Twee stukjes zoek in megapuzzel

Een 73-jarige vrouw uit het Brabantse Bakel baalt enorm. Acht maanden geleden begon de vrouw aan een megapuzzel van 18.240, en nu blijkt dat ze twee puzzelstukjes mist. Dat is erg, na maanden puzzelen twee stukjes kwijt zijn. Ik heb dat een keer meegemaakt met een puzzel van 500 stukjes. Er ontbrak 1 stukje en de puzzel was dus nooit compleet te maken. Ik heb de hele doos weggegooid. De ultieme sensatie voor elke puzzelaar is het moment dat de puzzel is opgelost. Je hebt getriomfeerd, het bewijs ligt op tafel. Laat hem een paar dagen liggen of hang hem aan de muur, maar geniet er zo lang mogelijk van. Deze megapuzzel van 18.240 had dus maar 18.238 stukjes die op hun plaats konden worden gelegd. Nu schijnt het zo te zijn dat de fabriek die de puzzels maakt op zoek is naar de ontbrekende stukjes, dus er is hoop dat het nog goed komt. Het voorval herinnert me aan de woorden van Jezus toen hij het over de mens had, het overtreden van 1 gebod maakt de hele mens waardeloos. Een klein beetje zuurdeeg maakt het hele brood zuur. Een klein gebrek doet de mens zijn volmaaktheid verliezen. Daar mag je om treuren, maar is is een oplossing. De Maker is op zoek gegaan naar vervangende stukjes. Dat bleek niet mee te vallen, maar is toch gelukt. Nu is de puzzel die mens heet weer compleet te maken. Dankzij de inspanning van de ‘Fabrikant’ is de mens die gelooft weer compleet. Er kan weer gelachen worden.