Een Belgisch ouderpaar heeft hun zoontje Harley-Davidson genoemd, naar hun favoriete motormerk. Een ander gaf zijn kind de naam Muhammed-Ali, naar de legendarische Amerikaanse bokser. Twee jaar geleden schreef ik een reactie op iemand die zijn kind Manchester United wilde noemen, maar dat werd door de betreffende ambtenaar niet getolereerd. Het is iets raars die voornamen, je bent daarbij overgeleverd aan de grillen van je ouders. Gelukkig zijn de meeste ouders verstandig genoeg om te beseffen dat een naam niet voor een weekje is, maar voor het leven. Vroeger werden eerst de ouders en grootouders van beide kanten vernoemd, voor je na moest gaan denken over een naam. Tegenwoordig is de trend om zo origineel mogelijk te zijn. De namen worden steeds exotischer omdat we verre reizen maken of omdat we hier mensen ontmoeten met vreemde namen. Wie heet er nu nog Kees of Piet of Klaas om maar eens iets te noemen, of Truus, Riet of Jannie. Het komt wel weer goed hoor, voor alles is een tijd, maar je wilt toch niet op een dag ontdekken dat je Harley-Davidson heet, of Yamaha. Ik vind dat mensen daartegen beschermd moeten worden, maar ik zou niet weten hoe. Ik had jaren terug een buurman die helemaal gek was van de voetballer Arno Steffenhagen (wie kent hem nog), maar hij kwam uit een heel traditionele familie. We kregen een geboortekaartje waarop stond dat hun zoon Johannes was geboren, vernoemd naar de grootvader van vaders kant, maar, stond erachter, we noemen hem Arno. Ach ja, het kan verkeren. Mij is hetzelfde overkomen. Op mijn kaartje stond dat Klaas was geboren, maar we noemen hem Nico. Dat laatste is bij nader inzien toch maar Niek geworden. Het zij zo.
donderdag 18 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten