Kikkers trouwen voor regen in India

Twee kikkers zijn donderdag met elkaar getrouwd in de heilige hindoestad Benarés, in de noordelijke deelstaat Uttar Pradesh. Misschien denk je dat het al 1 april is, maar nee, in India kan alles en ik kijk in dat land nergens meer van op. Het is namelijk een land met heel veel godsdiensten en dit kikkerverhaal komt voort uit het hindoe geloof. Het heeft al lange tijd niet geregend in deze deelstaat en daarom is besloten dit kikkerhuwelijk te sluiten om de regengoden gunstig te stemmen. Honderden mensen zijn de 5 priesters gevolgd naar de vijver waar het huwelijk is gesloten. De kikkers zijn in de echt verbonden en bestrooid met poeder van de geelwortel. Toen de twee gehuwden in het water werden gezet, hebben de gelovigen hun waterplaats bestrooid met bloemen. Gebeurt dit werkelijk in onze wereld? Denken mensen werkelijk dat je kikkers kunt huwen? Denken mensen werkelijk dat daarmee de regengod gunstig wordt gestemd? Het antwoord is kennelijk ‘ja’. En dat vind ik diep en diep triest. Want of je nu in India woont of in Nederland, alle mensen zijn gelijk. Het is de cultuur waarin je bent grootgebracht die je denken heeft gevormd. Als je maar vaak genoeg te horen krijgt dat er regengoden zijn en dat een kikkerhuwelijk ze gunstig stemmen, dan ga je daar geloof aan hechten. Geloof moet ergens beginnen. Mijn geloof begint in de bijbel. Daar kun je dingen in opzoeken en geloven. Maar geloof moet ook iets uitwerken anders heb je er niets aan. Als ik geloof dat God mij helpt omdat Hij dat belooft, dan moet ik daar ook iets van merken. Ik ga niet geloven in een theorie of in een leer. Als God bestaat en doet wat Hij belooft, dan is dat verifieerbaar in mijn leven. Daarom ben ik heel benieuwd of het nu snel gaat regenen in India. Die kans is groot na een lange tijd van droogte. En kijk, dan blijft dat merkwaardige gedrag gewoon voortbestaan.