zondag 15 juli 2007

Fransman slacht hond tijdens paddotrip

Hoelang blijven we in Nederland onze ogen sluiten? Hoeveel doden moeten er nog vallen onder vooral jonge mensen? Hoeveel buitenlanders lokken we nog de dood in door ons liberale drugsbeleid? Dit is al de derde keer in vrij korte tijd dat iemand totaal zijn verstand verliest na het eten van paddo’s. In Nederland zijn ze vrij te verkrijgen als ze maar niet gedroogd zijn. Dat is zoiets als je mag alcohol kopen zoveel je wilt als je het maar niet opdrinkt. In Amerika zouden ze zeggen: je mag zoveel wapens kopen als je wilt als je ze maar niet leegschiet. De duivel lacht zich rot om zoveel domheid. Hij is de mensenmoordenaar bij uitstek en weet wat de gevolgen zullen zijn. Nederland is trots op zijn rebelse houding. Hier kan alles, mag alles, leve de vrijheid. Kortgeleden sloeg iemand onder invloed van paddo’s zijn hotelkamer kort en klein, daarna sprong iemand onder invloed van paddo’s van een viaduct. Nederland slaapt vrolijk door. Nu slacht iemand zijn hond. Hoe lang nog? Wanneer gaan we inzien dat het niet een onschuldig vermaak is om hallucinerende middelen te gebruiken? Nederland is doodziek van tolerantie en liberalisme. In feite zijn we zo gebonden als wat, want we zijn het slachtoffer geworden van onze eigen vrije regels. In Limburg gaat burgemeester Leers tegen alle wetten in zijn eigen gang, tot woede van buurland BelgiĆ«. In Amsterdam moet alles kunnen want dat trekt veel toeristen. Burgemeester Cohen wordt gepaaid door de verkiezing van populairste burgemeester van de wereld op een na te winnen. De regering en de Tweede Kamer gaat het vooral om populair bij de kiezer te zijn en er gebeurt al jaren helemaal niets. Wie durft in Nederland de drugs de oorlog te verklaren? Wie durft het op te nemen tegen de drugsdealers die beter weten dan wie ook hoe verslavend – lees winstgevend – de handel in drugs is? Nergens lees ik iets over het verbieden van drugs. We zijn bang voor de criminaliteit, bang dat de handel onzichtbaar wordt, bang dat we de controle verliezen die we denken erop te hebben. In Uruzgan wordt alles gedaan om ‘onze jongens’ te beschermen en terecht. Maar hoe zit het met ‘onze jongens en meisjes’ hier in Nederland? Zijn die vogelvrij verklaard? Mogen die zich dooddrinken, doodspuiten, doodslikken, doodeten aan de paddo’s? Nederland, hoe lang nog?

Geen opmerkingen: