donderdag 6 maart 2008

Onze kat is dood

Frits is niet meer. We vonden hem gister op het straatje achter ons huis. Het leek wel of hij gewoon was omgevallen, zo gaaf en onbeschadigd lag hij erbij. Dauwdruppels bedekten zijn stijfgeworden vacht. Alsof hij lag te slapen, zo zag hij eruit. We hebben hem omgedraaid, want je wilt toch weten of hij misschien is aangereden of zo. Maar er was niets te zien. Zomaar weg op de helft van zijn dagen. Een sterke kat, de sterkste en brutaalste uit het nest, werd niet ouder dan 10 jaar. “Kom op hé, het is maar een kat”, zei ik tegen mezelf. Van de week zei ik nog stoer dat ik het niet erg zou vinden als hij dood was. Even schiet de gedachte door mijn hoofd: “Zou hij daarom, ..”, maar nee, dat geloof ik niet. Jarenlang hield hij me uit mijn slaap, omdat hij persé midden in de nacht naar buiten wilde. Maar daar stond tegenover dat hij me ook liet weten erg op me gesteld te zijn, vooral als ik een stukje kaas at. We hadden hem geleerd dat hij niets mocht pakken van mijn bord, maar wachten tot hij wat kreeg. Dan zat hij voor mijn benen smekend omhoog te kijken tot ik bereid was zijn stukje af te staan. Hij schoof dan steeds dichter naar mijn benen tot hij er stijf tegenaan zat. Als dat nog niet hielp, tikte hij voorzichtig tegen mijn broekspijp, alsof hij zeggen wilde: “Je vergeet het toch niet hè?” Op straat liep hij met ons mee en als we met de auto thuiskwamen schoot hij uit de struiken tevoorschijn met zijn staart recht in de lucht en mauwend dat hij mee naar binnen wilde. We gaan hem echt wel missen, hoewel we hem eigenlijk maar lastig vonden. Maar ja, zo gaat dat nou eenmaal. We hebben met de mensen van de dierenambulance een bakkie koffie gedronken en toen hebben we hem in een doosje meegegeven. Nee, hij wordt niet gecremeerd en ook niet begraven en we hoeven ook geen plekje ergens op een dierenbegraafplaats. Ben je gek zeg, het is maar een kat hoor. Gewoon in de destructiebak, die wordt van de week een keer geleegd en dan gaat hij mee met de rest van de dode dieren. Ach die Frits, het was toch wel een aardig beestje.

Geen opmerkingen: