Wereldrecord door tl-buizen rijden gebroken

Nederland is een wereldrecord rijker. Bennie Hultink uit Hardenberg reed zaterdag in zijn woonplaats op de motor door een muur van 750 tl-buizen. “Hier heb je er weer een”, denk ik dan. Weer een schreeuw om aandacht. Het leven om ons heen is er vol mee. Mensen die wanhopig bereid zijn de gekste dingen te doen om maar te laten weten dat ze ook bestaan. Ik durf, ik durf, wat jij niet durft, is een variatie op een bekend thema. En het Guiness Book of Records doet er goede zaken mee. Gezien worden, bekeken worden, bewonderd worden, het is volop in allerlei variaties om ons heen te vinden. Mode, sport, huizen en auto’s, we willen ons onderscheiden van de rest. Ik zeg niet dat het goed of fout is, daar moet ieders eigen geweten maar een antwoord op geven, maar ik ben nieuwsgierig naar de achtergronden, de beweegredenen, de motivatie van het menselijk handelen. Mijn kader wordt bepaald door het feit dat ik een christen ben. Ik geloof in de goddelijke oorsprong en bestemming van de schepping. Van daaruit beschouw ik de wereld en trek ik conclusies. In mijn optiek hebben mensen een goede relatie met God nodig om gelukkig te zijn. Zonder God ga je op zoek naar alternatieven om geaccepteerd en geliefd te worden. Bewonderd worden door fans is echter geen alternatief voor de liefde van God. Daarom zal Bennie waarschijnlijk steeds – net als zoveel anderen – proberen zijn grenzen te verleggen om maar in de belangstelling te blijven. Als het niet meer lukt om jezelf te overtreffen, val je vaak in een diep gat. De bewondering verdwijnt en de lege eenzaamheid blijft over. Vaak zoeken mensen dan hun heil in het negatieve of het alternatieve. Drank en drugs komen in beeld en als je verder wordt meegetrokken geweld en criminaliteit. Uiteindelijk gaat een mens eraan kapot. Een succesvol leven kan nog even afleiding geven, maar tenslotte houd je toch alleen jezelf over. Het is triest om te zien hoe mensen zonder God en zonder vrede proberen te overleven. Je kunt er je ogen niet voor sluiten. Je kunt niet de andere kant op kijken. Mensen hebben God nodig om gelukkig te zijn. Aan Hem zal het niet liggen, Hij heeft alles gedaan om de weg open te maken. De keuze is nu aan ons. Belijden we onze onmacht om zonder Hem voldoening te vinden, of keren we ons opnieuw van Hem af en proberen we de volgende keer 800 buizen?