'Cursus roltrap lopen voor treinreizigers'

Je moet rennen om de trein te halen. De roltrap naar het perron staat vol mensen die kennelijk geen haast hebben en ook geen ruimte laten voor wie dat wel heeft. Ach ja, dat is leed met een hoofdletter. Nederland is net als veel andere westerse landen bezig zichzelf over de kop te jagen. Alles kan sneller, alles moet sneller, nog meer doen in dezelfde tijd, nog meer stress, nog meer burn-out. Waar zijn we toch allemaal mee bezig? Waar is de rust? Waar is het genieten? Zijn er nog mensen die bijvoorbeeld niet net te laat van huis gaan, omdat ze nog even iets te doen hadden? Dat is het grootste probleem, dit nog even en dat nog even en dan net te laat vertrekken en dan staat ook nog de roltrap vol mensen. Ergernis alom. Maar we hebben alweer iets bedacht: voetjes op de trap. Hier moet je staan en daar moet je lopen. Dan kunnen de mensen met haast je passeren op de roltrap. Zou het allemaal nog sneller kunnen? We hebben nu al de hoge snelheidstrein, maar het moet nog sneller. Alles om maar meer te kunnen doen, nog meer, nog meer, nog meer. Het is toch de waanzin ten top dat er een cursus roltrap lopen gaat komen. Straks komen er ook voetjes op de stoep en op de zebra en in de warenhuizen en de supermarkten. Nog meer stroomlijnen en nog meer proppen, tot echt elk gaatje gevuld is en elke seconde benut. Je moet er niet aan denken dat dit de toekomst zal zijn. Pak toch eens een treintje later, blijf toch eens even stilstaan op die trap, gun jezelf eens een adempauze. Het leven is veel te mooi om er maar doorheen te razen.