Einstein met al zijn verstand het inzicht miste om God te kennen. Kun je een duidelijker voorbeeld vinden van de tegenstelling tussen de wereldse wijsheid en de Goddelijke? Einstein geldt als een van de meest briljante aardse geleerden, maar deze man was niet in staat God te kennen, vanwege zijn standpunt tegenover de Bijbel en de openbaring van God daarin. Verblind door de bijziendheid van zijn denken. Jammer is dat. Dus eigenlijk is die brief van Einstein voor God koninkrijk van geen enkele waarde, terwijl de Bijbel onbetaalbaar is. In de wereld is het andersom. De dwaasheid van de menselijke wijsheid wordt vereerd, terwijl de wijsheid van de Goddelijke openbaring wordt beoordeeld als ‘nogal kinderachtig’. Was het niet de Here Jezus zelf die God dankte dat Hij deze waarheid voor wijzen en verstandigen had verborgen, maar aan kinderen geopenbaard? Alleen wanneer je Gods geopenbaarde waarheid herkent en aanvaardt, krijg je inzichten waar een man als Einstein jaloers op zou zijn. De brief van Einstein waarin hij zijn ongeloof belijdt is voor de ongelovige wereld een fortuin waard, terwijl de Bijbel die je bij de bron van het leven brengt, je leven redt en voor de eeuwigheid behoudt wordt verworpen. Wie is er nu eigenlijk wijs en wie is er dwaas? Geef mij maar de Bijbel, onbetaalbaar document van Gods liefde voor onze dwaze wereld.

Singles slapen slechter

Wanneer je elke nacht wakker ligt, is er een grotere kans dat je geen partner hebt. Van de mensen die aangeven dat ze nooit slaapproblemen hebben, is slechts 17 procent single. De wetenschap blijft verbazen. Van alles wordt onderzocht en dan heb je ook uitkomsten. Vervolgens wordt er een verklaring gezocht voor de uitkomsten. Die verklaringen zijn niet meer dan veronderstellingen, totdat nader onderzoek uitwijst dat ze fout zijn, of niet helemaal juist. Daarom heb ik een gezonde mate van argwaan tegen uitkomsten van de wetenschap. Ook in dit geval kun je wel iets vaststellen, maar het lijkt me erg moeilijk op grond van een uitkomst de oorzaken te bedenken. OK onder singles bestaan meer slechte slapers dan onder gehuwden, of mensen met een bedpartner. Moet nu de conclusie zijn, dat een partner in bed je eerder doet inslapen? En waar ligt dat dan aan? Liggen singles nog te piekeren of de deur wel op slot zit en het licht uit is en de vuilnisbak al buiten staat en denken mensen met partners dat hun bedgenoot daar wel voor gezorgd zal hebben, om vervolgens genoegzaam in slaap te vallen? Of vallen mensen met een partner sneller in slaap om maar van het geklets van de ander af te zijn? Liggen singles rillend van kou wakker te wezen, terwijl gehuwden of bedgenoten lekker warm tegen elkaar indutten? Ach wat kan mij het ook schelen. Ik weet een ding, als mijn vrouw een keer ergens anders slaapt en ik lig alleen in mijn grote bed, dan val ik net zo snel in slaap, maar ik lig veel lekkerder vanwege alle ruimte, maar het is een stuk ongezelliger. De volgende keer dat ze weg is, zal ik daar eens over na gaan denken in bed, anders kloppen straks de uitkomsten niet meer.

Familie vergeet dreumes op vliegveld Vancouver

Een immigrantenfamilie uit de Filipijnen heeft als gevolg van een krappe overstaptijd op het vliegveld van Vancouver een 1-jarig zoontje achtergelaten. Nou ja, achtergelaten, gewoon vergeten. Pas in het vliegtuig naar hun bestemming werd de kleine gemist. Toch wel redelijk bizar, want een kind van 1 jaar zal toch gedragen moeten worden, daar zal toch iemand mee belast zijn, zou ik denken. Zowel de ouders als de grootouders dachten meer aan hun bagage dan aan het kind en dat is op zijn minst slordig te noemen. In de Bijbel wordt de vraag gesteld: ‘Kan een moeder haar zuigeling vergeten?’ Het is een retorische vraag waarop je niet eens antwoord hoeft te geven. Maar tegenwoordig zijn we zo gehaast en gestrest, dat de vraag wel relevant is geworden. Als je op weg naar de gate niet merkt dat je baby er niet bij is, dan ben je niet echt in de rust. Maar als van het hele gezelschap niemand er iets van merkt, wordt het toch heel bijzonder. Door dit voorval komt de aandacht van God voor ieder mens wel heel treffend over. Hij merkt het al als er een haar van ons hoofd valt. Hij weet wat we denken en voelen en Hij zegt dat Hij je nooit zal begeven of verlaten. De kans dat God je vergeet is nul. De kans dat Hij zonder jou weggaat is nul. De kans dat je Hem kwijtraakt is nul. ‘Ik ben met u, alle dagen’, is een betrouwbare belofte. Gelukkig is door de inzet van het luchthavenpersoneel de baby verenigd met de ouders, maar het blijft een bizarre gebeurtenis.

Homo's zoenen voor meer tolerantie

Het homomonument in Amsterdam is zaterdag de locatie van een flink aantal zoenende homo's, lesbo's en travestieten. Die protesteren met deze zogeheten kiss-inn tegen intolerantie tegen homoseksuelen. Het is niet te geloven hoe verblind de Nederlandse samenleving aan het worden is. Steeds openlijker wordt iedere vorm van kritiek meteen intolerantie of discriminatie genoemd. En zo moeten we jaarlijks toezien dat homoseksualiteit openlijk wordt tentoongespreid in een botenshow in Amsterdam. Alles is goed in dit land als het maar afwijkend is. We hebben een ziekelijke neiging naar tolerantie alsof dat het hoogste goed is. Tolerantie is het woord. Het wordt niet gegeven maar geëist. We moeten tolerant zijn ten opzichte van elke perversiteit. We moeten tolerant zijn als openlijke obsceniteiten worden getoond. We moeten tolerant zijn ten opzichte van porno op tv. We moeten tolerant zijn ten opzichte van haat tegen moslims, geuit door mensen als Wilders en van Gogh. We moeten tolerant zijn ten opzichte van openlijke spot en hoon. Er is alleen geen spoortje tolerantie te bekennen bij de mensen die tolerantie eisen, ten opzichte van christenen en het christelijk geloof. We zijn alleen tolerant naar onze eigen inzichten, maar zodra het woord van God wordt verkondigd slaat meteen de haat en intolerantie toe. Als er werkelijk sprake zou zijn van tolerantie, duldt dan ook dat christenen een ander standpunt innemen ten opzichte van homoseksualiteit en abortus. Dat christenen tegen samenwonen en seks voor het huwelijk zijn. Nee, we zijn absoluut niet tolerant in Nederland. Het enige dat geëist wordt is ruimte en vrijheid voor de ongebondenheid en rebellie tegen God en Zijn woord. De actie van de homo’s ligt op een lijn met pyromanen die tolerantie eisen voor hun afwijkend gedrag door overal branden te stichten. Het wordt hoog tijd dat we intolerant worden tegen tolerantie.

Eten lekkerder door honger

Als je honger hebt, komt er een hormoon vrij dat er voor zorgt dat eten er lekkerder uit ziet. ‘Eet mij, ik ben heel lekker’, lijkt dat eten te roepen. En dat is dan eigenlijk een misleiding, of beter nog, een verleiding. Het is ook meteen een leugen, want het hormoon laat het er lekkerder uitzien dan het in werkelijkheid is. En zo gaan we dingen eten, die we normaal gesproken zouden laten staan. Het spreekwoord zegt: ‘Honger maakt rauwe bonen zoet.’ Reclame is eigenlijk ook een soort hormoon, dat alles lekkerder doet lijken. We worden verleid dingen te kopen, omdat ze er mooier uitzien dan ze in werkelijkheid zijn. Alleen de mooie kanten worden benadrukt, die aantrekkelijk lijken op het eerste gezicht. Het hormoon beïnvloedt je eerste indruk. ‘Eet mij, neem mij, koop mij’, enz. De bijbel noemt dit de begeerte der ogen. Wie eraan toegeeft krijgt later spijt. Is daar nu niets tegen te doen? Zeker wel, omdat je het weet, kun je ervoor op je hoede zijn. Zo zeggen we: ‘Ga geen boodschappen doen als je honger hebt, dus vlak voor etenstijd, want dan koop je altijd teveel.’ Maar ook kun je zeggen: laat je niet leiden door je gevoel. Wees nuchter en waakzaam, laat je niets wijsmaken. Koop alleen wat je nodig hebt. Maak je boodschappenlijstje na het eten en houd je eraan. Ook op geestelijk gebied werkt dit zo. Laat je niet leiden door je eigen indrukken, maar raadpleeg Gods woord voor je leven. De mens zal niet leven van brood alleen, maar van alle woord dat uit Gods mond komt. Hoeveel hormonen er ook meedoen, laat je leiden door Gods woord. Dat is absoluut betrouwbaar. Als je dat volgt in je leven kom je zeker niets tekort en doe je geen dwaze dingen.

Gratis concert voor taxichauffeurs na vondst viool

Een Amerikaanse violist die zijn Stradivarius in een taxi had laten liggen en zijn kostbare instrument na een nacht van pure paniek ongeschonden terugkreeg, heeft dinsdag uit dank een concert gegeven speciaal voor taxichauffeurs. Ik kan me voorstellen dat je weinig slaapt als je je Stradivarius kwijt bent geraakt. Het is dan ook heel begrijpelijk dat de man na de teruggave spontaan een concert gaf. Ik vermoed dat iedereen het hiermee eens is. Maar stel je nu eens voor dat de violist had gereageerd met: “O, die viool, die hoef ik niet meer hoor.” Dat zou een slag in het gezicht zijn van de taxichauffeur die de viool terugbezorgde, maar ook de oude Stradivarius zou zich dan ten onrechte hebben uitgesloofd om het instrument de juiste perfectie mee te geven. Nee, dat is ondenkbaar. Ook hier zal iedereen het mee eens zijn, vermoed ik. Maar dan nu de clou, want die is er. Wij zijn als mensheid iets veel kostbaarders kwijtgeraakt dan een Stradivarius, namelijk de liefde van God in ons binnenste. Door dat verlies dreigt er een zware veroordeling, maar gelukkig, de liefde van God is teruggebracht door de Zoon van God, Jezus. Hij biedt aan ieder die liefde zonder extra kosten aan. Als iedereen die liefde zou accepteren, hadden we vrede op aarde. Maar in plaats daarvan zeggen de mensen: “O, die liefde, die hoef ik niet meer hoor.” Treurige zaak. Voor niets al die moeite gedaan. Maar de mensen die deze teruggave wel accepteren, zijn de koning te rijk. Ze blijven jubelen en danken, omdat ze beseffen dat hun leven weer compleet is geworden.

Mannen laten moeder strijken

Een kwart van de mannen strijkt niet zelf, maar laat het hun moeder doen. Het gaat dan zeker over ongehuwde mannen, want ik kan me niet voorstellen dat er moeders zijn die strijken voor hun gehuwde zonen. Strijken wordt drie keer zoveel door vrouwen gedaan als door mannen. Dat is best veel, want mannen moeten toch hun ego kunnen strelen door plooiloos te strijken, dat is best een precies klusje als je het goed wilt doen. Ook wel technisch in zekere zin, want je ijzer moet niet te warm en niet te koud zijn ten opzichte van de te strijken stof. Het onderzoek heeft ook aangetoond dat de beste strijktijd op zondagmiddag rond drie uur ligt, niet half vier, of half drie, nee drie uur. Dan kan er daarna weer een kopje thee worden gedronken en dan is het zo weer etenstijd. Zo komt de dag wel om. Zoals bij elke bezigheid heb je ook bij het strijken mensen die er gek op zijn. Voor sommigen is het zelfs een vorm van therapie. Lekker onthaasten en even een half uurtje voor jezelf. Ja echt, strijken op therapeutische basis, het bestaat. Maar om even op die moeders terug te komen, die doen dat natuurlijk puur uit opoffering, liefde voor hun kind. Je hoort ze al zeggen: ‘Laat mij het maar doen jongen, jij hebt al zoveel gedaan deze week.’ Hoewel, je blijft wel lekker op de hoogte zo twee keer per week even een praatje, bij het brengen en halen van de strijk. Wie weet hoe gezinnen en relaties uit elkaar zouden vallen als er niets meer te strijken zou zijn. Dus mannen, geen reden tot schaamte hoor, je doet er veel goed werk mee, vooral op het sociale gebied. Strijk maar eens over je hart met moederdag en bedank haar met een uitgestreken gezicht voor haar onkreukbare liefde.

Vrouw ontslagen om weggegeven donut

Een Canadese restaurantmedewerkster die was ontslagen omdat ze een kleuter een mini-donut ten waarde van ongeveer 10 eurocent had gegeven, heeft donderdag haar baan teruggekregen. Iemand die ontslagen wordt om het weggeven van een donut, moet een baas hebben met dollartekens in zijn ogen. Figuren als Dagobert Duck vallen over een dubbeltje en zijn te krenterig dat ze ook maar iets aan een ander gunnen. De rechter heeft in dit geval uitspraak gedaan en vond het geen reden voor ontslag. In de wereld draait alles om geld, macht en aanzien, hoe geheel anders is dat in het koninkrijk van God. Het hoogste goed is daar weggeven, het is zaliger te geven dan te ontvangen. Alles in dat koninkrijk is gericht op geven. De Koning zelf heeft alles weggegeven aan Zijn kinderen, de bewoners van het koninkrijk. Maar ook alle vreemdelingen, weduwen, wezen, ontheemden, kunnen ontvangen wat ze nodig hebben. En dan krijgen ze veel meer dan waar ze om vragen. Inderdaad, een wereld van verschil. Elke christen heeft de Geest van het Koninkrijk ontvangen, zodat er overal en altijd liefdevol kan worden gehandeld. Misschien had die medewerkster ook wel iets van deze Geest toen ze de donut weggaf. Haar baas in elk geval niet, want aan de vruchten herken je de boom.

Lerares dreigt met celstraf voor stoute kinderen

Een basisschoollerares uit Roemenië was het ondeugende gedrag van haar leerlingen zo beu, dat ze aan een politieman vroeg of hij wilde dreigen met gevangenisstraf voor stoute kinderen. Als oud-schoolmeester kan ik me de wanhoop van deze lerares voorstellen, dat wil zeggen, ik ga er vanuit dat de kinderen haar tot wanhoop hebben gedreven. Kinderen zijn keihard, zodra ze merken dat je de touwtjes niet te strak in handen houdt, maken ze er meteen misbruik van. Dat is ze eigenlijk dan weer niet aan te rekenen, want zij zijn degenen die moeten worden gevormd en opgevoed. OK, dreigen met celstraf door een echte politieagent is pedagogisch niet echt te verantwoorden, maar wat dacht u van onze eigen Sinterklaastruc? Stoute kinderen worden meegenomen naar Spanje, in de zak van Zwarte Piet nog wel. Zonder te verblikken of te verblozen staan ouders dit keihard tegen hun kleinste kinderen te jokken. Is dat dan wel pedagogisch verantwoord? Waar het op neerkomt, is dat kinderen je soms tot wanhoop kunnen drijven. Je gaat dan de gekste dingen zeggen en in een latere fase ook doen, die echter alleen maar meer je gezag ondermijnen. Een vicieuze cirkel dus. Kinderen klieren, opvoeders gaan dreigen, kinderen vinden dat spannend en klieren des te meer. Opvoeders worden wanhopig en verzinnen absurde straffen. De kinderen weten dat ze dat nooit kunnen volhouden en nemen de leiding over. Tenslotte eindigt het ermee, dat de opvoeders huilend in een hoekje smeken: “Sinterklaas, neem mij alstublieft mee naar Spanje en laat me daar voor altijd blijven.” Dan komt er een stukje in de krant, want dat is nieuws. De moraal van dit verhaal? Opvoeden is best een lastige klus, en een opvoeder hebben die er niks van kan, is een ramp, voor de opvoeder en voor de kinderen.

Zimbabwe krijgt bankbiljet van 250 miljoen dollar

De centrale bank van Zimbabwe gaat een bankbiljet uitbrengen van 250 miljoen Zimbabwaanse dollar. Dit heeft de staatstelevisie van het Afrikaanse land maandag gemeld. Zimbabwe heeft de hoogste inflatie ter wereld: 165.000 procent. Tot nu toe was de grootste coupure 50 miljoen dollar. Zimbabwe is het rijkste land ter wereld, iedereen is daar miljonair. Helaas is het allemaal niets waard. Viermaal per dag verdubbelen de prijzen. Dus is het ieder voor zich in dat land. Wie een stukje grond heeft en een paar beesten kan zich in leven houden en de rest steelt of bedelt om in leven te blijven. Intussen schieten de soldaten, of ander gespuis, op ieder die er iets van zegt, leve de chaos. Hoe diep kan een land wegzakken met foute leiders. De hele wereld kijkt toe hoe het land te gronde wordt gericht en de mensen omkomen. Niemand doet iets, we hebben er kennelijk geen belang bij. Mugabe kan doen wat hij wil, de blanke boeren zijn van hun landerijen verjaagd en de inkomsten voor het land zijn tot het nulpunt gedaald. Het is te hopen dat Zimbabwe spoedig wordt verlost van despoot Mugabe. Het land zal jaren nodig hebben voor het weer in oude luister kan worden hersteld. Hoeveel dat kost? Het is moeilijk te zeggen in een land waar een mensenleven net zo weinig waard is als een briefje van 250 miljoen dollar. En dat is door de inflatie ook al weer 400% minder waard sinds gisteren.

Gratis schone borden en stokjes in China

Bezoekers van restaurants hebben recht op gratis schoon servies en bestek. Wij vinden dat vanzelfsprekend, maar in China is daar heel lang over gesproken. In veel restaurants moest er zelfs een toeslag worden betaald als het servies schoon moest wezen. Nu is er dan een uitspraak gedaan: elk restaurant is verplicht schoon servies te serveren. Dat betekent een schone kom en schone stokjes, zonder extra kosten. Dat wordt nog wat met de Olympische Spelen in aantocht. Er is van alles aan de hand in dat land. Opstand in Tibet, vuile lucht, schending van mensenrechten, kinderarbeid, een zeer besmettelijke ziekte onder kinderen, en nu weer het servies. Over twee maanden zal alles blinkend schoon zijn voor het oog van de wereld. Desnoods wordt alles achter hoge hekken verborgen, maar de wereld zal zien dat China een moderne samenleving is. Nu moet ik ter verdediging van de Chinezen wel aanvoeren, dat er wel heel erg veel aandacht is voor alles wat er in dat land gebeurt nu de Spelen in aantocht zijn. Op elk slakje wordt nu zout gelegd en er wordt veel harder geschreeuwd dan in de jaren ervoor [en ik denk ook in de jaren hierna]. Maar goed, mocht u trek hebben om naar dat land af te reizen, maak u dan niet meer bezorgd over het servies in de restaurants. En mocht u toch nog twijfelen aan de reinheid van de stokjes, gebruik dan net als de meeste Chinezen, gewoon uw vingers om te eten.

Nucleaire aanval bedreigde kopje thee

De Britse overheid was in de jaren '50 bang dat een grootschalig atoomaanval voor een enorm tekort zou zorgen aan... thee. Ik zie het al weer helemaal voor me, generaals en ministers in geheim overleg bijeen en waar gaat het over? Hoe zorgen we ervoor dat ons dagelijkse kopje thee niet in gevaar komt! Dat zou in Nederland het kopje koffie zijn, want de Engelsen zijn net zo verzot op thee als wij op koffie. Wij koffiedrinkers kunnen ons niet voorstellen dat thee zo lekker kan zijn, dat er zelfs geheim overleg voor gevoerd moet worden. “Wat die Sovjets ook naar beneden gooien, onze theepauzes mogen er niet door gehinderd worden, sterker nog, onze theevoorraad mag op geen enkele manier gevaar lopen. Kom niet aan onze thee, want dan zijn we net zo krachteloos als Simson zonder haren.” Gelukkig voor de Angelsaksen is het nooit zover gekomen, dat ze iets anders zouden moeten drinken om zich weer goed te voelen, maar raar blijft het. Bovendien vinden de meeste Britten de thee helemaal niet lekker en gooien ze er een sloot melk door. Ik zeg altijd maar: “Het is goed dat ze op een eiland wonen.” Dat moeten die Sovjets ook hebben gedacht: "Zolang ze thee drinken in plaats van wodka, zijn ze daar ongevaarlijk."

Mexicaan overvalt bank met ijslolly

Een man bewapend met een ijslolly in een plastic zak heeft in de Mexicaanse stad Aguascalientes een bank overvallen. De truc lukte en de caissière overhandigde de buit, welgeteld zo’n 200 euro in waarde. De bankrover was er tevreden mee en probeerde te vluchten in zijn rolstoel!! Het is eigenlijk te geinig om er al te moeilijk over te doen, maar ja, hij werd wel gearresteerd en als een echte bankrover afgevoerd. Zou de man het voor de kick hebben gedaan, denk ik dan. Was hij zijn saaie leven zat in die stoel en zocht hij wat opwinding? Hoe verzin je het anders om een bank te overvallen met een ijsje. Ik vind het echt een raar verhaaltje, wat bij mij meer vragen oproept dan beantwoordt. De buit stelde ook niet veel voor en om de ramp compleet te maken, zal zijn ijsje ook wel zijn gesmolten. Hoe het met de man afloopt weet ik niet. Misschien wordt er geschikt, laten we het hopen. De man geeft het geld terug en hij kan weer verder in zijn rolstoel. Op naar een nieuw ijsje en wie weet een nieuw avontuur. Maar een bank overvallen dat zal hij voortaan wel laten, vermoed ik.

Cubanen mogen een computer kopen

Cubanen kunnen vanaf vrijdag een computer aanschaffen. In de hoofdstad Havana verdrongen ze zich voor winkels om de nieuwe elektronica te bekijken. Al ruim 30 jaar kunnen mensen op aarde computers kopen, maar op Cuba was dat niet toegestaan. Dat eiland wordt al sinds 1959 onder de druk gehouden van het communisme. Fidel Castro heeft als een verlicht despoot alle macht in handen gehouden en verbood de aanschaf en het bezit van dit door het ‘vrije westen’ ontwikkelde medium. Angst en geweld zijn de kenmerken van de Cubaanse regering, net als van elke andere dictatuur. Een eiland kun je nog onder de duim houden, maar een hele wereld niet. En terwijl in de wereld de ontwikkelingen doorgingen, leek de tijd op Cuba stil te staan. Alles verouderde en ging stuk, maar contact met ‘het Westen’ onderhouden was verboden. Om nog wat inkomsten te genereren werd toerisme toegestaan. Speciale hotels voor toeristen werden gebouwd. De gewone Cubanen mochten of konden er niet komen. Sinds Fidels broer Raoul in Cuba de baas is geworden (gewoon benoemd, niks verkiezingen), krijgen de Cubanen wat meer vrijheden. Hij begrijpt dat een opstand op die manier kan worden uitgesteld, want komen zal die een keer. Geen volk laat zich straffeloos onderdrukken en als slaven behandelen. We hebben het gezien in Europa, waar het communisme is verdreven door de eigen bevolking. Helaas staan er dan meteen nieuwe machten klaar om in het gat te springen. In voormalige communistische landen grijpen nieuwe leiders naar de macht en de corruptie en onderdrukking gaan in een andere vorm gewoon door. Daarom weet ik niet of de toestemming om een computer te hebben de mensen op Cuba werkelijk helpt. Ze zijn in elk geval weer even afgeleid.

'Sommige toetsenborden nog viezer dan toiletbril'

Sommige toetsenborden van kantoor-pc's herbergen zoveel bacteriën dat gebruikers er goed ziek van kunnen worden. Dat klopt helemaal, dat wil zeggen, dat sommige toetsenborden erg smerig zijn. Ik werk al sinds 1984 met computers en toetsenborden en heb er al heel wat gezien. De smerigste die ik ooit heb gezien stond in een beduimeld kantoortje. De gebruiker rookte en er was geen enkel raam dat ook maar een kiertje open kon. Alles plakte daar, het bureau en vooral het toetsenbord. Het waren oorspronkelijk witte toetsen geweest met grijze of zwarte letters en symbolen. Maar inmiddels waren de meest gebruikte toetsen volledig kaal. De letters “e”, “n”, “d”, “s” en “a” waren totaal verdwenen. Kennelijk sloeg de gebruiker harder met zijn linker- dan met zijn rechterhand de toetsen aan. Aan de randen van de beduimelde toetsen zat een plakkerige bruine rand, dat wil zeggen dat alle toetsen bedekt waren met een bruine plakkende laag, maar dat door het aanslaan uit het midden een vettige cirkel je tegemoet glom, precies vanaf de plaats waar de vingertoppen de toetsen hadden geraakt. Dat je van die smurrie ziek kan worden spreekt vanzelf. Maar ook de aanblik was al ziekmakend. Aangezien ik daar een tijdje moest werken en dat smerige toetsenbord gebruiken, heb ik het meteen vervangen door een nieuw. Zelfs een wc-bril zou zich hiervoor geschaamd hebben. Maar ik heb wel iets geleerd daardoor. Als je wilt weten met wie je te maken hebt, bekijk dan eerst zijn of haar toetsenbord.

Illusionist houdt 17 minuten adem in

De Amerikaanse illusionist David Blaine heeft het wereldrecord adem inhouden gebroken. De magiër hield tijdens een show van Oprah Winfrey onder water 17 minuten en 4 seconden zijn adem in. Nou, dat is best lang, maar eh, is het ergens goed voor? Iemand houdt ruim 17 minuten de adem in, nou en? Moeten we nu in aanbidding op de grond vallen? Moeten we een standbeeld oprichten en er met elkaar omheen dansen? Moeten we op alle tv zenders van de wereld tegelijkertijd een ingelaste uitzending verzorgen? Wie is David Blaine? Hoe was zijn jeugd? Waarom is hij zo zelfgericht? Waarom zoekt hij zo wanhopig naar zijn identiteit? Wat is er in vredesnaam misgegaan met deze mens? Liet hij zich ook al niet enkele maanden geleden invriezen in een blok ijs en hing hij ook al niet in een glazen bol enkele weken boven de Theems? Wanneer heeft deze op sensatiebeluste man genoeg aandacht gehad? Of gaat hij door tot het hem uiteindelijk het leven kost? Ik ben werkelijk bang voor het laatste. Hij noemt zichzelf illusionist, dat heeft te maken met machten en krachten van de duisternis. De Bijbel is er duidelijk over, dat degene die deze machten beheerst een mensenmoordenaar is en een leugenaar. Het is letterlijk een illusie om te denken dat je op deze manier de vervulling van je leven vindt. Als deze man niet snel iemand vindt die hem uit zijn lijden verlost, kan het wel eens te laat voor hem zijn. Laten we hopen dat hij voor die tijd ontwaakt uit zijn illusie.

Inbreker verstopt zich in vuilnisbak

Een 29-jarige inbreker zonder vaste woon- of verblijfplaats probeerde in de nacht van maandag op dinsdag aan de politie te ontkomen, door zich te verstoppen in een kliko. Een kat in het nauw doet rare sprongen, maar een inbreker kennelijk ook. Jezelf verstoppen in een vuilnisbak is toch wel heel treurig, want die dingen staan meestal niet spik en span te wezen. De politie die met een speurhond op zoek ging, had de man al snel gevonden vanwege zijn gestommel in de bak. Waarschijnlijk zocht hij een schoon plekje of een beetje frisse lucht, maar stil kon hij zich niet houden. Door het kordate politieoptreden belandde de man daarna in een wat ruimere bak.