Japanse zussen verborgen miljoenen in dozen

Twee Japanse zussen zijn opgepakt omdat ze geld ter waarde van 37 miljoen euro hadden verborgen in kartonnen dozen. Zij probeerden zo te voorkomen dat ze belasting moesten betalen over het geld, afkomstig uit een erfenis. Eigenlijk een heel triest verhaal, dat laat zien hoe het met het hart van deze dames is gesteld. Ze bezitten 37 miljoen euro. Voor wie het nog weet, dat is ruim 80 miljoen gulden, ja ik reken nog steeds terug en blijf me verbazen over alle prijzen. De twee dames zijn van middelbare leeftijd en hebben meer dan genoeg om er vrolijk van te leven. Ze kunnen, als ze dat willen, ook nog heel wat anderen laten delen in hun vreugde, maar daar zijn ze nu juist bang voor. Niemand mag er ook maar iets van krijgen, ook de belasting niet. Daarom hebben ze alles in kartonnen dozen opgeslagen in het schuurtje achter het huis. Domme dames, als het schuurtje verbrandt is alles weg. Waarom zo begerig? Waarom zo hebzuchtig? Waarom een houding van we hebben nooit genoeg? Ik zie daar de invloed van de leugenaar. Hij maakt mensen wijs dat je God niet kunt vertrouwen, die heeft gezegd: “Ik weet wat je nodig hebt”, en “Ik zorg voor je”, en “Ik geef leven en overvloed”, en zoveel meer. God zegt dat geven hetzelfde is als zaaien, wat je zaait ga je oogsten. Wie hebzucht zaait, zal weinig ontvangen van anderen. Wie vrijgevig geeft zal ook worden teruggegeven met een gedrukte, geschudde, overlopende maat. In het koninkrijk van God gelden totaal andere wetten dan in de wereld. Geven is bij God de grondhouding, dat weet iedereen, want het koninkrijk is opgebouwd uit liefde. Bij deze Japanse vrouwen was angst de drijfveer om alles te verbergen. Bij God is liefde de motivatie om alles weg te geven. Wat een hemelsbreed verschil.