zondag 23 september 2007

Man van 72 mag geen alcohol kopen

Medewerkers van de Britse supermarktketen Morrisons in West Kirby weigerden een man van 72 jaar alcohol te verkopen. Daar sta je dan als 72-jarige aan de kassa met je twee flessen rode wijn. Ik zie het al voor me. De man is van huis gegaan – stel ik me voor – met het genoeglijke uitzicht van een gezellige avond. Misschien wat vrienden uitgenodigd om gezellig een wijntje te komen drinken en over vroeger te praten. Even naar de supermarkt om nog wat goede wijn te kopen, wellicht nog wat nootjes en een stukje kaas en dan naar de kassa. Bij die kassa moet je tegenwoordig niet alleen betalen, maar – als je alcoholische dranken koopt – ook bewijzen dat je ouder dan 21 bent. Dus vroeg de caissière de man zich te legitimeren. Stel je even voor: een man van 72 met een grijze baard moet aantonen dat hij ouder dan 21 is. De man weigert om aan die vertoning mee te doen. Het gevolg: ruzie aan de kassa. Als hij niet aantoont de geoorloofde leeftijd te bezitten krijgt hij zijn wijn niet mee. De man blijft weigeren en wil de chef spreken. Maar deze komt ook niet verder dan: ‘Regels zijn regels en we maken voor niemand een uitzondering.’ De man is verbijsterd om zoveel ambtenarij en blijft weigeren. En dan wordt het een kwestie van eer. Wie gaat hier nu buigen, de chef of de klant? Iedereen kan zien dat de man oud genoeg is en natuurlijk is het kinderachtig om hem naar zijn leeftijd te vragen. Maar het is ook kinderachtig om daar kwaad om te worden en het is ook kinderachtig om dan zo halsstarrig te zijn. Uiteindelijk moest de man zonder wijn vertrekken. Die komt dus niet meer terug in die winkel, lijkt me. De chef mag dan gelijk hebben, maar het kost hem wel een klant. Gaat het niet heel vaak zo in het leven? Lopen we niet heel vaak tegen onze hoge harten aan? Gaan de meeste ruzies en vetes niet over onbenullige zaken? Is het niet te triest voor woorden? Hadden we met elkaar maar wat meer ruimte in ons denken en konden we maar wat vaker lachen om pietluttige zaken. Maar ja, wat blijft er dan nog te schrijven?

Geen opmerkingen: