Kinderen spelen met granaat

Een groepje kinderen uit Ederveen heeft zaterdagmiddag gespeeld met een niet-ontplofte brisantgranaat uit de Tweede Wereldoorlog. Spelen met vuur is gevaarlijk, maar gooien met granaten zeker ook. Gelukkig is er geen ongeluk gebeurd, maar het had makkelijk wel zo kunnen zijn. Toeval? Veel mensen, vooral ouders, leven met angst over wat er allemaal kan gebeuren. Er is altijd dat dilemma tussen loslaten en beschermen. Kinderen leren – net als volwassenen – van hun fouten. Maar je zou willen, dat ze sommige fouten niet hoeven te maken om een les te leren. Moet je eerst een keer aangereden zijn om te weten dat verkeer gevaarlijk is? Moet je eerst een keer bijna verdronken zijn om te leren dat een zwemdiploma zo gek niet is? Moet je eerst een keer bont en blauw geslagen zijn om te weten dat vechtpartijen niet altijd in je voordeel zijn? Zo kunnen we doorgaan. Ouders geven de lessen door aan hun kinderen, maar uiteindelijk moet je ze toch loslaten en hun eigen leven gunnen. Dat houdt een risico in, maar te beschermend zijn, maakt je kinderen juist kwetsbaar. Gelukkig is er een God die op ons let. Hij zendt zijn engelen uit om te helpen en te beschermen. Meestal is dat genoeg, maar niet altijd. Dus toch maar leven in angst? Ik zou zeggen van niet. Het leven houdt altijd een risico in, dat kun je niet vermijden. Maar de wetenschap dat God je Helper is, geeft rust en vertrouwen. Hij belooft met je te zijn, alle dagen van je leven. Moet je dan alles maar op zijn beloop laten? Nee, maar balans is het juiste woord. Balans tussen beschermen en loslaten. Balans tussen waarschuwen en de ruimte geven. En uiteindelijk is de belangrijkste les, dat we leren onder alle omstandigheden op God te vertrouwen. En als een stemmetje op de achtergrond ‘Ja, maar’ zegt, leg je die het zwijgen op. Wandelen in geloof betekent vaak heel dankbaar zijn om alles wat goed is gegaan. Maar wandelen in geloof zegt ook: Al zou de vijgenboom niet bloeien, al zou er tegenslag zijn, nochtans zal ik juichen en vertrouwen op mijn God. Ik hoop dat de kinderen in Ederveen gelovige ouders hebben. En dat ze hun kinderen voorgaan in het danken van God om deze goede afloop.