Politie in actie door zweetvoeten

De politie in Duitsland heeft na een inval een man aangetroffen met enorme zweetvoeten. De agenten kwamen in actie nadat de buren hadden geklaagd over de stank. Aanvankelijk vermoedde de politie een lijk aan te treffen, maar het was een slapende insluiper. Kennelijk waren de bewoners voor langere tijd weg en had de man zijn intrek in hun huis genomen. De politie trof niet alleen de man aan, maar ook een berg vuile was. Hoe is het mogelijk, denk je dan, dat die man niet even lekker in bad is gegaan, of minstens zijn voeten zou hebben gewassen. Nu was hij er gloeiend bij en werd hij verraden door zijn eigen lucht. Het is te hopen dat de politie wat ramen tegen elkaar heeft opengezet of iets anders heeft bedacht tegen de stank, want anders is het voor de eigenlijke bewoners ook geen pretje om thuis te komen. Je merkt het zelf niet als je stinkt, maar je omgeving des te meer. Daarom is het van belang een goede geur te verspreiden als je mensen te vriend wilt houden. Ook weer niet te nadrukkelijk, want dan heeft het weer een averechts effect. Mijn neus is erg gevoelig voor bepaalde dure parfums, die dringen zo scherp mijn neus binnen, dat het gewoon zeer doet. Waar anderen bewonderend ahh en ohhh en mmm zeggen, denk ik: bah wat een smerige bijtende lucht. Maar altijd beter dan de geur van zweetvoeten, hoewel dat toch weer puur natuur is. Het schijnt zo te zijn dat bepaalde geuren mensen aantrekken of afstoten. Het hangt niet van de geur maar van de mens af, of een luchtje lekker of vies wordt gevonden. De Bijbel roept ons op om de geur van Christus te verspreiden, maar dat is voor de één een doodslucht ten dode en voor de ander een levenslucht ten leven. Gek hè, het is maar net wat je lekker vindt. In de Bijbel wast Jezus de voeten van zijn discipelen als een voorbeeld om na te volgen. Zou dat ook iets te maken hebben met het verspreiden van een lieflijke geur?