Arts blijkt psychiatrisch patiënt

De politie heeft half november een arts-assistent weggehaald bij de GGZ Zoetermeer omdat de man zelf psychiatrisch patiënt bleek te zijn. Ja dat kan natuurlijk niet, is de eerste reactie, maar is dat wel zo? Ik ga ervan uit dat de man wel de benodigde papieren bezit om het beroep uit te oefenen. Moet je iemand met bepaalde psychische klachten verhinderen zijn beroep uit te oefenen? En als dat in dit geval zo is, hoe kan het dan bestaan dat de man toch kan solliciteren en worden aangenomen? In elk geval heeft hij er kort van kunnen genieten, want voor hij de eerste patiënten kon spreken, was hij al ontdekt als, ja als wat, bedrieger? Onder hevig protest is de man teruggebracht naar de behandelkliniek waar hij verzorgd wordt. Ik blijft er toch over nadenken. Wanneer is iemand niet meer geschikt te werken? Zijn alle artsen die wel werken zo gezond in hun geest? Wie controleert zoiets? Is elke psychiatrische patiënt ongeschikt om zijn beroep uit te oefenen of geldt dit alleen voor de gezondheidszorg? Was de man alleen onder behandeling of daadwerkelijk opgenomen in de kliniek? En als hij opgenomen was hoe kan hij dan solliciteren en aan het werk gaan? Kortom, voor mij is de zaak niet duidelijk. Arts blijkt psychiatrisch patiënt, nou en? Buschauffeur blijkt alcoholist, tandarts blijkt pyromaan, burgemeester blijkt stemmen te horen, rechter denkt Napoleon te zijn, ga zo maar door. Allemaal ongeschikt om te werken? Is het een gekoppeld aan het ander? Volgens mij is aan ons allemaal wel een steekje los, anders zou het niet zo’n puinhoop zijn in de wereld. Maar ja, iedereen opsluiten dat werkt ook niet, sterker nog, dan werkt er niemand meer.