Bejaarde gevangene zit vijftig jaar in voorarrest

Een bejaarde gevangene in Sri Lanka blijkt bijna vijftig jaar in voorarrest te hebben gezeten. De inmiddels 80-jarige D.P. James moest wegens lichamelijke klachten naar het ziekenhuis voor onderzoek. Toen zijn dossier erbij gezocht werd bleek de man al sinds 1958 in voorarrest te zitten. Zijn zaak was nooit voor de rechter gebracht. Dat vind ik heel raar. Heeft de man dan geen familie, vrienden of kennissen die eens naar hem informeren? Kennelijk is hij zelf ook niet een van de slimsten, want anders trek je toch eens aan de bel? Nu is hij onmiddellijk vrij gelaten en eist hij een schadevergoeding. Dat laatste is hem voorgezegd door een advocaat want daar kwam hij zelf vast niet op. De misdaad van de man was dat hij zijn vader had bedreigd met een mes. Dit is toch niet te geloven, dat iemand zo passief is dat het hem als het ware zijn hele leven kost. Dat is nu een typisch voorbeeld van een slachtofferrol. Als niemand naar je vraagt, blijf je gewoon zitten. Mooie houding is dat, niet dus. Ook al is het Sri Lanka, doe je mond open. Dit is een natuurlijk voorbeeld van hoe het ook vaak geestelijk gaat. Mensen accepteren gebondenheid in een houding van ‘het is nu eenmaal niet anders’ en laten het maar gebeuren. Christenen moeten beseffen dat ze niet alleen vrij zijn gemaakt door het offer van Christus, maar dat ze ook de autoriteit bezitten om hun recht te halen. Niks gebonden of opgesloten, vrij zijn en vrij blijven. Beseffen dat de machten der duisternis zijn verslagen en ontwapend. Sta op en handel, opdat het overige deel der mensen niet sterft in gevangenschap.