donderdag 22 maart 2007

Motorcrosser zes keer geflitst

Maasdijk is een apart dorp. Dat wil zeggen, er wonen aparte mensen. Ze zijn eigenwijs of eigenzinnig en geven niet snel op. Dat bewees ook deze motorrijder die zich op de Maasdijk 6 x liet flitsen. Dat is heel erg dom, vooral omdat alle Maasdijkers weten waar die flitspaal staat. Ze hebben hem immers al meerdere keren laten ontploffen, of met verf dicht gespoten. Als je op de Maasdijk richting Hoek van Holland rijdt kom je hem ter hoogte van de afslag Maasdijk onderweg tegen. De flits is helaas niet van voren maar van achteren. Dat heeft deze Maasdijker waarschijnlijk niet gemerkt, want hij had het veel te druk met zijn motor. Ik praat het niet goed, maar kan het me heel goed voorstellen. Zestig kilometer is op een dijk voor een motor een belachelijk lage snelheid, maar goed, het mag dus niet. Deze motorrijder was trouwens wel heel erg in overtreding, want de motor was onverzekerd en hij had geen motorrijbewijs. De man raakt nu waarschijnlijk ook nog zijn autorijbewijs kwijt. Even een ritje, even de adrenaline door je aderen voelen spuiten, even kicken, het is zo goed voor te stellen. Maar ja, als je onderweg een ernstig ongeluk veroorzaakt drukt die last je levenlang op je schouders, dat is de andere kant. We zijn niet alleen op de wereld. Zou deze man nu in het vervolg beter uitkijken? Ik hoop het voor hem, want boetes betalen doet niemand met plezier en zeker niet zes tegelijk. Herkennen we iets van onszelf in deze man? Hoe vaak gaan we niet zelf een grens over die we achteraf beter niet hadden kunnen passeren? Berouw komt altijd te laat. In dit voorbeeld is de man zelf het enige slachtoffer, maar dat is niet altijd zo. Ik herinner me een rit met de auto terwijl het net had gesneeuwd. De weg was glad en ik moest een afrit af, terwijl er op dat zelfde moment een ander naar boven reed. Hij hield uit voorzorg het midden van de oprit. Ik had de keuze tegen hem op te botsen of uit te wijken. Ik koos voor het laatste en belandde daardoor nogal hard tegen een stalen hek onderaan de oprit. De auto moest worden gerepareerd en het hek ook. Beide voor mijn rekening want de veroorzaker had niets gemerkt. Later dacht ik: ‘Als ik tegen hem aan was geknald, had hij alle schade moeten betalen’, maar ja, dat is achteraf. Wat wil ik hiermee zeggen? Dat je vaak niet weet wat jouw gedrag bij een ander teweeg brengt. De bijbel heeft het over vergeven, zeven keer, zeventig keer, zeven maal zeventig keer. Heel realistisch allemaal. De Maasdijker deed het fout en heeft hopelijk zijn les geleerd. Laten we hem niet veroordelen, morgen zijn we het misschien zelf wel.

Geen opmerkingen: