dinsdag 30 oktober 2007

Honden beschieten man

Een groep jachthonden heeft een jager neergeschoten die een afgeschoten fazant wilde oprapen. Dat maakten de autoriteiten in de Amerikaanse staat Iowa maandag bekend. Dat is weer eens wat anders dan ‘man bijt hond’. Soms lijkt de wereld op zijn kop te staan. Kinderen zijn de baas over hun ouders, honden schieten de jager neer, vogels vallen mensen aan, kunnen we nog ergens verbaasd over zijn? Ik schrijf nu al 10 maanden lang elke dag een reactie op het nieuws. Ik zoek naar nieuws dat opvalt en opmerkelijk is. De laatste tijd merk ik dat er een vervlakking optreedt in de berichtgeving. Het wordt steeds moeilijker om een geschikt bericht te vinden. En als er al een opmerkelijk bericht gevonden is, dan heb ik er niet meteen iets mee. Je moet toch ook een zekere inspiratie hebben om te kunnen schrijven. Vandaag heb ik meer dan een uur gezocht naar een bericht dat mij aanspreekt. Ik heb het niet gevonden. Nu kun je zeggen: dan schrijf je toch een keer niets. Maar dat mag niet van mezelf. Ik heb beloofd elke dag een reactie te geven en dat wil ik dit hele jaar volhouden. Daarom moet er ook vandaag weer een bericht komen. Tenslotte neem ik dan toch maar het bericht dat jachthonden een jager hebben neergeschoten. Dat was natuurlijk een ongelukje. Het geweer was tegen een hek gezet en een van de honden sprong er tegenaan. Het geweer ging af en trof de jager in zijn been. Nou en? Eigen schuld, moet hij maar niet gaan jagen en zeker niet een dag voor het jachtseizoen wordt geopend. Maar wat moet dan de conclusie zijn? Neem nooit meer je hond mee als je gaat jagen? Zet je geweer niet tegen een hek? Raap geen fazant op? Alles is mogelijk. Ik voel me ongeveer net als de journalist die het verhaaltje in de krant zette. ‘Nou dan schrijven we dit er maar in’, zal hij gedacht hebben. Ook hij moet elke dag weer iets zien te vinden, de mensen accepteren geen krant zonder berichten. Is er nog iets gebeurd vandaag? Rampen hebben we al, oorlogen ook, roddel en achterklep is ook gedaan, is er nog iets opmerkelijks te melden? Ja en waar ga je dan zoeken? Op internet of bij collega’s van concurrerende bladen en ja hoor daar staat het: honden beschieten man. Dit bericht is bij alle kranten te vinden, iedereen schrijft het van elkaar over. We lijden allemaal onder dezelfde malaise: er moet iets worden gepubliceerd. Nog twee maanden dan is mijn termijn om. Ik denk dat ik dan overga op een ander systeem. Ik ga pas schrijven als er wat te schrijven is. Maar ja, zullen de lezers daarop blijven wachten? Ik vind schrijven te leuk om ermee te stoppen, dus morgen weer meer.

Geen opmerkingen: