Lerares dreigt met celstraf voor stoute kinderen

Een basisschoollerares uit Roemenië was het ondeugende gedrag van haar leerlingen zo beu, dat ze aan een politieman vroeg of hij wilde dreigen met gevangenisstraf voor stoute kinderen. Als oud-schoolmeester kan ik me de wanhoop van deze lerares voorstellen, dat wil zeggen, ik ga er vanuit dat de kinderen haar tot wanhoop hebben gedreven. Kinderen zijn keihard, zodra ze merken dat je de touwtjes niet te strak in handen houdt, maken ze er meteen misbruik van. Dat is ze eigenlijk dan weer niet aan te rekenen, want zij zijn degenen die moeten worden gevormd en opgevoed. OK, dreigen met celstraf door een echte politieagent is pedagogisch niet echt te verantwoorden, maar wat dacht u van onze eigen Sinterklaastruc? Stoute kinderen worden meegenomen naar Spanje, in de zak van Zwarte Piet nog wel. Zonder te verblikken of te verblozen staan ouders dit keihard tegen hun kleinste kinderen te jokken. Is dat dan wel pedagogisch verantwoord? Waar het op neerkomt, is dat kinderen je soms tot wanhoop kunnen drijven. Je gaat dan de gekste dingen zeggen en in een latere fase ook doen, die echter alleen maar meer je gezag ondermijnen. Een vicieuze cirkel dus. Kinderen klieren, opvoeders gaan dreigen, kinderen vinden dat spannend en klieren des te meer. Opvoeders worden wanhopig en verzinnen absurde straffen. De kinderen weten dat ze dat nooit kunnen volhouden en nemen de leiding over. Tenslotte eindigt het ermee, dat de opvoeders huilend in een hoekje smeken: “Sinterklaas, neem mij alstublieft mee naar Spanje en laat me daar voor altijd blijven.” Dan komt er een stukje in de krant, want dat is nieuws. De moraal van dit verhaal? Opvoeden is best een lastige klus, en een opvoeder hebben die er niks van kan, is een ramp, voor de opvoeder en voor de kinderen.