Nederlander leeft gezonder

Nederlanders zijn de laatste jaren iets gezonder gaan leven. Het percentage rokers is gedaald, net als het percentage zware drinkers. Mijn eerste gedachte als ik dit lees is: “Zou God het eens zijn met deze uitspraak?” Is Nederland werkelijk gezonder gaan leven? Ik waag het te betwijfelen. OK er wordt minder gerookt en minder gedronken, maar wil dat zeggen dat Nederland gezonder is geworden? Als ik de polarisatie zie tussen Nederlanders en allochtonen, als ik de tegenstellingen hoor benadrukken tussen christenen en moslims, als ik de politieke ruimte opmerk van mensen die met hun taalgebruik alleen al Nederland zieker maken, dan vraag ik me werkelijk af of je dat gezonder mag noemen. Wanneer is een Nederlander gezond? Als hij geen te hoge bloeddruk heeft, als zijn cholesterolgehalte op peil is, als zijn bloedsuikerspiegel in balans is, als zijn temperatuur netjes op 37 blijft en zijn gewicht niet extreem te hoog of te laag is? Ben je dan gezond, of ben je gezond als je weet wie je bent en je relaties goed zijn evenals je huwelijk en de verhouding met je naasten. Ben je gezond als je blij wordt van geven en helpen en als je ziet dat een ander door jou een beter leven krijgt? Ben je gezond als je geen schulden hebt gemaakt en je je hypotheek kan aflossen, of als je in moeilijke tijden staande blijft omdat je een innerlijke bron van rust hebt gevonden? Wanneer ben je gezond? Voor mijzelf heb ik wel een antwoord op die vraag en het heeft alles met geloven te maken. Ik geloof dat je gezond aan het worden bent als je een relatie met God onderhoudt. Dat heeft een uitwerking op je geest, je ziel en je lichaam. Dat merken je relaties, je vrienden en buren, je collega’s en bloedverwanten. Iemand die gezond is, is vol liefde, gevend, en verlost van egoïsme, hebzucht, zelfzucht. Iemand die gezond is, weet dat hij niet volmaakt is, maar een volmaakte Helper heeft. Ik hoop waarachtig dat Nederland ook in dat opzicht een stuk gezonder is geworden, maar ik heb zo mijn twijfels.