Eerlijk meisje geeft vondst van 2300 euro terug

Even geld pinnen, maar nog voordat je je eigen pasje in de automaat stopt, ligt er al 2300 euro. Wat zou jij dan doen? Een 16-jarig meisje uit Uden bracht het geld netjes terug naar de bank, maar moest wel eerst een kwartier wachten voor ze geholpen werd. Vervolgens werd ze met een simpel bedankje weer naar huis gestuurd. Dit bericht heeft zelfs het nieuws gehaald en dat vind ik bijzonder. Kennelijk vinden we het gedrag van dit meisje zo vreemd dat we het moeten belichten. Of is de reactie van de bank vreemd? Of allebei? Zelf denk ik dat zowel het meisje als de bank normaal hebben gehandeld. Geld van een ander breng je terug en dat is niet zo bijzonder dat er meteen een beloning tegenover moet staan. Het is normaal gedrag. Maar dat laatste vinden kennelijk veel mensen niet. De verontwaardiging was groot toen het meisje net als alle klanten gewoon op haar beurt moest wachten. De boosheid werd nog groter toen de bank gewoon ‘dankjewel’ zei in plaats van een forse beloning uit te delen. Kortom kennelijk vinden veel mensen het normaler om iets wat je vindt zelf te houden, dan om het terug te brengen aan de eigenaar. En als je al iets terugbrengt, wat in hun denken dus al heel bijzonder is, dan moet er meteen beloond worden. Nogmaals, ik vind beide gedachten verwerpelijk. Wat van een ander is breng je terug zonder bijbedoelingen, zonder op een beloning te rekenen. Als iemand je wel beloont voor je eerlijkheid kun je daar spontaan blij mee zijn. Want anders krijgen we daar weer gezeur over. Dan komt er in de krant dat de eerlijke vinder helemaal niet opkeek van de beloning, of er zelfs ontevreden over was. Aan de vruchten ken je de boom. Door de ophef over dit voorval herken ik een hebzuchtige boom bij allen die negatief reageren en een goede boom bij de vindster. Maar wat voor boom is nu de bank? Ik moet er even over nadenken.