dinsdag 27 maart 2007

Verdrag van Rome was blanco

Leuke dingen voor de mensen. Voor het oog van de hele wereld een leeg verdrag tekenen. Het verdrag van Rome vormde de eerste aanzet tot Europese samenwerking, maar door allerlei oorzaken stond het niet op tijd op papier. De ondertekening was echter grondig voorbereid. Een prachtige zaal in het Capoliteins museum in Rome was besproken met aansluitend een receptie met exclusieve hapjes en drankjes voor de bevoorrechten en ja, dat kun je toch niet afzeggen omdat het verdrag niet klaar is. Dus werd voor het oog van de wereld een toneelstukje opgevoerd en werden er handtekeningen gezet onder een dik pak lege bladzijden. Het kan verkeren. Nu weet ik wel, dat het verdrag er in afgesproken vorm wel was, maar zeg dat dan gewoon. 'Sorry, het officiĆ«le stuk is nog niet af, maar we vieren alvast dat het in de maak is', of zoiets. Maar nee, al die dikdoenerij moest doorgaan en de indruk wekken dat bij de hoge heren altijd alles onder controle is. Is het erg om iemand voor de gek te houden? Ik denk van wel. Het heeft te maken met betrouwbaar zijn. Als achteraf blijkt dat iemand je voor het lapje heeft gehouden, of in het ootje heeft genomen (mooie uitdrukkingen trouwens) dan denk je de volgende keer: Je kan me nog meer vertellen, maar jou vertrouw ik niet. Als God op deze manier met ons zou omgaan, was Hij ook niet betrouwbaar. 'Al je zonden zijn vergeven, grapje, sorry.' Of deze: 'Wie in Mij gelooft heeft eeuwig leven, geintje, moet kunnen, toch?' Nee, God is volkomen betrouwbaar in al zijn uitspraken en beloftes. En Hij verwacht van ons hetzelfde. Laat je ja ja zijn en je nee nee. Al wat daar bovenuit gaat is uit de boze. Dat is nog al wat. Betrouwbaarheid is heel erg belangrijk. Ouders en kinderen moeten op elkaar aan kunnen. In alle relaties is voor de gek houden een vorm van bedriegerij die uiteindelijk op je eigen hoofd terugkeert. Wat je zaait zal je oogsten. Daarom wil ik pleiten voor eerlijkheid, overal, altijd. Geen leugentjes om bestwil – die bestaan niet – en geen spelletjes met de eerlijkheid. De Here Jezus noemt zichzelf ‘de Waarheid’ en zijn tegenstander noemt Hij ‘vader der leugen’. Elke leugen, hoe klein ook komt niet van God. Op wie wil je lijken?

Geen opmerkingen: