Werknemers motel mogen niet gapen

Een motel in het Australische Goulburn heeft een wel heel vreemd reglement voor zijn werknemers. De arbeidskrachten mogen namelijk niet geeuwen, niet aan het bandje van hun beha trekken, niet aan de neus krabben en geen haar achter de oren stoppen. Dat wordt lastig, want hoe meer je verbiedt, hoe meer je er op gaat letten en het gevolg laat zich raden: nog meer knellende bandjes, nog meer geeuwen, nog meer haren die niet op hun plaats blijven en nog meer kriebelende neuzen. Want alles wat je verbiedt neemt juist toe. Ik begrijp het wel, het ziet er niet erg smakelijk uit als iemand eerst langs zijn neus wrijft en vervolgens je bord met eten komt presenteren, of als iemand eerst door de haren strijkt en daarna je vork komt recht leggen. Hygiëne, daar gaat het om. Maar om nu te dreigen met ontslag of een boete, dat gaat dan toch wel erg ver. Ik zou zeggen, laat je personeel eens onder een microscoop zien wat er allemaal krioelt in een neus, of in het haar. Als je daar niet van schrikt, ben je of blind of onverschillig. Domweg verbieden zonder toelichting helpt niet. Er moet iets van binnenuit veranderen. Als ik aan mijn neus heb gewreven, moet ik eerst mijn handen wassen. Maar ja, wie hebben er allemaal aan die kraan gezeten? Smetvrees ligt op de loer. Wat dan? Met elkaar spreken over etiquette en een goede motivatie. Daar kom je een heel eind mee, lijkt me. De bijbel leert dat door de wet de zonde toeneemt, maar als je hart verandert, verandert ook je gedrag. Regels voeden niemand op, ze bepalen slechts de grenzen. Opvoeden gaat van binnenuit en begint met liefde.