Boeren gecompenseerd voor verdoofd castreren

Nederlandse varkensboeren krijgen de investeringen die ze moeten doen om varkens op korte termijn verdoofd te gaan castreren, vergoed door de supermarkten. Wat jarenlang normaal was, het zogenaamde ‘biggen snijden’, mag nu alleen nog verdoofd gebeuren. Onder druk van de dierenbeweging moest het er van komen. Ik heb het als kind vaak genoeg meegemaakt om te weten dat het snijden van biggen een werkje is dat snel voor elkaar is en de biggen gedragen zich daarna alsof er niets is gebeurd. Maar ja, ze gillen erbij dat het een lieve lust is, niet omdat het pijn doet, maar omdat ze bang zijn. Nu moeten de biggen eerst worden verdoofd, dat betekent een spuit extra in dat biggenlijf, alsof dat zo lekker is, maar goed, ik ben geen varken en ik weet dan ook niet of het nu wel of niet veel pijn doet, dat castreren. Wat ik wel heb gehoord is een heel oud verhaal over hoe het vroeger gebeurde. Dan kwam er een oude boer met twee grote platte stenen naar de varkensschuur. Op de vraag of dat geen pijn doet, antwoordde hij dan: “Je moet gewoon opletten dat je duimen er niet tussen komen.” Je mag me niet verantwoordelijk houden voor het waarheidsgehalte van dat laatste verhaal, maar ik vond het wel leuk. Als de supermarkten van Nederland het castreren gaan betalen [dan smaakt het vlees lekkerder] dan merkt u dat wel weer in de portemonnee. Echte dierenvrienden geven daar natuurlijk niet om, want die eten toch geen vlees.