In Barchatovo, een afgelegen plaatsje in Rusland, hebben de bewoners 47 kinderen uit weeshuizen geadopteerd. Volgens de bewoners is het dorp daarmee weer "vol hoop en leven". Er woonden nog 12 mensen in Barchatovo en niet ver daar vandaan stond een weeshuis met kinderen. Een van de 12 besloot een kind te adopteren uit het weeshuis om zo de eenzaamheid te verdrijven. Spoedig volgden er meer en nu zijn er al 47 kinderen uit het weeshuis naar het dorp verhuisd. De kinderen spelen op straat en maken pret. Er is weer leven gekomen in het dorpje. Andere dorpen in de omgeving hoorden ervan en deden hetzelfde. Wonderlijk, hoe een goed idee zulke grote gevolgen kan hebben. Er is weer hoop en leven in de dorpen. Hoop en leven zijn ook de woorden die God gebruikt als Hij vertelt dat Hij ons wil adopteren als Zijn kinderen. Hoop en leven keren dan terug in ons leven en ook in dat van Hem. In Gods oorspronkelijke plan was dat ook de bedoeling, dat we met elkaar zouden leven. Niet allemaal apart en opgesloten, maar bij elkaar en vrij. Als in dat koude Siberië zulke warme menselijke dingen mogelijk zijn, moet er toch hoop en leven zijn in alle delen van deze aarde. Als er maar een begint met een goed plan, komt de rest vanzelf.
donderdag 5 juni 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten