Pakistaan breekt record gewichtheffen met oor

Door 62 kilo met zijn rechteroor op te tillen heeft een Pakistaan zondag in Wenen een nieuw wereldrecord 'oorheffen' gevestigd. Het dringt maar langzaam tot me door wat voor geweldige prestatie dit is. Ik probeer me voor te stellen wat er 62 kilo weegt en kom op het idee van mijn vrouw toen ze 18 jaar was. Maar om dat nu aan een oor te hangen en er zelfs een wedstrijd van te maken met een wereldkampioenschap, nee ik zou zelf niet op dat idee zijn gekomen. Mijn vraag is opnieuw: ‘Wat bezielt deze mensen?’ En het antwoord is steevast: ‘Ze zoeken hun identiteit.’ Ze zijn op zoek naar erkenning en bewondering. De basisbehoefte aan liefde en geborgenheid, die in elke mens aanwezig is, zoekt een uitweg als er geen bevredigende oplossing voor is. Dan gaan mensen gekke dingen doen, zoals oorheffen, of jezelf volhangen met piercings, of tattoos, of mensen gaan extreme ontberingen zoeken, een solozeilreis om de aarde, een soloballonvaart om de aarde, drie dagen onder de grond begraven worden, het eten van de meeste hotdogs, vul het maar in. Er is zelfs een boek voor bedacht dat wereldwijd in trek is: het Guinness Book of Records. Dat is op zich al een rariteit, want het is helemaal geen boek, maar een opsomming van allerlei bizarre pogingen van mensen om op te vallen. Ik zag pas nog een huilende Belg met duizenden verzamelde dingetjes die niet in het Boek van de Records was gezet terwijl het wel was beloofd. Je kunt erom lachen, maar het is om te huilen. De verdwaalde mens, die op zoek is naar vastheid en waarde in zijn leven. Het trieste is dat er een antwoord is dat niet wordt geloofd: Christus maakt je leven weer compleet. Hij geeft je innerlijke rust en vrede en Hij is zelfs in staat om uitgerekte oren weer te herstellen, evenals verminkte zelfbeelden.