Belgische parachutist landt in boom

Een 45-jarige parachutist uit België was zaterdagavond even duidelijk de weg kwijt. In plaats van op de grond eindigde zijn sprong in een boom. Twintig meter boven de grond bleef hij hangen. Gelukkig niets aan de hand en de brandweer heeft hem naar beneden gehaald. Op zo’n moment denk je toch onwillekeurig wat de motieven kunnen zijn van iemand die een paar kilometer de lucht in vliegt om vervolgens naar beneden te springen. Er zijn zo ontzettend veel zinloze bewegingen, dat je ze haast gewoon gaat vinden. Wat denk je van een visser, die na de vangst alle vis weer terugzet in het water? Wat denk je van een bergbeklimmer die naar boven klautert terwijl hij van tevoren weet dat hij op een gegeven moment niet verder zal kunnen en dan weer terugklimt? Wat denk je van mensen die na een maaltijd hun vinger in de keel steken en alles weer uitspugen? Wat denk je van voetballers die de bal in een netje schieten en hem er meteen weer uithalen? Datzelfde gebeurt trouwens bij heel veel sporten, de enige variatie is de grootte van bal en netje of bal en putje. De aarde is vol zinloosheid. Ramen zemen vlak voor een regenbui, je straatje vegen in de herfst, elke dag stofzuigen, je handen wassen en ze meteen weer vuil maken, kortom als je er op let komt er geen einde aan de zinloosheid van veel bezigheden. Daarom is het wel aardig dat deze parachutist eens in een boom heeft gestuurd. Prima gedaan, zou ik zeggen, probeer de volgende keer eens het dak van een huis of een vlaggenmast, maar doe iets wat de mensen in verwondering brengt. Ik ben blij met deze man en het heeft er niets mee te maken dat het hier om een Belg gaat.