Sloper pakt verkeerde huis aan

Een sloper heeft in het Spaanse Ceuta per ongeluk een bewoond huis afgebroken. Hij had eigenlijk een aangrenzend pand moeten aanpakken. De familie in de gesloopte woning kon net op tijd vluchten en bleef ongedeerd. Het zal je maar gebeuren. Ik heb ooit een spotprent gezien van een mannetje dat schaterlachend op de wc zat, terwijl rondom hem zijn huis en de hele straat door een bombardement was verwoest. Het mannetje dacht dat hij het veroorzaakt had, want hij zei: ‘Ik trok aan de trekker en het hele huis stortte in elkaar’. De mensen van dit huis in Ceuta lagen nog te slapen en werden wakker door het geluid van instortende muren. Gelukkig bleef iedereen ongedeerd. Ik weet niet of de sloper zijn karwei verder heeft afgemaakt, maar geschrokken zal hij wel zijn. Er is toch geen zinnig mens die zijn goede huis wil laten slopen, zou je denken. En toch is dit wat veel mensen wel doen. De sloop begint vaak van binnenuit. We doen het zelf. Het huis dat we slopen is ons eigen lichaam. Door alcohol, nicotine, drugs of verkeerde gewoontes als te veel eten en te weinig bewegen zijn we onze eigen behuizing aan het slopen. Iedereen weet het en toch gaan we vaak door. Het lijkt wel of we liggen te slapen. Door een hartaanval of iets dergelijks worden we wakker geschrikt en dan gaan we er iets aan doen. Ik heb dat zelf ook gedaan. Teveel eten, te weinig bewegen. Een hartaanval heb ik niet gehad, maar ik ga wel beginnen aan de renovatie van mijn woning. Ik wil niet dat ik op een dag alleen nog naar de puinhoop kan kijken.